Tytuł 8 - INNE KOMPONENTY PROGRAMU - Rozporządzenie 2021/696 ustanawiające Unijny program kosmiczny i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013 i (UE) nr 377/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.170.69

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2021 r.

TYTUŁ  VIII

INNE KOMPONENTY PROGRAMU

ROZDZIAŁ  I

SSA

Sekcja  1

Podkomponent SST

Artykuł  54

Zakres podkomponentu SST

1. Podkomponent SST służy wspieraniu następujących działań:

a) utworzeniu, rozwojowi i eksploatacji sieci czujników SST naziemnych oraz w przestrzeni kosmicznej należących do państw członkowskich, w tym czujników stworzonych poprzez ESA lub unijny sektor prywatny oraz czujników unijnych eksploatowanych na poziomie krajowym, służących do obserwacji i śledzenia obiektów kosmicznych oraz do stworzenia europejskiego katalogu obiektów kosmicznych;

b) przetwarzaniu i analizie danych SST na poziomie krajowym w celu wytworzenia informacji SST i usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1;

c) świadczeniu usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1, na rzecz użytkowników SST, o których mowa w art. 56;

d) monitorowaniu i poszukiwaniu synergii z inicjatywami wspierającymi rozwój i wdrażanie technologii unieszkodliwiania statków kosmicznych na koniec okresu eksploatacji oraz systemów technologicznych służących zapobieganiu śmieciom kosmicznym i eliminowaniu ich oraz z międzynarodowymi inicjatywami w dziedzinie zarządzania ruchem w przestrzeni kosmicznej.

2. Podkomponent SST zapewnia również wsparcie techniczne i administracyjne służące zapewnieniu przejścia pomiędzy Programem a ramami wsparcia SST ustanowionymi na mocy decyzji nr 541/2014/UE.

Artykuł  55

Usługi SST

1. Usługi SST obejmują:

a) ocenę ryzyka kolizji między statkami kosmicznymi lub między statkami kosmicznymi a śmieciami kosmicznymi oraz ewentualne wydawanie ostrzeżeń o możliwości kolizji w fazach: wynoszenia w przestrzeń kosmiczną, wczesnych operacji na orbicie, operacji zwiększania wysokości orbity i operacji orbitalnych oraz w fazach unieszkodliwiania fizycznych pozostałości po misjach kosmicznych;

b) wykrywanie i charakterystykę fragmentacji, destrukcji lub kolizji na orbicie;

c) ocenę ryzyka niekontrolowanego wejścia obiektów kosmicznych i śmieci kosmicznych w atmosferę ziemską oraz generowanie informacji na ten temat, w tym szacowanie czasu i prawdopodobnego miejsca ewentualnego uderzenia;

d) rozwój działań przygotowawczych w zakresie:

(i) unieszkodliwiania śmieci kosmicznych w celu ograniczeniu ich tworzenia; oraz

(ii) remediacji śmieci kosmicznych przez gospodarowanie istniejącymi śmieciami kosmicznymi.

2. Usługi SST są bezpłatne i nieprzerwanie dostępne w dowolnym momencie oraz dostosowane do potrzeb użytkowników SST, o których mowa w art. 56.

3. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST, Komisja oraz, w stosownych przypadkach, punkt pierwszego kontaktu ds. SST, o którym mowa w art. 59 ust. 1, nie ponoszą odpowiedzialności za:

a) szkody wynikające z braku lub przerwania świadczenia usług SST;

b) opóźnienie w świadczeniu usług SST;

c) nieścisłości w informacjach przekazanych w ramach usług SST;

d) działania podejmowane w odpowiedzi na świadczenie usług SST.

Artykuł  56

Użytkownicy SST

1. Do unijnych użytkowników SST należą:

a) podstawowi użytkownicy SST: państwa członkowskie, ESDZ, Komisja, Rada, Agencja, a także publiczni i prywatni właściciele i operatorzy statków kosmicznych z siedzibą w Unii;

b) inni niż podstawowi użytkownicy SST: inne podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w Unii.

