Rozdział 5 - OBOWIĄZKI ZGŁOSZENIOWE - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący
Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

ROZDZIAŁ  V

OBOWIĄZKI ZGŁOSZENIOWE

Zgłaszanie podejrzeń

1. 
Podmioty zobowiązane, a w stosownych przypadkach członkowie ich kadry kierowniczej i pracownicy w pełni współpracują z FIU poprzez niezwłoczne:
a)
zgłaszanie do FIU, z własnej inicjatywy, gdy podmiot zobowiązany wie, podejrzewa lub ma uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że środki finansowe lub działania, niezależnie od kwoty, o jaką chodzi, są dochodami z działalności przestępczej lub są powiązane z finansowaniem terroryzmu lub działalnością przestępczą, i poprzez odpowiadanie na wnioski FIU o udzielenie dodatkowych informacji w takich przypadkach;
b)
dostarczanie do FIU, na jej wniosek, wszelkich niezbędnych informacji, w tym informacji o rejestrach transakcji, w wyznaczonych terminach.

Zgłasza się zgodnie z akapitem pierwszym wszystkie podejrzane transakcje, w tym próby transakcji i podejrzenia wynikające z niemożności dokonania należytej staranności wobec klienta.

Do celów akapitu pierwszego podmioty zobowiązane odpowiadają na wnioski FIU o udzielenie informacji w ciągu pięciu dni roboczych. W uzasadnionych i pilnych przypadkach FIU mogą skrócić taki termin do mniej niż 24 godzin.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu trzeciego FIU może przedłużyć termin na odpowiedź poza pięć dni roboczych, jeżeli uzna to za uzasadnione i pod warunkiem że przedłużenie to nie naraża na szwank analizy FIU.

2. 
Do celów ust. 1 podmioty zobowiązane oceniają transakcje lub działania prowadzone przez swoich klientów na podstawie i w kontekście wszelkich istotnych faktów i informacji, które są im znane lub które są w ich posiadaniu. W razie potrzeby podmioty zobowiązane nadają priorytet swojej ocenie, biorąc pod uwagę pilny charakter transakcji lub działalności oraz ryzyka mające wpływ na państwo członkowskie, w którym mają siedzibę.

Podejrzenie na podstawie ust. 1 lit. a) jest oparte na cechach klienta i ich odpowiednikach, wielkości i charakterze transakcji lub działalności lub ich metodach i schematach, związku między kilkoma transakcjami lub działaniami, pochodzeniu, przeznaczeniu lub wykorzystaniu środków finansowych lub wszelkich innych okolicznościach znanych podmiotowi zobowiązanemu, w tym zgodności transakcji lub działalności z informacjami uzyskanymi na podstawie rozdziału III, w tym z profilem ryzyka klienta.

3. 
Do dnia 10 lipca 2026 r. AMLA opracuje projekty wykonawczych standardów technicznych i przedłoży je Komisji do przyjęcia. Te projekty wykonawczych standardów technicznych określają format, który ma być stosowany do zgłaszania podejrzeń na podstawie ust. 1 lit. a) i do dostarczania rejestrów transakcji na podstawie ust. 1 lit. b).
4. 
Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszej dyrektywy poprzez przyjęcie wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, zgodnie z art. 53 rozporządzenia (UE) 2024/1620.
5. 
Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wydaje wytyczne dotyczące wskaźników podejrzanych działań lub zachowań. Wytyczne są aktualizowane okresowo.
6. 
Osoba wyznaczona zgodnie z art. 11 ust. 2 przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, do FIU państwa członkowskiego, na którego terytorium ma siedzibę podmiot zobowiązany przekazujący informacje.
7. 
Podmioty zobowiązane zapewniają, aby pracownik ds. zapewniania zgodności z odpowiednimi przepisami wyznaczona zgodnie z art. 11 ust. 2 oraz każdy pracownik lub osoba zajmująca porównywalne stanowisko, w tym pośrednicy i dystrybutorzy, zaangażowani w wykonywanie zadań objętych niniejszym artykułem byli chronieni przed odwetem, dyskryminacją i wszelkim innym niesprawiedliwym traktowaniem wskutek wykonywania tych zadań.

Niniejszy ustęp nie ma wpływu na ochronę, do której osoby, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą być uprawnione na mocy dyrektywy (UE) 2019/1937.

8. 
W przypadku gdy działania partnerstwa na rzecz wymiany informacji skutkują wiedzą, podejrzeniami lub uzasadnionymi podstawami do podejrzeń, że środki finansowe, niezależnie od kwoty, o jaką chodzi, są dochodami z działalności przestępczej lub są związane z finansowaniem terroryzmu, podmioty zobowiązane, które zidentyfikowały podejrzenia w związku z działalnością swoich klientów, mogą wyznaczyć jeden spośród nich, któremu powierza się zadanie przedłożenia zgłoszenia do FIU zgodnie z ust. 1 lit. a). Takie zgłoszenie zawiera co najmniej nazwę i dane kontaktowe wszystkich podmiotów zobowiązanych, które uczestniczyły w działaniach będących podstawą zgłoszenia.

