Księga 4 - POSTĘPOWANIE PRZED URZĘDEM - Rozporządzenie 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.227.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 31 stycznia 2008 r.

CZĘŚĆ  CZWARTA

POSTĘPOWANIE PRZED URZĘDEM

ROZDZIAŁ  I

WNIOSKI

Artykuł  49

Składanie wniosków

1. Wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin składa się, zależnie od wyboru wnioskodawcy:

a) bezpośrednio w Urzędzie; lub

b) w jednym z podporządkowanych jednostek lub w jednej z instytucji krajowych ustanowionych lub upoważnionych na podstawie art. 30 ust. 4, o ile składający wniosek powiadomi bezpośrednio Urząd o jego złożeniu w ciągu dwóch tygodni od jego złożenia.

Szczegółowe zasady dotyczące sposobu dokonania powiadomienia określonego w lit. b) mogą zostać określone w przepisach wykonawczych ustanowionych na podstawie art. 114. Zaniechanie powiadomienia Urzędu o wniosku złożonym na podstawie lit. b) nie wpływa na ważność wniosku, o ile zostanie on dostarczony do Urzędu w ciągu miesiąca po jego złożeniu w podporządkowanej jednostce lub w instytucji krajowej.

2. W przypadku gdy wniosek złożono w jednej z instytucji krajowych określonej w ust. 1 lit. b), podejmie ona wszelkie kroki, aby przesłać wniosek do Urzędu w ciągu dwóch tygodni od jego złożenia. Instytucje krajowe mogą pobierać opłatę od wnioskodawcy, która nie przekracza kosztów administracyjnych otrzymania i przekazania wniosku.

Artykuł  50

Zasady regulujące wnioski

1. Wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin zawiera co najmniej:

a) prośbę o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin;

b) określenie botanicznej jednostki systematycznej;

c) informacje umożliwiające identyfikację składającego wniosek lub, gdzie to stosowne, osób wspólnie składających wniosek;

d) nazwę hodowcy i zapewnienie, że zgodnie z wiedzą składającego wniosek żadne inne osoby nie uczestniczyły w hodowli lub w odkryciu i rozwijaniu odmiany; jeżeli wnioskodawca nie jest hodowcą lub jednym z hodowców to dostarcza on stosowną dokumentację dowodową wykazującą jak wszedł w posiadanie uprawnienia do wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin;

e) tymczasowe oznaczenie odmiany;

f) dokładny opis odmiany;

g) geograficzne miejsce pochodzenie odmiany;

h) pełnomocnictwa pełnomocnika;

i) szczegóły dotyczące wcześniejszego zarobkowego korzystania z odmiany;

j) szczegóły dotyczące wszelkich innych wniosków związanych z odmianą.

2. Szczegóły dotyczące warunków przewidzianych w ust. 1, włączając w to przepisy o dostarczaniu dalszych informacji, mogą zostać ustanowione w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 114.

3. We wniosku należy zaproponować nazwę odmiany, którą można dołączyć do wniosku.

Artykuł  51

Data wniosku

Datą wniosku o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin jest data, w której Urząd otrzymał ważny wniosek na podstawie art. 49 ust. 1 lit. c) albo jednostka podporządkowana lub instytucja krajowa na podstawie przepisów art. 49 ust. 1 lit. b), o ile wniosek ten spełnia wymogi określone w art. 50 ust. 1 i uiszczona została opłata na podstawie art. 83 w terminie określonym przez Urząd.

Artykuł  52

Pierwszeństwo

1. Pierwszeństwo wniosku ustala się według daty otrzymania wniosku. Jeżeli wnioski mają tę samą datę złożenia, pierwszeństwo określa się według kolejności złożenia, jeżeli można ją ustalić. W przeciwnym razie wnioski mają to samo pierwszeństwo.

2. Jeżeli składający wniosek lub jego poprzednik prawny złożył już wniosek o prawo do odmiany w jednym z Państw Członkowskich lub w państwie - członku Międzynarodowego Związku ds. Ochrony Nowych Odmian Roślin, a wniosek złożono w ciągu dwunastu miesięcy od daty złożenia wcześniejszego wniosku, wnioskodawca korzysta z prawa pierwszeństwa według daty wcześniejszego wniosku w odniesieniu do wniosku o wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, o ile w dniu złożenia wniosku nadal istnieje wcześniejszy wniosek.

3. Prawo pierwszeństwa skutkuje w ten sposób, że datę złożenia wcześniejszego wniosku uważa się za datę złożenia wniosku o wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin do celów art. 7, 10 i 11.

4. 5  Ustępy 2 i 3 stosuje się także wobec wcześniejszych wniosków złożonych w innym państwie.

5.  Roszczenie o przyznanie prawa pierwszeństwa wcześniejszego niż przewidziano w ust. 2 wygasa, jeżeli wnioskodawca nie dostarczył Urzędowi w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku kopii wcześniejszego wniosku poświadczonego przez organy właściwe do rozpatrzenia wniosku. Jeżeli wcześniejszy wniosek nie został sporządzony w jednym z urzędowych języków Wspólnot Europejskich, Urząd może dodatkowo wymagać tłumaczenia wcześniejszego wniosku na jeden z tych języków.

ROZDZIAŁ  II

URZĘDOWE BADANIE

Artykuł  53

Formalne badanie wniosku

1. Urząd sprawdza, czy:

a) wniosek złożono ważnie na podstawie przepisów art. 49;

b) wniosek odpowiada warunkom przewidzianym w art. 50 i warunkom przewidzianym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie tego artykułu;

c) w razie potrzeby, czy roszczenie o przyznanie pierwszeństwa odpowiada przepisom art. 52 ust. 2, 4 i 5; i

d) w terminie określonym przez Urząd uiszczono opłaty ustanowione na podstawie art. 83.

