Rozdział 2 - WŁAŚCIWE ORGANY I ICH UPRAWNIENIA - Rozporządzenie 2017/2394 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.345.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 30 lipca 2024 r. do: 11 września 2025 r.

ROZDZIAŁ  II

WŁAŚCIWE ORGANY I ICH UPRAWNIENIA

Właściwe organy i jednolite urzędy łącznikowe

1. 
Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jeden właściwy organ i jednolity urząd łącznikowy, które są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego rozporządzenia.
2. 
Właściwe organy wypełniają swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia we własnym imieniu i tak samo, jakby działały na rzecz konsumentów w swoim własnym państwie członkowskim i we własnym imieniu.
3. 
W obrębie każdego państwa członkowskiego jednolity urząd łącznikowy jest odpowiedzialny za koordynację działań dochodzeniowych i działań w zakresie egzekwowania przepisów przez właściwe organy, inne organy publiczne, o których mowa w art. 6 i, jeżeli ma to zastosowanie, przez wyznaczone podmioty w odniesieniu do naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem
4. 
Państwa członkowskie zapewniają, by właściwe organy oraz jednolite urzędy łącznikowe miały niezbędne zasoby do stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym wystarczające zasoby budżetowe i inne zasoby, wiedzę specjalistyczną, procedury oraz inne środki.
5. 
Jeżeli na terytorium państwa członkowskiego istnieje więcej niż jeden właściwy organ, państwo członkowskie zapewnia, aby zakres obowiązków każdego z tych właściwych organów był jasno określony i aby organy te ściśle ze sobą współpracowały w sposób umożliwiający skuteczne wykonywanie tych obowiązków.

Współpraca w zakresie stosowania niniejszego rozporządzenia w obrębie państw członkowskich

1. 
Do celów należytego stosowania niniejszego rozporządzenia każde państwo członkowskie zapewnia skuteczną wzajemną współpracę właściwych organów, innych organów publicznych, oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wyznaczonych podmiotów.
2. 
Inne organy publiczne, o których mowa w ust. 1, podejmują, na wniosek właściwego organu, wszelkie konieczne środki dostępne im na mocy prawa krajowego, aby doprowadzić do zaprzestania naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem lub do ich zakazania.
3. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby pozostałe organy publiczne, o których mowa w ust. 1 dysponowały środkami i uprawnieniami niezbędnymi do prowadzenia skutecznej współpracy z właściwymi organami w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia. Te pozostałe organy publiczne regularnie informują właściwe organy o środkach podjętych w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia.

Rola wyznaczonych podmiotów

1. 
W przypadku gdy ma to zastosowanie właściwy organ ("organ zlecający") może, zgodnie z jego prawem krajowym zlecić wyznaczonemu podmiotowi gromadzenie niezbędnych informacji dotyczących naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem lub podjęcie koniecznych środków egzekwowania prawa dostępnych mu na mocy prawa krajowego w celu doprowadzenia do zaprzestania tego naruszenia lub do jego zakazania. Organ zlecający może zlecić wyznaczonemu podmiotowi, jeżeli po konsultacji z organem wnioskującym lub z pozostałymi odnośnymi właściwymi organami, których dotyczy naruszenie objęte niniejszym rozporządzeniem, zarówno organ wnioskujący, jak i organ współpracujący lub wszystkie odnośne właściwe organy zgodzą się co do tego, że wyznaczony podmiot może uzyskać niezbędne informacje lub doprowadzić do zaprzestania naruszenia lub do jego zakazania w co najmniej tak skuteczny i sprawny sposób, jak by to miało miejsce w przypadku podjęcia działania przez organ zlecający.
2. 
Jeżeli organ wnioskujący lub inne właściwe organy, których dotyczy naruszenie objęte niniejszym rozporządzeniem, są zdania, że warunki określone w ust. 1 nie zostały spełnione, niezwłocznie informują o tym pisemnie organ zlecający, przedstawiając uzasadnienie swojej opinii. W przypadku, gdy organ zlecający nie podziela tego zdania, może on przekazać sprawę Komisji, która niezwłocznie wydaje opinię.
3. 
Organ z zlecający jest nadal zobowiązany do gromadzenia niezbędnych informacji lub podjęcia koniecznych środków egzekwowania prawa, jeżeli:
a)
wyznaczonemu podmiotowi nie uda się niezwłocznie uzyskać niezbędnych informacji ani doprowadzić do zaprzestania lub do zakazania naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem; lub
b)
właściwe organy, których dotyczy naruszenie objęte niniejszym rozporządzeniem, nie osiągnęły zgody, co do tego, że wyznaczonemu podmiotowi można zlecić zadania zgodnie z ust. 1.
4. 
Organ zlecający podejmuje wszelkie konieczne środki, aby zapobiec ujawnieniu informacji, które podlegają przepisom dotyczącym poufności oraz tajemnicy zawodowej i handlowej określonym w art. 33.

