Art. 25. - Ocena i planowanie ogrzewania i chłodzenia - Dyrektywa 2023/1791 w sprawie efektywności energetycznej oraz zmieniająca rozporządzenie (UE) 2023/955 (wersja przekształcona)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.231.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 20 września 2023 r. do: 4 sierpnia 2026 r.
Artykuł  25

Ocena i planowanie ogrzewania i chłodzenia

1. 
W ramach swojego zintegrowanego krajowego planu w dziedzinie energii i klimatu i aktualizacji tego planu na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/1999 każde państwo członkowskie przekazuje Komisji kompleksową ocenę w zakresie ogrzewania i chłodzenia. Ta kompleksowa ocena zawiera informacje określone w załączniku X do niniejszej dyrektywy i towarzyszy jej ocena przeprowadzona na podstawie art. 15 ust. 7 dyrektywy (UE) 2018/2001.
2. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby zainteresowane strony, których dotyczy kompleksowa ocena, o której mowa w ust. 1, miały możliwość uczestniczenia w przygotowywaniu planów w zakresie ogrzewania i chłodzenia, kompleksowej ocenie oraz politykach i środkach, a jednocześnie zapewniają, aby właściwe organy nie ujawniały ani nie publikowały tajemnic przedsiębiorstwa ani tajemnic handlowych, które zostały wskazane jako takie.
3. 
Na użytek kompleksowej oceny, o której mowa w ust. 1, państwa członkowskie przeprowadzają analizę kosztów i korzyści, której zakres obejmuje ich terytorium, z uwzględnieniem warunków klimatycznych, wykonalności ekonomicznej i poprawności technicznej. Analiza kosztów i korzyści umożliwia łatwiejsze określenie najbardziej efektywnych pod względem zasobów i najbardziej opłacalnych rozwiązań, umożliwiających spełnienie wymogów w zakresie ogrzewania i chłodzenia, z uwzględnieniem zasady "efektywność energetyczna przede wszystkim". Ta analiza kosztów i korzyści może być częścią oceny wpływu na środowisko, przewidzianej w dyrektywie 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 46 .

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za przeprowadzanie analiz kosztów i korzyści, przedstawiają szczegółowe metody i założenia zgodnie z załącznikiem XI oraz ustanawiają i podają do wiadomości publicznej procedury analizy ekonomicznej.

4. 
W przypadku gdy w wyniku kompleksowej oceny, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz analizy, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, wskazany zostaje potencjał stosowania wysokosprawnej kogeneracji lub efektywnych systemów ciepłowniczych i chłodniczych wykorzystujących ciepło odpadowe, których korzyści przewyższają koszty, państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu rozbudowy sprawnej infrastruktury ciepłowniczej i chłodniczej, wspierania rozbudowy instalacji do wykorzystywania ciepła odpadowego, w tym w sektorze przemysłowym, lub dostosowania do rozwoju wysokosprawnej kogeneracji, a także wykorzystywania ogrzewania i chłodzenia z ciepła odpadowego oraz energii ze źródeł odnawialnych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu oraz art. 26 ust. 7 i 9.

W przypadku gdy w wyniku kompleksowej oceny, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, i analizy, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, nie zostanie wskazany potencjał, którego korzyści przewyższają koszty, w tym koszty administracyjne przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści przewidzianej w art. 26 ust. 7, dane państwo członkowskie w stosownych przypadkach wraz z władzami lokalnymi i regionalnymi może zwolnić instalacje z wymogów określonych w ust. 1 i 3 niniejszego artykułu.