W przypadku gdy podmioty zobowiązane, o których mowa w akapicie pierwszym, mają siedzibę w kilku państwach członkowskich, informacje te zgłasza się każdej odpowiedniej FIU. W tym celu podmioty zobowiązane zapewniają, aby zgłoszenie składał podmiot zobowiązany na terytorium państw członkowskich, w których znajduje się FIU.

W przypadku gdy podmioty zobowiązane postanowią nie skorzystać z możliwości przekazania jednolitego zgłoszenia do FIU zgodnie z akapitem pierwszym, zamieszczają w swoich zgłoszeniach odniesienie do faktu, że podejrzenie jest efektem działań partnerstwa na rzecz wymiany informacji.

9. 
Podmioty zobowiązane, o których mowa w ust. 8 niniejszego artykułu, przechowują kopię sprawozdań złożonych na podstawie tego ustępu zgodnie z art. 77.

Przepisy szczególne dotyczące zgłaszania podejrzeń przez niektóre kategorie podmiotów zobowiązanych

1. 
W drodze odstępstwa od art. 69 ust. 1 państwa członkowskie mogą zezwolić podmiotom zobowiązanym, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a) i b), na przekazywanie informacji, o których mowa w art. 69 ust. 1, organowi samorządu zawodowego wyznaczonemu przez państwo członkowskie.

Wyznaczony organ samorządu zawodowego niezwłocznie przekazuje FIU informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, z zachowaniem ich pierwotnej formy i treści.

2. 
Notariusze, prawnicy praktycy, inni przedstawiciele wolnych zawodów prawniczych, biegli rewidenci, zewnętrzni księgowi oraz doradcy podatkowi zostają wyłączeni z wymogów określonych w art. 69 ust. 1 w zakresie, w jakim wyłączenie to dotyczy informacji, które otrzymują oni od swojego klienta lub które uzyskują na jego temat, podczas ustalania sytuacji prawnej tego klienta lub podczas wykonywania swoich obowiązków polegających na obronie lub reprezentowaniu tego klienta w postępowaniu sądowym, lub w związku z takim postępowaniem, włącznie z udzielaniem porad w sprawie wszczęcia lub uniknięcia takiego postępowania, bez względu na to, czy takie informacje są otrzymane lub uzyskane przed zakończeniem takiego postępowania, w jego trakcie czy po jego zakończeniu.

Wyłączenie określone w akapicie pierwszym nie ma zastosowania, jeżeli podmioty zobowiązane, o których mowa w tym akapicie:

a)
biorą udział w praniu pieniędzy, jego przestępstwach źródłowych lub finansowaniu terroryzmu;
b)
udzielają porad prawnych na potrzeby prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych lub finansowania terroryzmu, lub
c)
wiedzą, że dany klient zwraca się o poradę prawną na potrzeby prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych lub finansowania terroryzmu; tę wiedzę lub cel można wywnioskować z obiektywnych, faktycznych okoliczności.
3. 
Poza sytuacjami, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, jeżeli jest to uzasadnione podwyższonym ryzykiem prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych lub finansowania terroryzmu, jakim są obarczone niektóre rodzaje transakcji, państwa członkowskie mogą zdecydować, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy, nie ma zastosowania do tych rodzajów transakcji, oraz, stosownie do przypadku, nałożyć dodatkowe obowiązki zgłoszeniowe na podmioty zobowiązane, o których mowa w tym ustępie. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich decyzjach podjętych na podstawie niniejszego ustępu. Komisja powiadamia o takich decyzjach pozostałe państwa członkowskie.

Powstrzymanie się od przeprowadzenia transakcji

1. 
Podmioty zobowiązane powstrzymują się od przeprowadzenia transakcji, o których podmioty te wiedzą lub co do których podejrzewają, że mają one związek z dochodami z działalności przestępczej lub z finansowaniem terroryzmu, do momentu przekazania przez te podmioty zgłoszenia zgodnie z art. 69 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i zastosowania się do wszelkich dalszych szczegółowych instrukcji FIU lub innego właściwego organu zgodnie z mającym zastosowanie prawem.

Podmioty zobowiązane mogą przeprowadzić daną transakcję po dokonaniu oceny ryzyk związanych z przeprowadzeniem transakcji, jeżeli nie otrzymały od FIU przeciwstawnych instrukcji w ciągu trzech dni roboczych od przekazania zgłoszenia.

