Sekcja 4 - Wzmocniona należyta staranność - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

SEKCJA  4

Wzmocniona należyta staranność

Artykuł  34

Zakres stosowania wzmocnionych środków należytej staranności

1. W przypadkach, o których mowa w art. 29, 30, 31 i 36-46, oraz w innych przypadkach podwyższonego ryzyka określonych przez podmioty zobowiązane na podstawie art. 20 ust. 2 akapit drugi podmioty zobowiązane stosują wzmocnione środki należytej staranności w celu odpowiedniego zarządzania takimi ryzykami i ich ograniczania.

2. Podmioty zobowiązane badają pochodzenie i przeznaczenie środków finansowych zaangażowanych we wszystkie transakcje i cel wszystkich transakcji, które spełniają co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) transakcja maj złożony charakter;

b) transakcja ma nietypowo dużą wartość;

c) transakcja jest dokonywana w nietypowy sposób;

d) transakcja nie ma wyraźnego celu ekonomicznego lub celu zgodnego z prawem.

3. Z wyjątkiem przypadków objętych sekcją 2 niniejszego rozdziału przy ocenie ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu wynikających ze stosunków gospodarczych lub transakcji sporadycznych podmioty zobowiązane uwzględniają co najmniej czynniki potencjalnie podwyższonego ryzyka określone w załączniku III oraz wytyczne przyjęte przez AMLA na podstawie art. 32, a także wszelkie inne wskaźniki podwyższonego ryzyka, takie jak powiadomienia wydane przez FIU oraz wyniki oceny ryzyka obejmującej całą działalność na podstawie art. 10.

4. Z wyjątkiem przypadków objętych sekcją 2 niniejszego rozdziału w przypadkach podwyższonego ryzyka, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, podmioty zobowiązane stosują wzmocnione środki należytej staranności wobec klienta, proporcjonalne do zidentyfikowanego podwyższonego ryzyka, które mogą obejmować następujące środki:

a) uzyskanie dodatkowych informacji o kliencie i beneficjentach rzeczywistych;

b) uzyskanie dodatkowych informacji na temat zamierzonego charakteru stosunku gospodarczego;

c) uzyskanie dodatkowych informacji na temat źródła środków finansowych oraz źródła majątku klienta i beneficjentów rzeczywistych;

d) uzyskanie informacji na temat przyczyn zamierzonych lub dokonanych transakcji oraz ich spójności ze stosunkiem gospodarczym;

e) uzyskanie zgody kadry kierowniczej wyższego szczebla na nawiązanie lub kontynuowanie stosunku gospodarczego;

f) wzmocnione monitorowanie stosunków gospodarczych poprzez zwiększenie liczby i adekwatności czasowej stosowania środków kontroli oraz typowanie schematów transakcji, które wymagają dalszej analizy;

g) wymaganie, aby pierwsza płatność została dokonana za pośrednictwem rachunku prowadzonego w imieniu klienta w instytucji kredytowej podlegającej standardom należytej staranności wobec klienta, które są nie mniej rygorystyczne niż te ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

5. W przypadku gdy stosunki gospodarcze, co do których stwierdzono, że wiążą się z podwyższonym ryzykiem, obejmują obsługę aktywów o wartości co najmniej 5 000 000 EUR, lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej lub obcej, poprzez usługi spersonalizowane dostosowane do potrzeb klienta posiadającego aktywa o wartości co najmniej 50 000 000 EUR, lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej lub obcej, niezależnie od tego, czy w postaci aktywów finansowych, aktywów możliwych do zainwestowania czy nieruchomości, czy też ich kombinacji, z wyłączeniem prywatnego miejsca zamieszkania klienta, instytucje kredytowe, instytucje finansowe oraz podmioty świadczące usługi na rzecz trustów lub spółek stosują następujące wzmocnione środki należytej staranności, w uzupełnieniu wszelkich wzmocnionych środków należytej staranności stosowanych zgodnie z ust. 4:

a) szczególne środki obejmujące procedury mające na celu ograniczenie ryzyk związanych ze spersonalizowanymi usługami i produktami oferowanymi temu klientowi;

b) uzyskanie dodatkowych informacji o źródłach środków finansowych tego klienta;

c) zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie konfliktami interesów między klientem a kadrą kierowniczą wyższego szczebla lub pracownikami podmiotu zobowiązanego, którzy wykonują zadania związane z przestrzeganiem ram przez ten podmiot zobowiązany wobec tego klienta.

Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wydaje wytyczne w sprawie środków, które mają być stosowane przez instytucje kredytowe, instytucje finansowe oraz podmioty świadczące usługi na rzecz trustów lub spółek w celu ustalenia, czy klient posiada aktywa o łącznej wartości co najmniej 50 000 000 EUR, lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej lub obcej, w postaci aktywów finansowych, aktywów możliwych do zainwestowania lub nieruchomości, oraz sposobu ustalania tej wartości.

6. Z wyjątkiem przypadków objętych sekcją 2 niniejszego rozdziału, jeżeli państwa członkowskie zidentyfikują przypadki podwyższonego ryzyka na podstawie art. 8 dyrektywy (UE) 2024/1640, w tym w wyniku sektorowych ocen ryzyka przeprowadzonych przez państwa członkowskie, mogą wymagać od podmiotów zobowiązanych stosowania wzmocnionych środków należytej staranności oraz, w stosownych przypadkach, określić te środki. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i AMLA o swoich decyzjach nakładających wzmocnione wymogi należytej staranności na podmioty zobowiązane mające siedzibę na ich terytorium w terminie jednego miesiąca od ich przyjęcia, wraz z uzasadnieniem ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu leżącego u podstaw takiej decyzji.

W przypadku gdy ryzyka zidentyfikowane przez państwa członkowskie zgodnie z akapitem pierwszym mogą pochodzić spoza Unii i mogą mieć wpływ na system finansowy Unii, AMLA - na wniosek Komisji lub z własnej inicjatywy - rozważa aktualizację wytycznych przyjętych na podstawie art. 32.

7. W razie stwierdzenia dodatkowych przypadków podwyższonego ryzyka, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu które mają wpływ na Unię jako całość, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia oraz wzmocnionych środków należytej staranności, które mają być stosowane w takich przypadkach przez podmioty zobowiązane, z uwzględnieniem powiadomień dokonywanych przez państwa członkowskie na podstawie ust. 6 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

8. Wzmocnione środki należytej staranności nie są stosowane automatycznie w odniesieniu do oddziałów lub jednostek zależnych podmiotów zobowiązanych mających siedzibę w Unii, które to oddziały lub jednostki zależne znajdują się w państwach trzecich, o których mowa w art. 29, 30 i 31, jeżeli przedmiotowe oddziały lub jednostki zależne w pełni stosują się do strategii, procedur i środków kontroli obejmujących całą grupę zgodnie z art. 17.

Artykuł  35

Przeciwśrodki mające na celu ograniczenie zagrożeń spoza Unii związanych z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu

Do celów art. 29 i 31 Komisja może wybrać jeden z następujących przeciwśrodków:

a) przeciwśrodki, które podmioty zobowiązane mają stosować wobec osób i podmiotów prawnych z państw trzecich wysokiego ryzyka oraz, w stosownych przypadkach, z innych państw stwarzających zagrożenie dla systemu finansowego Unii, polegające na:

(i) stosowaniu dodatkowych elementów wzmocnionej należytej staranności;

(ii) wprowadzeniu odpowiednich wzmocnionych mechanizmów przekazywania informacji lub systematycznego zgłaszania transakcji finansowych;

(iii) ograniczeniu stosunków gospodarczych lub transakcji z osobami fizycznymi lub podmiotami prawnymi z tych państw trzecich;

b) przeciwśrodki, które państwa członkowskie mają stosować wobec państw trzecich wysokiego ryzyka oraz, w stosownych przypadkach, innych państw stwarzających zagrożenie dla systemu finansowego Unii, polegające na:

(i) odmowie ustanowienia jednostek zależnych lub oddziałów lub biur przedstawicielskich podmiotów zobowiązanych z danego państwa lub uwzględnieniu w inny sposób faktu, że dany podmiot zobowiązany pochodzi z państwa trzeciego, które nie posiada odpowiednich systemów przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

(ii) zakazaniu podmiotom zobowiązanym ustanawiania oddziałów lub biur przedstawicielskich w danym państwie trzecim lub uwzględnieniu w inny sposób faktu, że dany oddział lub biuro przedstawicielskie znajdowałyby się w państwie trzecim, które nie posiada odpowiednich systemów przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

(iii) nałożeniu wymogu wzmocnionej oceny nadzorczej lub zwiększonych wymogów w zakresie audytu zewnętrznego w odniesieniu do oddziałów i jednostek zależnych podmiotów zobowiązanych znajdujących się w danym państwie trzecim;

(iv) nałożeniu zwiększonych wymogów w zakresie audytu zewnętrznego w przypadku grup finansowych w odniesieniu do wszelkich ich oddziałów i jednostek zależnych znajdujących się w danym państwie trzecim;

(v) nałożeniu na instytucje kredytowe i instytucje finansowe wymogu dokonania przeglądu i zmiany, a w razie konieczności zakończenia relacji korespondenckich z instytucjami będącymi respondentami w danym państwie trzecim.

Artykuł  36

Szczególne wzmocnione środki należytej staranności dla transgranicznych relacji korespondenckich

W odniesieniu do transgranicznych relacji korespondenckich, w tym relacji ustanowionych dla transakcji dotyczących papierów wartościowych lub transferów środków finansowych, obejmujących realizację płatności z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego, instytucje kredytowe i instytucje finansowe podlegają - przy nawiązywaniu stosunków gospodarczych - wymogom podjęcia, oprócz stosowania środków należytejstaranności wobec klienta określonych w art. 20, następujących działań:

a) zgromadzenie wystarczających informacji o instytucji będącej respondentem w celu zrozumienia w pełni charakteru jej działalności oraz ustalenia na podstawie publicznie dostępnych informacji reputacji instytucji oraz jakości nadzoru;

b) ocena środków kontroli w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu stosowanych przez instytucję będącą respondentem;

c) uzyskanie zgody kadry kierowniczej wyższego szczebla przed ustanowieniem nowych relacji korespondenckich;

d) udokumentowanie zakresu obowiązków każdej instytucji;

e) w odniesieniu do rachunków przejściowych - upewnienie się, że instytucja będąca respondentem przeprowadziła weryfikację tożsamości i na bieżąco stosowała należytą staranność wobec klientów mających bezpośredni dostęp do rachunków instytucji będącej korespondentem oraz że ma ona możliwość udostępnienia na żądanie instytucji będącej korespondentem stosownych danych dotyczących należytej staranności wobec klienta.

W przypadku gdy instytucje kredytowe i instytucje finansowe podejmują decyzję o zakończeniu transgranicznych relacji korespondenckich z powodów związanych z polityką przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, dokumentują swoją decyzję.

Artykuł  37

Szczególne wzmocnione środki należytej staranności dla transgranicznych relacji korespondenckich w przypadku dostawców usług w zakresie kryptoaktywów

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 36 w odniesieniu do transgranicznych relacji korespondenckich obejmujących wykonywanie usług w zakresie kryptoaktywów z podmiotem będącym respondentem niemającym siedziby w Unii i świadczącym podobne usługi, w tym transfery kryptoaktywów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, oprócz środków należytej staranności wobec klienta określonych w art. 20, przy nawiązywaniu stosunków gospodarczych są zobowiązani do:

a) ustalenia, czy podmiot będący respondentem jest licencjonowany lub zarejestrowany;

b) gromadzenia wystarczających informacji o podmiocie będącym respondentem w celu zrozumienia w pełni charakteru jego działalności oraz ustalenia na podstawie publicznie dostępnych informacji reputacji podmiotu oraz jakości nadzoru;

c) oceny środków kontroli w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu stosowane przez podmiot będący respondentem;

d) uzyskania zgody kadry kierowniczej wyższego szczebla przed ustanowieniem nowej relacji korespondenckiej;

e) dokumentowania zakresu obowiązków każdej ze stron relacji korespondenckiej;

f) w odniesieniu do przejściowych rachunków kryptoaktywów - upewnienia się, że podmiot będący respondentem przeprowadził weryfikację tożsamości i na bieżąco stosował należytą staranność wobec klientów mających bezpośredni dostęp do rachunków podmiotu będącego korespondentem oraz że ma on możliwość udostępnienia na żądanie podmiotu będącego korespondentem stosownych danych dotyczących należytej staranności wobec klienta.

W przypadku gdy dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów podejmują decyzję o zakończeniu relacji korespondenckich z powodów związanych z polityką przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, dokumentują swoją decyzję.

Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów regularnie aktualizują informacje dotyczące należytej staranności w odniesieniu do relacji korespondenckiej lub w przypadku pojawienia się nowych ryzyk w odniesieniu do podmiotu będącego respondentem.

2. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów biorą pod uwagę informacje zgromadzone na podstawie ust. 1 w celu określenia, z uwzględnieniem ryzyka, odpowiednich środków, które mają zostać podjęte w celu ograniczenia ryzyk związanych z podmiotem będącym respondentem.

3. Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wydaje wytyczne w celu określenia kryteriów i elementów, które dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów uwzględniają przy przeprowadzaniu oceny, o której mowa w ust. 1, oraz środków ograniczających ryzyko, o których mowa w ust. 2, w tym minimalnych działań, które mają zostać podjęte przez dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, w przypadku stwierdzenia, że podmiot będący respondentem nie jest zarejestrowany ani nie jest licencjonowany.

Artykuł  38

Szczególne środki dotyczące indywidualnych instytucji będących respondentami z państw trzecich

1. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe stosują środki określone w ust. 6 niniejszego artykułu w odniesieniu do instytucji będących respondentami z państw trzecich, z którymi utrzymują relacje korespondenckie zgodnie z art. 36 lub 37 i w odniesieniu do których AMLA wydaje zalecenie zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. AMLA wydaje zalecenie skierowane do instytucji kredytowych i instytucji finansowych, jeżeli istnieją obawy, że instytucje będące respondentami w państwach trzecich znajdują się w dowolnej z następujących sytuacji:

a) dopuszczają się poważnego, powtarzającego się lub systematycznego naruszania wymogów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) ich wewnętrzne strategie, procedury i środki kontroli wykazują niedociągnięcia, które mogą prowadzić do poważnych, powtarzających się lub systematycznych naruszeń wymogów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

c) dysponują wewnętrznymi strategiami, procedurami i środkami kontroli niewspółmiernymi do ryzyk prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych oraz finansowania terroryzmu, na które jest narażona instytucja będąca respondentem z państwa trzeciego.

3. Zalecenie, o którym mowa w ust. 2, zostaje wydane, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a) na podstawie informacji dostępnych w kontekście swojej działalności nadzorczej podmiotu sprawującego nadzór finansowy, w tym AMLA w toku działań nadzorczych, uznaje, że instytucja będąca respondentem z państwa trzeciego znajduje się w dowolnej z sytuacji wymienionych w ust. 2 i może mieć wpływ na ekspozycję na ryzyko relacji korespondenckiej;

b) po dokonaniu oceny informacji dostępnych podmiotowi sprawującemu nadzór finansowy, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu, podmioty sprawujące nadzór finansowy w Unii uzgodniły, że instytucja będąca respondentem z państwa trzeciego znajduje się w dowolnej z sytuacji wymienionych w ust. 2 i może mieć wpływ na ekspozycję na ryzyko relacji korespondenckiej.

