Tytuł 12 - PROCEDURY SZCZEGÓLNE - Dyrektywa 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.347.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

TYTUŁ  XII

PROCEDURY SZCZEGÓLNE

ROZDZIAŁ  1

Procedura szczególna dla małych przedsiębiorstw

Sekcja  -1  ²⁰⁹  

Definicja

Artykuł  280a

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

1) "roczny obrót w państwie członkowskim" oznacza całkowitą roczną wartość dostaw towarów i świadczenia usług, z wyłączeniem VAT, dokonanych przez podatnika na terytorium tego państwa członkowskiego w danym roku kalendarzowym;

2) "roczny obrót w Unii" oznacza całkowitą roczną wartość dostaw towarów i świadczenia usług, z wyłączeniem VAT, dokonanych przez podatnika na terytorium Wspólnoty w danym roku kalendarzowym.

Sekcja  1

Uproszczone procedury naliczania i poboru podatku

Artykuł  281

Państwa członkowskie, które mogłyby napotkać trudności w stosowaniu zasad ogólnych VAT do małych przedsiębiorstw, ze względu na rodzaj ich działalności lub strukturę, mogą zastosować, w zakresie i na warunkach, jakie ustalą, oraz po konsultacji z Komitetem ds. VAT, uproszczone procedury naliczania i poboru podatku, takie jak systemy ryczałtowe, pod warunkiem że nie będą one prowadzić do zmniejszenia podatku.

Sekcja  2

Zwolnienia  ²¹⁰

Artykuł  282  ²¹¹

Zwolnienia przewidziane w niniejszej sekcji mają zastosowanie do dostaw towarów i świadczenia usług dokonywanych przez małe przedsiębiorstwa.

Artykuł  283

1. Procedura przewidziana w niniejszej sekcji nie obejmuje:

a) transakcji dokonywanych okazjonalnie, o których mowa w art. 12;

b) dostaw nowych środków transportu dokonywanych na warunkach przewidzianych w art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit. a);

c) 212  (uchylona).

2. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z procedury przewidzianej w niniejszej sekcji transakcje inne niż transakcje, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  284  ²¹³

1. Państwa członkowskie mogą zwolnić dostawy towarów i świadczenie usług dokonane na ich terytorium przez podatników mających siedzibę na ich terytorium, których roczny obrót w państwie członkowskim uzyskany z tytułu takich dostaw towarów i świadczenia usług nie przekracza progu ustalonego przez te państwa członkowskie na potrzeby stosowania tego zwolnienia. Próg ten nie może przekroczyć kwoty 85 000 EUR lub jej równowartości w walucie krajowej.

Państwa członkowskie mogą ustalić zróżnicowane progi dla poszczególnych sektorów działalności gospodarczej w oparciu o obiektywne kryteria. Żaden z tych progów nie może jednak przekroczyć progu wynoszącego 85 000 EUR lub jego równowartości w walucie krajowej.

Państwa członkowskie zapewniają, aby podatnicy kwalifikujący się do korzystania z więcej niż jednego progu sektorowego mogli stosować tylko jeden z tych progów.

Progi ustalone przez państwo członkowskie nie mogą wprowadzać rozróżnienia między podatnikami mającymi siedzibę i podatnikami niemającymi siedziby w tym państwie członkowskim.

2. Państwa członkowskie, które wprowadziły zwolnienie na mocy ust. 1, przyznają również to zwolnienie dostawom towarów i świadczeniu usług dokonywanym na ich terytorium przez podatników mających siedzibę w innym państwie członkowskim, o ile spełnione są następujące warunki:

a) roczny obrót w Unii tego podatnika nie przekracza 100 000 EUR;

b) wartość dostaw towarów i świadczenia usług w państwie członkowskim, w którym dany podatnik nie ma siedziby, nie przekracza progu zwolnienia mającego zastosowanie w tym państwie członkowskim w odniesieniu do podatników mających siedzibę w tym państwie członkowskim.

3. Niezależnie od art. 292b, aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia w państwie członkowskim, w którym podatnik ten nie ma siedziby, musi on:

a) dokonać uprzedniego powiadomienia w państwie członkowskim siedziby; oraz

b) być zidentyfikowany na potrzeby stosowania zwolnienia za pomocą indywidualnego numeru jedynie w państwie członkowskim siedziby.

Państwa członkowskie mogą stosować indywidualny numer identyfikacyjny VAT już przydzielony podatnikowi w odniesieniu do obowiązków tego podatnika wynikających z systemu wewnętrznego lub stosować strukturę numeru VAT lub jakiegokolwiek innego numeru do celów identyfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b).

Indywidualny numer identyfikacyjny, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b), zawiera sufiks "EX" lub sufiks "EX" dodaje się do tego numeru.

4. Podatnik z wyprzedzeniem - za pomocą aktualizacji uprzedniego powiadomienia - informuje państwo członkowskie siedziby o wszelkich zmianach w informacjach przedstawionych wcześniej zgodnie z ust. 3 akapit pierwszy, w tym o zamiarze skorzystania ze zwolnienia w państwie członkowskim lub państwach członkowskich innych niż wskazane w uprzednim powiadomieniu oraz o oświadczeniu o zaprzestaniu stosowania zwolnienia w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, w których ten podatnik nie ma siedziby.

Zaprzestanie stosowania zwolnienia staje się skuteczne od pierwszego dnia następnego kwartału kalendarzowego po otrzymaniu informacji od podatnika lub, w przypadku gdy taką informację otrzymano w ostatnim miesiącu kwartału kalendarzowego - od pierwszego dnia drugiego miesiąca następnego kwartału kalendarzowego.

5. Zwolnienie ma zastosowanie w odniesieniu do państwa członkowskiego, w którym podatnik nie ma siedziby i w którym ten podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia zgodnie z:

a) uprzednim powiadomieniem - od daty poinformowania podatnika o indywidualnym numerze identyfikacyjnym przez państwo członkowskie siedziby; lub

b) aktualizacją uprzedniego powiadomienia - od daty potwierdzenia numeru podatnikowi przez państwo członkowskie siedziby, w związku ze zgłoszoną przez podatnika aktualizacją tego powiadomienia.

Data, o której mowa w akapicie pierwszym, nie może przypadać później niż w ciągu 35 dni roboczych następujących po otrzymaniu uprzedniego powiadomienia lub aktualizacji uprzedniego powiadomienia, o którym mowa w ust. 3 akapit pierwszy oraz w ust. 4 akapit pierwszy, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy w celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania państwa członkowskie mogą potrzebować dodatkowego czasu na przeprowadzenie niezbędnych kontroli.

6. Równowartość w walucie krajowej kwoty, o której mowa w niniejszym artykule, oblicza się poprzez zastosowanie kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny w dniu 18 stycznia 2018 r.

Artykuł  284a  ²¹⁴

1. Uprzednie powiadomienie, o którym mowa w art. 284 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), zawiera co najmniej następujące informacje:

a) nazwę (imię i nazwisko), działalność, formę prawną i adres podatnika;

b) państwo lub państwa członkowskie, w których podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia;

c) całkowitą wartość dostaw towarów i/lub świadczenia usług dokonanych w państwie członkowskim, w którym podatnik ma siedzibę, oraz w każdym z pozostałych państw członkowskich w poprzednim roku kalendarzowym;

d) całkowitą wartość dostaw towarów i/lub świadczenia usług dokonanych w państwie członkowskim, w którym podatnik ma siedzibę, oraz w każdym z pozostałych państw członkowskich w bieżącym roku kalendarzowym przed dokonaniem powiadomienia.

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) niniejszego ustępu, muszą zostać podane za każdy poprzedni rok kalendarzowy należący do okresu, o którym mowa w art. 288a ust. 1 akapit pierwszy, w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, które stosuje przewidzianą w nim możliwość.

2. W przypadku gdy podatnik informuje państwo członkowskie siedziby zgodnie z art. 284 ust. 4 o tym, że zamierza skorzystać ze zwolnienia w państwie lub państwach członkowskich innych niż wskazane w uprzednim powiadomieniu, podatnik ten nie jest zobowiązany do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, o ile informacje te zostały już ujęte w sprawozdaniach przedłożonych wcześniej na podstawie art. 284b.

Aktualizacja uprzedniego powiadomienia, o której mowa w akapicie pierwszym, zawiera indywidualny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 284 ust. 3 lit. b).

Artykuł  284b  ²¹⁵

1. Podatnik korzystający ze zwolnienia przewidzianego w art. 284 ust. 1 w państwie członkowskim, w którym podatnik ten nie ma siedziby, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 284 ust. 3 i 4, za każdy kwartał kalendarzowy przedstawia państwu członkowskiemu siedziby następujące informacje, łącznie z przydzielonym mu indywidualnym numerem identyfikacyjnym, o którym mowa w art. 284 ust. 3 lit. b):

a) całkowitą wartość dostaw towarów lub świadczenia usług dokonanych w danym kwartale kalendarzowym w państwie członkowskim siedziby lub wartość »0«, jeżeli nie dokonywał jakichkolwiek dostaw towarów lub świadczenia usług;

b) całkowitą wartość dostaw towarów lub świadczenia usług dokonanych w danym kwartale kalendarzowym w każdym z państw członkowskich innym niż państwo członkowskie siedziby lub wartość »0«, jeżeli nie dokonywał jakichkolwiek dostaw towarów lub świadczenia usług.

2. Podatnik przekazuje informacje określone w ust. 1 w ciągu miesiąca od końca danego kwartału kalendarzowego.

3. W przypadku przekroczenia progu rocznego obrotu w Unii, o którym mowa w art. 284 ust. 2 lit. a), podatnik informuje o tym państwo członkowskie siedziby w ciągu 15 dni roboczych. Jednocześnie podatnik jest zobowiązany do przedstawienia wartości dostaw towarów i świadczenia usług, o których mowa w ust. 1, i które zostały dokonane od początku bieżącego kwartału kalendarzowego do dnia, w którym przekroczony został próg rocznego obrotu w Unii.

Artykuł  284c  ²¹⁶

1. Do celów art. 284a ust. 1 lit. c) i d) oraz art. 284b ust. 1 zastosowanie ma, co następuje:

a) wartości obejmują kwoty wymienione w art. 288;

b) wartości podaje się w euro;

c) w przypadku gdy państwo członkowskie przyznające zwolnienie stosuje zróżnicowane progi, o których mowa w art. 284 ust. 1 akapit drugi, podatnik jest zobowiązany przedstawiać temu państwu członkowskiemu oddzielne informacje na temat całkowitej wartości dostaw towarów i/lub świadczenia usług w odniesieniu do każdego progu, który może mieć zastosowanie.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać, aby wartości te były wyrażone w ich walutach krajowych. Jeżeli dostaw towarów lub świadczenia usług dokonano w innych walutach, podatnik stosuje kurs wymiany mający zastosowanie pierwszego dnia roku kalendarzowego. Przeliczeń dokonuje się zgodnie z kursem wymiany opublikowanym przez Europejski Bank Centralny na dany dzień lub, jeżeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany, stosując kurs wymiany z następnego dnia publikacji.

2. Państwo członkowskie siedziby może wymagać, aby informacje, o których mowa w art. 284 ust. 3 i 4 oraz art. 284b ust. 1 i 3, były przedkładane drogą elektroniczną na warunkach określonych przez to państwo członkowskie.

