Art. 67. - Kary administracyjne i inne środki - Rozporządzenie 2019/1238 w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.198.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 stycznia 2024 r.
Artykuł  67

Kary administracyjne i inne środki

1. 
Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów oraz prawa państw członkowskich do przewidywania i nakładania sankcji karnych państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące odpowiednich kar administracyjnych i innych środków mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić ich stosowanie. Te kary administracyjne i inne środki muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa członkowskie mogą postanowić nie wprowadzać przepisów dotyczących kar administracyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, za naruszenia podlegające sankcjom karnym na mocy ich prawa krajowego.

Do dnia rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EIOPA o przepisach, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim. Powiadamiają one niezwłocznie Komisję i EIOPA o późniejszych zmianach tych przepisów.

2. 
Kary administracyjne i inne środki określone w ust. 3 niniejszego artykułu stosuje się co najmniej w sytuacjach, w których:
a)
przedsiębiorstwo finansowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1, uzyskało rejestrację OIPE na podstawie fałszywych lub mylących oświadczeń lub w inny sposób niezgodny z przepisami art. 6 i 7;
b)
przedsiębiorstwo finansowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1, oferuje, względnie dystrybuuje, produkty noszące oznaczenie "ogólnoeuropejski indywidualny produkt emerytalny" lub "OIPE" bez wymaganej rejestracji;
c)
dostawca OIPE nie zaoferował usługi przenoszenia produktu, z naruszeniem art. 18 lub 19, nie przekazał informacji o tej usłudze wymaganych zgodnie z art. 20 i 21 lub nie spełnia wymogów i obowiązków określonych w rozdziale IV, rozdziale V, art. 48 i 50 i rozdziale VII;
d)
depozytariusz nie wypełnia swoich obowiązków nadzorczych zgodnie z art. 48.
3. 
Państwa członkowskie zgodnie z prawem krajowym zapewniają, aby w sytuacjach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwe organy były uprawnione do stosowania co najmniej poniższych kar administracyjnych i innych środków:
a)
publiczne oświadczenie, w którym wskazuje się tożsamość osoby fizycznej lub prawnej oraz charakter naruszenia zgodnie z art. 69;
b)
nakaz zobowiązujący osobę fizyczną lub prawną do zaprzestania danego postępowania oraz do powstrzymania się od ponownego podejmowania tego postępowania;
c)
tymczasowy zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w przedsiębiorstwach finansowych nałożony na członka organu zarządzającego, nadzorczego lub administracyjnego takiego przedsiębiorstwa lub inną osobę fizyczną, które uznano za odpowiedzialne za naruszenie;
d)
w przypadku osoby prawnej maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości co najmniej 5 000 000 EUR lub, w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 14 sierpnia 2019 r.;
e)
w przypadku osoby prawnej maksymalna administracyjna kara pieniężna, o której mowa w lit. d), może wynosić do 10 % całkowitych rocznych obrotów ustalonych na podstawie najnowszego dostępnego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający, nadzorczy lub administracyjny; w przypadku gdy dana osoba prawna jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 23 , stosowne całkowite roczne obroty oznaczają całkowite roczne obroty lub analogiczny rodzaj przychodów zgodnie z właściwymi aktami prawnymi dotyczącymi rachunkowości, ustalone na podstawie najnowszego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający, nadzorczy lub administracyjny jednostki dominującej najwyższego szczebla;
f)
w przypadku osoby fizycznej maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości co najmniej 700 000 EUR lub, w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 14 sierpnia 2019 r.;
g)
maksymalna administracyjna kara pieniężna w wysokości równej co najmniej dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia, w przypadku gdy możliwe jest ustalenie kwoty uzyskanych korzyści, nawet jeśli kwota ta przekracza kwoty maksymalne określone odpowiednio w lit. d), e) lub f).
4. 
Decyzja nakładająca kary administracyjne lub inne środki określone w ust. 1 akapit pierwszy i w ust. 3 musi być uzasadniona i podlega prawu do odwołania się do sądu.
5. 
Wykonując swoje uprawnienia na mocy ust. 1 akapit pierwszy i ust. 3, właściwe organy ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia, aby kary administracyjne i inne środki przyniosły rezultaty będące celem tego rozporządzenia, oraz koordynują swoje działania, aby uniknąć ich ewentualnego powielania i nakładania się przy okazji nakładania kar administracyjnych i innych środków w przypadkach transgranicznych.
23 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.