Rozdział 7 - PRZEPISY DOTYCZĄCE KOMITETU, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE - Dyrektywa 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych i emisji pochodzących z chowu zwierząt gospodarskich (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (wersja przekształcona)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.334.17

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 sierpnia 2024 r.

ROZDZIAŁ  VII

PRZEPISY DOTYCZĄCE KOMITETU, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Właściwe organy

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za realizację obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy.

Sprawozdawczość państw członkowskich

1. 
Państwa członkowskie zapewniają udostępnienie Komisji informacji na temat wdrażania niniejszej dyrektywy, na temat reprezentatywnych danych dotyczących emisji i innych form zanieczyszczenia, na temat dopuszczalnych wielkości emisji, na temat stosowania najlepszych dostępnych technik zgodnie z art. 14 i 15, w szczególności na temat odstępstw zastosowanych zgodnie z art. 15 ust. 4, oraz na temat postępów dokonywanych w zakresie rozwoju i stosowania nowych technik zgodnie z art. 27. Państwa członkowskie udostępniają te informacje w formacie elektronicznym.
2.  113
 Zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 75 ust. 2, określa się rodzaj, format i częstotliwość przekazywania informacji, które mają być udostępniane na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu. Decyzja wykonawcza określająca rodzaj, format i częstotliwość przekazywania informacji, które mają zostać udostępnione zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, jest aktualizowana w razie potrzeby, nie później niż dnia 5 sierpnia 2026 r.
3. 
Od dnia 1 stycznia 2016 r. dla wszystkich obiektów energetycznego spalania objętych rozdziałem III niniejszej dyrektywy państwa członkowskie opracowują roczne zestawienie emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu oraz zestawienie ilości dostarczonej energii.

Z uwzględnieniem zasad łączenia określonych w art. 29, właściwy organ otrzymuje - w odniesieniu do każdego obiektu energetycznego spalania - następujące dane:

a)
całkowitą nominalną moc dostarczoną w paliwie obiektu energetycznego spalania (w MW);
b)
rodzaj obiektu energetycznego spalania: kocioł, turbina gazowa, silnik gazowy, silnik Diesla, inny (z określeniem rodzaju);
c)
datę rozpoczęcia eksploatacji obiektu energetycznego spalania;
d)
całkowite roczne wielkości emisji (w tonach na rok) dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu (jako pył zawieszony ogółem);
e)
czas funkcjonowania obiektu energetycznego spalania;
f)
całkowitą ilość doprowadzonej energii w powiązaniu z wartością opałową netto (w TJ na rok), w rozbiciu na następujące kategorie paliwa: węgiel kamienny, węgiel brunatny, biomasa, torf, inne paliwa stałe (z określeniem rodzaju), paliwa płynne, gaz ziemny, inne gazy (z określeniem rodzaju).

Dane dotyczące każdego obiektu w przeciągu roku zawarte w tych zestawieniach udostępniane są Komisji na jej wniosek.

Podsumowanie zestawień udostępnia się Komisji co trzy lata w terminie 12 miesięcy od zakończenia danego trzyletniego okresu. Podsumowanie to osobno wyszczególnia dane dotyczące obiektów energetycznego spalania w obrębie rafinerii.

W terminie 24 miesięcy od zakończenia danego trzyletniego okresu Komisja udostępnia państwom członkowskim oraz społeczeństwu podsumowanie z porównania i oceny tych zestawień zgodnie z przepisami dyrektywy 2003/4/WE.

4. 
Od dnia 1 stycznia 2016 r. państwa członkowskie przekazują corocznie Komisji następujące dane:
a)
w przypadku obiektów energetycznego spalania, do których ma zastosowanie art. 31: zawartość siarki w lokalnych paliwach stałych oraz osiągnięty stopień odsiarczania, w uśrednieniu miesięcznym. W pierwszym roku stosowania art. 31 sprawozdanie zawiera również techniczne uzasadnienie niewykonalności przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji, o których mowa w art. 30 ust. 2 i 3; oraz
b)
w przypadku obiektów energetycznego spalania eksploatowanych przez nie więcej niż 1 500 godzin czasu funkcjonowania rocznie (średnia krocząca z pięciu lat): czas funkcjonowania na rok.