Artykuł  284d  ²¹⁷

1. Od podatnika korzystającego ze zwolnienia w państwie członkowskim, w którym podatnik ten nie ma siedziby, nie wymaga się, aby w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług objętych zwolnieniem w tym państwie członkowskim:

a) był zarejestrowany do celów VAT zgodnie z art. 213 i 214;

b) składał deklarację VAT zgodnie z art. 250.

2. Od podatnika korzystającego ze zwolnienia w państwie członkowskim siedziby i w każdym innym państwie członkowskim, w którym podatnik ten nie ma siedziby, nie wymaga się, aby w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług objętych zwolnieniem w państwie członkowskim siedziby składał on deklarację VAT zgodnie z art. 250.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, w przypadku gdy podatnik nie przestrzega przepisów przewidzianych w art. 284b, państwa członkowskie mogą wymagać, aby taki podatnik wypełniał obowiązki związane z VAT, takie jak obowiązki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  284e  ²¹⁸

Państwo członkowskie siedziby, niezwłocznie dezaktywuje numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 284 ust. 3 lit. b), albo - jeżeli podatnik w dalszym ciągu korzysta ze zwolnienia w innym państwie lub państwach członkowskich - dostosowuje informacje otrzymane na podstawie art. 284 ust. 3 i 4 w odniesieniu do danego państwa członkowskiego lub danych państw członkowskich w następujących przypadkach:

a) gdy całkowita wartość dostaw towarów lub świadczenia usług zgłoszonych przez podatnika przekracza kwotę, o której mowa w art. 284 ust. 2 lit. a);

b) gdy państwo członkowskie przyznające zwolnienie powiadomiło, że podatnik nie kwalifikuje się do skorzystania ze zwolnienia lub zwolnienie przestało mieć zastosowanie w tym państwie członkowskim;

c) gdy podatnik poinformował o swojej decyzji o zaprzestaniu stosowania zwolnienia; lub

d) gdy podatnik poinformował o zakończeniu swojej działalności lub w inny sposób można domniemywać, że jego działalność zakończyła się.

Artykuł  285 ²¹⁹

(uchylony)

Artykuł  286 ²²⁰

(uchylony)

Artykuł  287 ²²¹

(uchylony)

Artykuł  288  ²²²

1. Kwota rocznego obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 284, obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

a) wartość dostaw towarów i świadczenia usług w zakresie, w jakim byłyby one opodatkowane, gdyby zostały dokonane przez podatnika nieobjętego zwolnieniem;

b) 223  wartość transakcji zwolnionych, z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie, zgodnie z art. 98 ust. 2 lub art. 105a;

c) wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;

d) wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 138, gdy zastosowanie ma zwolnienie przewidziane w tym artykule;

e) wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b)-g), oraz usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

2. Zbycia materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych podatnika nie uwzględnia się do celów obliczania obrotu, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  288a  ²²⁴

1. Podatnik, bez względu na to, czy ma siedzibę w państwie członkowskim przyznającym zwolnienie przewidziane w art. 284 ust. 1, nie może korzystać z tego zwolnienia w okresie jednego roku kalendarzowego, jeżeli w poprzednim roku kalendarzowym przekroczył próg określony zgodnie z tym ustępem. Państwo członkowskie przyznające zwolnienie może przedłużyć ten okres do dwóch lat kalendarzowych.

W przypadku gdy w trakcie roku kalendarzowego próg, o którym mowa w art. 284 ust. 1, zostaje przekroczony o:

a) nie więcej niż 10 %, podatnik może dalej korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 284 ust. 1 w trakcie tego roku kalendarzowego;

b) więcej niż 10 %, od tego momentu zwolnienie przewidziane w art. 284 ust. 1 przestaje mieć zastosowanie.

Niezależnie od akapitu drugiego lit. a) i b) państwa członkowskie mogą określić pułap wynoszący 25 % lub zezwolić podatnikowi na dalsze korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 284 ust. 1 bez jakiegokolwiek pułapu w trakcie roku kalendarzowego, w którym próg został przekroczony. Stosowanie tego pułapu lub możliwości niestosowania jakiegokolwiek pułapu nie może jednak prowadzić do sytuacji, w której zwolnieniem zostaje objęty podatnik, którego obrót w państwie członkowskim przyznającym zwolnienie przekracza 100 000 EUR.

Na zasadzie odstępstwa od akapitów drugiego i trzeciego państwa członkowskie mogą postanowić o zaprzestaniu stosowania zwolnienia przewidzianego w art. 284 ust. 1 od momentu przekroczenia progu określonego zgodnie z tym ustępem.

2. Podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim przyznającym zwolnienie przewidziane w art. 284 ust. 1, nie może skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli w poprzednim roku kalendarzowym przekroczył próg rocznego obrotu w Unii, o którym mowa w art. 284 ust. 2 lit. a).

W przypadku gdy w trakcie roku kalendarzowego próg rocznego obrotu w Unii, o którym mowa w art. 284 ust. 2 lit. a), zostaje przekroczony, od tego momentu zwolnienie przewidziane w art. 284 ust. 1 przyznane podatnikowi niemającemu siedziby w państwie członkowskim przyznającym zwolnienie przestaje mieć zastosowanie.

3. Równowartość w walucie krajowej kwoty, o której mowa w ust. 1, oblicza się poprzez zastosowanie kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny w dniu 18 stycznia 2018 r.

Artykuł  289

Podatnikom korzystającym ze zwolnienia z VAT nie przysługuje prawo do odliczenia VAT zgodnie z art. 167-171 i art. 173-177, ani do wykazywania VAT na fakturach.

Artykuł  290 ²²⁵

Podatnicy, którym przysługuje prawo do zwolnienia z VAT, mogą wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT lub też uproszczonych procedur, o których mowa w art. 281. Państwa członkowskie mogą ustanowić szczegółowe przepisy i warunki korzystania z tej możliwości.

Artykuł  291 ²²⁶

(uchylony)

Artykuł  292 ²²⁷

(uchylony)

Sekcja  2a  ²²⁸  

Uproszczenie obowiązków dla zwolnionych małych przedsiębiorstw

Artykuł  292a

Do celów niniejszej sekcji "zwolnione małe przedsiębiorstwo" oznacza każdego podatnika korzystającego ze zwolnienia w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, jak przewidziano w art. 284 ust. 1 i 2.

Artykuł  292b

Bez uszczerbku dla art. 284 ust. 3, państwa członkowskie mogą zwolnić zwolnione małe przedsiębiorstwa mające siedzibę na ich terytorium, które korzystają ze zwolnienia tylko na tym terytorium, z obowiązku zgłaszania rozpoczęcia działalności zgodnie z art. 213 oraz identyfikacji za pomocą indywidualnego numeru zgodnie z art. 214, z wyjątkiem przypadków, gdy przedsiębiorstwa te dokonują transakcji objętych art. 214 lit. b), d) lub e).

W przypadku gdy możliwość, o której mowa w akapicie pierwszym, nie jest wykorzystywana, państwa członkowskie wprowadzają procedurę identyfikacji takich zwolnionych małych przedsiębiorstw za pomocą indywidualnego numeru. Procedura identyfikacyjna nie może trwać dłużej niż 15 dni roboczych, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy w celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania państwa członkowskie mogą potrzebować dodatkowego czasu na przeprowadzenie niezbędnych kontroli.

Artykuł  292c

Państwa członkowskie mogą zwolnić zwolnione małe przedsiębiorstwa, które mają siedzibę na ich terytorium i korzystają ze zwolnienia tylko na tym terytorium, z obowiązku składania deklaracji VAT określonego w art. 250.

W przypadku gdy możliwość, o której mowa w akapicie pierwszym, nie jest wykorzystywana, państwa członkowskie zezwalają takim zwolnionym małym przedsiębiorstwom na składanie uproszczonej deklaracji VAT, obejmującej okres jednego roku kalendarzowego. Zwolnione małe przedsiębiorstwa mogą jednak wybrać stosowanie okresu rozliczeniowego ustalonego zgodnie z art. 252.

Artykuł  292d

Państwa członkowskie mogą zwolnić zwolnione małe przedsiębiorstwa z niektórych lub wszystkich obowiązków, o których mowa w art. 217-271.

Sekcja  3 ²²⁹

(uchylona)

Artykuł  293 ²³⁰

(uchylony)

Artykuł  294 ²³¹

(uchylony)

ROZDZIAŁ  2

Wspólny system ryczałtowy dla rolników

Artykuł  295

1. Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

(1) "rolnik" oznacza każdego podatnika prowadzącego działalność w ramach gospodarstwa rolnego, leśnego lub rybackiego;

(2) "gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie" oznacza gospodarstwa uznane za takie przez każde państwo członkowskie w ramach działalności produkcyjnej wymienionej w załączniku VII;

(3) "rolnik ryczałtowy" oznacza każdego rolnika objętego systemem ryczałtowym przewidzianym w niniejszym rozdziale;

(4) "produkty rolne" oznaczają towary wyprodukowane w gospodarstwach rolnych, leśnych lub rybackich w poszczególnych państwach członkowskich w ramach czynności wymienionych w załączniku VII;

(5) "usługi rolnicze" oznaczają usługi, w szczególności te wymienione w załączniku VIII, świadczone przez rolnika, z wykorzystaniem jego siły roboczej lub przy użyciu sprzętu zwykle wykorzystywanego w jego gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim, a które zwykle odgrywają rolę w produkcji rolnej;

(6) "VAT naliczony i pobrany" oznacza całkowitą kwotę VAT, którym obciążono towary i usługi kupowane przez wszystkie gospodarstwa rolne, leśne i rybackie każdego z państw członkowskich podlegające systemowi ryczałtowemu, w przypadkach gdy podatek taki podlegałby odliczeniu zgodnie z art. 167, 168 i 169 oraz art. 173-177 przez rolnika podlegającego zasadom ogólnym VAT;

(7) "procentowe stawki zryczałtowanej rekompensaty" oznaczają wartości procentowe ustalane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 297, 298 i 299, oraz stosowane przez nie w przypadkach, o których mowa w art. 300, w celu umożliwienia rolnikom ryczałtowym skorzystania ze zryczałtowanej rekompensaty VAT naliczonego i pobranego;

(8) "zryczałtowana rekompensata" oznacza kwotę otrzymaną przez zastosowanie procentowej stawki zryczałtowanej rekompensaty do obrotów rolnika ryczałtowego w przypadkach, o których mowa w art. 300.

2. Za czynności w dziedzinie produkcji rolnej określone w załączniku VII uznaje się czynności polegające na przetwarzaniu przez rolnika produktów pochodzących zasadniczo z jego produkcji rolnej, przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim.

Artykuł  296

1. W przypadku gdy zastosowanie do rolników zasad ogólnych VAT lub, w stosownych przypadkach, procedury szczególnej przewidzianej w rozdziale 1 mogłoby powodować trudności, państwa członkowskie mogą zastosować w odniesieniu do rolników, zgodnie z niniejszym rozdziałem, system ryczałtowy mający na celu zrekompensowanie VAT zapłaconego od zakupów towarów i usług dokonanych przez rolników ryczałtowych.

2. Każde państwo członkowskie może wyłączyć z systemu ryczałtowego niektóre kategorie rolników, jak również rolników, w przypadku których zastosowanie zasad ogólnych VAT lub, w stosownych przypadkach, procedur uproszczonych przewidzianych w art. 281 nie powinno spowodować trudności administracyjnych.