Podstawowi użytkownicy SST mają dostęp do wszystkich usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1.

Inni niż podstawowi użytkownicy SST mają dostęp do usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. b), c) i d).

2. Do międzynarodowych użytkowników SST należą państwa trzecie, organizacje międzynarodowe nieposiadające siedziby głównej w Unii oraz podmioty prywatne nieposiadające siedziby w Unii. Mają oni dostęp do usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. d), na następujących warunkach:

a) państwa trzecie i organizacje międzynarodowe nieposiadające siedziby głównej w Unii mogą mieć dostęp do usług SST na podstawie art. 8 ust. 2;

b) podmioty prywatne nieposiadające siedziby w Unii mogą mieć dostęp do usług SST na podstawie umowy międzynarodowej przyznającej im dostęp, zawartej przez Unię zgodnie z art. 8 ust. 2 z państwem trzecim, w którym mają siedzibę.

W przypadku dostępu do publicznie dostępnych usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. a), b) i c),nie jest wymagane zawarcie umowy międzynarodowej.

3. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące dostępu do usług SST oraz odpowiednich procedur. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  57

Uczestnictwo państw członkowskich w podkomponencie SST

1. Państwa członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1, obejmujących wszystkie orbity składają Komisji jeden wspólny wniosek wykazujący spełnienie następujących kryteriów:

a) własność lub dostęp do odpowiednich czujników SST dostępnych do celów podkomponentu SST oraz posiadanie zasobów ludzkich do ich obsługi albo posiadanie lub dostęp do odpowiednich zdolności operacyjnych w zakresie analizy i przetwarzania danych, przeznaczonych specjalnie do celów SST i dostępnych do celów podkomponentu SST;

b) przeprowadzenie i zwalidowanie przez odpowiednie państwo członkowskie wstępnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa dotyczącej każdego składnika aktywów SST;

c) ustanowienie planu działania, uwzględniającego plan koordynacji przyjęty na podstawie art. 6 decyzji nr 541/2014/UE, do celów realizacji działań określonych w art. 54 niniejszego rozporządzenia;

d) przeprowadzenie rozdziału różnych działań pomiędzy zespoły ekspertów wyznaczone na podstawie art. 58 niniejszego rozporządzenia;

e) ustanowienie zasad wymiany danych niezbędnych do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku kryteriów określonych w lit. a) i b) akapitu pierwszego, każde państwo członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST wykazuje spełnienie przez siebie tych kryteriów.

W przypadku kryteriów określonych w lit. c), d) i e) akapitu pierwszego, wszystkie państwa członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST wykazują wspólne spełnienie tych kryteriów.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) niniejszego artykułu, uznaje się za spełnione przez państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST, jeżeli ich wyznaczone podmioty krajowe pozostają w dniu 12 maja 2021 r. członkami konsorcjum ustanowionego na podstawie art. 7 ust. 3 decyzji nr 541/2014/UE.

3. Jeżeli nie złożono wspólnego wniosku zgodnie z ust. 1 lub gdy Komisja uzna, że wspólny wniosek złożony w ten sposób nie spełnia kryteriów, o których mowa w ust. 1, co najmniej pięć państw członkowskich może złożyć Komisji nowy wspólny wniosek wykazujący spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 1.

4. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące procedur i elementów, o których mowa w ust. 1-3 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  58

Ramy organizacyjne uczestnictwa państw członkowskich w podkomponencie SST

1. Każde państwo członkowskie, które złożyło wspólny wniosek uznany przez Komisję za zgodny z art. 57 ust. 1 lub zostało wybrane przez Komisję na podstawie procedury, o której mowa w art. 57 ust. 3, wyznacza jako swojego przedstawiciela krajowy podmiot założycielski z siedzibą na swoim terytorium. Wyznaczony krajowy podmiot założycielski musi być organem publicznym państwa członkowskiego albo organem, któremu powierzono sprawowanie władzy publicznej.

2. Krajowe podmioty założycielskie wyznaczone na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu zawierają umowę w sprawie ustanowienia partnerstwa ds. SST (zwaną dalej "umową w sprawie partnerstwa ds. SST") oraz określającą zasady i mechanizmy ich współpracy na rzecz realizacji działań, o których mowa w art. 54. Umowa w sprawie partnerstwa ds. SST obejmuje w szczególności elementy wymienione w art. 57 ust. 1 lit. c), d) i e) oraz ustanowienie struktury zarządzania ryzykiem w celu zapewnienia realizacji postanowień dotyczących wykorzystania i bezpiecznej wymiany danych SST i informacji SST.

3. Krajowe podmioty założycielskie rozwijają unijne usługi SST o wysokiej jakości zgodnie z planem wieloletnim, odpowiednimi kluczowymi wskaźnikami efektywności oraz wymogami użytkowników, w oparciu o działania zespołów ekspertów, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, plan wieloletni i kluczowe wskaźniki efektywności. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

4. Krajowe podmioty założycielskie łączą w sieć istniejące i ewentualne przyszłe czujniki, aby obsługiwać je w skoordynowany i optymalny sposób w celu utworzenia i prowadzenia aktualnego wspólnego katalogu europejskiego, bez wpływu na prerogatywy państw członkowskich w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.

5. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST przeprowadzają akredytację bezpieczeństwa na podstawie ogólnych wymogów bezpieczeństwa, o których mowa w art. 34 ust. 2.

6. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST wyznaczają zespoły ekspertów odpowiedzialne za określone kwestie związane z różnymi działaniami w dziedzinie SST. Zespoły ekspertów mają stały skład i są zarządzane oraz obsadzane przez krajowe podmioty założycielskie państw członkowskich, które ustanowiły te zespoły; w skład zespołów mogą wchodzić eksperci z każdego z krajowych podmiotów założycielskich.

7. Krajowe podmioty założycielskie i zespoły ekspertów zapewniają ochronę danych SST, informacji SST i usług SST.

8. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące funkcjonowania ram organizacyjnych uczestnictwa państw członkowskich w podkomponencie SST. Przepisy te obejmują również włączenie na późniejszym etapie państwa członkowskiego do partnerstwa ds. SST poprzez stanie się stroną umowy w sprawie partnerstwa ds. SST, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  59

Punkt pierwszego kontaktu ds. SST

1. Komisja, uwzględniając zalecenie krajowych podmiotów założycielskich, wybiera punkt pierwszego kontaktu ds. SST na podstawie najlepszej wiedzy fachowej w kwestiach bezpieczeństwa i świadczenia usług. Punkt pierwszego kontaktu ds. SST:

a) oferuje niezbędne bezpieczne interfejsy do centralizacji, przechowywania i udostępniania użytkownikom SST, o których mowa w art. 56, informacji SST, zapewniając odpowiednie postępowanie z nimi oraz ich właściwą identyfikowalność;

b) zapewnia sprawozdawczość na temat działania usług SST na potrzeby partnerstwa ds. SST, o którym mowa w art. 58 ust. 2, i Komisji;

c) gromadzi niezbędne informacje zwrotne na potrzeby partnerstwa ds. SST, aby zapewnić wymagane dostosowanie usług do oczekiwań użytkowników SST;

d) wspiera i propaguje korzystanie z usług SST i zachęca do niego.

2. Krajowe podmioty założycielskie zawierają niezbędne porozumienia wykonawcze z punktem pierwszego kontaktu ds. SST.

Sekcja  2

Podkomponenty SWE i NEO

Artykuł  60

Działania związane z SWE

1. Podkomponent SWE może przyczyniać się do realizacji następujących działań:

a) oceny i ustalania potrzeb użytkowników w sektorach wskazanych w ust. 2 lit. b) w celu określania usług SWE, które mają być świadczone;

b) świadczenia usług SWE na rzecz użytkowników usług SWE zgodnie z ustalonymi potrzebami użytkowników i wymogami technicznymi.

2. Usługi SWE są nieprzerwanie dostępne w dowolnym momencie. Komisja wybiera te usługi, w drodze aktów wykonawczych, zgodnie z następującymi zasadami:

a) Komisja ustala hierarchię usług SWE świadczonych na poziomie unijnym zgodnie z potrzebami użytkowników SWE, gotowością technologiczną usług i wynikiem oceny ryzyka;

b) usługi SWE mogą przyczyniać się do działań w zakresie ochrony ludności oraz do ochrony wielu różnych sektorów, takich jak przestrzeń kosmiczna, transport, systemy GNSS, sieci elektroenergetyczne i łączność.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 107 ust. 2.

3. Wybór podmiotów publicznych lub prywatnych świadczących usługi SWE odbywa się poprzez zaproszenia do składania ofert.

Artykuł  61

Działania związane z NEO

1. Podkomponent NEO może przyczyniać się do realizacji następujących działań:

a) identyfikowania potencjału państw członkowskich do wykrywania i monitorowania obiektów bliskich Ziemi;

b) propagowania łączenia w sieć instalacji i ośrodków badawczych państw członkowskich;

c) rozwoju usługi, o której mowa w ust. 2;

d) opracowania rutynowej usługi szybkiego reagowania umożliwiającej scharakteryzowanie nowo odkrytych obiektów bliskich Ziemi;

e) utworzenia europejskiego katalogu obiektów bliskich Ziemi.

2. Komisja, w zakresie swoich kompetencji, może wdrożyć procedury służące koordynacji - z udziałem odpowiednich organów ONZ - działań unijnych i krajowych organów publicznych zajmujących się ochroną ludności w przypadku stwierdzenia, że obiekt bliski Ziemi się do niej zbliża.

ROZDZIAŁ  II

GOVSATCOM

Artykuł  62

Zakres GOVSATCOM

W ramach komponentu GOVSATCOM przepustowość i usługi łączności satelitarnej łączy się we wspólną unijną pulę przepustowości i usług łączności satelitarnej spełniającą odpowiednie wymogi bezpieczeństwa. Komponent ten obejmuje:

a) stworzenie, budowę i eksploatację infrastruktury segmentu naziemnego, o której mowa w art. 67, oraz ewentualnej infrastruktury kosmicznej, o której mowa w art. 102 ust. 2;

b) nabywanie rządowych i komercyjnych przepustowości, usług i urządzeń użytkownika łączności satelitarnej niezbędnych do świadczenia usług GOVSATCOM;

c) środki niezbędne do dalszej interoperacyjności i normalizacji urządzeń użytkownika GOVSATCOM.

Artykuł  63

Przepustowość i usługi GOVSATCOM

1. Zapewnia się świadczenie przepustowości i usług GOVSATCOM w sposób określony w pakiecie usług, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, oraz zgodnie z wymogami operacyjnymi, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wymogami bezpieczeństwa specyficznymi dla GOVSATCOM, o których mowa w art. 34 ust. 2, oraz w granicach określonych przepisami dotyczącymi współdzielenia i ustalania hierarchii, o których mowa w art. 66.

Dostęp do przepustowości i usług GOVSATCOM jest bezpłatny dla użytkowników instytucjonalnych i rządowych GOVSATCOM, chyba że Komisja określi politykę opłat zgodnie z art. 66 ust. 2.

2. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, wymogi operacyjne dotyczące usług GOVSATCOM, w formie specyfikacji technicznych GOVSATCOM dla przypadków użycia GOVSATCOM związanych w szczególności z zarządzaniem kryzysowym, nadzorem i zarządzaniem kluczową infrastrukturą, w tym z sieciami łączności dyplomatycznej. Podstawą tych wymogów operacyjnych jest szczegółowa analiza wymogów użytkowników GOVSATCOM; w wymogach tych uwzględnia się wymogi wynikające z istniejących urządzeń użytkownika oraz z istniejących sieci. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

3. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, pakiet usług dotyczący usług GOVSATCOM w postaci wykazu kategorii przepustowości i usług łączności satelitarnej oraz ich atrybutów, w tym zasięgu geograficznego, częstotliwości, szerokości pasma, urządzeń użytkownika i zabezpieczeń. Pakiet usług uwzględnia istniejące dostępne komercyjnie usługi, aby uniknąć zakłócania konkurencji na rynku wewnętrznym. Te akty wykonawcze są regularnie aktualizowane, a ich podstawą są wymogi operacyjne i wymogi bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, i ustalają hierarchię usług świadczonych użytkownikom zgodnie z adekwatnością i znaczeniem krytycznym tych usług. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

4. Użytkownicy GOVSATCOM mają dostęp do przepustowości i usług GOVSATCOM wymienionych w pakiecie usług, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Dostęp ten zapewnia się za pośrednictwem centrów GOVSATCOM, o których mowa w art. 67 ust. 1.

Artykuł  64

Dostawcy przepustowości i usług łączności satelitarnej

Przepustowość i usługi łączności satelitarnej w ramach GOVSATCOM mogą być świadczone przez następujące podmioty:

a) uczestników GOVSATCOM, o których mowa w art. 68; oraz

b) osoby prawne posiadające odpowiednią akredytację do dostarczania przepustowości lub usług łączności satelitarnej uzyskaną zgodnie z procedurą akredytacji bezpieczeństwa, o której mowa w art. 37, przeprowadzoną zgodnie z ogólnymi wymogami bezpieczeństwa dotyczącymi komponentu GOVSATCOM, o których mowa w art. 34 ust. 2.

Artykuł  65

Użytkownicy GOVSATCOM

1. Następujące podmioty mogą być użytkownikami GOVSATCOM, pod warunkiem że powierzono im zadania związane z nadzorem nad misjami, operacjami i infrastrukturą o charakterze kryzysowym i krytycznym znaczeniu dla bezpieczeństwa oraz zarządzaniem takimi misjami, operacjami i infrastrukturą:

a) organ publiczny Unii lub państwa członkowskiego albo organ, któremu powierzono sprawowanie władzy publicznej;

b) osoba fizyczna lub prawna działająca w imieniu i pod kontrolą podmiotu, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu.

2. Użytkownicy GOVSATCOM, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, muszą być odpowiednio upoważnieni przez uczestnika GOVSATCOM, o którym mowa w art. 68, do korzystania z przepustowości i usług GOVSATCOM oraz muszą spełniać ogólne wymogi bezpieczeństwa, o których mowa w art. 34 ust. 2, określone dla GOVSATCOM.

Artykuł  66

Współdzielenie i ustalanie hierarchii

1. Współdzielenie przez uczestników GOVSATCOM, o których mowa w art. 68, łącznej puli przepustowości, usług i urządzeń użytkownika łączności satelitarnej i ustalanie odpowiedniej hierarchii odbywa się w oparciu o analizę ryzyka dla bezpieczeństwa i ochrony użytkowników. Analiza taka uwzględnia istniejącą infrastrukturę łączności i dostępność istniejących przepustowości, a także ich zasięg geograficzny, na poziomie Unii i poziomie krajowym. W ramach tego współdzielenia i ustalania hierarchii użytkownicy GOVSATCOM traktowani są zgodnie z ich adekwatnością i znaczeniem krytycznym.

2. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące współdzielenia przepustowości, usług i urządzeń użytkownika łączności satelitarnej i ustalania odpowiedniej hierarchii, uwzględniając spodziewane zapotrzebowanie na różne przypadki użycia GOVSATCOM, analizę związanego z tymi przypadkami ryzyka dla bezpieczeństwa i, w stosownych przypadkach, racjonalność pod względem kosztów.

Przy określaniu polityki opłat w tych przepisach Komisja zapewnia, aby świadczenie przepustowości i usług GOVSATCOM nie zakłócało rynku oraz aby nie wystąpił niedobór przepustowości GOVSATCOM.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

3. W przypadku użytkowników GOVSATCOM upoważnionych przez tego samego uczestnika GOVSATCOM współdzielenie przepustowości i usług łączności satelitarnej przez i ustalanie odpowiedniej hierarchii określa i wdraża ten uczestnik GOVSATCOM.

Artykuł  67

Infrastruktura i eksploatacja segmentu naziemnego

1. Segment naziemny obejmuje infrastrukturę niezbędną do umożliwienia świadczenia użytkownikom GOVSATCOM usług zgodnie z art. 66, a w szczególności centra GOVSATCOM, które nabywa się w ramach niniejszego komponentu, aby połączyć użytkowników GOVSATCOM z dostawcami przepustowości i usług łączności satelitarnej. Segment naziemny i jego eksploatacja muszą być zgodne z ogólnymi wymogami bezpieczeństwa, o których mowa w art. 34 ust. 2, określonymi dla GOVSATCOM.

2. Komisja określa, w drodze aktów wykonawczych, lokalizację infrastruktury segmentu naziemnego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3, i pozostają bez uszczerbku dla prawa państwa członkowskiego do podjęcia decyzji o nieumieszczaniu takiej infrastruktury na swoim terytorium.

Artykuł  68

Uczestnicy GOVSATCOM i właściwe organy ds. GOVSATCOM

1. Uczestnikami GOVSATCOM są państwa członkowskie, Rada, Komisja i ESDZ, o ile upoważniają one użytkowników GOVSATCOM lub zapewniają przepustowość łączności satelitarnej, obiekty segmentu naziemnego lub część instalacji segmentu naziemnego.

W przypadku gdy Rada, Komisja lub ESDZ upoważniają użytkowników GOVSATCOM lub udostępniają przepustowość łączności satelitarnej, obiekty segmentu naziemnego lub część instalacji segmentu naziemnego na terytorium państwa członkowskiego, takie upoważnienie lub udostępnienie nie mogą być sprzeczne z przepisami dotyczącymi neutralności lub niezaangażowania ustanowionymi w prawie konstytucyjnym danego państwa członkowskiego.

2. Agencje Unii mogą zostać uczestnikami GOVSATCOM jedynie wówczas, gdy jest to niezbędne do realizacji ich zadań oraz zgodne ze szczegółowymi przepisami określonymi w porozumieniu administracyjnym zawartym między daną agencją a instytucją Unii, która tę agencję nadzoruje.

3. Państwa trzecie i organizacje międzynarodowe mogą zostać uczestnikami GOVSATCOM zgodnie z art. 7.

4. Każdy uczestnik GOVSATCOM wyznacza jeden właściwy organ ds. GOVSATCOM.

5. Właściwy organ ds. GOVSATCOM zapewnia, aby:

a) korzystanie z usług było zgodne z obowiązującymi wymogami bezpieczeństwa;

b) określono prawa dostępu przysługujące użytkownikom GOVSATCOM i zarządzano tymi prawami;

c) korzystanie z urządzeń użytkownika i związanych z nimi połączeń w ramach łączności elektronicznej i informacji oraz zarządzanie tymi urządzeniami, połączeniami i informacjami odbywało się zgodnie z obowiązującymi wymogami bezpieczeństwa;

d) ustanowiono centralny punkt kontaktowy, który w razie konieczności ma pomagać w zgłaszaniu ryzyka i zagrożeń dla bezpieczeństwa, a w szczególności w wykrywaniu potencjalnie szkodliwych zakłóceń elektromagnetycznych wpływających na usługi świadczone w ramach niniejszego komponentu.

Artykuł  69

Monitorowanie podaży i popytu na GOVSATCOM

Aby uzyskać optymalną równowagę między podażą a popytem na usługi GOVSATCOM, Komisja stale monitoruje zmiany podaży, w tym istniejącej przepustowości GOVSATCOM na orbicie na potrzeby łączenia i współdzielenia, i zmiany popytu odnoszące się do przepustowości i usług GOVSATCOM, uwzględniając nowe rodzaje ryzyka i zagrożeń oraz ostatnie osiągnięcia technologiczne.