Sekcja 2 - Prawa i obowiązki związane z miejscem pobytu lub miejscem pozostawania - Rozporządzenie 2024/1347 w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako osób korzystających z ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony, zmieniające dyrektywę Rady 2003/109/WE oraz uchylające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1347

Akt oczekujący

Wersja od: 22 maja 2024 r.

SEKCJA  II

Prawa i obowiązki związane z miejscem pobytu lub miejscem pozostawania

Artykuł  24

Zezwolenia na pobyt

1. Osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej przysługuje prawo do zezwolenia na pobyt ważnego tak długo, jak posiadają one status uchodźcy lub status ochrony uzupełniającej.

2. Zezwolenie na pobyt wydaje się jak najszybciej po nadaniu statusu uchodźcy lub statusu ochrony uzupełniającej, a najpóźniej 90 dni od powiadomienia o decyzji o udzieleniu ochrony międzynarodowej, z wykorzystaniem jednolitego wzoru ustanowionego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1030/2002.

3. Zezwolenie na pobyt wydaje się bezpłatnie lub za opłatą, której wysokość nie przekracza wysokości opłaty pobieranej od obywateli danego państwa członkowskiego za wydanie dowodu tożsamości.

4. Początkowy okres ważności zezwolenia na pobyt wynosi co najmniej trzy lata w przypadku osób korzystających ze statusu uchodźcy i co najmniej jeden rok w przypadku osób korzystających ze statusu ochrony uzupełniającej.

Po wygaśnięciu zezwolenie na pobyt przedłuża się na co najmniej trzy lata w przypadku osób korzystających ze statusu uchodźcy i na co najmniej dwa lata w przypadku osób korzystających ze statusu ochrony uzupełniającej.

Przedłużenia zezwolenia na pobyt dokonuje się w sposób zapewniający ciągłość pobytu objętego zezwoleniem, bez przerw między okresem objętym wygasającym zezwoleniem i przedłużonym zezwoleniem, pod warunkiem że osoba korzystająca z ochrony międzynarodowej postępuje zgodnie z właściwymi przepisami krajowymi określającymi formalności administracyjne dotyczące tego przedłużenia.

5. Właściwe organy mogą uchylić zezwolenie na pobyt lub odmówić przedłużenia jego ważności tylko wtedy, gdy wydały decyzję o pozbawieniu statusu uchodźcy zgodnie z art. 14 lub status ochrony uzupełniającej zgodnie z art. 19.

Artykuł  25

Dokument podróży

1. O ile ważne względy bezpieczeństwa narodowego lub porządku publicznego związane z osobą korzystającą ze statusu uchodźcy nie wymagają inaczej, właściwe organy wydają osobom korzystającym ze statusu uchodźcy dokumenty podróży, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do konwencji genewskiej i zgodne z minimalnymi normami dotyczącymi zabezpieczeń i danych biometrycznych określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004. Takie dokumenty podróży muszą być ważne przez dłużej niż jeden rok.

2. O ile ważne względy bezpieczeństwa narodowego lub porządku publicznego związane z osobą korzystającą ze statusu ochrony uzupełniającej nie wymagają inaczej, właściwe organy wydają osobom korzystającym ze statusu ochrony uzupełniającej, które nie mogą otrzymać paszportu krajowego lub przedłużyć jego ważności, dokumenty podróży zgodne z minimalnymi normami dotyczącymi zabezpieczeń i danych biometrycznych określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004. Takie dokumenty podróży muszą być ważne przez dłużej niż jeden rok.

3. Wykonując obowiązki wynikające z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, właściwe organy państw członkowskich, które nie uczestniczą w dorobku Schengen, wydają dokumenty podróży osobom korzystającym ze statusu uchodźcy, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do konwencji genewskiej i zgodnie z minimalnymi normami dotyczącymi zabezpieczeń i danych biometrycznych równoważnymi z tymi, które określono w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004, z uwzględnieniem specyfikacji opracowanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, w szczególności ustalonych w dokumencie 9303 dotyczącym dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego.

Wykonując obowiązki wynikające z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, właściwe organy państw członkowskich, które nie uczestniczą w dorobku Schengen, wydają dokumenty podróży osobom korzystającym ze statusu ochrony uzupełniającej, które nie mogą otrzymać paszportu krajowego lub przedłużyć jego ważności, zgodnie z minimalnymi normami dotyczącymi zabezpieczeń i danych biometrycznych równoważnymi z tymi, które określono w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004, z uwzględnieniem specyfikacji opracowanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, w szczególności ustalonych w dokumencie 9303 dotyczącym dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego.

Artykuł  26

Swoboda przemieszczania się w ramach państwa członkowskiego

Osoby korzystające z ochrony międzynarodowej korzystają ze swobody przemieszczania się w ramach państwa członkowskiego, które udzieliło im ochrony międzynarodowej, w tym prawa do wyboru swojego miejsca pobytu na tym terytorium, na takich samych warunkach i z tymi samymi ograniczeniami, jakie są przewidziane dla innych obywateli państw trzecich przebywających legalnie na tym terytorium i co do zasady będących w takiej samej sytuacji.

Artykuł  27

Przemieszczanie się w ramach Unii

Osoby korzystające z ochrony międzynarodowej nie mają prawa pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, które udzieliło im ochrony międzynarodowej. Pozostaje to bez uszczerbku dla ich prawa do:

a) ubiegania się o zezwolenie na pobyt w innym państwie członkowskim i uzyskania takiego zezwolenia zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego lub z odpowiednimi przepisami prawa Unii lub postanowieniami umów międzynarodowych;

b) swobodnego przemieszczenia się zgodnie z warunkami określonymi w art. 21 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen.