Art. 69. - Zgłaszanie podejrzeń - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu
Dz.U.UE.L.2024.1624
Akt oczekującyZgłaszanie podejrzeń
Zgłasza się zgodnie z akapitem pierwszym wszystkie podejrzane transakcje, w tym próby transakcji i podejrzenia wynikające z niemożności dokonania należytej staranności wobec klienta.
Do celów akapitu pierwszego podmioty zobowiązane odpowiadają na wnioski FIU o udzielenie informacji w ciągu pięciu dni roboczych. W uzasadnionych i pilnych przypadkach FIU mogą skrócić taki termin do mniej niż 24 godzin.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu trzeciego FIU może przedłużyć termin na odpowiedź poza pięć dni roboczych, jeżeli uzna to za uzasadnione i pod warunkiem że przedłużenie to nie naraża na szwank analizy FIU.
Podejrzenie na podstawie ust. 1 lit. a) jest oparte na cechach klienta i ich odpowiednikach, wielkości i charakterze transakcji lub działalności lub ich metodach i schematach, związku między kilkoma transakcjami lub działaniami, pochodzeniu, przeznaczeniu lub wykorzystaniu środków finansowych lub wszelkich innych okolicznościach znanych podmiotowi zobowiązanemu, w tym zgodności transakcji lub działalności z informacjami uzyskanymi na podstawie rozdziału III, w tym z profilem ryzyka klienta.
Niniejszy ustęp nie ma wpływu na ochronę, do której osoby, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą być uprawnione na mocy dyrektywy (UE) 2019/1937.
W przypadku gdy podmioty zobowiązane, o których mowa w akapicie pierwszym, mają siedzibę w kilku państwach członkowskich, informacje te zgłasza się każdej odpowiedniej FIU. W tym celu podmioty zobowiązane zapewniają, aby zgłoszenie składał podmiot zobowiązany na terytorium państw członkowskich, w których znajduje się FIU.
W przypadku gdy podmioty zobowiązane postanowią nie skorzystać z możliwości przekazania jednolitego zgłoszenia do FIU zgodnie z akapitem pierwszym, zamieszczają w swoich zgłoszeniach odniesienie do faktu, że podejrzenie jest efektem działań partnerstwa na rzecz wymiany informacji.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.