2. Jeżeli wniosek spełniający warunki określone w art. 51, nie speł niajednak innych warunków określonych w art. 50, Urząd umożliwia składającemu wniosek usunięcie stwierdzonych braków.

3. Jeżeli wniosek nie spełnia warunków określonych w art. 51, Urząd powiadamia o tym wnioskodawcę, lub jeżeli jest to niemożliwe, publikuję tę informację na podstawie przepisów art. 89.

Artykuł  54

Badanie merytoryczne

1. Urząd bada, czy odmiana może być przedmiotem wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin na podstawie przepisów art. 5, czy odmiana jest nowa na podstawie przepisów art. 10, czy wnioskodawca jest uprawniony do złożenia wniosku na podstawie przepisów art. 12 i czy spełnione zostały warunki określone w art. 82. Urząd bada także, czy proponowana nazwa odmiany jest właściwa na podstawie art. 63. W tym celu może on skorzystać z pomocy innych organów.

2. Pierwszego wnioskodawcę uważa się za uprawnionego do wspólnotowej ochrony odmian roślin na podstawie art. 11. Przepis ten nie ma zastosowania, jeżeli przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku Urząd zostanie powiadomiony lub jeżeli wynika to z dostarczonego ostatecznego orzeczenia odnośnie do żądania uprawnienia na podstawie art. 98 ust. 4, że uprawnienie nie przysługuje lub nie przysługuje wyłącznie pierwszemu wnioskodawcy. Jeżeli ustalono tożsamość uprawnionego wyłącznie lub innych uprawnionych osób, ta osoba lub te osoby mogą przystąpić do postępowania jako składający wniosek.

Artykuł  55

Badanie techniczne

1. W przypadku gdy Urząd w wyniku badania na podstawie art. 53 i 54 nie stwierdził żadnych przeszkód w przyznaniu wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, uczyni on przygotowania do przeprowadzenia sprawdzenia technicznego związanego ze zgodnością z warunkami ustanowionymi w art. 7, 8 i 9 przez właściwy urząd lub urzędy, co najmniej w jednym z Państw Członkowskich, którym Rada Administracyjna powierzyła odpowiedzialność za techniczne sprawdzanie odmian należących do danej grupy taksonomicznej, zwanymi dalej "Urzędem lub Urzędami badającymi".

2. W przypadku gdy żaden Urząd badający nie jest dostępny, Urząd, za zgodą Rady Administracyjnej, może powierzyć innym właściwym instytucjom odpowiedzialność za badanie lub ustanowić własne podporządkowane jednostki dla wykonania tych samych celów. Dla potrzeb niniejszego rozdziału takie instytucje lub podporządkowane jednostki uważa się za Urzędy badające. Mogą one korzystać z urządzeń oddanych im do dyspozycji przez składającego wniosek.

3. Urząd przekazuje Urzędom badającym kopie wniosków zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 114.

4. Urząd określa w drodze ogólnych regulacji lub na wniosek, w indywidualnych sprawach, kiedy, dokąd i w jakich ilościach i jakości należy dostarczyć materiał siewny do badania technicznego i próby wzorcowe.

5. W przypadku gdy składający wniosek występuje z roszczeniem o przyznanie mu prawa pierwszeństwa na podstawie art. 52 ust. 2 lub 4, dostarcza on w ciągu dwóch lat od daty złożenia wniosku na podstawie art. 51 potrzebny materiał i ewentualnie inne wymagane dokumenty. Jeżeli wycofano lub odrzucono wcześniejszy wniosek przed upływem dwóch lat, Urząd może wymagać od wnioskodawcy dostarczenia materiału lub ewentualnych innych dokumentów w określonym terminie.

Artykuł  56

Przeprowadzanie badania technicznego

1. Urzędy badające przeprowadzają próbną uprawę odmiany lub inne wymagane badania do celów badania technicznego, o ile nie przewidziano innych sposobów przeprowadzania badania technicznego odnoszących się do zgodności z warunkami określonymi w art. 7-9.

2. Przeprowadzanie badania technicznego jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi badania wydanymi przez Radę Administracyjną lub z jakimkolwiek instrukcjami określonymi przez Urząd.

3. Do celów badania technicznego Urzędy badające mogą, za zgodą Urzędu, korzystać z pomocy innych podmiotów posiadających odpowiednie kwalifikacje techniczne i uwzględniać wyniki badań, ustalenia i informacje zebrane przez te podmioty.

4. Każdy Urząd badający, o ile Urząd nie postanowił inaczej, rozpoczyna badanie techniczne nie później niż w dniu, w którym rozpoczynałoby się badanie techniczne na podstawie wniosku o krajowe prawo ochronne, złożonego w dniu, w którym Urząd badający otrzymał wniosek przesłany przez Urząd.

5. W przypadku art. 55 ust. 5 każdy Urząd badający o ile Urząd nie postanowił inaczej, rozpoczyna sprawdzenie techniczne na podstawie wniosku o krajowe prawo ochronne, o ile w tym dniu dostarczono potrzebny materiał i inne wymagane dokumenty.

6. Rada Administracyjna może zdecydować, że badanie techniczne odmian winorośli i drzew może rozpocząć się później.

Artykuł  57

Sprawozdanie z badania

1. Urząd badający na żądanie Urzędu lub jeżeli uważa, że wyniki badania technicznego wystarczają do oceny odmiany, przesyła Urzędowi sprawozdanie z badania, a także opis odmiany, jeżeli ustali, że spełniono warunki określone w art. 7-9.

