Art. 35. - Przegląd i monitorowanie wdrażania - Dyrektywa 2023/1791 w sprawie efektywności energetycznej oraz zmieniająca rozporządzenie (UE) 2023/955 (wersja przekształcona)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.231.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 września 2023 r. do: 4 sierpnia 2026 r.

Artykuł  35

Przegląd i monitorowanie wdrażania

1. W kontekście sprawozdania na temat stanu unii energetycznej przedłożonego na podstawie art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1999 Komisja przedstawi sprawozdanie w sprawie funkcjonowania rynku dwutlenku węgla zgodnie z art. 35 ust. 1 i art. 35 ust. 2 lit. c) tego rozporządzenia, uwzględniając skutki wdrażania niniejszej dyrektywy.

2. Do dnia 31 października 2025 r., a następnie co cztery lata, Komisja ocenia istniejące środki służące zwiększeniu efektywności energetycznej i obniżeniu emisyjności sektora ogrzewania i chłodzenia. Ocena ta uwzględnia wszystkie następujące elementy:

a) tendencje w zakresie efektywności energetycznej i emisji gazów cieplarnianych w sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym w systemach ciepłowniczych i chłodniczych;

b) wzajemne powiązania między zastosowanymi środkami;

c) zmiany efektywności energetycznej i emisji gazów cieplarnianych w sektorze ogrzewania i chłodzenia;

d) istniejące i planowane polityki i środki w zakresie efektywności energetycznej oraz polityki i środki w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych na poziomie unijnym i krajowym;

e) środki przedstawione przez państwa członkowskie w ich kompleksowych ocenach na podstawie art. 25 ust. 1 niniejszej dyrektywy i zgłoszone zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1999.

Do dnia 31 października 2025 r., a następnie co cztery lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z tej oceny, oraz w stosownych przypadkach występuje z wnioskami ustawodawczymi w celu zapewnienia osiągnięcia unijnych celów dotyczących energii i klimatu.

3. Państwa członkowskie przedkładają Komisji w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku statystykę dotyczącą krajowego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła z wysoko- i niskosprawnej kogeneracji, zgodnie ogólnymi zasadami określonymi w załączniku II, w odniesieniu do całkowitej produkcji ciepła i energii elektrycznej. Przedkładają one również roczną statystykę dotyczącą mocy wytwórczych ciepła i energii elektrycznej w procesie kogeneracji oraz paliw wykorzystanych do celów kogeneracji, jak również dotyczącą produkcji i mocy wytwórczych w systemach ciepłowniczych i chłodniczych, w odniesieniu do całkowitej produkcji i mocy wytwórczych ciepła i energii elektrycznej. Państwa członkowskie przedkładają statystykę dotyczącą oszczędności energii pierwotnej osiągniętej dzięki zastosowaniu kogeneracji zgodnie z metodą określoną w załączniku III.

4. Do dnia 1 stycznia 2021 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na podstawie oceny potencjału w zakresie efektywności energetycznej w odniesieniu do konwersji, przetwarzania, przesyłu, transportu i magazynowania energii, w stosownych przypadkach wraz z wnioskami ustawodawczymi.

5. Z zastrzeżeniem ewentualnych zmian przepisów dyrektywy 2009/73/WE dotyczących rynków detalicznych, Komisja przeprowadzi do dnia 31 grudnia 2021 r. ocenę i przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące przepisów odnoszących się do opomiarowania, rozliczeń i informowania konsumentów w przypadku gazu ziemnego, tak aby dostosować te przepisy, w stosownych przypadkach, do odpowiednich przepisów dotyczących energii elektrycznej zawartych w dyrektywie (UE) 2019/944 w celu wzmocnienia ochrony konsumentów i umożliwienia częstszego otrzymywania przez odbiorców końcowych jasnych i aktualnych informacji na temat zużycia przez nich gazu ziemnego i umożliwienia im regulowania tego zużycia. Jak najszybciej po przedłożeniu tego sprawozdania Komisja, w stosownych przypadkach, przyjmuje wnioski ustawodawcze.

