Art. 5. - Rozporządzenie 3223/94 w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.337.66

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 2007 r.

Artykuł  5

1. 10 Cena przywozowa, stanowiąca podstawę klasyfikacji produktów wymienionych w części A Załącznika, zgodnie z Taryfa Celną Wspólnot Europejskich musi równać się, według uznania importera:

a) ¹¹ albo cenie fob produktów w kraju ich pochodzenia, powiększonej o koszty ubezpieczenia i frachtu do granic obszaru celnego Wspólnoty w przypadku, gdy taka cena i takie koszty są znane w chwili sporządzania deklaracji o dopuszczeniu produktów do swobodnego obrotu.

W przypadku gdy wyżej wymienione ceny są wyższe o więcej niż 8 % od wartości standardowej, stosowanej dla danego produktu w momencie sporządzania zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, importer musi złożyć zabezpieczenie, określone w art. 248 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Do tego celu kwotą należności przywozowej, której mogą podlegać ostatecznie produkty, jest kwota należności, którą importer uiściłby gdyby dany produkt został sklasyfikowany na podstawie wskazanej wartości standardowej;

b) lub wartości celnej wyliczonej zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 stosowanej tylko w odniesieniu do danych przywożonych produktów. W takim przypadku opłatę celną należy potrącić zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 4 ust. 1.

W takim przypadku importer musi złożyć zabezpieczenie, określone w art. 248 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, równe kwocie należności, którą musiałby zapłacić, gdyby klasyfikacja produktów została dokonana na podstawie standardowej wartości przywozowej mającej zastosowanie w odniesieniu do danej partii towarów;

c) lub standardowej wartości przywozowej wyliczonej zgodnie z art. 4 niniejszego rozporządzenia.

1a. 12 Cena wejścia, stanowiąca podstawę klasyfikacji produktów wymienionych w części B Załącznika zgodnie z Taryfą Celną Wspólnot Europejskich, musi równać się, według uznania importera:

a) albo cenie fob produktów w kraju pochodzenia, powiększonej o koszty ubezpieczenia i frachtu do granic terytorium celnego Wspólnoty, w przypadku gdy taka cena i takie koszty są znane w chwili składania zgłoszenia celnego.

Jeżeli władze celne uznają, że wymagane jest zabezpieczenie, na podstawie art. 248 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, importer musi złożyć zabezpieczenie równe maksymalnej kwocie cła na dany produkt;

b) lub wartości celnej wyliczonej zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 stosowanej tylko w odniesieniu do danych przywożonych produktów. W takim przypadku opłatę celną należy potrącić zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 4 ust. 1.

W takim przypadku importer musi złożyć zabezpieczenie, określone w art. 248 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, równe maksymalnej kwocie cła na dany produkt.

1b. 13 W przypadku gdy cena przywozowa jest obliczana na podstawie ceny FOB produktów w kraju pochodzenia, wartość celna obliczana jest na podstawie danej sprzedaży po tej cenie.

W przypadku gdy cena przywozowa jest obliczana zgodnie z jedną z procedur przewidzianych w ust. 1 lit. b) lub c) lub w ust. 1a lit. b), wartość celna obliczana jest na tej samej podstawie, co cena przywozowa.

2. 14 Importer ma jeden miesiąc od sprzedaży danych produktów, z zastrzeżeniem terminu do czterech miesięcy od daty zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, na wykazanie, że partia towarów została sprzedana zgodnie z warunkami potwierdzającymi poprawność cen, określonych w ust. 1 lit. a) akapit drugi lub ust. 1a lit. a) lub na określenie wartości celnej, określonej w ust. 1 lit. b) i ust. 1a lit. a). Niedotrzymanie któregoś z tych dwóch terminów pociąga za sobą utratę złożonego zabezpieczenia, bez uszczerbku dla stosowania przepisów ust. 3.

Złożone zabezpieczenie zwalnia się w stopniu, w jakim przedstawione dowody do warunków zagospodarowania zostają przedstawione i przyjęte przez organy celne.

W innym przypadku, złożone zabezpieczenie ulega przepadkowi stanowiąc płatność z tytułu należności przywozowych.

3. Czteromiesięczny termin podany w ust. 2 może zostać przedłużony przez właściwe władze o maksimum trzy miesiące na wniosek importera, przy czym wniosek ten musi zostać należycie umotywowany.

4. Jeśli przy kontroli właściwe władze stwierdzają, że wymogi niniejszego artykułu nie zostały dotrzymane, odzyskują one należną opłatę celną zgodnie z art. 220 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Kwota należności, która ma zostać odzyskana lub pozostaje do odzyskania, obejmuje odsetki od daty dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu do dnia jej odzyskania. Stosowana stopa procentowa jest stopą obowiązującą dla czynności odzyskania na mocy prawa krajowego.

¹⁰ Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1306/95 z dnia 8 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.126.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1995 r.

¹¹ Art. 5 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 553/95 z dnia 13 marca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.56.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹² Art. 5 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1306/95 z dnia 8 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.126.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1995 r.

¹³ Art. 5 ust. 1b dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 1498/98 z dnia 14 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.198.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 1998 r.

¹⁴ Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1306/95 z dnia 8 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.126.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1995 r.