2. Urząd powiadamia składającego wniosek o wynikach badania technicznego i opisie odmiany i umożliwia mu wniesienia uwag w tym przedmiocie.

3. Urząd może, z urzędu po porozumieniu się ze składającym wniosek lub na jego żądanie, przeprowadzić uzupełniające badanie, jeżeli uważa, że sprawozdanie z badania nie stanowi wystarczającej podstawy do rozstrzygnięcia. Do celu oceny wyników każde uzupełniające badanie przeprowadzone przed uprawomocnieniem się rozstrzygnięcia na podstawie art. 61 i 62 uważa się za część badania określonego w art. 51 ust. 1.

4. Wyniki badania technicznego są przedmiotem wyłącznych praw Urzędu, który jest uprawniony do rozporządzania nimi i mogą być one używane w inny sposób przez Urzędy badające tylko za zgodą Urzędu.

Artykuł  58

Koszty badania technicznego

Urząd wypłaca Urzędom badającym opłatę zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 114.

Artykuł  59

Sprzeciwy wobec przyznania prawa

1. Każdy może złożyć na piśmie w Urzędzie sprzeciw wobec przyznania wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin.

2. Sprzeciwiający są, obok składającego wniosek, stronami w postępowaniu o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin. Bez uszczerbku dla przepisów art. 88, sprzeciwiający się mają dostęp do dokumentów, łącznie z wynikami badania technicznego i opisu odmiany określonych w art. 57 ust. 2.

3. Sprzeciwy mogą opierać się tylko na twierdzeniu, że:

a) nie spełniono warunków określonych w art. 7-11;

b) istnieje jedna z przeszkód do nadania wnioskowanej nazwy odmiany, określona w art. 63 ust. 3 lub 4.

4. Sprzeciwy można składać:

a) w przypadkach sprzeciwów przewidzianych w ust. 3 lit. a) - w każdym czasie po złożeniu wniosku, przed wydaniem decyzji w sprawie na podstawie art. 61 i 62;

b) w przypadkach sprzeciwów przewidzianych w ust. 3 lit. b) - w ciągu trzech miesięcy po ogłoszeniu wnioskowanej nazwy odmiany na podstawie art. 89.

5. Decyzje w sprawie sprzeciwów można podejmować łącznie z decyzjami podejmowanymi na podstawie art. 61, 62 i 63.

Artykuł  60

Pierwszeństwo nowego wniosku w przypadku sprzeciwów

Jeżeli sprzeciw dotyczący niespełnienia warunków określonych w art. 11 prowadzi do wycofania lub odrzucenia wniosku o wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin i jeżeli sprzeciwiający się w ciągu miesiąca od dnia wycofania lub ostatecznego odrzucenia wniosku złoży wniosek o wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin może on żądać, aby datę wycofania lub odrzucenia wniosku uważano za datę wniesienia jego wniosku.

ROZDZIAŁ  III

ROZSTRZYGNIĘCIA

Artykuł  61

Odrzucenie

1. Urząd odrzuca wnioski o przyznanie wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, jeśli ustali, że wnioskodawca:

a) nie usunął braków w rozumieniu art. 53, do usunięcia których wyznaczono mu dodatkowy termin;

b) nie zastosował się w wyznaczonym terminie do ogólnego przepisu lub do żądania na podstawie art. 55 ust. 4 lub 5, o ile Urząd nie zezwolił mu na nieprzedkładanie materiału; lub

c) nie wnioskował o nazwę odmiany odpowiednio na podstawie art. 63.

2. Urząd odmawia przyznania wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, jeżeli:

a) stwierdzi, że nie spełniono warunków wymaganych do sprawdzenia na podstawie art. 54; lub

b) dojdzie do wniosku na podstawie sprawozdania ze sprawdzenia na podstawie art. 57, że nie spełniono warunków określonych w art. 7, 8 i 9.

Artykuł  62

Przyznanie

Urząd przyznaje wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, jeżeli stwierdzi, że wyniki badania są wystarczające do wydania decyzji. Decyzja ta zawiera urzędowy opis odmiany.

Artykuł  63

Nazwa odmiany

1. W przypadku gdy wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin zostało przyznane, Urząd zatwierdza dla tej odmiany nazwę wnioskowaną przez składającego wniosek na podstawie przepisów art. 50 ust. 3, jeżeli na podstawie badania dokonanego na podstawie art. 54 ust. 1 zdanie drugie uzna te nazwę za właściwą.

2. Nazwa odmiany jest właściwa, jeżeli nie zaistniały przeszkody określone w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

3. Przeszkody w nadaniu nazwy odmiany, występują w przypadku jeśli:

a) jej używanie na obszarze Wspólnoty naruszałoby wcześniejsze prawa osób trzecich;

b) może spowodować trudności jej użytkownikom w jej rozpoznaniu lub odtworzeniu;

c) jest tożsama lub może wprowadzić w błąd ze względu na podobieństwo do nazwy innej odmiany tego samego lub pokrewnego gatunku, którą wpisano do urzędowego rejestru odmian roślin lub pod którą materiał innej odmiany wprowadzono do obrotu w Państwie Członkowskim lub w państwie członkowskim Międzynarodowego Związku ds. Ochrony Nowych Odmian Roślin, chyba że ta odmiana już nie istnieje i jej nazwa nie uzyskała większego znaczenia;

d) jest tożsama lub można ja pomylić z innymi oznaczeniami używanymi powszechnie w obrocie towarowym lub którą zastrzeżono na podstawie odrębnych przepisów;

e) może wywołać zgorszenie w jednym z Państw Członkowskich lub narusza porządek publiczny;

f) może wprowadzać w błąd co do właściwości odmiany, jej wartości lub tożsamości lub tożsamości hodowcy lub innej strony w postępowaniu.