4. Przed wydaniem zalecenia, o którym mowa w ust. 2, AMLA konsultuje się z podmiotami sprawującymi nadzór państwa trzeciego odpowiedzialnym za instytucję będącą respondentem i zwraca się do niego o jego własną opinię i o opinię instytucji będącej respondentem na temat adekwatności strategii, procedur i środków kontroli oraz środków należytej staranności wobec klienta w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, które instytucja będąca respondentem wprowadziła w celu ograniczenia ryzyk prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych oraz finansowania terroryzmu, a także na temat środków zaradczych, które należy wprowadzić. W przypadku braku odpowiedzi w terminie dwóch miesięcy lub w przypadku gdy z udzielonej odpowiedzi nie wynika, że instytucja będąca respondentem z państwa trzeciego może wdrożyć zadowalające strategie, procedury i środki kontroli w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz stosować adekwatne środki należytej staranności wobec klienta w celu ograniczenia ryzyk, na które jest narażona i które mogą mieć wpływ na relacje korespondenckie, AMLA podejmuje dalsze działania związane z zaleceniem.

5. AMLA wycofuje zalecenie, o którym mowa w ust. 2, gdy uzna, że instytucja będąca respondentem z państwa trzeciego, w sprawie której przyjął to zalecenie, nie spełnia już warunków określonych w ust. 3.

6. W odniesieniu do instytucji będących respondentami z państw trzecich, o których mowa w ust. 1, instytucje kredytowe i instytucje finansowe:

a) powstrzymują się od nawiązywania nowych stosunków gospodarczych z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego, chyba że na podstawie informacji zgromadzonych na podstawie art. 36 lub 37 stwierdzą, że środki ograniczające ryzyko zastosowane wobec stosunków gospodarczych z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego oraz środki stosowane w instytucji będącej respondentem z państwa trzeciego mogą odpowiednio ograniczyć ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu związane z tymi stosunkami gospodarczymi;

b) w przypadku bieżących stosunków gospodarczych z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego:

(i) dokonują przeglądu i aktualizacji informacji na temat instytucji będącej respondentem zgodnie z art. 36 lub 37;

(ii) kończą stosunki gospodarcze, chyba że na podstawie informacji zgromadzonych na mocy ppkt (i) stwierdzą, że środki ograniczające ryzyko zastosowane wobec stosunków gospodarczych z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego oraz środki stosowane w instytucji będącej respondentem z państwa trzeciego mogą odpowiednio ograniczyć ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu związane z tymi stosunkami gospodarczymi;

c) informują instytucję będącą respondentem o wnioskach wyciągniętych w odniesieniu do ryzyk stwarzanych przez relacje korespondenckie w następstwie zalecenia AMLA oraz o środkach podjętych zgodnie z lit. a) lub b).

W przypadku gdy AMLA wycofa zalecenie zgodnie z ust. 5, instytucje kredytowe i instytucje finansowe dokonują przeglądu swojej oceny dotyczącej tego, czy instytucje będące respondentami z państwa trzeciego spełniają dowolny z warunków określonych w ust. 3.

7. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe dokumentują wszelkie decyzje podjęte na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł  39

Zakaz utrzymywania relacji korespondenckich z instytucjami fikcyjnymi

1. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe nie nawiązują ani nie kontynuują relacji korespondenckich z instytucją fikcyjną. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, by nie nawiązywać ani nie kontynuować relacji korespondenckich z instytucją kredytową lub instytucją finansową, o której wiadomo, że pozwala na wykorzystywanie swoich rachunków przez instytucję fikcyjną.

2. W uzupełnieniu do wymogu ustanowionego w ust. 1 dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów zapewniają, aby ich rachunki nie były wykorzystywane przez instytucje fikcyjne do świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów. W tym celu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów dysponują wewnętrznymi strategiami, procedurami i środkami kontroli umożliwiającymi wykrywanie wszelkich prób wykorzystywania swoich rachunków do świadczenia nieregulowanych usług w zakresie kryptoaktywów.

Artykuł  40

Środki mające na celu ograniczanie ryzyk związanych z transakcjami z adresami niehostowanymi

1. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów identyfikują i oceniają ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu związane z transferami kryptoaktywów kierowanymi do adresu niehostowanego lub pochodzącymi z takiego adresu. W tym celu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów posiadają wewnętrzne strategie, procedury i środki kontroli.

Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów stosują środki ograniczające ryzyko, które są współmierne do zidentyfikowanych ryzyk. Środki ograniczające ryzyko obejmują co najmniej jeden z poniższych środków:

a) podejmowanie środków opartych na analizie ryzyka w celu identyfikacji i weryfikacji tożsamości inicjatora lub beneficjenta transferu dokonanego z adresu niehostowanego lub na taki adres lub beneficjenta rzeczywistego takiego inicjatora lub beneficjenta, w tym poprzez korzystanie z informacji osób trzecich;

b) żądanie dodatkowych informacji na temat pochodzenia i przeznaczenia kryptoaktywów;

c) prowadzenie wzmocnionego bieżącego monitorowania transakcji z adresem niehostowanym;

d) wszelkie inne środki mające na celu ograniczenie ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz ryzyka niewykonania ukierunkowanych sankcji finansowych i uchylania się od nich, a także zarządzanie tymi ryzykami.

2. Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wydaje wytyczne w celu określenia środków ograniczających, o których mowa w ust. 1, w tym:

a) kryteriów i sposobów identyfikacji i weryfikacji tożsamości inicjatora lub beneficjenta transferu dokonanego z adresu niehostowanego lub na adres niehostowany, w tym poprzez korzystanie z informacji osób trzecich, z uwzględnieniem najnowszych osiągnięć technologicznych;

b) kryteriów i sposobów weryfikacji, czy adres niehostowany jest własnością klienta lub jest przez niego kontrolowany.

Artykuł  41

Przepisy szczególne dotyczące osób ubiegających się o prawo pobytu w ramach programów ułatwień dla inwestorów

Oprócz środków należytej staranności wobec klienta określonych w art. 20 podmioty zobowiązane stosują wobec klientów będących obywatelami państw trzecich, którzy ubiegają się o prawo pobytu w państwie członkowskim w zamian za wszelkiego rodzaju inwestycje - w tym transfery, zakup lub wynajem nieruchomości, inwestycje w obligacje skarbowe, inwestycje w podmioty o charakterze korporacyjnym, darowiznę lub przekazanie środków na rzecz dobra publicznego oraz wkłady do budżetu państw - co najmniej wzmocnione środki należytej staranności określone w art. 34 ust. 4 lit. a), c), e) i f).

Artykuł  42

Przepisy szczególne dotyczące osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne

1. Oprócz środków należytej staranności wobec klienta określonych w art. 20 podmioty zobowiązane stosują poniższe środki wobec transakcji sporadycznych lub stosunków gospodarczych z osobami zajmującymi eksponowane stanowiska polityczne:

a) uzyskują zezwolenie kadry kierowniczej wyższego szczebla na przeprowadzenie transakcji sporadycznej lub na nawiązanie lub kontynuowanie stosunków gospodarczych z osobami zajmującymi eksponowane stanowiska polityczne;

b) podejmują odpowiednie środki w celu ustalenia źródła majątku i źródła środków finansowych zaangażowanych w ramach stosunków gospodarczych lub transakcji sporadycznych z osobami zajmującymi eksponowane stanowiska polityczne;

c) prowadzą wzmocnione bieżące monitorowanie tych stosunków gospodarczych.

2. Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wyda wytyczne w sprawie następujących kwestii:

a) kryteriów identyfikacji osób znanych jako bliscy współpracownicy;

b) poziomu ryzyka związanego z konkretną kategorią osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne, członkiem rodziny lub osobą znaną jako bliski współpracownik, w tym wskazówki w sprawie sposobu oceny takich ryzyk jeżeli danej osobie przestanie być powierzona znacząca funkcja publiczna do celów art. 45.

Artykuł  43

Wykaz znaczących funkcji publicznych

1. Każde państwo członkowskie sporządza i aktualizuje wykaz zawierający konkretne funkcje, które zgodnie z jego krajowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi kwalifikują się jako znaczące funkcje publiczne do celów art. 2 ust. 1 pkt 34. Państwa członkowskie żądają od każdej organizacji międzynarodowej akredytowanej na ich terytorium sporządzenia i aktualizowania wykazu znaczących funkcji publicznych w danej organizacji międzynarodowej do celów art. 2 ust. 1 pkt 34. Wykazy te zawierają również wszelkie funkcje, które mogą zostać powierzone przedstawicielom państw trzecich i organów międzynarodowych akredytowanych na poziomie państwa członkowskiego. Państwa członkowskie przekazują te wykazy, jak również wszelkie zmiany w nich dokonane Komisji i AMLA.