Informacje i wykazy

1. 
Każde państwo członkowskie bezzwłocznie przekazuje Komisji następujące informacje i zmiany tych informacji:
a)
dane identyfikacyjne i kontaktowe właściwych organów, jednolitego urzędu łącznikowego, wyznaczonych podmiotów oraz podmiotów wydających ostrzeżenia zewnętrzne, o których mowa w art. 27 ust. 1; oraz
b)
informacje o strukturze organizacyjnej, uprawnieniach i zadaniach właściwych organów.
2. 
Komisja prowadzi i aktualizuje na swojej stronie internetowej publicznie dostępny wykaz właściwych organów, jednolitych urzędów łącznikowych, wyznaczonych podmiotów i innych podmiotów wydających ostrzeżenia zewnętrzne, określonych w art. 27 ust. 1 lub 2.

Minimalne uprawnienia właściwych organów

1. 
Każdy właściwy organ posiada minimalne uprawnienia dochodzeniowe oraz uprawnienia do egzekwowania prawa określone w ust. 3, 4, 6 i 7 niniejszego artykułu, które są niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia i wykonuje swoje uprawnienia zgodnie z art. 10.
2. 
Niezależnie od ust. 1 państwa członkowskie mogą postanowić o nieprzyznawaniu wszystkich uprawnień każdemu właściwemu organowi, pod warunkiem że każde z tych uprawnień będzie mogło być skutecznie wykonywane stosownie do potrzeb w odniesieniu do naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem zgodnie z art. 10.
3. 
Właściwe organy mają co najmniej następujące uprawnienia dochodzeniowe:
a)
uprawnienia dostępu do istotnych dokumentów, danych lub informacji odnoszących się do naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem, w dowolnej formie lub w dowolnym formacie i bez względu na nośnik, i na miejsce ich przechowywania;
b)
uprawnienia do żądania od publicznego organu, podmiotu lub agencji w ich państwie członkowskim lub od osoby fizycznej lub prawnej dostarczenia istotnych informacji, danych lub dokumentów, w dowolnej formie lub w dowolnym formacie i bez względu na nośnik lub na miejsce ich przechowywania w celu ustalenia, czy doszło lub dochodzi do naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem i w celu ustalenia szczegółów dotyczących tego naruszenia, w tym śledzenia przepływów środków finansowych i danych lub potwierdzenia tożsamości osób zaangażowanych w przepływy środków finansowych i danych, oraz potwierdzenia informacji o rachunkach bankowych i własności stron internetowych;
c)
uprawnienia do przeprowadzania niezbędnych kontroli na miejscu, w tym uprawnienia do wkraczania do pomieszczeń i środków transportu oraz na tereny, z których przedsiębiorca, którego dotyczy kontrola, korzysta w celach związanych ze swoją działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub z wykonywaniem wolnego zawodu, lub zażądania tego od innych organów publicznych, w celu zbadania, zajęcia lub uzyskania informacji, danych lub dokumentów lub sporządzenia ich kopii, bez względu na nośnik; uprawnienia do zajmowania informacji, danych lub dokumentów na niezbędny okres i w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia kontroli; uprawnienia do żądania od przedstawicieli lub pracowników przedsiębiorcy, którego dotyczy kontrola, wyjaśnień w sprawie faktów, informacji, danych lub dokumentów dotyczących przedmiotu kontroli oraz rejestrowania odpowiedzi;
d)
uprawnienia do nabywania towarów lub usług jako zakupów testowych, w tym, w razie potrzeby, posługując się ukrytą tożsamością, w celu wykrycia naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem i uzyskania dowodów, w tym aby je kontrolować, obserwować, badać, rozkładać na części lub testować.
4. 
Właściwe organy mają co najmniej następujące uprawnienia w zakresie egzekwowania prawa:
a)
uprawnienia do przyjmowania środków tymczasowych, aby zapobiec ryzyku wyrządzenia poważnych szkód zbiorowym interesom konsumentów;
b)
uprawnienia do zwrócenia się do przedsiębiorcy odpowiedzialnego za naruszenie objęte niniejszym rozporządzeniem o złożenie zobowiązania w postaci zaprzestania naruszenia, lub do przyjęcia od przedsiębiorcy takich zobowiązań;
c)
uprawnienia do uzyskania od przedsiębiorcy, z jego własnej inicjatywy, dodatkowych zobowiązań w zakresie środków zaradczych dla konsumentów, dotkniętych domniemanym naruszeniem objętym niniejszym rozporządzeniem, lub, w odpowiednich przypadkach, prawa zwrócenia się do przedsiębiorcy o złożenie zobowiązania w postaci zaoferowania odpowiednich środków zaradczych konsumentom, których dotyczy to naruszenie;
d)
w przypadku gdy ma to zastosowanie uprawnienia do informowania, za pomocą odpowiednich środków, konsumentów, którzy twierdzą, że doznali szkody w wyniku naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem, o sposobach domagania się odszkodowania przewidzianego w prawie krajowym;
e)
uprawnienia do pisemnego nakazania przedsiębiorcy zaprzestania naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem;
f)
uprawnienia do doprowadzenia do zaprzestania lub zakazania naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem;
g)
w przypadku braku innych skutecznych środków, które mogą doprowadzić do zaprzestania lub zakazania naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem oraz w celu zapobieżenia ryzyku wyrządzenia poważnych szkód zbiorowym interesom konsumentów:
(i)
uprawnienia do usunięcia treści lub ograniczenia dostępu do interfejsu internetowego lub nakazania umieszczenia wyraźnego ostrzeżenia dla konsumentów wchodzących na interfejs internetowy;
(ii)
uprawnienia do nakazania dostawcy usług hostingowych usunięcia lub wyłączenia interfejsu internetowego lub ograniczenia dostępu do niego; lub
(iii)
w odpowiednich przypadkach, uprawnienia do nakazania rejestrom domen i podmiotom rejestrującym domeny usunięcia pełnej nazwy domenowej (FQDN) i umożliwienia właściwemu organowi jej rejestracji;