5. 
Państwa członkowskie przyjmują polityki i środki, które zapewniają, by potencjał określony w kompleksowych ocenach sporządzonych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu został wykorzystany. Te polityki i środki obejmują co najmniej elementy określone w załączniku X. Każde państwo członkowskie zgłasza te polityki i środki w ramach aktualizacji swojego zintegrowanego planu krajowego w dziedzinie energii i klimatu przedłożonego na podstawie art. 14 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1999, w swoim późniejszym zintegrowanym krajowym planie w dziedzinie energii i klimatu zgłaszanym na podstawie art. 3 i art. 7-12 tego rozporządzenia oraz w odnośnych krajowych sprawozdaniach z postępów w dziedzinie energii i klimatu przedstawianych zgodnie z tym rozporządzeniem.
6. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby władze lokalne i regionalne przygotowały lokalne plany w zakresie ogrzewania i chłodzenia co najmniej w gminach, w których całkowita liczba ludności przekracza 45 000. Plany te powinny co najmniej:
a)
być oparte na informacjach i danych przedstawionych w kompleksowych ocenach przeprowadzonych zgodnie z ust. 1 oraz przedstawiać szacunki i mapowanie potencjału zwiększenia efektywności energetycznej, w tym poprzez gotowość niskotemperaturowych systemów ciepłowniczych, wysokosprawną kogenerację, odzyskiwanie ciepła odpadowego, oraz energii ze źródeł odnawialnych w sektorze ogrzewania i chłodzenia na tym konkretnym obszarze;
b)
być zgodne z zasadą "efektywność energetyczna przede wszystkim";
c)
zawierać strategię wykorzystania potencjału określonego na podstawie lit. a);
d)
być przygotowane przy udziale wszystkich odpowiednich regionalnych lub lokalnych zainteresowanych stron i zapewniać udział ogółu społeczeństwa, w tym operatorów lokalnej infrastruktury energetycznej;
e)
uwzględniać odpowiednią istniejącą infrastrukturę energetyczną;
f)
uwzględniać wspólne potrzeby społeczności lokalnych i wielu lokalnych lub regionalnych jednostek administracyjnych lub regionów;
g)
zawierać ocenę roli społeczności energetycznych i innych inicjatyw prowadzonych przez konsumentów, które mogą aktywnie przyczynić się do realizacji lokalnych projektów w zakresie ogrzewania i chłodzenia;
h)
obejmować analizę urządzeń i systemów ciepłowniczych i chłodniczych w lokalnych zasobach budowlanych uwzględniającą specyficzne dla danego obszaru możliwości zastosowania środków w zakresie efektywności energetycznej oraz budynki o najgorszej charakterystyce energetycznej i potrzeby wrażliwych gospodarstw domowych;
i)
zawierać ocenę sposobu, w jaki można sfinansować wdrażanie polityk i środków, oraz wskazywać mechanizmy finansowe umożliwiające konsumentom przejście na ogrzewanie i chłodzenie oparte na źródłach odnawialnych;
j)
obejmować ścieżkę realizacji celów określonych w planach, zgodnie z zasadą neutralności klimatycznej, a także monitorowanie postępów we wdrażaniu określonych polityk i środków;
k)
mieć na celu zastąpienie starych i nieefektywnych urządzeń grzewczych i chłodniczych w instytucjach publicznych wysoce wydajnymi alternatywami z myślą o stopniowym wycofywaniu paliw kopalnych;
l)
zawierać ocenę potencjalnych synergii z planami sąsiadujących ze sobą władz regionalnych lub lokalnych, aby zachęcić do wspólnych inwestycji i oszczędności kosztowej.

Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie zainteresowane strony, w tym podmioty publiczne i odpowiednie zainteresowane podmioty prywatne, miały możliwość uczestniczenia w przygotowywaniu planów w zakresie ogrzewania i chłodzenia, kompleksowej ocenie, o której mowa w ust. 1, oraz politykach i środkach, o których mowa w ust. 5.

W tym celu państwa członkowskie opracowują zalecenia wspierające władze lokalne i regionalne we wdrażaniu na poziomie regionalnym i lokalnym wykorzystującym określony potencjał polityk i środków w zakresie energooszczędnego ogrzewania i chłodzenia opartego na odnawialnych źródłach energii. Państwa członkowskie w jak największym stopniu wspierają władze lokalne i regionalne za pomocą wszelkich środków, w tym systemów wsparcia finansowego i wsparcia technicznego. Państwa członkowskie zapewniają dostosowanie planów w zakresie ogrzewania i chłodzenia do innych wymogów lokalnego planowania w zakresie klimatu, energii i środowiska, aby uniknąć obciążeń administracyjnych dla władz lokalnych i regionalnych oraz zachęcić do skutecznego wdrażania planów.

Lokalne plany w zakresie ogrzewania i chłodzenia mogą być realizowane wspólnie przez grupę kilku sąsiadujących ze sobą władz lokalnych, pod warunkiem że kontekst geograficzny i administracyjny oraz infrastruktura ciepłownicza i chłodnicza są odpowiednie.

Lokalne plany w zakresie ogrzewania i chłodzenia są poddawane ocenie przez właściwy organ, której w razie potrzeby towarzyszą stosowne środki wykonawcze.

46 Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.7.2001, s. 30).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.