Rozdział 3 - ROZSTRZYGNIĘCIA - Rozporządzenie 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.227.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 31 stycznia 2008 r.

ROZDZIAŁ  III

ROZSTRZYGNIĘCIA

Odrzucenie

1.
Urząd odrzuca wnioski o przyznanie wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, jeśli ustali, że wnioskodawca:

a) nie usunął braków w rozumieniu art. 53, do usunięcia których wyznaczono mu dodatkowy termin;

b) nie zastosował się w wyznaczonym terminie do ogólnego przepisu lub do żądania na podstawie art. 55 ust. 4 lub 5, o ile Urząd nie zezwolił mu na nieprzedkładanie materiału; lub

c) nie wnioskował o nazwę odmiany odpowiednio na podstawie art. 63.

2.
Urząd odmawia przyznania wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, jeżeli:

a) stwierdzi, że nie spełniono warunków wymaganych do sprawdzenia na podstawie art. 54; lub

b) dojdzie do wniosku na podstawie sprawozdania ze sprawdzenia na podstawie art. 57, że nie spełniono warunków określonych w art. 7, 8 i 9.

Przyznanie

Urząd przyznaje wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, jeżeli stwierdzi, że wyniki badania są wystarczające do wydania decyzji. Decyzja ta zawiera urzędowy opis odmiany.

Nazwa odmiany

1.
W przypadku gdy wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin zostało przyznane, Urząd zatwierdza dla tej odmiany nazwę wnioskowaną przez składającego wniosek na podstawie przepisów art. 50 ust. 3, jeżeli na podstawie badania dokonanego na podstawie art. 54 ust. 1 zdanie drugie uzna te nazwę za właściwą.
2.
Nazwa odmiany jest właściwa, jeżeli nie zaistniały przeszkody określone w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.
3.
Przeszkody w nadaniu nazwy odmiany, występują w przypadku jeśli:

a) jej używanie na obszarze Wspólnoty naruszałoby wcześniejsze prawa osób trzecich;

b) może spowodować trudności jej użytkownikom w jej rozpoznaniu lub odtworzeniu;

c) jest tożsama lub może wprowadzić w błąd ze względu na podobieństwo do nazwy innej odmiany tego samego lub pokrewnego gatunku, którą wpisano do urzędowego rejestru odmian roślin lub pod którą materiał innej odmiany wprowadzono do obrotu w Państwie Członkowskim lub w państwie członkowskim Międzynarodowego Związku ds. Ochrony Nowych Odmian Roślin, chyba że ta odmiana już nie istnieje i jej nazwa nie uzyskała większego znaczenia;

d) jest tożsama lub można ja pomylić z innymi oznaczeniami używanymi powszechnie w obrocie towarowym lub którą zastrzeżono na podstawie odrębnych przepisów;

e) może wywołać zgorszenie w jednym z Państw Członkowskich lub narusza porządek publiczny;

f) może wprowadzać w błąd co do właściwości odmiany, jej wartości lub tożsamości lub tożsamości hodowcy lub innej strony w postępowaniu.

4.
Istnieje kolejna przeszkoda, gdy odmiana została już zarejestrowana:

a) w jednym z Państw Członkowskich; lub

b) w państwie członkowskim Międzynarodowego Związku ds. Ochrony Nowych Odmian Roślin; lub

c) w innym państwie, co do którego postanowiono w akcie prawa wspólnotowego, że odmiany ocenia się zgodnie z regułami równoważnymi do tych, które ustanowiono w dyrektywach o wspólnym katalogu odmian;

do urzędowego rejestru odmian roślin lub których materiał wprowadzono w tych państwach do obrotu w celach handlowych, a wnioskowana nazwa odmiany różni się od tej, która została tam zarejestrowana lub której tam się używa, chyba że wobec nazwy takiej istnieje przeszkoda przewidziana w ust. 3.

5.
Urząd ogłasza, które gatunki uważa za "pokrewne" w rozumieniu ust. 3 lit. c).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.