6. Do dnia 31 października 2022 r. Komisja oceni, czy Unia osiągnęła swoje główne cele w zakresie efektywności energetycznej do 2020 r.

7. Do dnia 28 lutego 2027 r., a następnie co pięć lat, Komisja dokonuje oceny wdrażania niniejszej dyrektywy i przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Ocena ta obejmuje:

a) ocenę ogólnej skuteczności niniejszej dyrektywy oraz potrzeby dalszego dostosowania unijnej polityki w zakresie efektywności energetycznej zgodnie z celami porozumienia paryskiego w oraz w świetle rozwoju sytuacji gospodarczej i zmian w zakresie innowacji;

b) szczegółową ocenę łącznego wpływu makroekonomicznego niniejszej dyrektywy, ze szczególnym uwzględnieniem jej wpływu na bezpieczeństwo energetyczne Unii, ceny energii, minimalizowanie ubóstwa energetycznego, wzrost gospodarczy, konkurencyjność, tworzenie miejsc pracy, koszty mobilności i siłę nabywczą gospodarstw domowych;

c) główne cele Unii w dziedzinie efektywności energetycznej na 2030 r. określone w art. 4 ust. 1, w perspektywie podniesienia tych celów w przypadku znacznego zmniejszenia kosztów wynikającego z rozwoju sytuacji gospodarczej lub rozwoju technologii, w razie konieczności, by osiągnąć cele Unii na 2040 r. lub 2050 r. w zakresie obniżenia emisyjności lub spełnić jej międzynarodowe zobowiązania w zakresie obniżenia emisyjności;

d) informacje na temat tego, czy państwa członkowskie nadal mają osiągać nowe roczne oszczędności zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) ppkt (iv) w dziesięcioletnich okresach po 2030 r.;

e) informacje na temat tego, czy państwa członkowskie nadal mają zapewniać, aby co najmniej 3 % całkowitej powierzchni ogrzewanych lub chłodzonych budynków będących własnością instytucji publicznych było poddawane co roku renowacji zgodnie z art. 6 ust. 1 w celu zmiany wskaźnika renowacji określonego w tym artykule;

f) informacje na temat tego, czy państwa członkowskie nadal mają osiągać część oszczędności energii wśród osób dotkniętych ubóstwem energetycznym, odbiorców wrażliwych oraz, w stosownych przypadkach, osób zajmujących mieszkania socjalne zgodnie z art. 8 ust. 3 w dziesięcioletnich okresach po 2030 r.;

g) informacje na temat tego, czy państwa członkowskie nadal mają osiągać redukcję zużycia energii końcowej zgodnie z art. 5 ust. 1;

h) skutki niniejszej dyrektywy z perspektywy wspierania wzrostu gospodarczego, zwiększania produkcji przemysłowej, wprowadzania odnawialnych źródeł energii lub zaawansowanych działań w kierunku neutralności klimatycznej.

Ocena ta obejmuje również skutki wysiłków na rzecz elektryfikacji gospodarki oraz wprowadzenia wodoru, w tym ocenę, czy uzasadniona mogłaby być jakakolwiek zmiana w traktowaniu czystych i odnawialnych źródeł energii, a także - w stosownych przypadkach - propozycję, w stosownych przypadkach, sposobów zaradzenia wszelkim potencjalnie zidentyfikowanym niekorzystnym skutkom.

Sprawozdaniu temu towarzyszą szczegółowa ocena potrzeby zmiany niniejszej dyrektywy w celu uproszczenia przepisów oraz, w stosownych przypadkach, dalsze wnioski ustawodawcze.

8. Do dnia 31 października 2032 r. Komisja oceni, czy Unia osiągnęła swoje główne cele w zakresie efektywności energetycznej do 2030 r.