3. Na zasadach i warunkach ustalanych przez każde państwo członkowskie każdy rolnik ryczałtowy ma prawo wybrać pomiędzy zastosowaniem zasad ogólnych VAT a, w zależności od sytuacji, zastosowaniem procedur uproszczonych przewidzianych w art. 281.

Artykuł  297

Jeżeli jest to konieczne, państwa członkowskie ustalają procentowe stawki zryczałtowanej rekompensaty. Państwa członkowskie mogą ustalić odrębne stawki procentowe dla leśnictwa, poszczególnych działów rolnictwa i dla rybołówstwa.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o procentowych stawkach zryczałtowanej rekompensaty ustalonych zgodnie z akapitem pierwszym przed ich wprowadzeniem w życie.

Artykuł  298

Procentowe stawki zryczałtowanej rekompensaty określane są na podstawie danych makroekonomicznych dotyczących wyłącznie rolników ryczałtowych za poprzednie trzy lata.

Wartości procentowe mogą zostać zaokrąglone o pół punktu w górę lub w dół. Państwa członkowskie mogą również zredukować takie wartości procentowe do zera.

Artykuł  299

Procentowe stawki zryczałtowanej rekompensaty nie mogą skutkować otrzymaniem, przez rolników ryczałtowych, zwrotów przewyższających VAT naliczony i pobrany.

Artykuł  300

Procentowe stawki zryczałtowanej rekompensaty stosuje się do cen, z wyłączeniem VAT, następujących towarów i usług:

(1) produktów rolnych dostarczonych przez rolników ryczałtowych podatnikom innym niż podatnicy objęci w państwie członkowskim, w którym produkty te zostały dostarczone, niniejszym systemem ryczałtowym;

(2) produktów rolnych dostarczonych przez rolników ryczałtowych na warunkach przewidzianych w art. 138, osobom prawnym niebędącym podatnikami, w przypadku których wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów podlegają VAT, zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b), w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu dostarczanych produktów rolnych);

(3) usług rolniczych świadczonych przez rolników ryczałtowych na rzecz podatników innych niż podatnicy objęci w państwie członkowskim, w którym świadczone są te usługi, niniejszym systemem ryczałtowym.

Artykuł  301

1. W odniesieniu do dostaw produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych, o których mowa w art. 300, państwa członkowskie zapewniają wypłatę zryczałtowanych rekompensat przez nabywcę lub usługobiorcę albo przez organy władzy publicznej.

2. W odniesieniu do dostaw produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych innych niż te, o których mowa w art. 300, uznaje się, że zryczałtowane rekompensaty wypłacane są przez nabywcę lub usługobiorcę.

Artykuł  302

W przypadku gdy rolnik ryczałtowy korzysta ze zryczałtowanej rekompensaty, nie ma on prawa do odliczenia VAT w odniesieniu do czynności objętych niniejszym systemem ryczałtowym.

Artykuł  303

1. W przypadku gdy nabywca lub usługobiorca będący podatnikiem wypłaca zryczałtowaną rekompensatę zgodnie z art. 301 ust. 1, ma on prawo, na warunkach przewidzianych w art. 167, 168 i 169 oraz art. 173-177 oraz zgodnie z procedurami ustalonymi przez państwa członkowskie, do odliczenia kwoty wypłaconej rekompensaty od kwoty VAT, którą jest on zobowiązany zapłacić w państwie członkowskim, w którym dokonuje on swoich opodatkowanych transakcji.

2. Państwa członkowskie zwracają nabywcy lub usługobiorcy kwotę zryczałtowanej rekompensaty, którą wypłacili oni tytułem jednej z następujących transakcji:

a) dostaw produktów rolnych dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138, w przypadku gdy nabywca jest podatnikiem lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, działającym w takim charakterze w innym państwie członkowskim, na terytorium którego jego wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów podlegają VAT zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b);

b) dostaw produktów rolnych dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 146, 147, 148 i 156, art. 157 ust. 1 lit. b) oraz art. 158, 160 i 161 na rzecz nabywcy będącego podatnikiem mającego siedzibę poza Wspólnotą, pod warunkiem że te produkty rolne są wykorzystywane przez nabywcę do celów dokonywanych przez niego transakcji, o których mowa w art. 169 lit. a) i b), lub do celów świadczenia przez niego usług, dla których uznaje się, że miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, w którym usługobiorca ma siedzibę, i od których VAT jest płacony wyłącznie przez usługobiorcę zgodnie z art. 196;

c) świadczenia usług rolniczych na rzecz będącego podatnikiem usługobiorcy mającego siedzibę we Wspólnocie, ale w innym państwie członkowskim, lub na rzecz będącego podatnikiem usługobiorcy mającego siedzibę poza Wspólnotą, pod warunkiem że usługi te wykorzystywane są przez usługobiorcę do celów dokonywanych przez niego transakcji, o których mowa w art. 169 lit. a) i b), lub świadczenia przez niego usług, dla których uznaje się, że miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, w którym usługobiorca ma siedzibę, i od których VAT jest płacony wyłącznie przez usługobiorcę zgodnie z art. 196.

3. Państwa członkowskie określają warunki dokonywania zwrotów przewidzianych w ust. 2. Państwa członkowskie mogą w szczególności zastosować przepisy dyrektyw 79/1072/EWG i 86/560/EWG.

Artykuł  304

Państwa członkowskie podejmują wszystkie środki niezbędne do skutecznej kontroli wypłat zryczałtowanych rekompensat rolnikom ryczałtowym.

Artykuł  305

W przypadku gdy państwa członkowskie stosują niniejszy system ryczałtowy, podejmują one wszystkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że dostawy produktów rolnych między państwami członkowskimi dokonywane na warunkach, o których mowa w art. 33, są opodatkowane w ten sam sposób, bez względu na to, czy dostawa jest dokonywana przez rolnika ryczałtowego czy innego podatnika.

ROZDZIAŁ  3

Procedura szczególna dla biur podróży

Artykuł  306

1. Państwa członkowskie stosują procedurę szczególną VAT, zgodnie z niniejszym rozdziałem, do transakcji dokonywanych przez biura podróży, o ile biura te występują we własnym imieniu wobec nabywców oraz gdy wykorzystują one do realizacji podróży towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników.

Niniejsza procedura szczególna nie ma zastosowania do biur podróży, które działają wyłącznie w charakterze pośredników i do których w celu obliczenia podstawy opodatkowania stosuje się art. 79 akapit pierwszy lit. c).

2. Do celów niniejszego rozdziału, organizatorzy wycieczek turystycznych są traktowani jak biura podróży.

Artykuł  307

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Artykuł  308

W odniesieniu do pojedynczej usługi świadczonej przez biuro podróży, za podstawę opodatkowania i cenę z wyłączeniem VAT w rozumieniu art. 226 pkt 8 uznaje się marżę biura podróży, czyli różnicę między całkowitą kwotą, z wyłączeniem VAT, do zapłaty przez turystę a faktycznymi kosztami poniesionymi przez biuro podróży z tytułu dostaw towarów i usług świadczonych przez innych podatników, w przypadku gdy transakcje te służą bezpośredniej korzyści turysty.

Artykuł  309

Jeżeli transakcje powierzone przez biuro podróży innym podatnikom są dokonywane przez takie osoby poza Wspólnotą, świadczenie usług przez biura podróży jest uznawane za działalność pośrednika zwolnioną zgodnie z art. 153.

Jeżeli transakcje, o których mowa w akapicie pierwszym, są dokonywane zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nią, tylko ta część usługi biura podróży, która dotyczy transakcji dokonywanych poza Wspólnotą, może być zwolniona.

Artykuł  310

VAT naliczany biurom podróży przez innych podatników z tytułu transakcji, o których mowa w art. 307, i które dokonywane są dla bezpośredniej korzyści turysty, nie podlega odliczeniu ani zwrotowi w żadnym państwie członkowskim.

ROZDZIAŁ  4

Procedury szczególne dotyczące towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków

Sekcja  1

Definicje

Artykuł  311

1. Do celów niniejszego rozdziału i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych zastosowanie mają następujące definicje:

(1) "towary używane" oznaczają rzeczowy majątek ruchomy nadający się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, inny niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki, jak również inny niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne określone przez państwa członkowskie;

(2) "dzieła sztuki" oznaczają przedmioty wymienione w załączniku IX część A;

(3) "przedmioty kolekcjonerskie" oznaczają przedmioty wymienione w załączniku IX część B;

(4) "antyki" oznaczają przedmioty wymienione w załączniku IX część C;

(5) "podatnik-pośrednik" oznacza każdego podatnika, który w ramach swojej działalności gospodarczej, w celu odsprzedaży, kupuje lub wykorzystuje do celów działalności swojego przedsiębiorstwa lub też importuje towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki, niezależnie od tego, czy podatnik ten działa na własny rachunek, czy też na rzecz osób trzecich na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od zakupu lub sprzedaży;

(6) "organizator sprzedaży w drodze aukcji publicznej" oznacza każdego podatnika, który w ramach swojej działalności gospodarczej oferuje towary do sprzedaży w drodze aukcji publicznej w celu przekazania ich licytantowi oferującemu najwyższą cenę;

(7) "zleceniodawca sprzedaży w drodze aukcji publicznej" oznacza każdą osobę, która przekazuje towar organizatorowi sprzedaży w drodze aukcji publicznej na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży.

2. Państwa członkowskie mogą nie uznawać za dzieła sztuki przedmiotów wymienionych w załączniku IX część A pkt 5, 6 i 7.

3. Umowa, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 7, musi przewidywać, że organizator sprzedaży wystawia towar do sprzedaży w drodze aukcji publicznej we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy, oraz że przekazuje towar w swoim imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy, licytantowi oferującemu najwyższą cenę w czasie aukcji publicznej.

Sekcja  2

Procedura szczególna dla podatnikówpośredników

Podsekcja  1

Procedura marży

Artykuł  312

Do celów niniejszej podsekcji zastosowanie mają następujące definicje:

(1) "cena sprzedaży" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnikapośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79;

(2) "cena nabycia" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Artykuł  313

1. W odniesieniu do dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków dokonywanych przez podatników-pośredników, państwa członkowskie stosują procedurę szczególną dotyczącą opodatkowania marży uzyskanej przez takiego podatnika-pośrednika zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji.

2. Do czasu wprowadzenia przepisów ostatecznych, o których mowa w art. 402, procedura przewidziana w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do dostaw nowych środków transportu dokonywanych na warunkach przewidzianych w art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit. a).

Artykuł  314

Procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika-pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób:

a) osobę niebędącą podatnikiem;

b) innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136;

c) 232  innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 284 i obejmuje dobra inwestycyjne;

d) innego podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika-pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży.

Artykuł  315

Podstawę opodatkowania dostaw towarów, o których mowa w art. 314, stanowi marża uzyskana przez podatnika-pośrednika pomniejszona o kwotę VAT odnoszącą się do samej marży.

Marża uzyskana przez podatnika-pośrednika jest równa różnicy między określoną przez podatnika-pośrednika ceną sprzedaży towaru a ceną nabycia.

