Sekcja 1 - Podkomponent SST - Rozporządzenie 2021/696 ustanawiające Unijny program kosmiczny i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013 i (UE) nr 377/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.170.69

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2021 r.

Sekcja  1

Podkomponent SST

Artykuł  54

Zakres podkomponentu SST

1. Podkomponent SST służy wspieraniu następujących działań:

a) utworzeniu, rozwojowi i eksploatacji sieci czujników SST naziemnych oraz w przestrzeni kosmicznej należących do państw członkowskich, w tym czujników stworzonych poprzez ESA lub unijny sektor prywatny oraz czujników unijnych eksploatowanych na poziomie krajowym, służących do obserwacji i śledzenia obiektów kosmicznych oraz do stworzenia europejskiego katalogu obiektów kosmicznych;

b) przetwarzaniu i analizie danych SST na poziomie krajowym w celu wytworzenia informacji SST i usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1;

c) świadczeniu usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1, na rzecz użytkowników SST, o których mowa w art. 56;

d) monitorowaniu i poszukiwaniu synergii z inicjatywami wspierającymi rozwój i wdrażanie technologii unieszkodliwiania statków kosmicznych na koniec okresu eksploatacji oraz systemów technologicznych służących zapobieganiu śmieciom kosmicznym i eliminowaniu ich oraz z międzynarodowymi inicjatywami w dziedzinie zarządzania ruchem w przestrzeni kosmicznej.

2. Podkomponent SST zapewnia również wsparcie techniczne i administracyjne służące zapewnieniu przejścia pomiędzy Programem a ramami wsparcia SST ustanowionymi na mocy decyzji nr 541/2014/UE.

Artykuł  55

Usługi SST

1. Usługi SST obejmują:

a) ocenę ryzyka kolizji między statkami kosmicznymi lub między statkami kosmicznymi a śmieciami kosmicznymi oraz ewentualne wydawanie ostrzeżeń o możliwości kolizji w fazach: wynoszenia w przestrzeń kosmiczną, wczesnych operacji na orbicie, operacji zwiększania wysokości orbity i operacji orbitalnych oraz w fazach unieszkodliwiania fizycznych pozostałości po misjach kosmicznych;

b) wykrywanie i charakterystykę fragmentacji, destrukcji lub kolizji na orbicie;

c) ocenę ryzyka niekontrolowanego wejścia obiektów kosmicznych i śmieci kosmicznych w atmosferę ziemską oraz generowanie informacji na ten temat, w tym szacowanie czasu i prawdopodobnego miejsca ewentualnego uderzenia;

d) rozwój działań przygotowawczych w zakresie:

(i) unieszkodliwiania śmieci kosmicznych w celu ograniczeniu ich tworzenia; oraz

(ii) remediacji śmieci kosmicznych przez gospodarowanie istniejącymi śmieciami kosmicznymi.

2. Usługi SST są bezpłatne i nieprzerwanie dostępne w dowolnym momencie oraz dostosowane do potrzeb użytkowników SST, o których mowa w art. 56.

3. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST, Komisja oraz, w stosownych przypadkach, punkt pierwszego kontaktu ds. SST, o którym mowa w art. 59 ust. 1, nie ponoszą odpowiedzialności za:

a) szkody wynikające z braku lub przerwania świadczenia usług SST;

b) opóźnienie w świadczeniu usług SST;

c) nieścisłości w informacjach przekazanych w ramach usług SST;

d) działania podejmowane w odpowiedzi na świadczenie usług SST.

Artykuł  56

Użytkownicy SST

1. Do unijnych użytkowników SST należą:

a) podstawowi użytkownicy SST: państwa członkowskie, ESDZ, Komisja, Rada, Agencja, a także publiczni i prywatni właściciele i operatorzy statków kosmicznych z siedzibą w Unii;

b) inni niż podstawowi użytkownicy SST: inne podmioty publiczne i prywatne z siedzibą w Unii.

Podstawowi użytkownicy SST mają dostęp do wszystkich usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1.

Inni niż podstawowi użytkownicy SST mają dostęp do usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. b), c) i d).

2. Do międzynarodowych użytkowników SST należą państwa trzecie, organizacje międzynarodowe nieposiadające siedziby głównej w Unii oraz podmioty prywatne nieposiadające siedziby w Unii. Mają oni dostęp do usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. d), na następujących warunkach:

a) państwa trzecie i organizacje międzynarodowe nieposiadające siedziby głównej w Unii mogą mieć dostęp do usług SST na podstawie art. 8 ust. 2;

b) podmioty prywatne nieposiadające siedziby w Unii mogą mieć dostęp do usług SST na podstawie umowy międzynarodowej przyznającej im dostęp, zawartej przez Unię zgodnie z art. 8 ust. 2 z państwem trzecim, w którym mają siedzibę.

W przypadku dostępu do publicznie dostępnych usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1 lit. a), b) i c),nie jest wymagane zawarcie umowy międzynarodowej.

3. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące dostępu do usług SST oraz odpowiednich procedur. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  57

Uczestnictwo państw członkowskich w podkomponencie SST

1. Państwa członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST, o których mowa w art. 55 ust. 1, obejmujących wszystkie orbity składają Komisji jeden wspólny wniosek wykazujący spełnienie następujących kryteriów:

a) własność lub dostęp do odpowiednich czujników SST dostępnych do celów podkomponentu SST oraz posiadanie zasobów ludzkich do ich obsługi albo posiadanie lub dostęp do odpowiednich zdolności operacyjnych w zakresie analizy i przetwarzania danych, przeznaczonych specjalnie do celów SST i dostępnych do celów podkomponentu SST;

b) przeprowadzenie i zwalidowanie przez odpowiednie państwo członkowskie wstępnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa dotyczącej każdego składnika aktywów SST;

c) ustanowienie planu działania, uwzględniającego plan koordynacji przyjęty na podstawie art. 6 decyzji nr 541/2014/UE, do celów realizacji działań określonych w art. 54 niniejszego rozporządzenia;

d) przeprowadzenie rozdziału różnych działań pomiędzy zespoły ekspertów wyznaczone na podstawie art. 58 niniejszego rozporządzenia;

e) ustanowienie zasad wymiany danych niezbędnych do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku kryteriów określonych w lit. a) i b) akapitu pierwszego, każde państwo członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST wykazuje spełnienie przez siebie tych kryteriów.