4. Istnieje kolejna przeszkoda, gdy odmiana została już zarejestrowana:

a) w jednym z Państw Członkowskich; lub

b) w państwie członkowskim Międzynarodowego Związku ds. Ochrony Nowych Odmian Roślin; lub

c) w innym państwie, co do którego postanowiono w akcie prawa wspólnotowego, że odmiany ocenia się zgodnie z regułami równoważnymi do tych, które ustanowiono w dyrektywach o wspólnym katalogu odmian;

do urzędowego rejestru odmian roślin lub których materiał wprowadzono w tych państwach do obrotu w celach handlowych, a wnioskowana nazwa odmiany różni się od tej, która została tam zarejestrowana lub której tam się używa, chyba że wobec nazwy takiej istnieje przeszkoda przewidziana w ust. 3.

5. Urząd ogłasza, które gatunki uważa za "pokrewne" w rozumieniu ust. 3 lit. c).

ROZDZIAŁ  IV

UTRZYMYWANIE WSPÓLNOTOWEGO PRAWA DO OCHRONY ODMIAN ROŚLIN

Artykuł  64

Badanie techniczne

1. Urząd bada trwanie niezmienionego istnienia chronionych odmian.

2. W tym celu przeprowadza się badanie techniczne na podstawie art. 55 i 56.

3. Posiadacz zobowiązany jest dostarczyć do Urzędu i do Urzędów badających, którym powierzono techniczne badanie odmiany, wszelkie informacje potrzebne do oceny niezmienionego istnienia odmiany. Jest on obowiązany, zgodnie ze wskazówkami wydanymi przez Urząd, do dostarczania materiału odmiany i umożliwienie sprawdzenia, czy podjęto właściwe środki, aby zapewnić trwanie niezmienionego istnienia odmiany.

Artykuł  65

Sprawozdanie z badania technicznego

1. Urząd badający, któremu powierzono badanie techniczne na żądanie Urzędu lub jeżeli ustali, że odmiana nie jest wyrównana lub trwała, przesyła Urzędowi sprawozdanie ze swoimi wnioskami.

2. Jeżeli w wyniku badania technicznego zostały wykryte odstępstwa na podstawie przepisów ust. 1, Urząd powiadamia posiadacza o wynikach badania technicznego i daje mu możliwość wniesienia uwag do tego sprawozdania.

Artykuł  66

Zmiana nazwy odmiany

1. Urząd zmienia nazwę odmiany przyznaną zgodnie z art. 63, jeżeli ustali, że nazwa nie spełnia lub przestała spełniać warunki określone w art. 63, a w przypadku sprzeczności z wcześniejszym prawem trzeciej strony, jeśli posiadacz wyraził zgodę na zmianę lub jeżeli jemu lub jakiejkolwiek osobie zobowiązanej do używania nazwy odmiany prawomocnym orzeczeniem zakazano używania tej nazwy odmiany.

2. Urząd umożliwia posiadaczowi złożenie wniosku co do nowej nazwy odmiany i postępuje zgodnie z art. 63.

3. Wobec wnioskowanej nowej nazwy odmiany można zgłaszać sprzeciwy zgodnie z art. 59 ust. 3 lit. b).

ROZDZIAŁ  V

ODWOŁANIA

Artykuł  67

Decyzje, od których przysługuje odwołanie

1. Odwołanie przysługuje od decyzji Urzędu podjętych na podstawie art. 20, 21, 59, 62, 63 i 66 oraz od decyzji dotyczących opłat wydanych na podstawie art. 83, kosztów wydanych na podstawie art. 85, wpisania lub skreślenia danych w rejestrze, wydanych na podstawie art. 87 i jawności rejestru, wydanych na podstawie do art. 88.

2. Odwołanie wniesione na podstawie ust. 1 ma skutek zawieszający. Jednak Urząd może zarządzić wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli uzna, że okoliczności tego wymagają.

3. Odwołanie przysługuje od decyzji Urzędu wydanych na podstawie art. 29 i 100 ust. 2, chyba że odwołanie zostało wniesione bezpośrednio na podstawie art. 74. W takim przypadku wniesienie odwołania nie ma skutku zawieszającego.

4. Odwołanie od decyzji, które nie kończy postępowania w sprawie w stosunku do jednej ze stron, można wnieść jedynie łącznie z odwołaniem od decyzji ostatecznej, o ile w decyzji nie przewidziano możliwości wniesienia odrębnego odwołania.

Artykuł  68

Osoby uprawnione do wniesienia odwołania i do występowania jako strony w postępowaniu

Każda osoba fizyczna lub prawna może, z zastrzeżeniem art. 82, wnieść odwołanie od decyzji, której jest adresatem oraz od decyzji, która, mimo że została skierowana do innej osoby, dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie. Strony postępowania są uprawnione do uczestniczenia w postępowaniu odwoławczym, a Urząd obowiązany jest do uczestniczenia w nim.

Artykuł  69

Termin i forma

Odwołanie wnosi się na piśmie do Urzędu w terminie dwóch miesięcy od doręczenia decyzji osobie odwołującej się, a gdy nie miało to miejsca, w terminie dwóch miesięcy od ogłoszenia decyzji, uzasadnienie odwołania składa się w terminie czterech miesięcy od wymienionego doręczenia lub ogłoszenia.

Artykuł  70

Rewizja przedwstępna

1. Urząd zmienia decyzję, jeżeli jednostka, która w ramach Urzędu przygotowała rozstrzygnięcie, uzna, że odwołanie jest dopuszczalne i zasługuje na uwzględnienie. Taka możliwość nie istnieje, jeżeli kilka stron wniosło odwołanie, a ich wnioski są przeciwstawne.

2. Jeżeli decyzja nie została zmieniona w ciągu miesiąca od otrzymaniu uzasadnienia odwołania, Urząd postępuje następująco w odniesieniu do odwołania:

– rozstrzyga, czy podejmie działanie na podstawie drugiego zdania ust. 2 art. 67, i

– przekazuje odwołanie Izbie Odwoławczej.

Artykuł  71

Rozpatrywanie odwołań

1. Jeżeli odwołanie jest dopuszczalne Urząd sprawdza, czy odwołanie jest uzasadnione.

2. Przy rozpatrywaniu odwołania Izba Odwoławcza może, tak często, jak to konieczne, wezwać strony w postępowaniu odwoławczym do zajęcia stanowiska w określonym terminie w stosunku do wydawanych przez nią komunikatów lub materiałów dostarczonych przez inne strony postępowania odwoławczego. Strony postępowania odwoławczego mogą składać ustne oświadczenia.

Artykuł  72

Decyzja w sprawie odwołania

Izba Odwoławcza wydaje decyzję w sprawie odwołania na podstawie badania dokonanego na podstawie art. 71. Izba Odwoławcza może podejmować wszelkie czynności, które należą do kompetencji Urzędu albo przekazać sprawę właściwej jednostce Urzędu do dalszego działania w tej sprawie. W takim przypadku Urząd, o ile stan faktyczny nie uległ zmianie, związany jest motywami rozstrzygnięcia podanymi przez Izbę Odwoławczą.

Artykuł  73 ⁶

Skargi na decyzje Izby Odwoławczej

1. Na decyzje Izby Odwoławczej przysługuje skarga do Trybunału Sprawiedliwości.

2. Skargę można oprzeć na następujących podstawach: braku kompetencji, poważnego naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, naruszenia Traktatu, niniejszego rozporządzenia lub jakiejkolwiek zasady prawnej związanej z ich stosowaniem, albo nadużycia władzy.

3. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do unieważnienia lub zmiany zaskarżonej decyzji.

4. Skarga przysługuje każdej stronie postępowania odwoławczego, która nie uzyskała całkowitej lub częściowej satysfakcji ze swojego wniosku.

5. Skargę wnosi się do Trybunału Sprawiedliwości w terminie dwóch miesięcy od doręczenia decyzji Izby Odwoławczej.

6. Urząd jest zobowiązany do podjęcia niezbędnych środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł  74

Bezpośredni środek odwoławczy

1. Na decyzje Urzędu podjęte na podstawie art. 29 i 100 ust. 2 przysługuje bezpośredni środek odwoławczy do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

2. Przepis art. 73 stosuje się odpowiednio.

ROZDZIAŁ  VI

INNE WYMOGI PROCEDURALNE

Artykuł  75

Uzasadnienie decyzji, prawo bycia wysłuchanym

Decyzje Urzędu zawierają uzasadnienie. Muszą one opierać się na motywach oraz dowodach, co do których strony postępowania miały możliwość ustosunkowania się ustnie lub na piśmie.

Artykuł  76

Badanie stanu faktycznego z urzędu

W postępowaniu przed Urzędem, może on badać stan faktyczny z urzędu w zakresie, w jakim podlega on badaniu na podstawie art. 54 i 55. Urząd nie uwzględnia stanu faktycznego, na który nie powołano się, ani dowodów, które nie zostały przedstawione w terminie wyznaczonym przez Urząd.

Artykuł  77

Postępowanie ustne

1. Urząd zarządza przeprowadzenie postępowania ustnego z urzędu lub na żądanie którejkolwiek ze stron postępowania.

2. Bez uszczerbku dla ust. 3, postępowanie ustne przed Urzędem jest niejawne.

3. Postępowanie ustne przed Izbą Odwoławczą, łącznie z ogłoszeniem decyzji, jest jawne, chyba że Izba Odwoławcza, przed którą toczy się postępowanie, postanowi inaczej w okolicznościach, w których jawność może spowodować poważne i nieuzasadnione ujemne skutki, szczególnie w odniesieniu do którejkolwiek ze stron postępowania odwoławczego.

Artykuł  78

Dopuszczenie dowodów

1. W każdym postępowaniu przed Urzędem środki dowodowe mogą obejmować:

a) przesłuchanie stron postępowania;

b) żądanie dostarczenia informacji;

c) przedstawianie dokumentów i innych materiałów dowodowych;

d) zeznania świadków;

e) opinie biegłych;

f) oględziny miejsca;

g) złożenie pisemnego oświadczenia pod przysięgą.

2. Jeżeli Urząd rozstrzyga kolegialnie, organ kolegialny może zlecić jednemu ze swych członków zbadanie powołanych dowodów.

3. Jeżeli Urząd uzna za niezbędne, aby strona postępowania, świadek lub biegły złożyli zeznania ustnie:

a) wydaje nakaz stawiennictwa zobowiązujący określoną osobę do stawienia się; lub

b) zwraca się do właściwego sądu lub innego uprawnionego organu w państwie, w którym dana osoba ma stałe miejsce zamieszkania, z żądaniem przesłuchania tej osoby, zgodnie z art. 91 ust. 2.