Przegląd

1.  114
 Do dnia 30 czerwca 2028 r., a następnie co pięć lat, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dokonujące przeglądu wdrażania niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie to zawiera informacje na temat rodzajów działalności, w odniesieniu do których przyjęto konkluzje dotyczące BAT zgodnie z art. 13 ust. 5 niniejszej dyrektywy lub nie przyjęto takich konkluzji, uwzględnia dynamikę innowacji, w tym nowe techniki, potrzebę dalszych środków zapobiegania zanieczyszczeniom oraz przegląd, o którym mowa w art. 8 dyrektywy 2003/87/WE.

Sprawozdanie to zawiera ocenę potrzeby podjęcia przez Unię działań w postaci ustanowienia lub aktualizacji minimalnych wymogów obowiązujących w całej Unii dotyczących dopuszczalnych wielkości emisji oraz zasad monitorowania i zgodności rodzajów działalności objętych zakresem konkluzji dotyczących BAT przyjętych w poprzednim pięcioletnim okresie, w oparciu o następujące kryteria:

a)
wpływ danych rodzajów działalności na środowisko jako całość oraz na zdrowie ludzi;
b)
stan zaawansowania wdrażania najlepszych dostępnych technik w odniesieniu do danych rodzajów działalności.

W ocenie tej uwzględnia się opinię forum, o którym mowa w art. 13 ust. 4.

Rozdział III niniejszej dyrektywy oraz załącznik V do niniejszej dyrektywy uważa się za stanowiący minimalne wymogi obowiązujące w całej Unii w przypadku dużych obiektów energetycznego spalania.

W stosownych przypadkach do sprawozdań dołączane są wnioski ustawodawcze. W przypadku gdy w ocenie, o której mowa w akapicie drugim, wskazano taką potrzebę, wniosek ustawodawczy zawiera przepisy ustanawiające lub aktualizujące minimalne wymogi obowiązujące w całej Unii dotyczące dopuszczalnych wielkości emisji oraz zasad monitorowania i oceny zgodności danych rodzajów działalności.

2. 
Do dnia 31 grudnia 2012 r. Komisja dokonuje przeglądu potrzeby kontrolowania emisji:
a)
ze spalania paliw w instalacjach o całkowitej nominalnej mocy dostarczonej w paliwie poniżej 50 MW;
b)
z intensywnego chowu bydła; oraz
c)
z rozrzucania obornika.

Wyniki tego przeglądu Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym.

3.  115
 Komisja ocenia, stosując metodykę opartą na dowodach i uwzględniając specyfikę sektora, potrzebę podjęcia przez Unię działań w celu:
a)
kompleksowego rozwiązania problemu emisji pochodzących z chowu zwierząt gospodarskich w Unii, w szczególności bydła; oraz
b)
dalszej realizacji celu związanego z globalną ochroną środowiska w odniesieniu do produktów wprowadzanych do obrotu w Unii dzięki zapobieganiu emisjom z chowu zwierząt gospodarskich i ich kontroli, w sposób zgodny z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii.

Komisja przedstawi wyniki tej oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 31 grudnia 2026 r. W stosownym przypadku do sprawozdania dołącza się wniosek ustawodawczy.

4.  116
 Komisja dokonuje przeglądu:
a)
konieczności kontroli emisji pochodzących z lądowej i morskiej działalności poszukiwawczej i wydobywczej ropy naftowej i gazu ziemnego;
b)
konieczności kontroli emisji pochodzących z obróbki i wydobycia na miejscu nieenergetycznych przemysłowych surowców mineralnych wykorzystywanych w przemyśle innym niż budownictwo, a także konieczności kontroli emisji pochodzących z oczyszczania i wydobycia na miejscu rud, które to procesy są od niedawna prowadzone w Unii;
c)
konieczności zmiany wartości progowej działalności określonego w załączniku I w odniesieniu do produkcji wodoru w drodze elektrolizy wody.

