Rozdział 5 - PRZEPISY OGÓLNE - Rozporządzenie 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.12.1

Akt utracił moc

Wersja od: 11 marca 2015 r.

Rozdział  V

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  59

1. Jeżeli wymaga ustalenia, czy strona ma miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, którego sądy rozpoznają sprawę, sąd stosuje swoje prawo.

2. Jeżeli strona nie ma miejsca zamieszkania w Państwie Członkowskim, którego sądy rozpoznają sprawę, sąd w celu ustalenia, czy strona ma miejsce zamieszkania w innym Państwie Członkowskim, stosuje prawo tego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  60

1. Dla celów stosowania niniejszego rozporządzenia spółki i osoby prawne mają swoje miejsce zamieszkania w miejscu, w którym znajduje się:

a) ich statutowa siedziba; lub

b) ich główny organ zarządzający; lub

c) ich główne przedsiębiorstwo.

2. W przypadku Zjednoczonego Królestwa i Irlandii pod pojęciem "siedziby statutowej" należy rozumieć registered office lub, jeżeli taki nigdzie nie istnieje - place of incorporation (miejsce uzyskania zdolności prawnej) lub, jeżeli taki nigdzie nie istnieje - miejsce, zgodnie z którego prawem nastąpiło formation (założenie).

3. W celu ustalenia, czy "trust" ma siedzibę w Państwie Członkowskim, przed którego sądami zawisła sprawa, sąd stosuje swoje prawo prywatne międzynarodowe.

Artykuł  61

Bez uszczerbku dla bardziej korzystnych przepisów prawa wewnętrznego, osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium jednego Państwa Członkowskiego, które ścigane są z powodu popełnienia przestępstwa nieumyślnego przed sądami karnymi innego Państwa Członkowskiego, którego nie są obywatelami, mogą być reprezentowane przez uprawnione do tego osoby, nawet gdy nie stawiają się osobiście. Jednakże sąd może zarządzić osobiste stawiennictwo; w wypadku niezastosowania się do takiego zarządzenia orzeczenie co do roszczenia ze stosunku prawnego z zakresu prawa cywilnego, wydane bez możliwości obrony ze strony oskarżonego, nie musi być ani uznane ani wykonane w innych Państwach Członkowskich.

Artykuł  62

1. 18  W Szwecji w postępowaniach sumarycznych betalningsföreläggande (postępowanie upominawcze) i handräckning (postępowanie pomocnicze) pojęcie "sąd" obejmuje także szwedzki kronofogdemyndighet (urząd egzekucyjny).

2. 19  W sprawach alimentacyjnych pojęcie "sąd" obejmuje również duńskie organy administracyjne.

Artykuł  63

1. Osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Luksemburga pozwana przed sądem innego Państwa Członkowskiego na podstawie art. 5 pkt 1 może powołać się na brak jurysdykcji tego sądu, jeżeli miejsce przeznaczenia dla dostawy rzeczy ruchomych lub świadczenia usług znajduje się w Luksemburgu.

2. Jeżeli zgodnie z ust. 1 miejsce przeznaczenia dla dostawy rzeczy ruchomych lub świadczenia usług znajduje się w Luksemburgu, wtedy umowa dotycząca jurysdykcji jest skuteczna prawnie tylko wówczas, gdy została przyjęta w formie pisemnej lub ustnej potwierdzonej na piśmie w rozumieniu art. 23 ust. 1 lit. a).

3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do umów o świadczenie usług finansowych.

4. Niniejszy artykuł obowiązuje przez okres sześciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  64 ²⁰

1. W sporach pomiędzy kapitanem a członkiem załogi statku morskiego zarejestrowanego w Grecji lub w Portugalii o wynagrodzenie lub pozostałe warunki służby sądy Państwa Członkowskiego badają, czy przedstawiciel dyplomatyczny lub konsularny właściwy dla statku został powiadomiony o sporze. Mogą one rozstrzygać, gdy tylko przedstawiciel został powiadomiony.

2. Niniejszy artykuł obowiązuje przez okres sześciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  65 ²¹

1. Właściwość określona w art. 6 ust. 2 i art. 11 w sprawach z zakresu gwarancji lub innych postępowaniach z udziałem osób trzecich nie znajduje zastosowania w stosunku do Niemiec, Austrii i Węgier. Każda osoba mieszkająca w innym Państwie Członkowskim może być pozwana przed sądy:

(a) Niemiec, zgodnie z art. 68 i 72 do 74 kodeksu postępowania cywilnego (Zivilprozessordnung) w odniesieniu do zawiadomień osób trzecich;

(b) Austrii, zgodnie z art. 21 kodeksu postępowania cywilnego (Zivilprozessordnung) w odniesieniu do zawiadomień osób trzecich;

(c) Węgier, zgodnie z art. 58 do 60 kodeksu postępowania cywilnego (Polgári perrendtartás) w odniesieniu do zawiadomień osób trzecich.

2. Orzeczenia wydane w innych Państwach Członkowskich na mocy art. 6 ust. 2 lub art. 11 są uznawane i wykonywane w Niemczech, Austrii i na Węgrzech zgodnie z rozdziałem III. Wszelkie skutki prawne jakie orzeczenia sądowe wydawane w tych państwach mogą wywierać w stosunku do osób trzecich przez zastosowanie przepisów ust. 1 są uznawane w innych Państwach Członkowskich.

¹⁸ Art. 62 ust. 1 według numeracji ustalonej do celów Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U.UE.L.05.299.62), zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. c) przywołanej umowy. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2007 r.

¹⁹ Art. 62 ust. 2 dodany do celów Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U.UE.L.05.299.62), zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. c) przywołanej umowy. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2007 r.

²⁰ Do celów Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U.UE.L.05.299.62), art. 64 ma zastosowanie również do statków pełnomorskich zarejestrowanych w Danii, zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. d) przywołanej umowy. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2007 r.

²¹ Art. 65 zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.