Rozdział 4 - PRZEJRZYSTOŚĆ W ODNIESIENIU DO BENEFICJENTÓW RZECZYWISTYCH - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu
Dz.U.UE.L.2024.1624
Akt oczekującyROZDZIAŁ IV
PRZEJRZYSTOŚĆ W ODNIESIENIU DO BENEFICJENTÓW RZECZYWISTYCH
PRZEJRZYSTOŚĆ W ODNIESIENIU DO BENEFICJENTÓW RZECZYWISTYCH
Identyfikowanie beneficjentów rzeczywistych dla podmiotów prawnych
Beneficjentami rzeczywistymi innych podmiotów prawnych są osoby fizyczne, które:
Kontrolę za pomocą innych środków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), ustala się niezależnie od istnienia i równolegle z istnieniem udziałów własnościowych lub kontroli poprzez udziały własnościowe.
Własność rzeczywista poprzez udziały własnościowe
Do celów oceny, czy istnieją udziały własnościowe w podmiocie o charakterze korporacyjnym, uwzględnia się wszystkie pakiety akcji lub udziałów na każdym poziomie własności.
Niższy próg, o którym mowa w akapicie pierwszym, ustala się na poziomie maksymalnie 15 % udziałów własnościowych w podmiocie o charakterze korporacyjnym, chyba że Komisja stwierdzi na podstawie ryzyka, że bardziej proporcjonalny byłby wyższy próg, który w każdym przypadku ustala się na poziomie niższym niż 25 %.
Własność rzeczywista poprzez kontrolę
Do celów niniejszego ustępu, "formalna umowa powiernicza" oznacza umowę lub równoważne porozumienie, między powierzającym a powiernikiem, w przypadku gdy powierzający jest osobą prawną lub fizyczną, która wydaje powiernikowi polecenie działania w jej imieniu w określonym charakterze, w tym jako dyrektor, akcjonariusz lub udziałowiec lub ustanawiający, a powiernik jest osobą prawną lub fizyczną, której powierzający polecił działanie w jego imieniu.
Współistnienie udziałów własnościowych i kontroli w ramach struktury własności
W przypadku gdy podmioty o charakterze korporacyjnym podlegają wielowarstwowej strukturze własności i w co najmniej jednym łańcuchu tej struktury w odniesieniu do różnych warstw łańcucha współistnieją udziały własnościowe i kontrola, beneficjentami rzeczywistymi są:
Struktury własności obejmujące porozumienia prawne lub podobne podmioty prawne
W przypadku gdy podmioty prawne, o których mowa w art. 57, lub porozumienia prawne posiadają udziały własnościowe w podmiocie o charakterze korporacyjnym, indywidualnie lub łącznie, lub bezpośrednio lub pośrednio sprawują kontrolę nad podmiotem o charakterze korporacyjnym poprzez udziały własnościowe lub za pomocą innych środków, beneficjentami rzeczywistymi są osoby fizyczne będące beneficjentami rzeczywistymi podmiotów prawnych, o których mowa w art. 57, lub porozumień prawnych.
Powiadomienia
Do dnia 10 października 2027 r. każde państwo członkowskie przekazuje Komisji w formie powiadomienia wykaz rodzajów podmiotów prawnych istniejących na mocy jego prawa krajowego, posiadających beneficjentów rzeczywistych zidentyfikowanych zgodnie z art. 51 i art. 52 ust. 4. Powiadomienie to obejmuje określone kategorie podmiotów, opis cech oraz, w stosownych przypadkach, podstawę prawną zgodnie z prawem krajowym danego państwa członkowskiego. Wskazuje również, czy ze względu na określoną formę i strukturę podmiotów prawnych innych niż podmioty o charakterze korporacyjnym zastosowanie ma mechanizm przewidziany w art. 63 ust. 4, wraz ze szczegółowym uzasadnieniem.
Komisja informuje o powiadomieniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, pozostałe państwa członkowskie.
Identyfikowanie beneficjentów rzeczywistych dla podmiotów prawnych podobnych do trustu, który powstał w drodze czynności prawnej
Do powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, dołącza się opis:
Identyfikowanie beneficjentów rzeczywistych dla trustów, które powstały w drodze czynności prawnej, i podobnych porozumień prawnych
Do powiadomienia dołącza się opis:
Do powiadomienia dołącza się również uzasadnienie wyszczególniające powody, dla których państwo członkowskie uznaje powiadomione porozumienia prawne za podobne do trustów, które powstały w wyniku czynności prawnej, i dlaczego stwierdziło, że inne porozumienia prawne podlegające jego prawu nie są podobne do trustów, które powstały w wyniku czynności prawnej.
Identyfikowanie kategorii beneficjentów
Identyfikowanie potencjalnych beneficjentów i beneficjentów domyślnych w trustach uznaniowych
W przypadku trustów uznaniowych, dla których beneficjenci nie zostali jeszcze wybrani, należy zidentyfikować potencjalnych beneficjentów i beneficjentów domyślnych. Beneficjenci spośród potencjalnych beneficjentów są beneficjentami rzeczywistymi, gdy tylko zostaną wybrani. Beneficjenci domyślni stają się beneficjentami rzeczywistymi, gdy powiernicy nie wykorzystają swobody uznania.
W przypadku gdy trusty uznaniowe spełniają warunki określone w art. 59 ust. 2, identyfikuje się wyłącznie kategorię potencjalnych beneficjentów i beneficjentów domyślnych. O tych kategoriach trustów uznaniowych powiadamia się Komisję zgodnie z ust. 3 tego artykułu.
Identyfikowanie beneficjentów rzeczywistych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania
Na zasadzie odstępstwa od art. 51 akapit pierwszy i art. 58 ust. 1 beneficjentami rzeczywistymi przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania są osoby fizyczne spełniające co najmniej jeden z następujących warunków:
Informacje o beneficjentach rzeczywistych
Informacje o beneficjentach rzeczywistych, o których mowa w akapicie pierwszym, zawierają następujące elementy:
Obowiązki podmiotów prawnych
Podmioty prawne przedstawiają podmiotom zobowiązanym - oprócz informacji o swoich właścicielach prawnych - informacje o beneficjentach rzeczywistych, w sytuacjach gdy podmioty zobowiązane stosują środki należytej staranności wobec klienta zgodnie z rozdziałem III.
Beneficjenci rzeczywiści podmiotu prawnego oraz podmioty prawne, a także, w przypadku porozumień prawnych, ich powiernicy lub osoby zajmujące równoważne stanowisko, którzy są częścią struktury własności lub kontroli podmiotu prawnego, dostarczają tym podmiotom prawnym wszelkie informacje niezbędne dla podmiotu prawnego do wypełnienia wymogów niniejszego rozdziału lub do udzielenia odpowiedzi na ewentualny wniosek o dodatkowe informacje otrzymany na podstawie art. 10 ust. 4 dyrektywy (UE) 2024/1640.
Do celów niniejszego ustępu "osoby na wyższych stanowiskach kierowniczych" oznaczają osoby fizyczne, które są członkami wykonawczymi organu zarządzającego, oraz osoby fizyczne, które sprawują funkcje wykonawcze w ramach podmiotu prawnego i są odpowiedzialne przed organem zarządzającym za bieżące zarządzanie tym podmiotem.
Obowiązki powiernika
Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, są przechowywane przez pięć lat po ustaniu zaangażowania powiernika lub osoby zajmującej równoważne stanowisko w działalność trustu, który powstał w drodze czynności prawnej, lub podobnego porozumienia prawnego
Powiernik lub osoba zajmująca równoważne stanowisko w podobnym porozumieniu prawnym regularnie weryfikują, czy informacje, które posiadają w odniesieniu do danego porozumienia prawnego na podstawie ust. 1 akapit pierwszy, są aktualne. Weryfikację taką przeprowadza się co najmniej raz w roku jako samodzielną procedurę lub jako część innych procedur okresowych.
Wyjątki od obowiązków podmiotów prawnych i porozumień prawnych
Art. 63. i 64 nie mają zastosowania do:
Obowiązki osoby wykonującej prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby
Osoby wykonujące prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby oraz członkowie zarządu reprezentujący interesy podmiotu prawnego posiadają adekwatne, poprawne i aktualne informacje o tożsamości swojego powierzającego oraz beneficjentów rzeczywistych powierzającego oraz ujawniają ich tożsamość, jak również ich status podmiotowi prawnemu. Podmioty prawne zgłaszają te informacje do centralnych rejestrów.
Podmioty prawne przekazują informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, podmiotom zobowiązanym również wtedy, gdy podmioty zobowiązane stosują środki należytej staranności wobec klienta zgodnie z rozdziałem III.
Zagraniczne podmioty prawne i zagraniczne porozumienia prawne
Akapit pierwszy stosuje się:
Akapit pierwszy nie ma jednak zastosowania do podmiotów prawnych lub porozumień prawnych, które nabyły nieruchomość w Unii przed dniem 1 stycznia 2014 r.
Państwa członkowskie mogą zdecydować, na podstawie ryzyka, że zastosowanie ma wcześniejsza data, i powiadomić o tym Komisję. Komisja informuje o takich decyzjach pozostałe państwa członkowskie.
Kary
Do dnia 10 stycznia 2025 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach dotyczących kar, podając ich podstawę prawną, i powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach mających na nie wpływ.
Komisja regularnie dokonuje przeglądu aktu delegowanego, o którym mowa w akapicie pierwszym, w celu zapewnienia, aby wskazywał on odpowiednie kategorie naruszeń oraz aby stosowne kary były skuteczne, odstraszające i proporcjonalne.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.