4. Strona postępowania, świadek lub biegły wezwani do stawiennictwa przed Urzędem mogą wystąpić o zezwolenie na przesłuchanie ich przez właściwy sąd lub inny uprawniony organ w państwie, w którym mają stałe miejsce zamieszkania. W razie złożenia takiego wniosku lub w przypadku niestawienia się na wezwanie, Urząd może, na podstawie art. 91 ust. 2, zwrócić się do właściwego sądu lub innego uprawnionego organu o przesłuchanie tej osoby.

5. Strony postępowania, świadkowie lub biegli mogą być przesłuchiwani przed Urzędem pod przysięgą lub w innej wiążącej formie, jeśli Urząd uzna to za stosowne, Urząd może też zwrócić się do właściwego sądu lub innego właściwego organu w państwie, w którym dana osoba ma stałe miejsce zamieszkania, o przesłuchanie jej przy zachowaniu wymaganych warunków.

6. Zwracając się do właściwego sądu lub innego uprawnionego organu o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania, Urząd może zwrócić się o przyjęcie zeznań pod przysięgą i o zezwolenie pracownikowi Urzędu na uczestniczenie w przesłuchaniu i zadawanie pytań stronie postępowania, świadkowi lub biegłemu za pośrednictwem sądu lub innego organu albo bezpośrednio.

Artykuł  79

Doręczenia

Urząd doręcza z urzędu wszelkie decyzje i wezwania, a także informacje i komunikaty, od daty doręczenia liczy się termin albo jeżeli doręczenie jest wymagane na podstawie innych przepisów niniejszego rozporządzenia lub przepisów przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, albo jeśli tak zarządził prezes Urzędu. Doręczenia mogą być dokonywane za pośrednictwem właściwych do spraw odmian roślin urzędów Państw Członkowskich.

Artykuł  80

Przywrócenie do stanu pierwotnego

1. W przypadku gdy, mimo zachowania należytej staranności, składający wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, posiadacz lub inna strona postępowania przed Urzędem nie dotrzymała wyznaczonego terminu w stosunku do Urzędu, z uwagi na szczególne okoliczności, należy przywrócić termin, o ile niedotrzymanie wyznaczonego terminu bezpośrednio powoduje na mocy przepisów niniejszego rozporządzenia utratę jakiegokolwiek uprawnienia lub prawa do wniesienia środków odwoławczych.

2. Wniosek składa się na piśmie w terminie dwóch miesięcy od ustania przyczyny uchybienia terminu. Czynności, dla której określony był termin należy dopełnić w tym samym terminie. Wniosek można składać w ciągu roku od wygaśnięcia terminu, który nie został dotrzymany.

3. Wniosek zawiera uzasadnienie oraz wskazuje stan faktyczny i motywy, na jakich jest on oparty.

4. Przepisy niniejszego artykułu nie mają zastosowania do terminów określonych w ust. 2 ani do terminów określonych w art. 52 ust. 2, 4 i 5.

5. Osoba, która w Państwie Członkowskim w dobrej wierze korzystała lub dokonała skutecznych i rzetelnych przygotowań w celu korzystania z odmiany będącej przedmiotem opublikowanego wniosku o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin lub już przyznanego wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, w okresie pomiędzy utratą praw na podstawie ust. 1 w odniesieniu do wniosku lub do przyznanego wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, może nadal z niego bezpłatnie korzystać w swoim przedsiębiorstwie lub na potrzeby swojego przedsiębiorstwa.

Artykuł  81

Zasady ogólne

1. W braku odpowiednich przepisów proceduralnych w niniejszym rozporządzeniu lub w przepisach przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, Urząd stosuje zasady kodeksu postępowania ogólnie przyjęte w Państwach Członkowskich.

2. Artykuł 48 stosuje się mutatis mutandis do pracowników Urzędu, w zakresie w jakim uczestniczą oni w podejmowaniu decyzji określonych w art. 67, a w odniesieniu do pracowników Urzędów badających - w stopniu w jakim współuczestniczą oni w przygotowaniu tych decyzji.

Artykuł  82

Pełnomocnik

Osoby niemające stałego miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Wspólnoty lub których przedsiębiorstwo nie zostało utworzone na terytorium Wspólnoty mogą brać udział w postępowaniu przed Urzędem tylko wówczas, jeżeli ustanowią one pełnomocnika, który ma stałe miejsce zamieszkania, siedzibę lub którego siedziba bądź zakład znajdują się na terytorium Wspólnoty.

ROZDZIAŁ  VII

OPŁATY, ROZSTRZYGNIĘCIE O KOSZTACH

Artykuł  83

Opłaty

1. Urząd pobiera opłaty za swoje czynności urzędowe podejmowane na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz opłaty roczne w czasie trwania wspólnotowej ochrony odmian roślin, zgodnie z przepisami dotyczącymi opłat określonymi w art. 113.

2. W przypadku nieuiszczenia opłat należnych jako opłaty za czynności urzędowe określone w art. 113 ust. 2 lub za inneczynności urzędowe określone w przepisach dotyczących opłat, które są dokonywane tylko na wniosek, przyjmuje się, że wniosek nie został złożony, jeżeli czynności konieczne do uiszczenia opłaty nie zostały podjęte w terminie miesiąca od dnia, w którym Urząd przesłał nowe wezwanie do uiszczenie opłaty i poinformował o skutkach nieuiszczenia opłaty.

3. Jeżeli niektóre informacje dostarczone przez składającego wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin można sprawdzić tylko w ramach badania technicznego, którego zakres wykracza poza ramy ustalone dla badania technicznego odmian danej jednostki systematycznej, opłatę za badanie techniczne można zwiększyć do wielkości rzeczywiście poniesionych wydatków, po wysłuchaniu osoby zobowiązanej do uiszczenia opłaty.