2. 
Jeżeli podmiot zobowiązany nie może powstrzymać się od przeprowadzenia transakcji, o której mowa w ust. 1, lub jeżeli powstrzymanie się prawdopodobnie udaremniłoby działania mające na celu ściganie beneficjentów podejrzewanej transakcji, podmioty zobowiązane informują FIU natychmiast po przeprowadzeniu tej transakcji.

Ujawnianie informacji FIU

Ujawnienie informacji FIU w dobrej wierze przez podmiot zobowiązany lub pracownika lub członka kadry kierowniczej takiego podmiotu zobowiązanego zgodnie z art. 69 i 70 nie stanowi naruszenia żadnego ograniczenia w zakresie ujawniania informacji obowiązującego na mocy umowy lub wszelkich przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych i nie naraża tego podmiotu zobowiązanego lub członków jego kadry kierowniczej ani jego pracowników na jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialność, nawet w sytuacji gdy nie wiedzieli oni dokładnie, jaka działalność przestępcza leżała u podstaw transakcji, i bez względu na to, czy nielegalna działalność faktycznie miała miejsce.

Zakaz ujawniania informacji

1. 
Podmioty zobowiązane oraz członkowie ich kadry kierowniczej, pracownicy lub osoby o porównywalnym statusie, w tym przedstawiciele i dystrybutorzy, nie ujawniają zainteresowanemu klientowi ani innym osobom trzecim faktu, że transakcje lub działania są lub były poddawane ocenie zgodnie z art. 69, że informacje są, będą lub były przekazywane zgodnie z art. 69 lub 70 ani faktu, że jest lub może być prowadzona analiza dotycząca prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.
2. 
Ust. 1 nie ma zastosowania do ujawniania informacji właściwym organom i organom samorządu zawodowego, gdy pełnią one funkcje nadzorcze, ani do ujawniania informacji do celów prowadzenia postępowań przygotowawczych oraz wnoszenia i popierania oskarżeń w sprawie prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i innej działalności przestępczej.
3. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu ujawnienie może nastąpić między podmiotami zobowiązanymi należącymi do tej samej grupy lub między takimi podmiotami a ich oddziałami i jednostkami zależnymi mającymi siedzibę w państwach trzecich, pod warunkiem że te oddziały i jednostki zależne w pełni przestrzegają strategii i procedur obejmujących całą grupę, w tym procedur dotyczących wymiany informacji w ramach grupy, zgodnie z art. 16, oraz że strategie i procedury obejmujące całą grupę są zgodne z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
4. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu ujawnienie może nastąpić między podmiotami zobowiązanymi, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a) i b), lub podmiotami z państw trzecich, które nakładają wymogi równoważne z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu, które to podmioty wykonują czynności zawodowe, jako pracownicy lub w innym charakterze w ramach tej samej osoby prawnej lub większej struktury, do której należy dana osoba prawna i która ma wspólnego właściciela, wspólny zarząd lub wspólną kontrolę zgodności z prawem, w tym sieci lub partnerstwa.
5. 
W odniesieniu do podmiotów zobowiązanych, o których mowa w art. 3 pkt 1, 2 i 3 lit. a) i b), w przypadkach dotyczących tej samej transakcji obejmującej co najmniej dwa podmioty zobowiązane, i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, ujawnienie może nastąpić pomiędzy stosownymi podmiotami zobowiązanymi, pod warunkiem że znajdują się one w Unii, lub podmiotami w państwie trzecim, które nakłada wymogi równoważne z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, oraz że podlegają one wymogom dotyczącym tajemnicy zawodowej i ochrony danych osobowych.
6. 
Przypadki, w których podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a) i b), starają się odwieść klienta od udziału w nielegalnej działalności, nie stanowią ujawnienia w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu.

Zgłoszenia transakcji dotyczących niektórych towarów o wysokiej wartości oparte na progach

1. 
Osoby prowadzące handel towarami o wysokiej wartości zgłaszają FIU wszystkie transakcje obejmujące sprzedaż następujących towarów o wysokiej wartości, jeżeli towary te są nabywane do celów niekomercyjnych:
a)
pojazdów silnikowych za cenę co najmniej 250 000 EUR lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej;
b)
jednostek pływających za cenę co najmniej 7 500 000 EUR lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej;
c)
statków powietrznych za cenę co najmniej 7 500 000 EUR lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej.
2. 
Instytucje kredytowe i instytucje finansowe świadczące usługi w związku z zakupem lub przeniesieniem własności towarów, o których mowa w ust. 1, również zgłaszają FIU wszystkie transakcje, jakie przeprowadzają na rzecz swoich klientów w odniesieniu do tych towarów.
3. 
Zgłoszeń zgodnie z ust. 1 i 2 dokonuje się w określonych terminach.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.