Komisja uwzględnia wyniki tego przeglądu w pierwszym ze sprawozdań dla Parlamentu Europejskiego i Rady wymaganych na mocy akapitu pierwszego.

Zmiany załączników

1. 
Aby umożliwić dostosowanie przepisów niniejszej dyrektywy do postępu naukowo-technicznego w oparciu o najlepsze dostępne techniki, Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 76 w odniesieniu do dostosowania załącznika V części 3 i 4, załącznika VI części 2, 6, 7 i 8 oraz załącznika VII części 5, 6, 7 i 8, w związku z postępem naukowo-technicznym.
2. 
Przed przyjęciem na podstawie niniejszego artykułu aktu delegowanego Komisja przeprowadza odpowiednie konsultacje z zainteresowanymi stronami.

Komisja podaje do wiadomości publicznej odpowiednie badania i analizy wykorzystane podczas przygotowywania aktu delegowanego przyjętego zgodnie z niniejszym artykułem, najpóźniej w momencie przyjęcia tego aktu delegowanego.

Procedura komitetowa

1. 
Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. 
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. 
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. 
Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 27d, art. 48 ust. 5 i art. 74, powierza się Komisji na okres 5 lat od dnia 1 sierpnia 2024 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż 9 miesięcy przed końcem okresu 5 lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. 
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 27d, art. 48 ust. 5 i art. 74, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4. 
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. 
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. 
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 27d, art. 48 ust. 5 lub art. 74 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

 (uchylony).

 (uchylony).

Sankcje

1. 
Bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE 123  państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. 
Sankcje, o których mowa w ust. 1, obejmują administracyjne sankcje finansowe, które skutecznie pozbawiają osoby, które dopuściły się naruszenia, korzyści ekonomicznych uzyskanych w wyniku tych naruszeń.

W przypadku najpoważniejszych naruszeń popełnionych przez osobę prawną maksymalna wysokość administracyjnych sankcji finansowych, o których mowa w akapicie pierwszym, wynosi co najmniej 3 % rocznego obrotu operatora w Unii w roku obrotowym poprzedzającym rok, w którym nałożona została grzywna.

Państwa członkowskie mogą także - lub alternatywnie - stosować sankcje karne, pod warunkiem że są one równie skuteczne, proporcjonalne i odstraszające jak finansowe sankcje administracyjne, o których mowa w niniejszym artykule.

3. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby sankcje ustanowione na podstawie niniejszego artykułu w stosownych przypadkach należycie uwzględniały następujące kryteria:
a)
charakter, wagę i skalę naruszenia;
b)
populację lub środowisko, na które naruszenie wpłynęło, mając na uwadze wpływ naruszenia na osiągnięcie celu, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska;
c)
powtarzalny lub jednorazowy charakter naruszenia.
4. 
Państwa członkowskie bez zbędnej zwłoki powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, a także o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.

Rekompensata

1. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku wystąpienia szkód dla zdrowia ludzi w wyniku naruszenia środków krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy osoby poszkodowane miały prawo dochodzenia i uzyskania rekompensaty od odpowiednich osób fizycznych lub prawnych.
2. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby krajowe przepisy i procedury dotyczące dochodzenia rekompensaty były skonstruowane i stosowane w taki sposób, aby nie uniemożliwiały lub nadmiernie nie utrudniały korzystania z prawa do rekompensaty za szkody spowodowane naruszeniem na podstawie ust. 1.
3. 
Państwa członkowskie mogą określić terminy przedawnienia dotyczące wnoszenia powództw o rekompensatę, o którym mowa w ust. 1. Bieg tych terminów nie może rozpocząć się przed ustaniem naruszenia ani przed momentem, w którym osoba dochodząca rekompensaty dowie się - lub są uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że się dowiedziała - iż poniosła szkodę w wyniku naruszenia określonego w ust. 1.