4. W przypadku uwzględnienia odwołania zwraca się opłatę za odwołanie, a w przypadku częściowego uwzględniania odwołania - stosowną część opłaty za odwołanie. Można jednak odmówić dokonania zwrotu w całości lub w części, jeżeli uwzględnianie odwołania wynikało z uwzględnienia faktów, które nie były znane w czasie podejmowania pierwotnej decyzji.

Artykuł  84

Przedawnienie roszczeń finansowych

1. Roszczenia Urzędu o uiszczenie opłat przedawniają się po upływie czterech latach od końca roku kalendarzowego, w którym opłaty te stały się wymagalne.

2. Roszczenia wobec Urzędu w odniesieniu do zwrotu opłat lub kwot nienależnie wpłaconych Urzędowi przedawniają się po upływie czterech lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstały te roszczenia.

3. Żądanie uiszczenia opłaty skutkuje przerwaniem biegu przedawnienia przewidzianego w ust. 1, a wystąpienie z pisemnym i uzasadnionym roszczeniem zwrotu opłaty skutkuje przerwaniem biegu przedawnienia przewidzianego w ust. 2. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie on ponownie licząc od dnia przerwania i kończy się najpóźniej po sześciu latach od końca roku kalendarzowego, w którym się pierwotnie rozpoczął, chyba że w międzyczasie wszczęto procedurę sądową mającą na celu wyegzekwowanie roszczeń; w tym przypadku termin przedawnienia nie może upłynąć wcześniej niż rok licząc od daty uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie.

Artykuł  85

Zwrot kosztów postępowania

1. Strona przegrywająca w postępowaniu o pozbawienie lub uchylenie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin albo w postępowaniu odwoławczym ma obowiązek zwrotu opłat wniesionych przez pozostałe strony postępowania oraz uzasadnionych wydatków poniesionych przez te strony w toku postępowania, włączając zwrot kosztów podróży i pobytu oraz wynagrodzenie pełnomocnika, radcy lub adwokata, w granicach ustalonych w tabelach dla poszczególnych rodzajów kosztów na warunkach określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 114.

2. Urząd lub Izba Odwoławcza może jednak postanowić o innym rozkładzie kosztów postępowania, jeżeli roszczenia każdej ze stron postępowania nie zostaną uwzględnione w całości lub jeżeli przemawiają za tym względy słuszności.

3. Strona postępowania, która cofnie wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, wniosek o uchylenie lub pozbawienie tego prawa, wycofa odwołanie lub zrzeknie się wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, kończąc w ten sposób postępowanie w sprawie, jest zobowiązana zwrócić koszty poniesione przez inne strony postępowania, zgodnie z przepisami ust. 1 i 2.

4. W przypadku gdy strony postępowania zawrą przed Urzędem lub Izbą Odwoławczą ugodę dotyczącą podziału kosztów, decydując o rozłożeniu kosztów inaczej niż zostało to przewidziane w poprzednich ustępach, sporządza się dokument tej ugody.

5. Na żądanie, Urząd lub Izba Odwoławcza określi wysokość przypisanych kosztów na podstawie poprzednich ustępów.

Artykuł  86

Wykonanie przymusowe orzeczeń ustalających wysokość kosztów

1. Ostateczne orzeczenia Urzędu określające wysokość kosztów podlegają wykonaniu.

2. Wykonanie tych decyzji podlega przepisom postępowania cywilnego obowiązującego w Państwie Członkowskim, w którym ma ono miejsce. Klauzulę wykonalności lub potwierdzenie wykonalności nadaje organ państwowy wyznaczony w tym celu przez rząd każdego z Państw Członkowskich, po sprawdzeniu jedynie autentyczności stosownego dokumentu; rząd powiadamia Urząd i Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich o wszystkich organach wyznaczonych w tym celu.

3. Po załatwieniu tych formalności, na wniosek strony wnoszącej o egzekucję, strona ta jest uprawniona do wszczęcia postępowania egzekucyjnego zgodnie z prawem krajowym, wnosząc sprawę bezpośrednio do właściwego organu.

4. Egzekucja może zostać wstrzymana jedynie w wyniku wydania stosowanego orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Do kontroli prawidłowości postępowania egzekucyjnego właściwe są sądy krajowe.

ROZDZIAŁ  VIII

REJESTRY

Artykuł  87

Ustanowienie rejestrów

1. Urząd prowadzi rejestr wniosków o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, który zawiera następujące dane:

a) wnioski o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin z podaniem jednostki systematycznej i tymczasowej nazwy odmiany oraz nazwę i adres składającego wniosek hodowcy oraz pełnomocnika uczestniczącego w postępowaniu;

b) przypadki zakończenia postępowania dotyczącego wniosku o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, łącznie z informacjami przewidzianymi w akapicie a);

c) propozycje nazw odmian;

d) zmiany w odniesieniu do tożsamości osoby składającej wniosek oraz jej pełnomocnika;

e) na wniosek - podjęte w stosunku do tego wniosku czynności egzekucyjne określone w art. 24 i 26.