w tym poprzez żądanie wdrożenia takich środków przez stronę trzecią lub inny organ publiczny,

h)
uprawnienia do nakładania kar, takich jak grzywny lub okresowe kary pieniężne za naruszenia objęte niniejszym rozporządzeniem oraz za niewykonanie decyzji, nakazu, środka tymczasowego, zobowiązania przedsiębiorcy lub innego środka przyjętego na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Kary, o których mowa w lit. h), są skuteczne, proporcjonalne i zniechęcające, zgodnie z wymogami prawa Unii chroniącymi interesy konsumentów. W szczególności należycie uwzględnia się, w odpowiednich przypadkach, charakter, wagę i czas trwania danego naruszenia.

5. 
Uprawnienie do nakładania kar, takich jak grzywny lub okresowe kary pieniężne, w przypadku naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem ma zastosowanie do każdego naruszenia prawa Unii chroniącego interesy konsumentów, o ile odpowiedni akt prawny Unii wymieniony w załączniku przewiduje kary. Pozostaje to bez uszczerbku dla uprawnień organów krajowych zgodnie z prawem krajowym do nakładania kar, takich jak grzywny administracyjne lub inne lub okresowe kary pieniężne, w przypadkach, gdy akty prawne Unii wymienione w załączniku nie przewidują kar.
6. 
Właściwe organy są uprawnione do wszczynania dochodzeń lub postępowań z własnej inicjatywy w celu doprowadzenia do zaprzestania naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem lub do ich zakazania.
7. 
Właściwe organy mogą publikować wszelkie ostateczne decyzje, zobowiązania przedsiębiorców lub nakazy przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym informacje na temat tożsamości przedsiębiorcy odpowiedzialnego za naruszenie objęte niniejszym rozporządzeniem.
8. 
W przypadku gdy ma to zastosowanie właściwe organy mogą zasięgać opinii organizacji konsumenckich, stowarzyszeń przedsiębiorców, wyznaczonych podmiotów lub innych zainteresowanych osób na temat skuteczności zobowiązań zaproponowanych przez przedsiębiorcę w celu zaprzestania naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem.

Wykonywanie minimalnych uprawnień

1. 
Uprawnienia określone w art. 9 są wykonywane:
a)
bezpośrednio przez właściwe organy w ramach ich własnych kompetencji;
b)
w odpowiednich przypadkach po zwróceniu się do innych właściwych organów lub innych organów publicznych;
c)
poprzez zlecenie zadań wyznaczonym podmiotom, jeżeli ma to zastosowanie; albo
d)
poprzez wniesienie powództwa do sądów właściwych o wydanie niezbędnego orzeczenia, w tym, w odpowiednich przypadkach, poprzez wniesienie środka odwoławczego, jeżeli wniosek o wydanie niezbędnego orzeczenia został oddalony.
2. 
Realizacja i wykonywanie uprawnień określonych w art. 9 w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia powinno być proporcjonalne i zgodne z prawem Unii oraz prawem krajowym, w tym z mającymi zastosowanie gwarancjami proceduralnymi i zasadami Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Środki dochodzeniowe i środki egzekwowania prawa przyjęte w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia są odpowiednie do charakteru naruszenia oraz ogólnej wynikającej z niego faktycznej lub potencjalnej szkody naruszenia przepisów prawa Unii chroniących interesy konsumentów.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.