Rozdział 10 - KARY - Rozporządzenie 2019/1238 w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.198.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 stycznia 2024 r.

ROZDZIAŁ  X

KARY

Kary administracyjne i inne środki

1. 
Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów oraz prawa państw członkowskich do przewidywania i nakładania sankcji karnych państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące odpowiednich kar administracyjnych i innych środków mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić ich stosowanie. Te kary administracyjne i inne środki muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa członkowskie mogą postanowić nie wprowadzać przepisów dotyczących kar administracyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, za naruszenia podlegające sankcjom karnym na mocy ich prawa krajowego.

Do dnia rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EIOPA o przepisach, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim. Powiadamiają one niezwłocznie Komisję i EIOPA o późniejszych zmianach tych przepisów.

2. 
Kary administracyjne i inne środki określone w ust. 3 niniejszego artykułu stosuje się co najmniej w sytuacjach, w których:
a)
przedsiębiorstwo finansowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1, uzyskało rejestrację OIPE na podstawie fałszywych lub mylących oświadczeń lub w inny sposób niezgodny z przepisami art. 6 i 7;
b)
przedsiębiorstwo finansowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1, oferuje, względnie dystrybuuje, produkty noszące oznaczenie "ogólnoeuropejski indywidualny produkt emerytalny" lub "OIPE" bez wymaganej rejestracji;
c)
dostawca OIPE nie zaoferował usługi przenoszenia produktu, z naruszeniem art. 18 lub 19, nie przekazał informacji o tej usłudze wymaganych zgodnie z art. 20 i 21 lub nie spełnia wymogów i obowiązków określonych w rozdziale IV, rozdziale V, art. 48 i 50 i rozdziale VII;
d)
depozytariusz nie wypełnia swoich obowiązków nadzorczych zgodnie z art. 48.
3. 
Państwa członkowskie zgodnie z prawem krajowym zapewniają, aby w sytuacjach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwe organy były uprawnione do stosowania co najmniej poniższych kar administracyjnych i innych środków:
a)
publiczne oświadczenie, w którym wskazuje się tożsamość osoby fizycznej lub prawnej oraz charakter naruszenia zgodnie z art. 69;
b)
nakaz zobowiązujący osobę fizyczną lub prawną do zaprzestania danego postępowania oraz do powstrzymania się od ponownego podejmowania tego postępowania;
c)
tymczasowy zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w przedsiębiorstwach finansowych nałożony na członka organu zarządzającego, nadzorczego lub administracyjnego takiego przedsiębiorstwa lub inną osobę fizyczną, które uznano za odpowiedzialne za naruszenie;
d)
w przypadku osoby prawnej maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości co najmniej 5 000 000 EUR lub, w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 14 sierpnia 2019 r.;
e)
w przypadku osoby prawnej maksymalna administracyjna kara pieniężna, o której mowa w lit. d), może wynosić do 10 % całkowitych rocznych obrotów ustalonych na podstawie najnowszego dostępnego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający, nadzorczy lub administracyjny; w przypadku gdy dana osoba prawna jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 23 , stosowne całkowite roczne obroty oznaczają całkowite roczne obroty lub analogiczny rodzaj przychodów zgodnie z właściwymi aktami prawnymi dotyczącymi rachunkowości, ustalone na podstawie najnowszego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający, nadzorczy lub administracyjny jednostki dominującej najwyższego szczebla;
f)
w przypadku osoby fizycznej maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości co najmniej 700 000 EUR lub, w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 14 sierpnia 2019 r.;
g)
maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości równej co najmniej dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia, w przypadku gdy możliwe jest ustalenie kwoty uzyskanych korzyści, nawet jeśli kwota ta przekracza kwoty maksymalne określone odpowiednio w lit. d), e) lub f).
4. 
Decyzja nakładająca kary administracyjne lub inne środki określone w ust. 1 akapit pierwszy i w ust. 3 musi być uzasadniona i podlega prawu do odwołania się do sądu.
5. 
Wykonując swoje uprawnienia na mocy ust. 1 akapit pierwszy i ust. 3, właściwe organy ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia, aby kary administracyjne i inne środki przyniosły rezultaty będące celem tego rozporządzenia, oraz koordynują swoje działania, aby uniknąć ich ewentualnego powielania i nakładania się przy okazji nakładania kar administracyjnych i innych środków w przypadkach transgranicznych.

Wykonywanie uprawnień do nakładania kar administracyjnych lub innych środków

1. 
Właściwe organy wykonują uprawnienia do nakładania kar administracyjnych i innych środków, o których mowa w art. 67, zgodnie z krajowymi ramami prawnymi:
a)
bezpośrednio;
b)
we współpracy z innymi organami;
c)
poprzez zwracanie się do właściwych organów sądowych.
2. 
Określając rodzaj oraz wysokość kar administracyjnych lub innych środków nakładanych na mocy art. 67 ust. 3, właściwe organy uwzględniają wszystkie istotne okoliczności, w tym, w stosownych przypadkach:
a)
istotność, wagę i czas trwania naruszenia;
b)
stopień odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za dane naruszenie;
c)
sytuację finansową odpowiedzialnej osoby fizycznej lub prawnej, której wyznacznikiem jest w szczególności wysokość całkowitych obrotów odpowiedzialnej osoby prawnej lub rocznego dochodu oraz majątku netto odpowiedzialnej osoby fizycznej;
d)
skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez odpowiedzialną osobę fizyczną lub prawną, o ile można je ustalić;
e)
straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem, o ile można je ustalić;
f)
stopień współpracy odpowiedzialnej osoby fizycznej lub prawnej z właściwymi organami, bez uszczerbku dla konieczności wydania uzyskanych korzyści lub strat unikniętych przez daną osobę;
g)
wcześniejsze naruszenia popełnione przez odpowiedzialną osobę fizyczną lub prawną.

Publikacja informacji o nałożonych karach administracyjnych i innych środkach

1. 
Właściwe organy publikują bez zbędnej zwłoki na swojej oficjalnej stronie internetowej każdą decyzję o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka w związku z naruszeniem niniejszego rozporządzenia po uprzednim poinformowaniu o tej decyzji osoby, na którą nałożono karę administracyjną lub inny środek.
2. 
Publikacja, o której mowa w ust. 1, zawiera informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób odpowiedzialnych, a także informacje o nałożonych karach administracyjnych lub innych środkach.
3. 
Jeżeli na podstawie indywidualnej oceny właściwe organy uznają, że opublikowanie tożsamości (w przypadku osób prawnych) lub tożsamości i danych osobowych (w przypadku osób fizycznych) jest nieproporcjonalne, lub jeżeli właściwe organy uznają, że taka publikacja zagraża stabilności rynków finansowych lub trwającemu dochodzeniu, właściwe organy:
a)
odraczają publikację decyzji o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka do momentu, kiedy ustaną przyczyny nieopublikowania;
b)
publikują decyzję o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka z pominięciem przez uzasadniony okres czasu informacji o tożsamości i danych osobowych osoby, na którą je nałożono, jeżeli przewiduje się, że po tym okresie ustaną przyczyny opublikowania informacji w formie zanonimizowanej i o ile taka zanonimizowana publikacja zapewnia skuteczn ą ochronę odnośnych danych osobowych; lub
c)
rezygnują z publikacji decyzji o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka, w przypadku gdy warianty określone w lit. a) i b) uznaje się za niewystarczające, aby zapewnić, że:
(i)
stabilność rynków finansowych nie jest zagrożona;
(ii)
została zachowana proporcjonalność publikacji takich decyzji w odniesieniu do środków uznanych za mniej istotne.
4. 
W przypadku decyzji o publikacji informacji o karze administracyjnej lub innym środku w formie zanonimizowanej, o której mowa w ust. 3 lit. b), opublikowanie odpowiednich danych może zostać odłożone w czasie. Jeżeli od decyzji o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka przysługuje odwołanie do odpowiednich organów sądowych, właściwe organy informują o tym niezwłocznie na swojej oficjalnej stronie internetowej oraz zamieszczają na niej późniejsze informacje na temat wyniku tego odwołania. Publikuje się również decyzję unieważniającą decyzję o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka.
5. 
Właściwe organy zapewniają, by publikacja, o której mowa w ust. 1-4, była dostępna na ich oficjalnej stronie internetowej przez co najmniej pięć lat po jej dokonaniu. Opublikowane dane osobowe są dostępne na oficjalnych stronach internetowych właściwych organów jedynie przez okres, który jest wymagany zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych.

Obowiązek przekazania EIOPA informacji dotyczących kar administracyjnych i innych środków

1. 
Właściwe organy informują EIOPA o wszystkich karach administracyjnych i innych środkach nałożonych, lecz nieopublikowanych zgodnie z art. 69 ust. 3 lit. c), w tym o odwołaniach z nimi związanych i ich wynikach.
2. 
Właściwe organy przekazują EIOPA co roku zbiorczą informację o wszystkich karach administracyjnych i innych środkach nałożonych zgodnie z art. 67.