Artykuł  316

1. 233  O ile nie zastosowano stawki obniżonej do dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków dostarczanych podatnikowi-pośrednikowi lub zaimportowanych przez podatnika-pośrednika, państwa członkowskie przyznają podatnikom-pośrednikom prawo wyboru stosowania procedury marży w odniesieniu do następujących transakcji:

a) dostaw dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków osobiście zaimportowanych przez podatnika- pośrednika;

b) dostaw dzieł sztuki dostarczonych podatnikowi-pośrednikowi przez ich twórców lub ich następców prawnych;

c) dostaw dzieł sztuki dostarczonych podatnikowi-pośrednikowi przez podatnika innego niż podatnik-pośrednik.

2. Państwa członkowskie ustalają szczegółowe zasady korzystania z możliwości przewidzianej w ust. 1, która w każdym przypadku obejmuje okres równy przynajmniej dwóm latom kalendarzowym.

Artykuł  317

W przypadku gdy podatnik-pośrednik korzysta z możliwości przewidzianej w art. 316, podstawa opodatkowania określana jest zgodnie z art. 315.

W odniesieniu do dostaw dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków osobiście zaimportowanych przez podatnika- pośrednika cena nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży jest równa podstawie opodatkowania z tytułu importu określonej zgodnie z art. 85-89, powiększonej o VAT należny lub zapłacony z tytułu importu.

Artykuł  318

1. W celu uproszczenia poboru podatku i po konsultacji z Komitetem ds. VAT, państwa członkowskie mogą postanowić, że dla niektórych transakcji lub niektórych kategorii podatników- pośredników, podstawę opodatkowania w odniesieniu do dostaw towarów podlegających procedurze marży należy ustalić dla każdego okresu rozliczeniowego, za który podatnikpośrednik musi złożyć deklarację VAT, o której mowa w art. 250.

W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym, podstawę opodatkowania dostaw towarów, do których stosuje się taką samą stawkę VAT, stanowi całkowita marża uzyskana przez podatnika-pośrednika pomniejszona o kwotę VAT odnoszącą się do tej marży.

2. Całkowita marża jest równa różnicy między dwiema następującymi kwotami:

a) całkowitą wartością dostaw towarów podlegających procedurze marży i dokonanych przez podatnika-pośrednika w okresie rozliczeniowym objętym deklaracją, czyli całkowitą kwotą cen sprzedaży;

b) całkowitą wartością nabytych towarów, o których mowa w art. 314, przez podatnika-pośrednika w okresie rozliczeniowym objętym deklaracją, czyli całkowitą kwotą cen nabycia.

3. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie odnoszą nieuzasadnionych korzyści ani nie ponoszą nieuzasadnionych strat.

Artykuł  319

Do każdej dostawy objętej procedurą marży podatnik-pośrednik może stosować zasady ogólne VAT.

Artykuł  320

1. W przypadku gdy podatnik-pośrednik stosuje zasady ogólne VAT do dostaw dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków osobiście przez niego zaimportowanych, ma on prawo do odliczenia od kwoty podatku, którą jest zobowiązany zapłacić, kwotę VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu takich towarów.

W przypadku gdy podatnik-pośrednik stosuje zasady ogólne VAT do dostaw dzieł sztuki, które zostały mu dostarczone przez twórcę lub jego następców prawnych lub podatnika innego niż podatnik-pośrednik, ma on prawo do odliczenia od kwoty podatku, którą jest zobowiązany zapłacić, kwotę VAT należnego lub zapłaconego z tytułu dostarczonych mu dzieł sztuki.

2. Prawo do odliczenia powstaje z chwilą, gdy VAT należny z tytułu dostawy, w odniesieniu do której podatnik-pośrednik wybiera stosowanie zasad ogólnych VAT, staje się wymagalny.

Artykuł  321

W przypadku gdy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków objęte procedurą marży dokonywane są na warunkach przewidzianych w art. 146, 147, 148 i 151, są one zwolnione.

Artykuł  322

Jeżeli podatnik-pośrednik wykorzystuje towary do celów swoich dostaw objętych procedurą marży, nie ma on prawa do odliczenia od kwoty podatku, którą jest zobowiązany zapłacić, następujących kwot:

a) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków osobiście przez niego zaimportowanych;

b) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu dzieł sztuki, które zostały lub mają zostać mu dostarczone przez ich twórcę lub jego następców prawnych;

c) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu dzieł sztuki, które zostały lub mają zostać mu dostarczone przez podatnika innego niż podatnik-pośrednik.

Artykuł  323

Podatnik nie ma prawa do odliczenia, od kwoty podatku, którą jest zobowiązany zapłacić, kwoty VAT należnego lub zapłaconego z tytułu towarów, które zostały lub mają zostać mu dostarczone przez podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego podatnika-pośrednika dostawa tych towarów podlega procedurze marży.

Artykuł  324

W przypadku gdy podatnik-pośrednik stosuje zarówno zasady ogólne VAT, jak i procedurę marży, musi on w swoich księgach oddzielnie wykazywać transakcje objęte każdym z tych systemów, zgodnie z zasadami określanymi przez państwa członkowskie.

Artykuł  325

Podatnik-pośrednik nie może, na wystawianych przez siebie fakturach, oddzielnie wykazywać VAT odnoszącego się do dostaw towarów, do których stosuje procedurę marży.

Podsekcja  2

Procedura przejściowa mająca zastosowanie do używanych środków transportu

Artykuł  326

Państwa członkowskie, które w dniu 31 grudnia 1992 r. stosowały szczególną procedurę podatkową inną niż procedura marży w odniesieniu do dostaw używanych środków transportu dokonywanych przez podatników-pośredników, mogą utrzymać tę procedurę do czasu wprowadzenia przepisów ostatecznych, o których mowa w art. 402, pod warunkiem że spełnia ona przewidziane w niniejszej podsekcji warunki lub że została ona odpowiednio dostosowana, aby te warunki spełniać.

Dania może wprowadzić procedurę przewidzianą w akapicie pierwszym.

Artykuł  327

1. Niniejsza procedura przejściowa ma zastosowanie do dostaw używanych środków transportu dokonywanych przez podatników-pośredników i objętych procedurą marży.

2. Niniejsza procedura przejściowa nie ma zastosowania do dostaw nowych środków transportu dokonywanych na warunkach przewidzianych w art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit. a).

3. Do celów ust. 1, za "używane środki transportu" uważane są pojazdy lądowe, jednostki pływające i statki powietrzne, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. a), w przypadku gdy są one towarami używanymi, które nie spełniają warunków niezbędnych do uznania ich za nowe środki transportu.

Artykuł  328

VAT należny z tytułu każdej z dostaw, o których mowa w art. 327, jest równy kwocie podatku, który byłby należny, gdyby dostawa taka podlegała zasadom ogólnym VAT, pomniejszonej o kwotę VAT, którą uznaje się za zawartą w cenie nabycia środka transportu przez podatnika-pośrednika.

Artykuł  329

VAT, który uznaje się za zawarty w cenie nabycia środka transportu przez podatnika-pośrednika, oblicza się według następującej metody:

a) uwzględnianą ceną nabycia jest cena nabycia w rozumieniu art. 312 pkt 2;

b) uznaje się, że ta cena nabycia zapłacona przez podatnikapośrednika zawiera VAT, który byłby należny, gdyby dostawca podatnika-pośrednika zastosował do swojej dostawy zasady ogólne VAT;

c) uwzględnianą stawką podatku jest stawka obowiązująca, zgodnie z art. 93, w państwie członkowskim, którego terytorium uznaje się za miejsce dostawy na rzecz podatnika-pośrednika, określone zgodnie z art. 31 i 32.

Artykuł  330

VAT należny z tytułu każdej z dostaw środków transportu, o których mowa w art. 327 ust. 1, ustalony zgodnie z art. 328, nie może być niższy niż kwota VAT, która byłaby należna, gdyby dostawa taka podlegała procedurze marży.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że jeżeli dostawa podlega procedurze marży, taka marża nie może być niższa niż 10 % ceny sprzedaży w rozumieniu art. 312 pkt 1.

Artykuł  331

Podatnik nie ma prawa do odliczenia od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić, VAT należnego lub zapłaconego z tytułu używanych środków transportu dostarczonych mu przez podatnika-pośrednika, o ile dostawa tych towarów przez podatnika-pośrednika podlega VAT zgodnie z niniejszą procedurą przejściową.

Artykuł  332

Podatnik-pośrednik nie ma prawa do oddzielnego wykazywania na fakturach, które wystawia, VAT dotyczącego dostaw, w odniesieniu do których stosuje on niniejszą procedurę przejściową.

Sekcja  3

Procedura szczególna dotyczą c a sprzedaży w drodze aukcji publicznej

Artykuł  333

1. Państwa członkowskie mogą, zgodnie z przepisami niniejszej sekcji, stosować procedurę szczególną dotyczącą opodatkowania marży uzyskanej przez organizatora aukcji publicznej w odniesieniu do dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków dokonywanych przez tego organizatora, działającego we własnym imieniu i na rzecz osób, o których mowa w art. 334, na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży tych towarów w drodze aukcji publicznej.

2. Procedura, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do dostaw nowych środków transportu dokonywanych na warunkach przewidzianych w art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit. a).

Artykuł  334

Niniejsza procedura szczególna ma zastosowanie do dostaw dokonywanych przez organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej działającego we własnym imieniu, na rzecz jednej z następujących osób:

a) osoby niebędącej podatnikiem;

b) innego podatnika, jeżeli dostawa towarów dokonywana przez tego podatnika na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży, jest zwolniona zgodnie z art. 136;

c) 234  innego podatnika, o ile dostawa towarów dokonywana przez tego podatnika na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży, jest objęta zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 284 i obejmuje dobra inwestycyjne;

d) podatnika-pośrednika, jeżeli dostawa towarów dokonywana przez tego podatnika-pośrednika na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży, podlega VAT zgodnie z procedurą marży.

Artykuł  335

Dostawę towarów na rzecz podatnika będącego organizatorem sprzedaży w drodze aukcji publicznej uznaje się za dokonaną z chwilą sprzedaży tych towarów na aukcji publicznej.

Artykuł  336

Podstawę opodatkowania każdej dostawy towarów, o której mowa w niniejszej sekcji, stanowi całkowita kwota wykazana na fakturze wystawionej zgodnie z art. 339 dla nabywcy przez organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej, pomniejszona o następujące kwoty:

a) kwotę netto zapłaconą lub należną zleceniodawcy od organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej, określoną zgodnie z art. 337;

b) kwotę VAT należnego od organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej tytułem jego dostawy.

Artykuł  337

Kwota netto zapłacona lub należna zleceniodawcy od organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej jest równa różnicy między ceną licytacyjną towaru a kwotą prowizji uzyskaną, lub którą organizator sprzedaży w drodze aukcji publicznej ma uzyskać, od zleceniodawcy na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży.

Artykuł  338

Organizatorzy sprzedaży w drodze aukcji publicznej, którzy dostarczają towary na warunkach przewidzianych w art. 333 i 334 muszą wykazać w swoich księgach, na kontach przejściowych, następujące kwoty:

a) kwoty uzyskane lub do uzyskania od nabywcy towarów;

b) kwoty zwrócone lub do zwrotu na rzecz sprzedawcy towarów.