2. Urząd prowadzi rejestr wspólnotowych praw do ochrony odmian roślin, w którym po przyznaniu wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin wpisuje się następujące dane:

a) nazwę gatunku i nazwę odmiany;

b) urzędowy opis odmiany lub odniesienie do dokumentów będących w posiadaniu Urzędu, które zawierają urzędowy opis odmiany i stanowią część rejestru;

c) w przypadku odmian, w których wytwarzanie materiału wymaga powtarzalnego używania określonych składników - wymienienie tych składników;

d) nazwę i adres posiadacza, hodowcy i pełnomocnika procesowego;

e) datę nadania i wygaśnięcia wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, łącznie z przyczynami wygaśnięcia;

f) na wniosek - umowne uprawnienie do korzystania z prawa lub licencję przymusową, łącznie z nazwą i adresem osoby uprawnionej do korzystania z tego prawa;

g) na wniosek - podjęte w stosunku do tego prawa czynności egzekucyjne określone w art. 24;

h) na wspólny wniosek posiadacza odmiany macierzystej i hodowcy odmiany pochodnej w stosunku do odmiany macierzystej, określenie odmiany jako macierzystej i pochodnej, łącznie z nazwami odmian i nazwami zainteresowanych stron. Wniosek jednej z zainteresowanych stron jest wystarczający, jeżeli jest on poparty dobrowolnie udzielonym potwierdzeniem drugiej strony, na podstawie przepisów art. 99, lub jeżeli ostateczna decyzja lub ostateczne orzeczenie wydane na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia zawiera określenie tych odmian jako macierzystej i pochodnej.

3. Wszelkie inne szczegóły i warunki regulujące zasady wpisu do obu rejestrów mogą zostać ustanowione w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 114.

4. Urząd z urzędu i po wysłuchaniu opinii posiadacza może dostosować urzędowy opis odmiany, jeżeli chodzi o liczbę i typ właściwości lub o stwierdzone przejawy tych właściwości, do istniejących zasad opisu odmian danej grupy taksonomicznej, aby ułatwić porównanie opisu odmiany z opisami innych odmian danego grupy taksonomicznej.

Artykuł  88

Jawność

1. Rejestry wymienione w art. 87 są jawne.

2. Po wykazaniu interesu prawnego i przy zachowaniu warunków określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 114 każdy może mieć wgląd do:

a) dokumentów związanych z wnioskami o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin;

b) dokumentów związanych z już przyznanym wspólnotowym prawem do ochrony odmian roślin;

c) próbnych upraw odmian do celów ich badania technicznego;

d) próbnych upraw odmian do celów kontroli zachowania odmiany.

3. W przypadku odmian, w których wytwarzanie materiału wymaga powtórnego używania określonych składników, na żądanie składającego wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin wyłącza się jawność wszelkich danych dotyczących składników, łącznie z ich uprawą. Żądania wyłączenia jawności nie można składać po podjęciu decyzji dotyczącej wniosku o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin.

4. Organy właściwe na mocy niniejszego rozporządzenia nie mogą przekazywać osobom trzecim materiałów dostarczonych lub otrzymanych w związku z badaniem przewidzianym w art. 55 ust. 4, 56 i 64, chyba że uprawniona osoba wyrazi zgodę na takie przekazanie albo że takie przekazanie jest konieczne w związku ze współpracą w badaniu przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu lub na mocy innych przepisów prawnych.

Artykuł  89

Publikacje okresowe

Urząd przynajmniej co dwa miesiące wydaje publikację zawierającą dotąd niepublikowane informacje wpisane do rejestrów na podstawie art. 87 ust. 1 i 2 lit. a), d)-h). Urząd publikuje także sprawozdanie roczne zawierające informacje, które uważa za celowe, w tym przynajmniej wykaz ważnych wspólnotowych praw do ochrony odmian roślin, osób z nich uprawnionych, dat ich przyznania i wygaśnięcia oraz uznanych nazw odmian. Rada Administracyjna określi szczegóły odnoszące się do tych publikacji.

Artykuł  90

Wymiana informacji i publikacji

1. Urząd i urzędy Państw Członkowskich właściwe do spraw odmian roślin, na żądanie i bez uszczerbku dla warunków odnoszących się do przesyłania wyników badań technicznych, przekazują sobie wzajemnie, wolne od opłat i do ich własnego użytku jedną lub więcej kopii ich odnośnych publikacji i wszelkie inne informacje dotyczące wnioskowanych lub przyznanych praw własności.

2. Dane wymienione w art. 88 ust. 3 wyłącza się z tych informacji, chyba że:

a) informacja jest konieczna do przeprowadzenia badań na podstawie art. 55 i 64; lub

b) składający wniosek o przyznanie wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin wyraża na to zgodę.

Artykuł  91

Współpraca w zakresie spraw administracyjnych i prawnych

1. Urząd, Urzędy badające wymienione w art. 55 ust. 1 i sądy lub władze Państw Członkowskich wspomagają się wzajemnie poprzez udzielanie informacji lub zapewnienie wglądu do dokumentów dotyczących odmiany i jej próbek lub próbnych upraw, chyba że niniejsze rozporządzenie lub ustawodawstwo krajowe stanowi inaczej. W przypadku gdy Urząd lub Urzędy badające udostępnią do wglądu sądom lub oskarżycielom publicznym dokumenty, próbki lub próbne uprawy, to wgląd ten nie podlega ograniczeniom ustanowionym w art. 88, a wgląd zapewniony przez Urzędy badające nie podlega rozstrzygnięciu Urzędu na podstawie tego artykułu.

2. Sądy lub inne właściwe władze Państw Członkowskich, po otrzymaniu od Urzędu pisma z wnioskiem o udzielenie pomocy, prowadzą na rzecz Urzędu i w granicach ich właściwości niezbędne czynności rozpoznawcze i podejmują inne związane z tym środki.

⁵ Art. 52 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 15/2008 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.08.8.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2008 r.

⁶ Art. 73 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2506/95 z dnia 25 października 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.258.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1995 r.