Transpozycja

1. 
Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 2, art. 3 pkt 8, pkt 11-15, pkt 18-23, pkt 26-30, pkt 34-38 oraz pk t 41, art. 4 ust. 2 i 3, art. 7, art. 8 i 10, art. 11 lit. e) i h), art. 12 ust. 1lit. e) i h), art. 13 ust. 7, art.14 ust. 1 lit. c) ppkt (ii), art. 14 ust. 1 lit. d), e), f) i h), art. 14 ust. 2-7, art. 15 ust. 2-5, art. 16, 17 i 19, art. 21 ust. 2-5, art. 22, 23, 24 27, 28 i 29, art. 30 ust. 1, 2, 3, 4, 7 i 8, art. 31, 32, 33, 34, 35, 36, 38 i 39, art. 40 ust. 2 i 3, art. 42 i 43, art. 45 ust. 1, art. 58, art. 59 ust. 5, art. 63, art. 65 ust. 3, art. 69, art. 70, 71, 72 i 79, oraz załącznik a I akapit pierwszy oraz pkt 1.1, 1.4, 2.5 lit. b), 3.1, 4, 5, 6.1 lit. c), 6.4 lit. b), 6.10 i 6.11, załącznika II, załącznika III pkt 12, załącznika V, załącznika VI część 1 lit. b), część 4 pkt 2.2, 2.4, 3.1 i 3.2, część 6 pkt 2.5 i 2.6 oraz część 8 pkt 1.1 lit. d), załącznik a VII część 4 pkt 2, część 5 pkt 1, części 7 pkt 3, załącznika VIII część 1 pk t 1 i 2 lit. c), część 2 pkt 2 i 3 oraz część 3 do dnia 7 stycznia 2013 r.

Państwa członkowskie rozpoczynają stosowanie tych przepisów w tym samym dniu.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. 
Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjmowanych przez nie w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Uchylenie

1. 
Dyrektywy 78/176/EWG, 82/883/EWG, 92/112/EWG, 1999/13/WE, 2000/76/WE i 2008/1/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IX część A, tracą moc ze skutkiem od dnia 7 stycznia 2014 r., bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku IX część B.
2. 
Dyrektywa 2001/80/WE, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku IX część A, traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2016 r., bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku IX część B.
3. 
Odesłania do uchylonych dyrektyw traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji określoną w załączniku X.

Przepisy przejściowe

1. 
W odniesieniu do instalacji prowadzących działania, o których mowa w załączniku I, pkt 1.1 dla działań o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie przekraczającej 50 MW, pkt 1.2 i 1.3, pkt 1.4 lit. a), pkt 2.1-2.6, pkt 3.1-3.5, pkt 4.1-4.6 dla działań dotyczących produkcji poprzez procesy chemiczne, pkt 5.1 i 5.2 dla działań objętych dyrektywą 2008/1/WE, pkt 5.3 lit. a) ppkt (i) i (ii), pkt 5.4, pkt 6.1 lit. a) i b), pkt 6.2 i 6.3, pkt 6.4 lit. a), pkt 6.4 lit. b) dla działań objętych dyrektywą 2008/1/WE, pkt 6.4 lit. c) i pkt 6.5-6.9, które są eksploatowane i posiadają pozwolenie przed dniem 7 stycznia 2013 r. lub których operatorzy złożyli kompletny wniosek o pozwolenie przed tym dniem, pod warunkiem że te instalacje zostały oddane do eksploatacji nie później n iż dnia 7 stycznia 2014 r., państwa członkowskie stosują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne przyjęte zgodnie z art. 80 ust. 1 od dnia 7 stycznia 2014 r., z wyjątkiem przepisów rozdziału III i załącznika V.
2. 
W odniesieniu do instalacji prowadzących działania, o których mowa w załączniku I, pkt 1.1 dla działań o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie 50 MW, pkt 1.4 lit. b), pkt 4.1-4.6 dla działań dotyczących produkcji poprzez procesy biologiczne, pkt 5.1 i 5.2 dla działań nieobjętych dyrektywą 2008/1/WE, pkt 5.3 lit. a) ppkt (iii)-(v), pkt 5.3 lit. b), pkt 5.5 i 5.6, pkt 6.1 lit. c), pkt 6.4 lit. b) dla działań nieobjętych dyrektywą 2008/1/WE oraz pkt 6.10 i 6.11, które są eksploatowane przed dniem 7 stycznia 2013 r., państwa członkowskie stosują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne przyjęte zgodnie z niniejszą dyrektywą od dnia 7 lipca 2015 r., z wyjątkiem przepisów rozdziałów III i IV oraz załączników V i VI.
3. 
W odniesieniu do obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 2, państwa członkowskie stosują od dn ia 1 stycznia 2016 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne przyjęte zgodnie z art. 80 ust. 1 w celu osiągnięcia zgodności z przepisami rozdziału III i załącznika V.
4. 
W odniesieniu do obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 3, państwa członkowskie przestają stosować przepisy dyrektywy 2001/80/WE od dnia 7 stycznia 2013 r.
5. 
W odniesieniu do obiektów energetycznego spalania, które współspalają odpady, załącznik VI część 4 pkt 3.1 stosuje się do dnia:
a)
31 grudnia 2015 r. w przypadku obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 2;
b) 125
 6 stycznia 2013 r. w przypadku obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 3.
6. 
Załącznik VI część 4 pkt 3.2 stosuje się w odniesieniu do obiektów energetycznego spalania, które współspalają odpady, od dnia:
a)
1 stycznia 2016 r. w przypadku obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 2;
b)
7 stycznia 2013 r. w przypadku obiektów energetycznego spalania, o których mowa w art. 30 ust. 3.
7. 
Artykuł 58 stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r. Do tego dnia substancje lub mieszaniny, które z uwagi na zawartość lotnych związków organicznych zaklasyfikowano jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, i którym w związku z tym zostały przypisane lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia H340, H350, H350i, H360D lub H360F lub zwrotami R45, R46, R49, R60 lub R61, w jak najszerszym zakresie zastępuje się mniej szkodliwymi substancjami lub mieszaninami w możliwie najkrótszym czasie.
8. 
Artykuł 59 ust. 5 stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r. Do tego dnia emisje lotnych związków organicznych, którym zostały przypisane lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia H340, H350, H350i, H360D lub H360F lub zwrotami R45, R46, R49, R60 lub R61 lub emisje chlorowcowanych lotnych związków organicznych, którym zostały przypisane lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia H341 lub H351 lub zwrotami R40 lub R68, są kontrolowane w warunkach ograniczonych, w celu ochrony zdrowia publicznego i środowiska, w zakresie, w jakim jest to technicznie i ekonomicznie wykonalne oraz nie przekraczają odpowiednich dopuszczalnych wielkości emisji określonych w załączniku VII część 4.
9. 
Załącznik VII część 4 pkt 2 stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r. Do tego dnia w przypadku emisji chlorowcowanych lotnych związków organicznych, którym zostały przypisane lub k tóre powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia H341 lub H351 lub zwrotami R40 lub R68, w przypadku gdy masowe natężenie przepływu sumy związków powodujących oznaczenie zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia H341 lub H351 lub zwrotami R40 lub R68 jest większe lub równe 100 g/h, musi być przestrzegana dopuszczalna wielkość emisji 20 mg/Nm3. Dopuszczalna wielkość emisji dotyczy sumy mas poszczególnych związków.

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

113 Art. 72 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 41 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
114 Art. 73 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 42 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
115 Art. 73 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 43 lit. a dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
116 Art. 73 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 43 lit. b dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
117 Art. 74 zmieniony przez art. 1 pkt 44 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
118 Art. 75 zmieniony przez art. 1 pkt 45 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
119 Art. 76 zmieniony przez art. 1 pkt 46 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
120 Art. 77 uchylony przez art. 1 pkt 47 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
121 Art. 78 uchylony przez art. 1 pkt 47 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
122 Art. 79 zmieniony przez art. 1 pkt 48 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
123 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28).
124 Art. 79a dodany przez art. 1 pkt 49 dyrektywy nr 2024/1785 z dnia 24 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1785) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 sierpnia 2024 r.
125 Art. 82 ust. 5 lit. b) zmieniona przez pkt 14 sprostowania z dnia 19 czerwca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.158.25).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.