Kwoty, o których mowa w akapicie pierwszym, muszą być należycie uzasadnione.

Artykuł  339

Organizator sprzedaży w drodze aukcji publicznej musi wystawić nabywcy fakturę wyszczególniającą następujące elementy:

a) cenę licytacyjną towaru;

b) podatki, cła, opłaty i należności;

c) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi organizator obciążył nabywcę towaru.

Faktura wystawiona przez organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej nie może wykazywać oddzielnie kwoty VAT.

Artykuł  340

1. Organizator sprzedaży w drodze aukcji publicznej, któremu przekazano towary na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży w drodze aukcji publicznej, musi przedstawić zleceniodawcy zestawienie.

Zestawienie sporządzone przez organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej musi oddzielnie wykazywać kwotę transakcji, tj. cenę licytacyjną towarów pomniejszoną o kwotę prowizji uzyskaną lub która ma zostać uzyskana od zleceniodawcy.

2. Zestawienie sporządzone zgodnie z ust. 1 służy jako faktura, którą zleceniodawca, w przypadku gdy jest on podatnikiem, musi wystawić organizatorowi sprzedaży w drodze aukcji publicznej zgodnie z art. 220.

Artykuł  341

Państwa członkowskie, które stosują procedurę przewidzianą w niniejszej sekcji, stosują ją również do dostaw używanych środków transportu, określonych w art. 327 ust. 3, dokonywanych przez organizatora sprzedaży w drodze aukcji publicznej działającego w swoim imieniu, na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja jest płacona od sprzedaży tych towarów w drodze aukcji publicznej, na rzecz podatnika-pośrednika, o ile takie dostawy dokonywane przez tego podatnika-pośrednika podlegałyby VAT zgodnie z procedurą przejściową mającą zastosowanie do używanych środków transportu.

Sekcja  4

Środki zapobiegające zakłóceniom konkurencji i oszustwom podatkowym

Artykuł  342

Państwa członkowskie mogą podejmować środki dotyczące prawa do odliczenia VAT, aby zapobiec odnoszeniu nieuzasadnionych korzyści lub ponoszeniu nieuzasadnionych strat przez podatników-pośredników objętych jedną z procedur przewidzianych w sekcji 2.

Artykuł  343

Stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, Rada może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków mających na celu zwalczanie oszustw podatkowych i przewidujących, że VAT należny na mocy procedury marży nie może być niższy niż kwota podatku, która byłaby należna, gdyby marża była równa określonemu procentowi ceny sprzedaży.

Procent ceny sprzedaży ustala się z uwzględnieniem zwykłej marży uzyskiwanej przez podmioty gospodarcze w danym sektorze.

ROZDZIAŁ  5

Procedura szczególna dla złota inwestycyjnego

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  344

1. Do celów niniejszej dyrektywy i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych "złoto inwestycyjne" oznacza:

(1) złoto w postaci sztabek lub płytek o masie akceptowanej na rynkach złota, o próbie równej lub większej niż 995 tysięcznych, bez względu na to, czy jest reprezentowane przez papiery wartościowe, czy nie;

(2) złote monety o próbie równej lub wyższej niż 900 tysięcznych, wybite po 1800 roku, które są lub były prawnym środkiem płatniczym w państwie pochodzenia i które zwykle są sprzedawane po cenie, która nie przekracza wartości wolnorynkowej złota zawartego w monecie o więcej niż 80 %.

2. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z niniejszej procedury szczególnej małe sztabki lub płytki o masie 1 grama lub mniejszej.

3. Do celów niniejszej dyrektywy monet, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie traktuje się jako przedmiotów o wartości numizmatycznej.

Artykuł  345

Począwszy od 1999 roku, każde państwo członkowskie powiadamia Komisję, przed 1 lipca każdego roku, o monetach spełniających kryteria określone w art. 344 ust. 1 pkt 2, wprowadzonych do obrotu w danym państwie członkowskim. Przed 1 grudnia każdego roku, Komisja publikuje pełny wykaz tych monet w serii "C" Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Uznaje się, że monety wymienione w opublikowanym wykazie spełniają te kryteria przez cały rok, na który dany wykaz jest publikowany.

Sekcja  2

Zwolnienie z VAT

Artykuł  346

Państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności, pożyczki w złocie i operacje typu "swap" w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, jak również transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu "futures" i "forward", powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Artykuł  347

Państwa członkowskie zwalniają usługi świadczone przez agentów działających w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, w przypadkach gdy uczestniczą oni w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Sekcja  3

Prawo wyboru opodatkowania

Artykuł  348

Państwa członkowskie przyznają podatnikom, którzy wytwarzają złoto inwestycyjne lub przetwarzają złoto na złoto inwestycyjne, prawo wyboru opodatkowania dostaw złota inwestycyjnego dla innego podatnika, które byłyby w innym przypadku zwolnione na mocy art. 346.

Artykuł  349

1. Państwa członkowskie mogą przyznać podatnikom, którzy w ramach swojej działalności gospodarczej, zwykle dostarczają złoto do celów przemysłowych, prawo wyboru opodatkowania dostaw sztabek lub płytek złota, o których mowa w art. 344 ust. 1 pkt 1, innemu podatnikowi, które byłyby w innym przypadku zwolnione na mocy art. 346.

2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres prawa wyboru przewidzianego w ust. 1.

Artykuł  350

W przypadku gdy dostawca skorzystał z prawa wyboru opodatkowania przewidzianego w art. 348 i 349, państwa członkowskie przyznają prawo wyboru opodatkowania agentowi w odniesieniu do usług, o których mowa w art. 347.

Artykuł  351

Państwa członkowskie określają szczegółowe zasady korzystania z prawa wyboru opodatkowania przewidzianego w niniejszej sekcji i powiadamiają o nich Komisję.

Sekcja  4

Transakcje na regulowanym rynku złota

Artykuł  352

Każde państwo członkowskie może, po konsultacji z Komitetem ds. VAT, zastosować VAT do szczególnych transakcji dotyczących złota inwestycyjnego, które mają miejsce w tym państwie członkowskim między podatnikami działającymi na rynku złota regulowanym przez dane państwo członkowskie lub między takim podatnikiem a innym podatnikiem, który nie działa na tym rynku. Państwo członkowskie nie może jednakże opodatkować dostaw dokonywanych na warunkach, o których mowa w art. 138, ani eksportu złota inwestycyjnego.

Artykuł  353

Państwa członkowskie, które na mocy art. 352, opodatkowują transakcje między podatnikami, którzy działają na regulowanym rynku złota, zezwalają, dla uproszczenia, na zawieszenie poboru podatku i zwalniają podatników z wymogów księgowych dotyczących VAT.

Sekcja  5

Szczególne prawa i obowiązki przedsiębiorców w obrocie złotem inwestycyjnym

Artykuł  354

W przypadku gdy późniejsza dostawa złota inwestycyjnego dokonywana przez podatnika jest zwolniona na mocy niniejszego rozdziału, podatnik ma prawo do odliczenia następujących kwot:

a) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu złota inwestycyjnego dostarczonego mu przez osobę, która skorzystała z prawa wyboru, o którym mowa w art. 348 i 349, lub dostarczonego mu zgodnie z sekcją 4;

b) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu dostawy na jego rzecz, z tytułu dokonanego przez niego wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu, złota innego niż złoto inwestycyjne, które jest następnie przetwarzane przez niego lub na jego rzecz na złoto inwestycyjne;

c) VAT należnego lub zapłaconego z tytułu świadczonych na jego rzecz usług polegających na zmianie postaci, masy lub próby złota, w tym złota inwestycyjnego.

Artykuł  355

Podatnicy, którzy wytwarzają złoto inwestycyjne lub przetwarzają złoto na złoto inwestycyjne, mają prawo do odliczenia VAT należnego lub zapłaconego przez nich z tytułu dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu towarów lub świadczenia usług związanych z wytwarzaniem lub przetwarzaniem tego złota, tak jakby późniejsza dostawa złota zwolnionego na mocy art. 346 podlegała opodatkowaniu.

Artykuł  356

1. Państwa członkowskie zapewniają, że przedsiębiorcy w obrocie złotem inwestycyjnym prowadzą przynajmniej księgowość obejmującą wszystkie transakcje związane ze złotem inwestycyjnym i przechowują dokumenty umożliwiające identyfikację nabywców uczestniczących w tych transakcjach.

Przedsiębiorcy przechowują informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, przez co najmniej pięć lat.

2. Państwa członkowskie mogą zaakceptować obowiązki równoważne na mocy środków przyjętych zgodnie z innymi przepisami prawodawstwa wspólnotowego, takimi jak dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu ²³⁵ , aby spełnić wymogi określone w ust. 1.

3. Państwa członkowskie mogą ustanowić bardziej rygorystyczne obowiązki, w szczególności odnośnie do prowadzenia specjalnej ewidencji lub specjalnych wymogów w zakresie księgowości.

ROZDZIAŁ  6

Procedury szczególne dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami lub prowadzą sprzedaż towarów na odległość  ²³⁶

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  357 ²³⁷

(skreślony)

Artykuł  358 ²³⁸

Do celów niniejszego rozdziału i bez uszczerbku dla innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego stosuje się następujące definicje:

1) (skreślony);

2) (skreślony);

3) (skreślony);

4) "deklaracja VAT" oznacza zestawienie zawierające informacje konieczne do określenia kwoty VAT należnego w każdym państwie członkowskim.

Sekcja  2

Procedura szczególna dla usług świadczonych przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty  ²³⁹

Artykuł  358a ²⁴⁰

Do celów niniejszej sekcji i bez uszczerbku dla innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego stosuje się następujące definicje:

1) 241  "podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty" oznacza podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty;

2) "państwo członkowskie identyfikacji" oznacza państwo członkowskie wybrane przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Wspólnoty do celów zgłoszenia rozpoczęcia działalności jako podatnika na terytorium Wspólnoty, zgodnie z przepisami niniejszej sekcji;

3) 242  "państwo członkowskie konsumpcji" oznacza państwo członkowskie, które uznaje się za miejsce świadczenia usług zgodnie z tytułem V rozdział 3.

Artykuł  359 ²⁴³

Państwa członkowskie zezwalają każdemu podatnikowi niemającemu siedziby na terytorium Wspólnoty świadczącemu usługi na rzecz osoby niebędącej podatnikiem mającej siedzibę w państwie członkowskim lub mającej stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie członkowskim na stosowanie niniejszej procedury szczególnej. Niniejsza procedura ma zastosowanie do wszystkich usług tego rodzaju świadczonych na terytorium Wspólnoty.

Artykuł  360 ²⁴⁴

Podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty zgłasza państwu członkowskiemu identyfikacji rozpoczęcie lub zakończenie prowadzenia działalności jako podatnika lub zmianę tej działalności w takim stopniu, że nie spełnia on już warunków niezbędnych do stosowania niniejszej procedury szczególnej. Podatnik przekazuje taką informację drogą elektroniczną

Artykuł  361 ²⁴⁵

1. Informacje, które podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty przedstawia państwu członkowskiemu identyfikacji w chwili rozpoczynania działalności podlegającej opodatkowaniu, zawierają następujące dane:

a) nazwę (nazwisko);

b) adres pocztowy;

c) adresy elektroniczne, w tym strony internetowe;

d) w stosownym przypadku krajowy numer identyfikacji podatkowej;

e) 246  oświadczenie o tym, że podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty.

2. Podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty powiadamia państwo członkowskie identyfikacji o wszelkich zmianach dotyczących przekazanych danych.

Artykuł  362 ²⁴⁷

Państwo członkowskie identyfikacji nadaje podatnikowi niemającemu siedziby na terytorium Wspólnoty indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania niniejszej procedury szczególnej i powiadamia go drogą elektroniczną o nadanym numerze. Na podstawie informacji wykorzystanych do tej identyfikacji, państwa członkowskie konsumpcji mogą stosować własne systemy identyfikacji.

Artykuł  363 ²⁴⁸

Państwo członkowskie identyfikacji skreśla podatnika niemającego siedziby na terytorium Wspólnoty z rejestru identyfikacyjnego w następujących przypadkach:

a) 249  gdy powiadamia on dane państwo członkowskie o zaprzestaniu świadczenia usług objętych niniejszą procedurą szczególną;

b) gdy można w inny sposób stwierdzić, że jego podlegająca opodatkowaniu działalność zakończyła się;

c) gdy podatnik nie spełnia już warunków koniecznych do korzystania z niniejszej procedury szczególnej;

d) gdy podatnik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących niniejszej procedury szczególnej.

Artykuł  364 ²⁵⁰

Podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty korzystający z niniejszej procedury szczególnej przekazuje drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji deklarację VAT za każdy kwartał kalendarzowy, niezależnie od tego, czy usługi objęte niniejszą procedurą szczególną były świadczone. Deklarację VAT składa się do końca miesiąca następującego po upływie okresu rozliczeniowego objętego daną deklaracją.

Artykuł  365 ²⁵¹

Deklaracja VAT zawiera indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania niniejszej procedury szczególnej oraz, dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny, całkowitą wartość, z wyłączeniem VAT, usług objętych niniejszą procedurą szczególną wykonanych w danym okresie rozliczeniowym, a także całkowitą kwotę odpowiadającego jej VAT w podziale na stawki. W deklaracji wykazuje się również mające zastosowanie stawki VAT i całkowitą kwotę należnego VAT.

Jeżeli po złożeniu deklaracji VAT wymagane są jakiekolwiek zmiany w tej deklaracji, zmiany te zawiera się w kolejnej deklaracji w terminie trzech lat od dnia upływu terminu złożenia pierwotnej deklaracji zgodnie z art. 364. W takiej kolejnej deklaracji VAT wykazuje się właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której niezbędne są jakiekolwiek zmiany.

Artykuł  366

1. 252  Deklaracja VAT sporządzana jest w euro.

Państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać sporządzenia deklaracji VAT w swoich walutach krajowych. Jeżeli świadczone usługi zostały rozliczone w innych walutach, do celów wypełnienia deklaracji VAT podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty stosuje kurs wymiany obowiązujący w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.

2. Przeliczenia dokonuje się poprzez zastosowanie kursów wymiany opublikowanych przez Europejski Bank Centralny na dany dzień lub, jeżeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany, poprzez zastosowanie kursu wymiany opublikowanego następnego dnia.

Artykuł  367 ²⁵³

PPodatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty dokonuje płatności VAT - dokonując odniesienia do odpowiedniej deklaracji VAT - w chwili składania deklaracji VAT, nie później jednak niż w terminie, w którym należy złożyć deklarację.

Płatności dokonuje się na rachunek bankowy prowadzony w euro wskazany przez państwo członkowskie identyfikacji. Państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać, aby płatności były dokonywane na rachunek bankowy prowadzony w ich własnej walucie.

Artykuł  368 ²⁵⁴

Podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty korzystający z niniejszej procedury szczególnej nie może odliczać VAT na podstawie art. 168 niniejszej dyrektywy. Niezależnie od przepisów art. 1 pkt 1 dyrektywy 86/560/EWG podatnik ten otrzymuje zwrot zgodnie ze wspomnianą dyrektywą. Art. 2 ust. 2 i 3 oraz art. 4 ust. 2 dyrektywy 86/560/EWG nie mają zastosowania do zwrotów dotyczących usług objętych niniejszą procedurą szczególną.

Jeżeli podatnik, który korzysta z niniejszej procedury szczególnej, jest objęty wymogiem rejestracji w państwie członkowskim w związku z działalnością nieobjętą niniejszą procedurą szczególną, odlicza on - w deklaracji VAT, którą ma złożyć zgodnie z art. 250 niniejszej dyrektywy - VAT poniesiony w tym państwie członkowskim w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu objętą niniejszą procedurą szczególną.

Artykuł  369

1. 255  Podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty prowadzi ewidencję transakcji objętych niniejszą procedurą szczególną. Ewidencja ta musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić organom podatkowym państwa członkowskiego konsumpcji sprawdzenie prawidłowości deklaracji VAT.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, musi zostać udostępniona drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji i państwu członkowskiemu konsumpcji na ich wniosek.

Ewidencja ta musi być przechowywana przez okres dziesięciu lat począwszy od końca roku, w którym dokonano transakcji.

Sekcja  3 ²⁵⁶

Procedura szczególna dla wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość oraz dla usług świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji  ²⁵⁷

Artykuł  369a ²⁵⁸

Do celów niniejszej sekcji i bez uszczerbku dla innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego stosuje się następujące definicje:

1) "podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim konsumpcji" oznacza podatnika, który ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, ale nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji;

2) "państwo członkowskie identyfikacji" oznacza państwo członkowskie, w którym podatnik ma siedzibę działalności gospodarczej lub jeżeli nie ma takiej siedziby na terytorium Wspólnoty - państwo członkowskie, w którym ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Jeżeli podatnik nie ma siedziby działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, ale ma więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, państwem członkowskim identyfikacji jest państwo członkowskie, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z którym podatnik zgłasza, że skorzysta z niniejszej procedury szczególnej. Podatnik jest związany tą decyzją na dany rok kalendarzowy i dwa kolejne lata kalendarzowe.

Jeżeli podatnik nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, państwem członkowskim identyfikacji jest państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. W przypadku większej liczby państw członkowskich rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, podatnik wskazuje, które z tych państw członkowskich jest państwem członkowskim identyfikacji. Podatnik jest związany tą decyzją na dany rok kalendarzowy i dwa kolejne lata kalendarzowe;

3) 259  "państwo członkowskie konsumpcji" oznacza państwo członkowskie, które uznaje się za miejsce świadczenia usług zgodnie z tytułem V rozdział 3 lub, w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

Artykuł  369b ²⁶⁰

Państwa członkowskie zezwalają każdemu podatnikowi prowadzącemu wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość oraz każdemu podatnikowi niemającemu siedziby w państwie członkowskim konsumpcji świadczącemu usługi na rzecz osoby niebędącej podatnikiem na stosowanie niniejszej procedury szczególnej. Niniejsza procedura ma zastosowanie do wszystkich towarów lub usług tego rodzaju dostarczanych lub świadczonych we Wspólnocie.

Artykuł  369c ²⁶¹

Podatnik zgłasza państwu członkowskiemu identyfikacji rozpoczęcie i zakończenie prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu objętej niniejszą procedurą szczególną lub zmianę tej działalności w takim stopniu, że nie spełnia on już warunków niezbędnych do stosowania niniejszej procedury szczególnej. Podatnik przekazuje taką informację drogą elektroniczną.

Artykuł  369d

Podatnika korzystającego z niniejszej procedury szczególnej identyfikuje się - w odniesieniu do podlegających opodatkowaniu transakcji dokonywanych w ramach tej procedury - do celów VAT wyłącznie w państwie członkowskim identyfikacji. W tym celu państwo członkowskie wykorzystuje indywidualny numer identyfikacyjny VAT przyznany już podatnikowi w związku z jego zobowiązaniami w systemie wewnętrznym.

Na podstawie informacji wykorzystanych do tej identyfikacji państwa członkowskie konsumpcji mogą stosować własne systemy identyfikacji.

Artykuł  369e ²⁶²

Państwo członkowskie identyfikacji wyklucza podatnika z niniejszej procedury szczególnej w każdym z następujących przypadków:

a) gdy powiadamia on o zaprzestaniu prowadzenia wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość i zaprzestaniu świadczenia usług objętych niniejszą procedurą szczególną;

b) gdy można w inny sposób stwierdzić, że jego podlegająca opodatkowaniu działalność objęta niniejszą procedurą szczególną zakończyła się;

c) gdy podatnik nie spełnia już warunków koniecznych do korzystania z niniejszej procedury szczególnej;

d) gdy podatnik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących niniejszej procedury szczególnej.

Artykuł  369f ²⁶³

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej przekazuje drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji deklarację VAT za każdy kwartał kalendarzowy, niezależnie od tego, czy wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość objęta niniejszą procedurą szczególną miała miejsce lub czy usługi objęte niniejszą procedurą szczególną były świadczone. Deklarację VAT składa się do końca miesiąca następującego po upływie okresu rozliczeniowego objętego daną deklaracją.

Artykuł  369g ²⁶⁴

1. Deklaracja VAT zawiera numer identyfikacyjny VAT, o którym mowa w art. 369d, oraz, dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny, całkowitą wartość, z wyłączeniem VAT, wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość towarów oraz usług objętych niniejszą procedurą szczególną wykonanych w danym okresie rozliczeniowym, jak i całkowitą kwotę odpowiadającego jej VAT w podziale na stawki. W deklaracji wykazuje się również mające zastosowanie stawki VAT i całkowitą kwotę należnego VAT. Deklaracja VAT zawiera również zmiany dotyczące poprzednich okresów rozliczeniowych, zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu.

2. Jeżeli w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość objętej niniejszą procedurą szczególną towary są wysyłane lub transportowane z państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie identyfikacji, deklaracja VAT zawiera również całkowitą wartość takiej sprzedaży z podziałem na każde państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, oraz indywidualny numer identyfikacyjny VAT lub numer rejestracji podatkowej nadany przez każde takie państwo członkowskie. Deklaracja VAT zawiera te informacje dla każdego państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie identyfikacji, z podziałem na państwa członkowskie konsumpcji.

3. W przypadku gdy - poza stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim identyfikacji - podatnik świadczący usługi objęte niniejszą procedurą szczególną ma co najmniej jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczone są usługi, deklaracja VAT zawiera również całkowitą wartość tych usług dla każdego państwa członkowskiego, w którym ten podatnik ma miejsce prowadzenia działalności, oraz indywidualny numer identyfikacyjny VAT lub numer rejestracji podatkowej takiego miejsca prowadzenia działalności, z podziałem na państwa członkowskie konsumpcji.

4. Jeżeli po złożeniu deklaracji VAT wymagane są jakiekolwiek zmiany w tej deklaracji, zmiany te zawiera się w kolejnej deklaracji w terminie trzech lat od dnia upływu terminu złożenia pierwotnej deklaracji zgodnie z art. 369f. W takiej kolejnej deklaracji VAT wykazuje się właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której niezbędne są jakiekolwiek zmiany.

Artykuł  369h

1. 265  Deklaracja VAT sporządzana jest w euro.

Jeżeli dostawy towarów lub świadczenia usług zostały rozliczone w innych walutach, do celów wypełnienia deklaracji VAT podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej stosuje kurs wymiany obowiązujący w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.

2. Przeliczeń dokonuje się zgodnie z kursami wymiany opublikowanymi przez Europejski Bank Centralny na dany dzień lub, jeżeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany, stosując kurs wymiany z następnego dnia publikacji.

Artykuł  369i ²⁶⁶

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej dokonuje płatności VAT, podając odniesienie do właściwej deklaracji VAT, nie później niż w momencie upływu terminu, w którym trzeba złożyć deklarację.

Płatności dokonuje się na rachunek bankowy prowadzony w euro wskazany przez państwo członkowskie identyfikacji. Państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać, aby płatności były dokonywane na rachunek bankowy prowadzony w ich własnej walucie.

Artykuł  369j ²⁶⁷

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej nie może, w związku z podlegającą opodatkowaniu działalnością objętą niniejszą procedurą szczególną, odliczać VAT poniesionego w państwie członkowskim konsumpcji na podstawie art. 168 niniejszej dyrektywy. Niezależnie od przepisów art. 2 pkt 1, art. 3 i art. 8 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2008/9/WE podatnik ten otrzymuje zwrot zgodnie z tą dyrektywą.

Jeżeli podatnik, który korzysta z niniejszej procedury szczególnej, jest objęty wymogiem rejestracji w państwie członkowskim w związku z działalnością nieobjętą niniejszą procedurą szczególną, odlicza on - w deklaracji VAT, którą ma złożyć zgodnie z art. 250 niniejszej dyrektywy - VAT poniesiony w tym państwie członkowskim w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu objętą niniejszą procedurą szczególną.

Artykuł  369k

1. 268  Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej prowadzi ewidencję transakcji objętych niniejszą procedurą szczególną. Ewidencja ta musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić organom podatkowym państwa członkowskiego konsumpcji sprawdzenie prawidłowości deklaracji VAT.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, musi zostać udostępniona drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji i państwu członkowskiemu konsumpcji na ich wniosek.

Ewidencja ta musi być przechowywana przez okres dziesięciu lat począwszy od dnia 31 grudnia roku, w którym dokonano transakcji.

SEKCJA  4  ²⁶⁹  

Procedura szczególna dla wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość oraz dla usług świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji

Artykuł  369l

Do celów niniejszej sekcji sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich obejmuje tylko towary, z wyjątkiem wyrobów podlegających akcyzie, w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR.

Do celów niniejszej sekcji i bez uszczerbku dla innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego stosuje się następujące definicje:

1) "podatnik niemający siedziby na terytorium Wspólnoty" oznacza podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty;

2) "pośrednik" oznacza osobę mającą siedzibę we Wspólnocie ustanowioną przez podatnika prowadzącego sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich jako osobę zobowiązaną do zapłaty VAT i wypełnienia obowiązków określonych w niniejszej procedurze szczególnej w imieniu i na rzecz tego podatnika;

3) "państwo członkowskie identyfikacji" oznacza:

a) jeżeli podatnik nie ma siedziby we Wspólnocie - państwo członkowskie, w którym decyduje się on zarejestrować;

b) jeżeli podatnik ma siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Wspólnoty, ale posiada we Wspólnocie co najmniej jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - państwo członkowskie, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z którym podatnik zgłasza, że skorzysta z niniejszej procedury szczególnej;

c) jeżeli podatnik ma siedzibę działalności gospodarczej w państwie członkowskim - to państwo członkowskie;

d) jeżeli pośrednik ma siedzibę działalności gospodarczej w państwie członkowskim - to państwo członkowskie;

e) jeżeli pośrednik ma siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Wspólnoty, ale posiada we Wspólnocie co najmniej jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - państwo członkowskie, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z którym pośrednik zgłasza, że skorzysta z niniejszej procedury szczególnej.

Do celów lit. b) i e), jeżeli podatnik lub pośrednik posiadają więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej we Wspólnocie, są oni związani decyzją o wskazaniu państwa członkowskiego siedziby na dany rok kalendarzowy i dwa kolejne lata kalendarzowe.";

4) "państwo członkowskie konsumpcji" oznacza państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

Artykuł  369m

1. Państwa członkowskie zezwalają na korzystanie z niniejszej procedury szczególnej następującym podatnikom prowadzącym sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich:

a) każdemu podatnikowi mającemu siedzibę we Wspólnocie prowadzącemu sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich;

b) każdemu podatnikowi, niezależnie od tego, czy ma siedzibę we Wspólnocie, prowadzącemu sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich i reprezentowanemu przez pośrednika mającego siedzibę we Wspólnocie;

c) każdemu podatnikowi mającemu siedzibę w państwie trzecim, z którym Unia zawarła porozumienie o wzajemnej pomocy o zakresie zbliżonym do zakresu dyrektywy Rady 2010/24/UE ²⁷⁰  oraz rozporządzenia (UE) nr 904/2010, prowadzącemu sprzedaż na odległość towarów z tego państwa trzeciego;

Podatnicy ci stosują niniejszą procedurę szczególną do wszystkich swoich transakcji sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich.

2. Do celów ust. 1 lit. b) podatnik nie może ustanowić więcej niż jednego pośrednika w tym samym czasie.

3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy ustanawiający wykaz państw trzecich, o których mowa w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, a komitetem do tego celu jest komitet utworzony na mocy art. 58 rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010.

Artykuł  369n

W przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, od których VAT deklaruje się na mocy niniejszej procedury szczególnej, zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego następuje, a VAT staje się wymagalny w momencie dostawy. Dostawę towarów uznaje się za dokonaną w momencie zaakceptowania płatności.

Artykuł  369o

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej lub pośrednik działający na jego rzecz zgłasza państwu członkowskiemu identyfikacji rozpoczęcie lub zakończenie prowadzenia działalności w ramach niniejszej procedury szczególnej lub zmianę tej działalności w takim stopniu, że nie spełnia już on warunków niezbędnych do stosowania niniejszej procedury szczególnej. Informację taką przekazuje się drogą elektroniczną.

Artykuł  369p

1. Informacje, które podatnik niekorzystający z pośrednika musi przedstawić państwu członkowskiemu identyfikacji przed rozpoczęciem korzystania z niniejszej procedury szczególnej, zawierają następujące dane:

a) nazwę (nazwisko);

b) adres pocztowy;

c) adres elektroniczny oraz strony internetowe;

d) numer identyfikacyjny VAT lub krajowy numer identyfikacji podatkowej.

2. Informacje, które pośrednik musi przedstawić państwu członkowskiemu identyfikacji przed rozpoczęciem korzystania z niniejszej procedury szczególnej na rzecz podatnika, zawierają następujące dane:

a) nazwę (nazwisko);

b) adres pocztowy;

c) adres elektroniczny;

d) numer identyfikacyjny VAT.

3. Informacje, które pośrednik musi przedstawić państwu członkowskiemu identyfikacji w odniesieniu do każdego podatnika, którego reprezentuje, zanim ten podatnik rozpocznie korzystanie z niniejszej procedury szczególnej, zawierają następujące dane:

a) nazwę (nazwisko);

b) adres pocztowy;

c) adres elektroniczny oraz strony internetowe;

d) numer identyfikacyjny VAT lub krajowy numer identyfikacji podatkowej;

e) swój indywidualny numer identyfikacyjny przyznany zgodnie z art. 369q ust. 2.

4. Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej lub, w stosownych przypadkach, jego pośrednik zgłasza państwu członkowskiemu identyfikacji wszelkie zmiany w podanych informacjach.

Artykuł  369q

1. Państwo członkowskie identyfikacji nadaje podatnikowi korzystającemu z niniejszej procedury szczególnej indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania niniejszej procedury szczególnej i powiadamia go drogą elektroniczną o nadanym numerze.

2. Państwo członkowskie identyfikacji nadaje pośrednikowi indywidualny numer identyfikacyjny i powiadamia go drogą elektroniczną o nadanym numerze.

3. Państwo członkowskie identyfikacji nadaje pośrednikowi w odniesieniu do każdego podatnika, dla którego został wyznaczony, indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania niniejszej procedury szczególnej.

4. Numer identyfikacyjny VAT nadany na mocy ust. 1, 2 i 3 stosuje się tylko do celów niniejszej procedury szczególnej.

Artykuł  369r

1. Państwo członkowskie identyfikacji skreśla podatnika niekorzystającego z pośrednika z rejestru identyfikacyjnego w następujących przypadkach:

a) gdy podatnik powiadomi państwo członkowskie identyfikacji, że nie prowadzi już sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich;

b) gdy można w inny sposób stwierdzić, że podlegająca opodatkowaniu działalność tego podatnika w zakresie sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich zakończyła się;

c) gdy podatnik nie spełnia już warunków koniecznych do korzystania z niniejszej procedury szczególnej;

d) gdy podatnik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących niniejszej procedury szczególnej.

2. Państwo członkowskie identyfikacji skreśla pośrednika z rejestru identyfikacyjnego w następujących przypadkach:

a) gdy przez okres dwóch kolejnych kwartałów kalendarzowych nie działał on jako pośrednik na rzecz podatnika korzystającego z niniejszej procedury szczególnej;

b) gdy pośrednik nie spełnia już pozostałych warunków koniecznych do działania jako pośrednik;

c) gdy pośrednik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących niniejszej procedury szczególnej.

3. Państwo członkowskie identyfikacji skreśla podatnika reprezentowanego przez pośrednika z rejestru identyfikacyjnego w następujących przypadkach:

a) gdy pośrednik powiadomi państwo członkowskie identyfikacji, że podatnik ten nie prowadzi już sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich;

b) gdy można w inny sposób stwierdzić, że podlegająca opodatkowaniu działalność tego podatnika w zakresie sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich zakończyła się;

c) gdy podatnik ten nie spełnia już warunków koniecznych do korzystania z niniejszej procedury szczególnej;

d) gdy podatnik ten systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących niniejszej procedury szczególnej;

e) gdy pośrednik powiadomi państwo członkowskie identyfikacji, że nie reprezentuje już tego podatnika.

Artykuł  369s

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej lub jego pośrednik przekazuje drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji deklarację VAT za każdy miesiąc, niezależnie od tego, czy sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich była prowadzona. Deklarację VAT składa się do końca miesiąca następującego po upływie okresu rozliczeniowego objętego daną deklaracją.

Jeżeli deklaracja VAT ma zostać złożona zgodnie z akapitem pierwszym, państwa członkowskie nie nakładają do celów VAT żadnych dodatkowych obowiązków ani innych formalności przy imporcie.

Artykuł  369t

1. Deklaracja VAT zawiera numer identyfikacyjny VAT, o którym mowa w art. 369q, oraz, dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny, całkowitą wartość, z wyłączeniem VAT, sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, w odniesieniu do której VAT stał się wymagalny w danym okresie rozliczeniowym, jak i całkowitą kwotę odpowiadającego jej VAT w podziale na stawki. W deklaracji wykazuje się również mające zastosowanie stawki VAT i całkowitą kwotę należnego VAT.

2. Jeżeli po złożeniu deklaracji VAT wymagane są jakiekolwiek zmiany w tej deklaracji, zmiany te zawiera się w kolejnej deklaracji w terminie trzech lat od dnia upływu terminu złożenia pierwotnej deklaracji zgodnie z art. 369s. W takiej kolejnej deklaracji VAT wykazuje się właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której niezbędne są jakiekolwiek zmiany.

Artykuł  369u

1. Deklaracja VAT sporządzana jest w euro.

Państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać sporządzenia deklaracji VAT w swoich walutach krajowych. Jeżeli dostawy towarów zostały rozliczone w innych walutach, do celów wypełnienia deklaracji VAT podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej lub jego pośrednik stosują kurs wymiany obowiązujący w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.

2. Przeliczeń dokonuje się zgodnie z kursami wymiany opublikowanymi przez Europejski Bank Centralny na dany dzień lub, jeżeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany, stosując kurs wymiany z następnego dnia publikacji.

Artykuł  369v

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej lub jego pośrednik dokonuje płatności VAT, podając odniesienie do właściwej deklaracji VAT, nie później niż w momencie upływu terminu, w którym trzeba złożyć deklarację.

Płatności dokonuje się na rachunek bankowy prowadzony w euro wskazany przez państwo członkowskie identyfikacji. Państwa członkowskie, które nie przyjęły euro, mogą wymagać, aby płatności były dokonywane na rachunek bankowy prowadzony w ich własnej walucie.

Artykuł  369w

Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej nie może, w związku z podlegającą opodatkowaniu działalnością objętą niniejszą procedurą szczególną, odliczać VAT poniesionego w państwach członkowskich konsumpcji na podstawie art. 168 niniejszej dyrektywy. Niezależnie od przepisów art. 1 pkt 1 dyrektywy 86/560/EWG oraz art. 2 pkt 1 i art. 3 dyrektywy 2008/9/WE podatnik ten otrzymuje zwrot zgodnie z tymi dyrektywami. Art. 2 ust. 2 i 3 oraz art. 4 ust. 2 dyrektywy 86/560/EWG nie mają zastosowania do zwrotów dotyczących towarów objętych niniejszą procedurą szczególną.

Jeżeli podatnik, który korzysta z niniejszej procedury szczególnej, jest objęty wymogiem rejestracji do celów VAT w państwie członkowskim w związku z działalnością nieobjętą niniejszą procedurą szczególną, odlicza on - w deklaracji VAT, którą ma złożyć zgodnie z art. 250 niniejszej dyrektywy - VAT poniesiony w tym państwie członkowskim w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu objętą niniejszą procedurą szczególną.

Artykuł  369x

1. Podatnik korzystający z niniejszej procedury szczególnej prowadzi ewidencję transakcji objętych niniejszą procedurą szczególną. Pośrednik prowadzi ewidencję dotyczącą poszczególnych podatników, których reprezentuje. Ewidencja ta musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić organom podatkowym państwa członkowskiego konsumpcji sprawdzenie prawidłowości deklaracji VAT.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, musi zostać udostępniona drogą elektroniczną państwu członkowskiemu konsumpcji i państwu członkowskiemu identyfikacji na ich wniosek.

Ewidencja ta musi być przechowywana przez okres dziesięciu lat począwszy od końca roku, w którym dokonano transakcji.

ROZDZIAŁ  7  ²⁷¹  

Uregulowania szczególne dotyczące deklarowania i zapłaty VAT z tytułu importu

Artykuł  369y

Jeżeli, w odniesieniu do importu towarów, z wyjątkiem wyrobów podlegających akcyzie, w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR, nie stosuje się procedury szczególnej określonej w rozdziale 6 sekcja 4, państwo członkowskie importu zezwala osobie przedstawiającej towary organom celnym na rzecz osoby, dla której towary te są przeznaczone na terytorium Wspólnoty, na skorzystanie z uregulowań szczególnych dotyczących deklarowania i zapłaty VAT z tytułu importu w odniesieniu do towarów, których wysyłka lub transport kończy się w tym państwie członkowskim.

Artykuł  369z

1. Do celów związanych z niniejszymi uregulowaniami szczególnymi stosuje się następujące zasady:

a) osoba, dla której towary są przeznaczone, jest zobowiązana do zapłaty VAT;

b) osoba przedstawiająca towary organom celnym na terytorium Wspólnoty pobiera VAT od osoby, dla której towary są przeznaczone, i dokonuje płatności takiego VAT.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by osoba przedstawiająca towary organom celnym na terytorium Wspólnoty podjęła właściwe środki w celu zapewnienia opłacenia prawidłowego podatku przez osobę, dla której towary są przeznaczone.

Artykuł  369za

W drodze odstępstwa od art. 94 ust. 2 państwa członkowskie mogą postanowić, że przy stosowaniu niniejszych uregulowań szczególnych stosuje się stawkę podstawową VAT obowiązującą w państwie członkowskim importu.

Artykuł  369zb

1. Państwa członkowskie zezwalają, aby VAT pobierany na mocy niniejszych uregulowań szczególnych był zgłaszany drogą elektroniczną za pomocą deklaracji miesięcznych. W deklaracji podaje się całkowitą kwotę VAT pobranego w danym miesiącu kalendarzowym.

2. Państwa członkowskie wymagają opłacenia VAT, o którym mowa w ust. 1, do końca miesiąca następującego po imporcie.

3. Osoba korzystająca z niniejszych uregulowań szczególnych prowadzi ewidencję transakcji objętych niniejszymi uregulowaniami szczególnymi przez okres ustalany przez państwo członkowskie importu. Ewidencja ta musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić organom podatkowym lub celnym państwa członkowskiego importu sprawdzenie prawidłowości zadeklarowanego VAT, oraz musi zostać udostępniona drogą elektroniczną państwu członkowskiemu importu na jego wniosek.

ROZDZIAŁ  8  ²⁷²  

Kursy wymiany

Artykuł  369zc

1. Kurs wymiany euro w stosunku do waluty krajowej, który należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do kwot wspomnianych w art. 369l oraz w art. 369y, jest ustalany raz w roku. Stosuje się kursy wymiany przy zastosowaniu kursu wymiany obowiązującego w pierwszym dniu roboczym października ze skutkiem od dnia 1 stycznia roku następnego.

2. Państwa członkowskie mogą zaokrąglić kwotę w walucie krajowej będącą wynikiem przeliczenia kwot wyrażonych w euro.

3. Państwa członkowskie mogą w dalszym ciągu stosować kwotę obowiązującą w momencie dokonywania corocznego ustalenia kursu przewidzianego w ust. 1, jeżeli po przeliczeniu kwot wyrażonych w euro, przed zaokrągleniem przewidzianym w ust. 2, kwota wyrażona w walucie krajowej zostaje zmieniona o mniej niż 5 % lub ulega zmniejszeniu.

²⁰⁹ Tytul XII rozdziala 1 sekacja 1 dodana przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁰ Tytuł sekcji 2 zmieniony przez art. 1 pkt 9dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹¹ Art. 282 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹² Art. 283 ust. 1 lit. c uchylona przez art. 1 pkt 11 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹³ Art. 284 zmieniony przez art. 1 pkt 12 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁴ Art. 284a dodany przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁵ Art. 284b dodany przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁶ Art. 284c dodany przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁷ Art. 284d dodany przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁸ Art. 284e dodany przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²¹⁹ Art. 285 uchylony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁰ Art. 286 uchylony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²¹ Art. 287:

- uchylony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 774/2020 z dnia 8 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.184.77) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2021/753 z dnia 6 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.163.1) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2022/865 z dnia 24 maja 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.151.66) wprowadzającej odstępstwo od jej stosowania z dniem notyfikacji tej decyzji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2023/1025 z dnia 22 maja 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.137.26) wprowadzającej odstępstwo od jej stosowania z dniem notyfikacji tej decyzji.

²²² Art. 288:

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 6 kwietnia 2022 r.

²²³ Art. 288 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 19 dyrektywa rady nr 2022/542 z dnia 5 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.107.1) zmieniającego nin. dyrektywa z dniem 6 kwietnia 2022 r.

²²⁴ Art. 288a dodany przez art. 1 pkt 16 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁵ Art. 290 zmieniony przez art. 1 pkt 17 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁶ Art. 291 uchylony przez art. 1 pkt 18 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁷ Art. 292 uchylony przez art. 1 pkt 18 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁸ Tytuł XII rozdział 1 sekcja 2a dodana przez art. 1 pkt 19 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²²⁹ Tytuł XII rozdział 1 sekcja 3 uchylona przez art. 1 pkt 20 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²³⁰ Art. 293 uchylony przez art. 1 pkt 20 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²³¹ Art. 294 uchylony przez art. 1 pkt 20 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²³² Art. 314 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 21 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²³³ Art. 316 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 20 dyrektywa rady nr 2022/542 z dnia 5 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.107.1) zmieniającego nin. dyrektywa z dniem 6 kwietnia 2022 r.

²³⁴ Art. 334 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 22 dyrektywy nr 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.62.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 marca 2020 r.

²³⁵ Dz.U. L 309 z 25.11.2005, str. 15.

²³⁶ Tytuł rozdziału 6:

- zmieniony przez art. 5 pkt 6dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 12 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²³⁷ Art. 357 skreślony przez art. 5 pkt 7 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²³⁸ Art. 358:

- zmieniony przez art. 5 pkt 8 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 13 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²³⁹ Tytuł sekcji 2:

-zmieniony przez art. 5 pkt 9 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 14 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁴⁰ Art. 358a dodany przez art. 5 pkt 10 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁴¹ Art. 358a pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2019 r.

²⁴² Art. 358a pkt 3 dodany przez art. 2 pkt 15 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁴³ Art. 359:

- zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 16 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁴⁴ Art. 360 zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁴⁵ Art. 361 zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁴⁶ Art. 361 ust. 1 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2019 r.

²⁴⁷ Art. 362:

- zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 17 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁴⁸ Art. 363 zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁴⁹ Art. 363 lit. a) zmieniona przez art. 2 pkt 18 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁵⁰ Art. 364:

- zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 19 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁵¹ Art. 365:

- zmieniony przez art. 5 pkt 11 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 19 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁵² Art. 366 ust. 1 zmieniony przez art. 5 pkt 12 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁵³ Art. 367 zmieniony przez art. 5 pkt 13 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁵⁴ Art. 368:

- zmieniony przez art. 5 pkt 13 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 20 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁵⁵ Art. 369 ust. 1 zmieniony przez art. 5 pkt 14 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁵⁶ Sekcja 3 dodana przez art. 5 pkt 15 dyrektywy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.44.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁵⁷ Sekcja 3 tytuł:

-zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 21 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁵⁸ Art. 369a zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

²⁵⁹ Art. 369a pkt 3 zmieniony przez art. 2 pkt 22 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁰ Art. 369b:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 23 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶¹ Art. 369c zmieniony przez art. 2 pkt 23 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶² Art. 369e zmieniony przez art. 2 pkt 24 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶³ Art. 369f:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 25 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁴ Art. 369g:

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 1995/2019 z dnia 21 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.310.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 2019 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 25 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁵ Art. 369h ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 26 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁶ Art. 369i zmieniony przez art. 2 pkt 27 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁷ Art. 369j zmieniony przez art. 2 pkt 28 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁸ Art. 369k ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 29 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁶⁹ Sekcja 4 dodana przez art. 2 pkt 30 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁷⁰ Dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1).

²⁷¹ Rozdział 7 dodany przez art. 2 pkt 31 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.

²⁷² Rozdział 8 dodany przez art. 2 pkt 31 dyrektywy nr (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.348.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2021 r.