EIOPA publikuje te informacje w sprawozdaniu rocznym.

3. 
W przypadku gdy państwa członkowskie zgodnie z art. 67 ust. 1 akapit drugi postanowiły wprowadzić sankcje karne za naruszenie niniejszego rozporządzenia, ich właściwe organy co roku przedstawiają EIOPA zanonimizowane i zagregowane dane dotyczące wszystkich wszczętych dochodzeń i nałożonych sankcji karnych. Zanonimizowane dane dotyczące nałożonych sankcji karnych EIOPA publikuje w sprawozdaniu rocznym.
4. 
W przypadku gdy właściwe organy publicznie ujawnią karę administracyjną, inny środek lub sankcję karną, powiadamiają one jednocześnie o tej karze, środku lub sankcji EIOPA.

Dostępność informacji w europejskim pojedynczym punkcie dostępu

1. 
Od dnia 10 stycznia 2028 r. dostawca OIPE, podając do wiadomości publicznej informacje, o których mowa w art. 26 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, przekazuje jednocześnie te informacje odpowiedniemu organowi zbierającemu dane, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w celu ich udostępnienia w europejskim pojedynczym punkcie dostępu (ESAP) ustanowionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 25 .

Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:

a)
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859 lub - jeżeli wymaga tego prawo Unii - w formacie nadającym się do odczytu maszynowego zgodnie z art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia;
b)
towarzyszą im następujące metadane:
(i)
wszystkie nazwy dostawcy OIPE, którego dotyczą informacje;
(ii)
identyfikator podmiotu prawnego dostawcy OIPE określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
(iii)
wielkość dostawcy OIPE według kategorii określonej zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. d) tego rozporządzenia;
(iv)
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
(v)
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.
2. 
Do celów ust. 1 lit. b) pkt (ii) dostawcy OIPE uzyskują identyfikator podmiotu prawnego.
3. 
Do dnia 9 stycznia 2028 r. w celu udostępniania w ESAP informacji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, państwa członkowskie wyznaczają co najmniej jeden organ zbierający dane, o którym mowa w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2023/2859, i powiadamiają o tym ESMA.
4. 
Od dnia 10 stycznia 2028 r. informacje, o których mowa w art. 65 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, udostępnia się w ESAP. W tym celu organem zbierającym dane zdefiniowanym w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2023/2859 jest EIOPA.

Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:

a)
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859;
b)
towarzyszą im następujące metadane:
(i)
wszystkie nazwy dostawcy OIPE, którego dotyczą informacje;
(ii)
jeżeli jest dostępny - identyfikator podmiotu prawnego dostawcy OIPE określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
(iii)
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
(iv)
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.
5. 
Od dnia 10 stycznia 2028 r. informacje, o których mowa w art. 63 ust. 4 oraz art. 69 ust. 1 i 4 niniejszego rozporządzenia, udostępnia się w ESAP. W tym celu organem zbierającym dane zdefiniowanym w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2023/2859 jest właściwy organ.

Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:

a)
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859;
b)
towarzyszą im następujące metadane:
(i)
wszystkie nazwy dostawcy OIPE, którego dotyczą informacje;
(ii)
jeżeli jest dostępny - identyfikator podmiotu prawnego dostawcy OIPE określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
(iii)
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
(iv)
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.
6. 
W celu zapewnienia wydajnego zbierania informacji przekazywanych zgodnie z ust. 1 oraz zarządzania nimi EIOPA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających:
a)
pozostałe metadane, które mają towarzyszyć informacjom;
b)
strukturę danych zawartych w informacjach;
c)
informacje, w przypadku których wymagany jest format nadający się do odczytu maszynowego, oraz jaki format nadający się do odczytu maszynowego należy stosować w takich przypadkach.

Do celów lit. c) EIOPA ocenia zalety i wady różnych formatów nadających się do odczytu maszynowego i przeprowadza odpowiednie testy praktyczne w tym zakresie.

EIOPA przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

7. 
W razie potrzeby EIOPA przyjmuje wytyczne, aby zapewnić poprawność metadanych przekazywanych zgodnie z ust. 6 akapit pierwszy lit. a).
23 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
24 Art. 70a dodany przez art. 15 rozporządzenia nr 2023/2869 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2869) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 stycznia 2024 r.
25 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie ustanowienia europejskiego pojedynczego punktu dostępu zapewniającego scentralizowany dostęp do publicznie dostępnych informacji mających znaczenie dla usług finansowych, rynków kapitałowych i zrównoważonego rozwoju (Dz.U. L, 2023/ 2859, 20.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2859/oj).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.