W przypadku kryteriów określonych w lit. c), d) i e) akapitu pierwszego, wszystkie państwa członkowskie pragnące uczestniczyć w świadczeniu usług SST wykazują wspólne spełnienie tych kryteriów.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) niniejszego artykułu, uznaje się za spełnione przez państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST, jeżeli ich wyznaczone podmioty krajowe pozostają w dniu 12 maja 2021 r. członkami konsorcjum ustanowionego na podstawie art. 7 ust. 3 decyzji nr 541/2014/UE.

3. Jeżeli nie złożono wspólnego wniosku zgodnie z ust. 1 lub gdy Komisja uzna, że wspólny wniosek złożony w ten sposób nie spełnia kryteriów, o których mowa w ust. 1, co najmniej pięć państw członkowskich może złożyć Komisji nowy wspólny wniosek wykazujący spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 1.

4. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące procedur i elementów, o których mowa w ust. 1-3 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  58

Ramy organizacyjne uczestnictwa państw członkowskich w podkomponencie SST

1. Każde państwo członkowskie, które złożyło wspólny wniosek uznany przez Komisję za zgodny z art. 57 ust. 1 lub zostało wybrane przez Komisję na podstawie procedury, o której mowa w art. 57 ust. 3, wyznacza jako swojego przedstawiciela krajowy podmiot założycielski z siedzibą na swoim terytorium. Wyznaczony krajowy podmiot założycielski musi być organem publicznym państwa członkowskiego albo organem, któremu powierzono sprawowanie władzy publicznej.

2. Krajowe podmioty założycielskie wyznaczone na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu zawierają umowę w sprawie ustanowienia partnerstwa ds. SST (zwaną dalej "umową w sprawie partnerstwa ds. SST") oraz określającą zasady i mechanizmy ich współpracy na rzecz realizacji działań, o których mowa w art. 54. Umowa w sprawie partnerstwa ds. SST obejmuje w szczególności elementy wymienione w art. 57 ust. 1 lit. c), d) i e) oraz ustanowienie struktury zarządzania ryzykiem w celu zapewnienia realizacji postanowień dotyczących wykorzystania i bezpiecznej wymiany danych SST i informacji SST.

3. Krajowe podmioty założycielskie rozwijają unijne usługi SST o wysokiej jakości zgodnie z planem wieloletnim, odpowiednimi kluczowymi wskaźnikami efektywności oraz wymogami użytkowników, w oparciu o działania zespołów ekspertów, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu. Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, plan wieloletni i kluczowe wskaźniki efektywności. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

4. Krajowe podmioty założycielskie łączą w sieć istniejące i ewentualne przyszłe czujniki, aby obsługiwać je w skoordynowany i optymalny sposób w celu utworzenia i prowadzenia aktualnego wspólnego katalogu europejskiego, bez wpływu na prerogatywy państw członkowskich w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.

5. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST przeprowadzają akredytację bezpieczeństwa na podstawie ogólnych wymogów bezpieczeństwa, o których mowa w art. 34 ust. 2.

6. Państwa członkowskie uczestniczące w podkomponencie SST wyznaczają zespoły ekspertów odpowiedzialne za określone kwestie związane z różnymi działaniami w dziedzinie SST. Zespoły ekspertów mają stały skład i są zarządzane oraz obsadzane przez krajowe podmioty założycielskie państw członkowskich, które ustanowiły te zespoły; w skład zespołów mogą wchodzić eksperci z każdego z krajowych podmiotów założycielskich.

7. Krajowe podmioty założycielskie i zespoły ekspertów zapewniają ochronę danych SST, informacji SST i usług SST.

8. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe przepisy dotyczące funkcjonowania ram organizacyjnych uczestnictwa państw członkowskich w podkomponencie SST. Przepisy te obejmują również włączenie na późniejszym etapie państwa członkowskiego do partnerstwa ds. SST poprzez stanie się stroną umowy w sprawie partnerstwa ds. SST, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 107 ust. 3.

Artykuł  59

Punkt pierwszego kontaktu ds. SST

1. Komisja, uwzględniając zalecenie krajowych podmiotów założycielskich, wybiera punkt pierwszego kontaktu ds. SST na podstawie najlepszej wiedzy fachowej w kwestiach bezpieczeństwa i świadczenia usług. Punkt pierwszego kontaktu ds. SST:

a) oferuje niezbędne bezpieczne interfejsy do centralizacji, przechowywania i udostępniania użytkownikom SST, o których mowa w art. 56, informacji SST, zapewniając odpowiednie postępowanie z nimi oraz ich właściwą identyfikowalność;

b) zapewnia sprawozdawczość na temat działania usług SST na potrzeby partnerstwa ds. SST, o którym mowa w art. 58 ust. 2, i Komisji;

c) gromadzi niezbędne informacje zwrotne na potrzeby partnerstwa ds. SST, aby zapewnić wymagane dostosowanie usług do oczekiwań użytkowników SST;

d) wspiera i propaguje korzystanie z usług SST i zachęca do niego.

2. Krajowe podmioty założycielskie zawierają niezbędne porozumienia wykonawcze z punktem pierwszego kontaktu ds. SST.