2. Komisja może określić, w drodze aktu wykonawczego, format sporządzania i przekazywania wykazów państw członkowskich znaczących funkcji publicznych zgodnie z ust. 1. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 w celu uzupełnienia art. 2 ust. 1 pkt 34, w przypadku gdy wykazy przekazane przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 1 wskazują na dodatkowe wspólne kategorie znaczących funkcji publicznych, a kategorie te mają znaczenie dla Unii jako całości.

Opracowując akty delegowane zgodnie z akapitem pierwszym, Komisja konsultuje się z AMLA.

4. Komisja sporządza i aktualizuje wykaz konkretnych funkcji, które kwalifikują się jako znaczące funkcje publiczne na poziomie Unii. Wykaz ten zawiera również wszelkie funkcje, które mogą zostać powierzone przedstawicielom państw trzecich i organów międzynarodowych akredytowanych na poziomie Unii.

5. Komisja kompiluje, na podstawie wykazów przewidzianych w ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, jednolity wykaz wszystkich znaczących funkcji publicznych do celów art. 2 ust. 1 pkt 34. Komisja publikuje ten jednolity wykaz w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. AMLA podaje ten wykaz do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej.

Artykuł  44

Osoby zajmujące eksponowane stanowiska polityczne, które są beneficjentami polis ubezpieczeniowych

Podmioty zobowiązane podejmują racjonalne środki w celu ustalenia, czy beneficjenci polisy ubezpieczeniowej na życie lub innej ubezpieczeniowej polisy inwestycyjnej lub, w stosownych przypadkach, beneficjent rzeczywisty beneficjenta są osobami zajmującymi eksponowane stanowiska polityczne. Środki te podejmuje się najpóźniej w momencie wypłaty lub w momencie cesji, w całości lub częściowo, danej polisy. W przypadku gdy zidentyfikowano podwyższone ryzyko, oprócz zastosowania środków należytej staranności wobec klienta określonych w art. 20 podmioty zobowiązane:

a) informują kadrę kierowniczą wyższego szczebla przed wypłatą przychodów z tytułu polisy;

b) przeprowadzają wzmocnioną kontrolę całości stosunków gospodarczych z danym ubezpieczającym.

Artykuł  45

Środki dotyczące osób, które przestają być osobami zajmującymi eksponowane stanowiska polityczne

1. W przypadku gdy osoba zajmująca eksponowane stanowisko polityczne przestanie sprawować znaczącą funkcję publiczną powierzoną jej przez Unię, państwo członkowskie, państwo trzecie lub organizację międzynarodową, podmioty zobowiązane uwzględniają w swojej ocenie ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu zgodnie z art. 20 stałe ryzyko stwarzane przez tę osobę w związku z pełnioną przez nią wcześniej funkcją.

2. Podmioty zobowiązane stosują co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 34 ust. 4, w celu ograniczenia ryzyk stwarzanych przez osobę zajmującą eksponowane stanowisko polityczne, do czasu aż ryzyka, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przestaną istnieć, ale w każdym przypadku nie krócej niż przez 12 miesięcy od momentu, w którym dana osoba przestała sprawować powierzoną jej znaczącą funkcję publiczną.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podmiot zobowiązany przeprowadza transakcję sporadyczną lub nawiązuje stosunki gospodarcze z osobą, której w przeszłości Unia, państwo członkowskie, państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa powierzyły znaczącą funkcję publiczną.

Artykuł  46

Członkowie rodziny i osoby znane jako bliscy współpracownicy osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne

Środki, o których mowa w art. 42, 44 i 45, mają zastosowanie również do członków rodziny lub osób znanych jako bliscy współpracownicy osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne.