Albania-Wspólnota Europejska. Protokół do Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej. Bruksela.2008.11.19.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.341.2

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2007 r.

PROTOKÓŁ
Do Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem pomiędzy Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

zwana dalej "Wspólnotą"

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA ALBANII,

zwana dalej "Albanią"

z drugiej strony,

uwzględniając art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Bułgarii i Rumunii,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem pomiędzy Wspólnotą Europejską, z jednej strony, i Republiką Albanii, z drugiej strony(1) (zwana dalej "umową przejściową"), weszła w życie w dniu 1 grudnia 2006 r.

2. Republika Bułgarii i Rumunia (zwane dalej "nowymi państwami członkowskimi") przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 2007 r.

3. Umowa przejściowa powinna więc zostać zmieniona w celu uwzględnienia przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej.

4. Zgodnie z art. 23 ust. 3 umowy przejściowej odbyły się konsultacje, których celem było zapewnienie uwzględnienia wzajemnych interesów Wspólnoty oraz Albanii określonych w tej umowie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

DOSTOSOWANIE TEKSTU UMOWY PRZEJŚCIOWEJ WRAZ Z ZAŁĄCZNIKAMI ORAZ PROTOKOŁAMI

SEKCJA  I

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł  1

Załącznik I do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku I do niniejszego protokołu.

PRODUKTY ROLNE

Artykuł  2

Produkty rolne sensu stricto

1.
Załącznik IIa do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku II do niniejszego protokołu.
2.
Załącznik IIb do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku III do niniejszego protokołu.
3.
Załącznik IIc do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku IV do niniejszego protokołu.
Artykuł  3

Produkty rybactwa

Załącznik III do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku V do niniejszego protokołu.

Artykuł  4

Przetworzone produkty rolne

Protokół 2 do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku VI do niniejszego protokołu.

SEKCJA  II

REGUŁY POCHODZENIA

Artykuł  5

Protokół 4 do umowy przejściowej zastępuje się tekstem zawartym w załączniku VII do niniejszego protokołu.

SEKCJA  III

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł  6

WTO

Republika Albanii zobowiązuje się nie wnosić żadnych roszczeń, wniosków ani skarg oraz nie wprowadzać zmian ani nie wycofywać żadnych koncesji na podstawie art. XXIV.6 i art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie ceł i handlu z 1994 r. (GATT z 1994 r.)w związku z rozszerzeniem Wspólnoty.

Artykuł  7

Dowód pochodzenia i współpraca administracyjna

1.
Dowody pochodzenia prawidłowo wystawione przez Republikę Albanii lub przez nowe państwo członkowskie w ramach umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń, obowiązujących między nimi, są przyjmowane w tych krajach, pod warunkiem że:

a) uzyskanie statusu pochodzenia prowadzi do stosowania taryfy preferencyjnej na podstawie preferencyjnych środków taryfowych zawartych w umowie przejściowej;

b) dowód pochodzenia oraz dokumenty przewozowe zostały wydane nie później niż w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia;

c) dowód pochodzenia zostanie przedstawiony organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy towary zgłoszono do przywozu w Republice Albanii lub w nowym państwie członkowskim w ramach umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń obowiązujących między Republiką Albanii a tym nowym państwem członkowskim przed dniem przystąpienia, dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną na podstawie tych umów lub ustaleń może również zostać przyjęty, pod warunkiem że zostanie on przedstawiony organom celnym w ciągu czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

2.
Republika Albanii i nowe państwa członkowskie są upoważnione do utrzymania w mocy upoważnień nadających status "upoważnionego eksportera", przyznanych w ramach obowiązujących między nimi umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń, pod warunkiem że:

a) przepis taki jest także przewidziany w umowie zawartej między Republiką Albanii a Wspólnotą przed datą przystąpienia; oraz

b) upoważnieni eksporterzy stosują obowiązujące na mocy takiej umowy reguły pochodzenia.

Upoważnienia te zostaną zastąpione, najpóźniej z dniem 1 stycznia 2008 r., nowymi upoważnieniami wydanymi zgodnie z warunkami określonymi w umowie przejściowej.

3.
Wnioski w sprawie późniejszej weryfikacji dowodów pochodzenia, wydanych w ramach umów preferencyjnych lub na mocy niezależnych ustaleń, o których mowa w ust. 1 i 2, są przyjmowane przez właściwe organy celne Republiki Albanii lub państw członkowskich przez okres trzech lat od daty wydania danego dowodu pochodzenia, oraz mogą być przedstawiane przez te organy w okresie trzech lat od chwili uznania dowodu pochodzenia, przedłożonego tym organom przy zgłoszeniu przywozowym.
Artykuł  8

Towary w tranzycie

1.
Postanowienia umowy przejściowej stosuje się do towarów wywożonych z Republiki Albanii do jednego z nowych państw członkowskich lub z jednego z nowych państw członkowskich do Republiki Albanii, które spełniają kryteria określone w protokole 4 do umowy przejściowej, oraz które w dniu przystąpienia znajdują się w drodze, są czasowo składowane bądź znajdują się w składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym na terytorium Republiki Albanii lub jednego z nowych państw członkowskich.
2.
W takich przypadkach można przyznać preferencyjne traktowanie, pod warunkiem przedłożenia organom celnym kraju przywozu, przed upływem czterech miesięcy od dnia przystąpienia, dowodu pochodzenia wystawionego z mocą wsteczną przez organy celne kraju wywozu.

SEKCJA  IV

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  9

Niniejszy protokół i załączniki do niego stanowią integralną część umowy przejściowej.

Artykuł  10
1.
Niniejszy protokół podlega zatwierdzeniu przez Wspólnotę oraz przez Republikę Albanii, zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami.
2.
Dokumenty zatwierdzające składane są w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.
Artykuł  11
1.
Niniejszy protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego dokumentu zatwierdzającego.
2.
Niniejszy protokół stosuje się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2007 r.
Artykuł  12

Niniejszy protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, oraz w języku albańskim, a każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  13

Tekst umowy przejściowej, stanowiących jej integralną część załączników i protokołów, oraz akt końcowy wraz z załączonymi do niego deklaracjami, sporządzone zostaną w języku bułgarskim i rumuńskim, które to wersje językowe są na równi autentyczne z tekstami oryginalnymi. Wspólny Komitet zatwierdza te teksty.

Съставено в Брюксел на деветнадесети ноември две хиляди и осма година.

Hecho en Bruselas, el diecinueve de noviembre de dos mil ocho.

V Bruselu dne devatenáctého listopadu dva tisíce osm.

Udfærdiget i Bruxelles den nittende november to tusind og otte. Geschehen zu Brüssel am neunzehnten November zweitausendacht.

Kahe tuhande kaheksanda aasta novembrikuu üheksateistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα εννέα Νοεμβρίου δύο χιλιάδες οκτώ.

Done at Brussels on the nineteenth day of November in the year two thousand and eight.

Fait à Bruxelles, le dix-neuf novembre deux mille huit.

Fatto a Bruxelles, addì diciannove novembre duemilaotto.

Briselë, divtūkstoš astotä gada deviņpadsmitajä novembrī.

Priimta du tükstančiai aštuntų metų lapkričio devynioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-nyolcadik év november tizenkilencedik napján.

Magħmul fi Brussell, fid-dsatax-il jum ta' Novembru tassena elfejn u tmienja.

Gedaan te Brussel, de negentiende november tweeduizend acht.

Sporządzono w Brukseli dnia dziewiętnastego listopada roku dwa tysiące ósmego.

Feito em Bruxelas, em dezanove de Novembro de dois mil e oito.

Încheiat la Bruxelles, la nousprezece noiembrie două mii opt.

V Bruseli dňa devätnásteho novembra dvetisícosem.

V Bruslju, dne devetnajstega novembra leta dva tisoč osem.

Tehty Brysselissä yhdeksäntenätoista päivänä marraskuuta vuonna kaksituhattakahdeksan.

Som skedde i Bryssel den nittonde november tjugohundraåtta.

Bërë në Bruksel në datë nëntëmbëdhjetë nëntor të vitit dymijë e tetë.

3a Eвpoпeйcката общност

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Гια την Ευρωπαїκή Κоινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas värdä

Europos bendrijos vardu

az Európai Közösség részérôl

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Pentru Comunitatea Europeanä

Za Európske spoločenstvo

za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Për Komunitetin Evropian

(podpis pominięto)

За Република Aлбaния

Por la República de Albania

Za Albánskou republiku

For Republikken Albaniens vegne

Für die Republik Albanien Albaania Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία της Aλβανίας

For the Republic of Albania

Pour la République d'Albanie

Per la Repubblica di Albania

Albänijas Republikas värdä -

Albanijos Respublikos värdu

az Albán Köztársaság részérôl

Għar-Repubblika ta' l-Albanija

Voor de Republiek Albanië

W imieniu Republiki Albanii

Pela República da Albânia

Pentru Republica Albania

Za Albánsku republiku

Za Republiko Albanijo

Albanian tasavallan puolesta

För Republiken Albanien

Për Republikën e Shqipërisë

(podpis pominięto)

______

(1) Dz.U. L 239 z 1.9.2006, s. 2.

ZAŁĄCZNIK  I

"ZAŁĄCZNIK I

ALBAŃSKIE KONCESJE CELNE NA WSPÓLNOTOWE PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

(o których mowa w art. 19)

Stawki celne zostaną obniżone w następujący sposób:

- dnia 1 stycznia 2007 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 60 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2008 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 40 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2009 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 20 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2010 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 10 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2011 r. pozostałe cła przywozowe zostaną zniesione.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

"ZAŁĄCZNIK IIa

ALBAŃSKIE KONCESJE CELNE NA PODSTAWOWE PRODUKTY ROLNE POCHODZĄCE ZE WSPÓLNOTY

(o których mowa w art. 27 ust. 3 lit. a))

Bezcłowe dla nieograniczonych ilości

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

"ZAŁĄCZNIK IIb

ALBAŃSKIE KONCESJE CELNE NA PODSTAWOWE PRODUKTY ROLNE POCHODZĄCE ZE WSPÓLNOTY

(o których mowa w art. 27 ust. 3 lit. b))

Należności celne dotyczące produktów wymienionych w niniejszym załączniku zostaną obniżone i zniesione zgodnie z następującym harmonogramem:

- dnia 1 stycznia 2007 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 80 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2008 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 60 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2009 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 40 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2010 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 0 % podstawowej stawki celnej;

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

"ZAŁĄCZNIK IIc

ALBAŃSKIE KONCESJE CELNE NA PODSTAWOWE PRODUKTY ROLNE POCHODZĄCE ZE WSPÓLNOT

(o których mowa w art. 27 ust. 3 lit. c))

Bezcłowe w ramach kontyngentu od dnia wejścia w życie niniejszej umowy

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

"ZAŁĄCZNIK III

KONCESJE CELNE WSPÓLNOTY NA ALBAŃSKIE RYBY I PRODUKTY RYBACTWA

Przywóz na teren Wspólnoty Europejskiej następujących produktów pochodzących z Albanii podlega określonym poniżej koncesjom:

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

"PROTOKÓŁ 2

W SPRAWIE HANDLU POMIĘDZY ALBANIĄ A WSPÓLNOTĄ W SEKTORZE PRZETWORZONYCH PRODUKTÓW ROLNYCH

(Protokół 2 DO USiS)

Artykuł  1
1.
Wspólnota oraz Albania stosują w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych stawki celne wymienione odpowiednio w załączniku I oraz w załączniku IIa, IIb, IIc i IId, zgodnie z warunkami tam wymienionymi, niezależnie od tego czy są ograniczone przez kontyngent.
2.
Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia decyduje o:

– rozszerzeniu wykazu przetworzonych produktów rolnych, na mocy niniejszego protokołu,

– zmianach stawek celnych określonych w załączniku I oraz IIb, IIc i IId,

– zwiększeniu lub zniesieniu kontyngentów taryfowych.

Artykuł  2

Stawki celne stosowane na podstawie art. 1 mogą zostać obniżone decyzją Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia:

– jeżeli w handlu między Wspólnotą i Albanią obniżone są stawki celne stosowane do produktów podstawowych, lub

– w odpowiedzi na obniżkę wynikającą z wzajemnych koncesji dotyczących przetworzonych produktów rolnych.

Obniżkę przewidzianą w tiret pierwszym oblicza się w oparciu o część stawki celnej wskazanej jako element rolny, który powinien odpowiadać produktom rolnym rzeczywiście wykorzystywanym do produkcji określonych przetworzonych produktów rolnych i który jest odliczany od stawki celnej stosowanej do podstawowych produktów rolnych.

Artykuł  3

Wspólnota i Albania informują się wzajemnie o uzgodnieniach administracyjnych przyjętych w stosunku do produktów objętych niniejszym protokołem. Uzgodnienia te powinny zapewnić równe traktowanie wszystkich zainteresowanych stron i powinny być możliwie jak najprostsze i jak najbardziej elastyczne.

Załącznik I

Cła stosowane w przywozie do Wspólnoty przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Albanii

W przywozie do Wspólnoty wymienionych poniżej przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Albanii obowiązują zerowe stawki celne.

grafika

Załącznik IIa

Cła stosowane w przywozie do Albanii

przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty w przywozie do Albanii wymienionych poniżej produktów pochodzących ze Wspólnoty obowiązują zerowe stawki celne.

grafika

Załącznik IIb

Albańskie koncesje celne na przetworzone produkty rolnepochodzące ze Wspólnoty

Należności celne dotyczące produktów wymienionych w niniejszym załączniku zostaną obniżone i zniesione zgodnie z następującym harmonogramem:

- dnia 1 stycznia 2007 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 80 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2008 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 60 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2009 r. cła przywozowe zostaną obniżone do 40 % podstawowej stawki celnej;

- dnia 1 stycznia 2010 r. pozostałe cła zostaną zniesione.

grafika

Załącznik IIc

W przypadku przetworzonych produktów rolnych wymienionych w niniejszym załączniku stawki celne KNU będą nadal obowiązywały w dniu wejścia w życie niniejszej umowy.

grafika

Załącznik IId

Roczne stawki celne obowiązujące w przypadku przywozu do Albanii przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty

Przywóz do Albanii następujących produktów pochodzących ze Wspólnoty podlegaja zerowej stawce celnej w ramach rocznych kontyngentów taryfowych określonych poniżej. W przypadku wielkości przekraczających kontyngenty taryfowe obowiązują warunki wymienione w załączniku IIa, załączniku IIb i załączniku IIc.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

"PROTOKÓŁ 4

DOTYCZĄCY DEFINICJI POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE« I METOD WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ W ZAKRESIE STOSOWANIA POSTANOWIEŃ NINIEJSZEJ UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ I REPUBLIKĄ ALBANII

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Na potrzeby niniejszego protokołu:

a) »wytwarzanie« oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) »materiał« oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

c) »produkt« oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) »towary« oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) »wartość celna« oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 roku (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) »cena ex-works« oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi we Wspólnocie lub w Albanii, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyjątkiem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony;

g) »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w czasie przywozu lub, jeśli nie jest ona znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Albanii;

h) »wartość materiałów pochodzących« oznacza wartość takich materiałów, zgodnie z definicją zawartą w lit. g) stosowaną odpowiednio;

i) »wartość dodana« oznacza cenę ex-works pomniejszoną o wartość celną użytych materiałów pochodzących z innych krajów, wymienionych w art. 3 i 4, lub - w przypadkach gdy wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona - o pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Albanii;

j) »działy« i »pozycje« oznaczają działy i pozycje (czterocyfrowe kody) stosowane w nomenklaturze stanowiącej zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów, zwany w niniejszym protokole »zharmonizowanym systemem« lub »HS«;

k) określenie »klasyfikowany« odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji;

l) »przesyłka« oznacza produkty, które są albo łącznie wysłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

m) »terytoria« obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE«

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1.
Na potrzeby wdrażania niniejszej umowy następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu art. 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu art. 6 niniejszego protokołu;

2.
Na potrzeby wdrażania niniejszej umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z Albanii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Albanii w rozumieniu art. 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Albanii zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Albanii w rozumieniu art. 6 niniejszego protokołu.

Artykuł  3

Kumulacja we Wspólnocie

1.
Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 1, produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące z Albanii, ze Wspólnoty lub jakiegokolwiek innego kraju lub terytorium uczestniczącego w procesie stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej(1) lub materiały pochodzące z Turcji, do których ma zastosowanie decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r(2)., pod warunkiem że produkty te zostały we Wspólnocie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby materiały takie zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.
2.
Gdy obróbka lub przetworzenie dokonane we Wspólnocie nie wykraczają poza operacje określone w art. 7, otrzymany produkt uważa się za pochodzący ze Wspólnoty tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość wykorzystanych materiałów pochodzących z któregokolwiek innego kraju lub terytorium, o którym mowa w ust. 1. W przypadku gdy powyższe warunki nie są spełnione, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących, użytych w procesie produkcji we Wspólnocie.
3.
Produkty pochodzące z krajów lub terytoriów, o których mowa w ust. 1, które nie są poddawane obróbce lub przetwarzaniu we Wspólnocie, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywiezienia ich do jednego z tych krajów lub terytoriów.
4.
Kumulacja przewidziana w niniejszym artykule ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy krajami lub terytoriami ubiegającymi się o uzyskanie statusu pochodzenia a krajem przeznaczenia ma zastosowanie preferencyjna umowa handlowa zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT);

b) materiały i produkty uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z regułami zawartymi w niniejszym protokole;

oraz

c) powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymagań niezbędnych do zastosowania kumulacji zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w Albanii zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C).

Wspólnota, poprzez Komisję Wspólnot Europejskich, informuje Albanię o szczegółach umów oraz o odpowiednich regułach pochodzenia, które mają zastosowanie do innych krajów lub terytoriów, o których mowa w ust. 1.

Z zakresu kumulacji przewidzianej w niniejszym artykule wyłącza się produkty wymienione w załączniku V.

Artykuł  4

Kumulacja w Albanii

1.
Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 2, produkty uważa się za pochodzące z Albanii, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące ze Wspólnoty, z Albanii lub jakiegokolwiek innego kraju lub terytorium uczestniczącego w procesie stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej(1) lub materiały pochodzące z Turcji, do których ma zastosowanie decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r.(3), pod warunkiem że produkty te zostały w Albanii poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby materiały takie zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.
2.
Gdy obróbka lub przetworzenie dokonane w Albanii nie wykraczają poza operacje określone w art. 7, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z Albanii tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość wykorzystanych materiałów pochodzących z któregokolwiek innego kraju lub terytorium, o którym mowa w ust. 1. W przypadku gdy powyższe warunki nie są spełnione, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących, użytych w procesie produkcji w Albanii.
3.
Produkty pochodzące z krajów lub terytoriów, o których mowa w ust. 1, które nie są poddawane obróbce lub przetwarzaniu w Albanii, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywiezienia ich do jednego z tych krajów lub terytoriów.
4.
Kumulacja przewidziana w niniejszym artykule ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy krajami lub terytoriami ubiegającymi się o uzyskanie statusu pochodzenia a krajem przeznaczenia ma zastosowanie preferencyjna umowa handlowa zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT);

b) materiały i produkty uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z regułami zawartymi w niniejszym protokole;

oraz

c) powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymagań niezbędnych do zastosowania kumulacji zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w Albanii zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C).

Albania, poprzez Komisję Wspólnot Europejskich, informuje Wspólnotę o szczegółach umów, w tym o datach ich wejścia w życie, oraz o odpowiednich regułach pochodzenia, które mają zastosowanie do innych krajów lub terytoriów, o których mowa w ust. 1.

Z zakresu kumulacji przewidzianej w niniejszym artykule wyłącza się produkty wymienione w załączniku V.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1.
Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Albanii:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Albanii przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów określonych w lit. f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzyskiwania surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub podglebia poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub podglebia;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).

2.
Określenia »ich statki« i »ich statki-przetwórnie« użyte w ust. 1 lit. f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków-przetwórni:

a) które są zarejestrowane lub odnotowane w jednym z państw członkowskich Wspólnoty lub w Albanii;

b) które pływają pod banderą państwa członkowskiego Wspólnoty lub pod banderą Albanii;

c) które są przynajmniej w 50 % własnością obywateli państw członkowskich Wspólnoty lub Albanii lub spółki z siedzibą zarządu w jednym z tych państw, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych organów są obywatele państw członkowskich Wspólnoty lub Albanii i w których ponadto - w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością - przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw, do ich podmiotów publicznych lub obywateli tych państw;

d) których kapitan i oficerowie są obywatelami państw członkowskich Wspólnoty lub obywatelami Albanii; oraz

e) których załogi składają się przynajmniej w 75 % z obywateli państw członkowskich Wspólnoty lub obywateli Albanii.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1.
Na potrzeby stosowania art. 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, jeśli spełnione są warunki określone w wykazie zawartym w załączniku II.

Wspomniane warunki wskazują, w odniesieniu do wszystkich produktów objętych umową, na obróbkę lub przetworzenie, które muszą zostać wykonane na materiałach niepochodzących, użytych przy wytwarzaniu, i są stosowane wyłącznie w odniesieniu do tych materiałów. Odpowiednio, jeżeli produkt, który uzyskał status produktu pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie, jest użyty do wytworzenia innego produktu, to warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania.

2.
Niezależnie od ust. 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu;

b) żadna z wartości procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie została przekroczona przy zastosowaniu niniejszego ustępu.

Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych rozdziałami 50-63 zharmonizowanego systemu.

3.
ust. 1 i 2 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 7.
Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1.
Bez uszczerbku dla ust. 2, następujące czynności uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie do nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi określone w art. 6 zostały spełnione:

a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) łączenie i rozłączanie paczek;

c) mycie, czyszczenie, odkurzanie, usuwanie warstwy utlenionej, oleju, farby lub innych warstw pokrywających;

d) prasowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite bielenie, polerowanie i glazurowanie zbóż lub ryżu;

g) czynności polegające na barwieniu cukru lub formowaniu kostek cukru; h) obieranie, drylowanie i łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, zwykłe szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikacja, ocenianie, dopasowanie (łącznie z tworzeniem zestawów artykułów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, puszkach, flakonach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach itp. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, logo i innych podobnych znaków odróżniających;

m) zwykłe mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów; mieszanie cukru z dowolnymi innymi materiałami;

n) zwykły montaż części artykułów dla otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktów na części;

o) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w lit. a)-n);

p) ubój zwierząt.

2.
Wszystkie czynności przeprowadzone we Wspólnocie lub w Albanii w odniesieniu do danego produktu będą rozważane łącznie do celów określenia, czy przetworzenie lub obróbkę, jakim został poddany dany produkt należy uznać za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.
Artykuł  8

Jednostka kwalifikacyjna

1.
Jednostką kwalifikacyjną na potrzeby stosowania postanowień niniejszego protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze zharmonizowanego systemu.

Wynika z tego, że:

a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów sklasyfikowany jest na warunkach przewidzianych w zharmonizowanym systemie w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) jeżeli przesyłka składa się z szeregu identycznych produktów sklasyfikowanych w tej samej pozycji zharmonizowanego systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie na potrzeby stosowania postanowień niniejszego protokołu.

2.
Jeżeli, zgodnie z regułą ogólną 5 zharmonizowanego systemu, opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.
Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia wysyłane z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w jego cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za stanowiące całość z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, o których mowa.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy, jak zdefiniowano w regule ogólnej 3 zharmonizowanego systemu, uważa się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to jest on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest pochodzący, nie jest niezbędne ustalenie pochodzenia wykorzystywanych w procesie jego wytwarzania:

a) energii i paliwa;

b) fabryki i wyposażenia;

c) maszyn i narzędzi;

d) towarów, które nie wchodzą i które nie są przeznaczone do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1.
Z wyjątkiem sytuacji przewidzianych w art. 3 i 4 oraz w ust. 3 niniejszego artykułu, warunki uzyskania statusu pochodzenia produktu określone w tytule II muszą być spełniane w sposób ciągły we Wspólnocie lub w Albanii.
2.
Z wyjątkiem sytuacji przewidzianych w art. 3 i 4, jeżeli produkty pochodzące wywiezione ze Wspólnoty lub z Albanii do innego kraju są przywożone ponownie, należy je uważać za niepochodzące, chyba że zgodnie z wymogami organów celnych można wykazać, że:

a) towary powracające są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione;

oraz

b) nie zostały one poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne dla zachowania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w kraju, do którego zostały wywiezione lub gdy były przedmiotem wywozu.

3.
Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami okrelonymi w tytule II nie ma wpływu obróbka lub przetworzenie - wykonane poza granicami Wspólnoty lub Albanii - materiałów wywiezionych ze Wspólnoty lub Albanii, a następnie tam ponownie przywiezionych, pod warunkiem że:

a) materiały te zostały w całości uzyskane we Wspólnocie lub w Albanii lub były przed wywozem poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności wymienione w art. 7;

oraz

b) można wykazać, w sposób satysfakcjonujący organy celne, że:

i) towary ponownie przywiezione zostały uzyskane poprzez obróbkę lub przetworzenie materiałów wywiezionych;

oraz

ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza granicami Wspólnoty lub Albanii zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu końcowego, dla którego wnioskowano o status pochodzenia.

4.
Na potrzeby stosowania ust. 3, warunki uzyskania statusu pochodzenia okrelone w tytule II nie mają zastosowania do obróbki ani przetwarzania wykonanego poza granicami Wspólnoty lub Albanii. Jednak w przypadku gdy zgodnie z listą zawartą w załączniku II stosowana jest zasada określająca maksymalną wartość dla wszystkich materiałów niepochodzących wykorzystanych w produkcji do określania statusu pochodzenia produktu końcowego, łączna wartość materiałów niepochodzących wykorzystanych na terytorium zainteresowanej strony, wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza granicami Wspólnoty lub Albanii zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, nie powinna przekroczyć podanej wartości procentowej.
5.
Na potrzeby stosowania postanowień ust. 3 i 4, »całkowitą wartość dodaną« należy rozumieć jako wszystkie koszty poniesione poza Wspólnotą lub Albanią, w tym wartość użytych tam do produkcji materiałów.
6.
Postanowienia ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów, które nie spełniają warunków określonych w załączniku II, lub które mogą być uznane za przetworzone lub obrobione w stopniu wystarczającym jedynie po zastosowaniu marginesu tolerancji, o którym mowa w art. 6 ust. 2.
7.
Postanowienia ust. 3 i 4 nie dotyczą produktów objętych działami 50-63 zharmonizowanego systemu.
8.
Wszelkie czynności obróbki lub przetwarzania objęte postanowieniami niniejszego artykułu oraz wykonywane poza terytorium Wspólnoty lub Albanii przeprowadza się w ramach procedury uszlachetniania biernego lub podobnych procedur.
Artykuł  13

Transport bezpośredni

1.
Preferencyjne traktowanie przewidziane w umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi niniejszego protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Wspólnotą a Albanią, lub przez terytoria innych krajów lub terytoria, o których mowa w art. 3 i 4. Jednakże produkty stanowiące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod nadzorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i że nie zostaną poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiakolwiek czynność wymagana dla zachowania ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytoria inne niż terytorium Wspólnoty lub Albanii.

2.
Wykazanie spełnienia warunków określonych w ust. 1 następuje poprzez przedstawienie organom celnym kraju przywozu:

a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:

i) zawierającego dokładny opis produktów;

ii) zawierającego datę wyładunku i ponownego załadunku produktów oraz, o ile ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu;

oraz

iii) poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu;

lub

c) w przypadku braku powyższych, jakiegokolwiek dokumentu poświadczającego spełnienie tych warunków.

Artykuł  14

Wystawy

1.
Produkty pochodzące wysłane w celu wystawienia w kraju lub na terytorium innym niż te, o których mowa w art. 3 i 4, które to produkty po wystawieniu sprzedaje się w celu przywozu do Wspólnoty lub Albanii, podlegają przy przywozie postanowieniom umowy, pod warunkiem wykazania zgodnie z wymogami organów celnych, że:

a) eksporter nadał te produkty z terytorium Wspólnoty lub Albanii do państwa, w którym odbywa się wystawa oraz że wystawiał tam te produkty;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie we Wspólnocie lub w Albanii;

c) produkty zostały odesłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

oraz

d) produkty nie były, od momentu ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2.
Dowód pochodzenia musi zostać wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i przedstawiony organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Musi być w nim wskazana nazwa i adres wystawy. W stosownych przypadkach może być wymagana dodatkowa dokumentacja dotycząca warunków, na których produkty były wystawione.
3.
ust. 1 stosuje się do wszelkich wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych, które nie są zorganizowane na użytek prywatny w sklepach lub pomieszczeniach handlowych w celu sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie których dane produkty pozostają pod kontrolą celną.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  15

Zakaz zwrotu należności celnychlub zwolnienia z należności celnych

1.
Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty, z Albanii lub z jednego z krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie są obejmowane we Wspólnocie lub w Albanii zwrotem żadnego rodzaju należności celnych ani zwolnieniem z nich.
2.
Zakaz określony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich uregulowań w zakresie zwrotu, umorzenia lub zwolnienia, w całości lub części, z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym stosowanych we Wspólnocie lub w Albanii w odniesieniu do materiałów użytych w procesie wytwarzania, jeżeli taki zwrot, umorzenie lub zwolnienie stosowane są - w sposób bezpośredni lub pośredni - w przypadku gdy produkty uzyskane z tych materiałów są wywożone, a nie w przypadku gdy pozostają one do użytku we Wspólnocie lub w Albanii.
3.
Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia w każdym momencie, na wniosek organów celnych, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia danych produktów i że wszystkie należności celne lub opłaty o skutku równoważnym, stosowane w odniesieniu do takich materiałów, zostały uiszczone.
4.
Postanowienia ust. 1-3 stosuje się również do opakowań w rozumieniu art. 8 ust. 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu art. 9 oraz zestawów w rozumieniu art. 10, gdy takie przedmioty są niepochodzące.
5.
Postanowienia ust. 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów, w odniesieniu do których umowa ma zastosowanie. Ponadto nie stanowią one przeszkody dla stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych przy wywozie zgodnie z postanowieniami umowy.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymogi ogólne

1.
Produkty pochodzące ze Wspólnoty przy przywozie do Albanii oraz produkty pochodzące z Albanii przy przywozie do Wspólnoty podlegają postanowieniom umowy po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR 1, którego wzór znajduje się w załączniku III; lub

b) w przypadkach określonych w art. 22 ust. 1, deklaracji (zwanej dalej »deklaracją na fakturze«), sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować; tekst deklaracji na fakturze zamieszczony jest w załączniku IV.

2.
Niezależnie od ust. 1 produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu podlegają, w przypadkach określonych w art. 27, postanowieniom umowy bez konieczności przedkładania jakiegokolwiek z dokumentów określonych w tym ustępie.
Artykuł  17

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR 1

1.
Świadectwo przewozowe EUR 1 wystawiane jest przez organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek sporządzony przez eksportera lub - na jego odpowiedzialność - przez jego upoważnionego przedstawiciela.
2.
W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełniają zarówno świadectwo przewozowe EUR 1, jak i formularz wniosku, których wzory zamieszczone są w załączniku III. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została niniejsza umowa oraz zgodnie z prawem kraju wywozu. Jeśli sporządzane są odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów musi być zamieszczony w polu do tego przeznaczonym bez pozostawiania wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, należy nakreślić linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu oraz przekreślić puste miejsce.
3.
Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR 1 jest zobowiązany do przedłożenia w dowolnym momencie na żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym świadectwo przewozowe EUR 1 jest wystawiane, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów i spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.
4.
Świadectwo przewozowe EUR 1 wystawiają organy celne państwa członkowskiego Wspólnoty lub Albanii, jeżeli dane produkty można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Albanii lub z innych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, i spełniające inne wymogi niniejszego protokołu.
5.
Organy celne wystawiające świadectwo przewozowe EUR 1 podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić weryfikację ksiąg rachunkowych eksportera lub innego rodzaju kontrolę, którą uznają za stosowną. Organy celne wystawiające świadectwo zapewniają także, aby formularze, o których mowa w ust. 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający możliwość dodania fałszywych wpisów.
6.
Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR 1 wskazuje się w polu 11 świadectwa.
7.
Świadectwo przewozowe EUR 1 wystawiają organy celne i udostępniają je eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia.
Artykuł  18

Świadectwa przewozowe EUR 1 wystawiane z mocą wsteczną

1.
Niezależnie od art. 17 ust. 7 świadectwo przewozowe EUR 1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, do których się odnosi, jeżeli:

a) nie zostało ono wystawione w chwili dokonywania wywozu z powodu błędu lub niezamierzonych pominięć lub zaistnienia innych szczególnych okoliczności; lub

b) zgodnie z wymogami organów celnych wykazano, że świadectwo przewozowe EUR 1 zostało wystawione, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie.

2.
W celu zastosowania ust. 1 eksporter musi wskazać w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR 1 oraz podać przyczyny wystąpienia z wnioskiem.
3.
Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR 1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, że informacje zawarte we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.
4.
W certyfikatach EUR 1 wystawionych z mocą wsteczną umieszcza się następujący wpis w języku angielskim: »ISSUED RETROSPECTIVELY«
5.
Wpis, o którym mowa w ust. 4 umieszcza się w rubryce »Uwagi« świadectwa przewozowego EUR 1.
Artykuł  19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR 1

1.
W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR 1, eksporter może zwrócić się do organów celnych, które je wystawiły, z wnioskiem o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.
2.
Duplikat wystawiony w ten sposób zawiera następującą adnotację w języku angielskim: »DUPLICATE«
3.
Adnotację, o której mowa w ust. 2 umieszcza się w polu »Uwagi« duplikatu świadectwa przewozowego EUR 1.
4.
Duplikat musi być opatrzony datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR 1 i uzyskuje ważność od tej daty.
Artykuł  20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR 1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące są poddawane kontroli urzędu celnego we Wspólnocie lub w Albanii, oryginalny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony, na potrzeby wysłania wszystkich tych produktów lub niektórych z nich do innego miejsca we Wspólnocie lub w Albanii, jednym lub kilkoma świadectwami przewozowymi EUR 1. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR 1 wystawiane są przez urząd celny, pod kontrolą którego znajdują się produkty.

Artykuł  21

Rozróżnienie księgowe

1.
W przypadku wystąpienia znacznych kosztów lub poważnych trudności związanych z oddzielnym magazynowaniem materiałów pochodzących i niepochodzących, które są identyczne i wymienne, organy celne mogą, na pisemny wniosek zainteresowanych, zezwolić na stosowanie tak zwanej metody »rozróżnienia księgowego« przy zarządzaniu magazynowaniem takich materiałów.
2.
Metoda ta musi pozwalać na to, by w danym okresie rozrachunkowym, ilość produktów uzyskanych, które można uznać za »pochodzące«, była taka sama jak ilość, która zostałaby uzyskana w przypadku fizycznego rozdzielenia magazynowanych materiałów.
3.
Organy celne mogą udzielić takiego pozwolenia z zastrzeżeniem wszelkich warunków, jakie uznają za stosowne.
4.
Metoda ta jest rejestrowana i stosowana na podstawie ogólnych reguł księgowych mających zastosowanie w kraju wytworzenia produktu.
5.
Korzystający z tej metody może, zależnie od okoliczności, sporządzać lub występować z wnioskiem o dowody pochodzenia w odniesieniu do takiej ilości produktów, jakie można uznać pochodzące. Na wniosek organów celnych korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami.
6.
Organy celne kontrolują sposób korzystania z pozwolenia i mogą je cofnąć w każdej chwili, gdy korzystający w jakikolwiek sposób czyni z niego niewłaściwy użytek lub nie spełnia któregokolwiek z pozostałych warunków określonych w niniejszym protokole.
Artykuł  22

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1.
Deklaracja na fakturze, o której mowa w art. 16 ust. 1 lit. b), może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 23,

lub

b) przez dowolnego eksportera w przypadku przesyłki składającej się z jednego bądź kilku opakowań zawierających produkty pochodzące, których ogólna wartość nie przekracza 6.000 EUR

2.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli dane produkty można uznać za pochodzące ze Wspólnoty, z Albanii lub z jednego z pozostałych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, oraz jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
3.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w każdej chwili, na wniosek organów celnych kraju wywozu, wszystkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.
4.
Eksporter sporządza deklarację na fakturze wpisując na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, deklarację, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest sporządzana odręcznie, powinna być napisana tuszem, drukowanymi literami.
5.
Deklaracje na fakturze zostają opatrzone własnoręcznym podpisem eksportera. Od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 23 nie wymaga się jednak podpisu na takich deklaracjach, pod warunkiem że złoży on organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za każdą deklarację na fakturze, która go identyfikuje, tak jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.
6.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty do których się odnosi są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że zostanie ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.
Artykuł  23

Upoważniony eksporter

1.
Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić eksportera (zwanego dalej »upoważnionym eksporterem«) dokonującego częstych wysyłek produktów na mocy niniejszej umowy, do sporządzania deklaracji na fakturze, niezależnie od wartości wywożonych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie musi przedstawić, w sposób satysfakcjonujący organy celne, wszelkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania pochodzenia produktów oraz spełnienia wszystkich innych wymogów niniejszego protokołu.
2.
Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.
3.
Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który musi zostać zamieszczony na deklaracji na fakturze.
4.
Organy celne kontrolują sposób korzystania z upoważnienia przez upoważnionego eksportera.
5.
Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie. Dokonują tego, jeśli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie spełnia już warunków, o których mowa w ust. 2 lub w inny sposób niewłaściwie wykorzystuje upoważnienie.
Artykuł  24

Okres ważności dowodu pochodzenia

1.
Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju wywozu i musi być przedłożony w wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.
2.
Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym kraju przywozu po terminie ich przedstawienia określonym w ust. 1 mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli nieprzedłożenie tych dokumentów w terminie jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.
3.
W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem, organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem wspomnianego terminu.
Artykuł  25

Przedkładanie dowodów pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Organy te mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz zażądać, aby do zgłoszenia przywozowego zostało dołączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki stosowania umowy.

Artykuł  26

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej 2 lit. a) zharmonizowanego systemu, należące do sekcji XVI i XVII lub objęte pozycjami 7308 i 9406 zharmonizowanego systemu, przywożone są partiami, organom celnym przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia przy przywozie pierwszej partii.

Artykuł  27

Zwolnienie z obowiązku przedstawienia dowodu pochodzenia

1.
Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część bagażu osobistego podróżnych mogą zostać uznane za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu i że nie ma żadnych wątpliwości co do wiarygodności takiego zgłoszenia. W przypadku przesyłek pocztowych takie oświadczenie może zostać umieszczone na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.
2.
Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.
3.
Ponadto łączna wartość takich produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek i 1.200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.
Artykuł  28

Dokumenty potwierdzające

Dokumenty, o których mowa w art. 17 ust. 3 i art. 22 ust. 3, potwierdzające, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR 1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Albanii lub z jednego z innych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, i spełniające pozostałe wymogi niniejszego protokołu, mogą m.in. obejmować:

a) bezpośrednie dowody dotyczące procesów przeprowadzonych przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, zawarte na przykład w jego rachunkach lub dokumentach księgowych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Albanii, jeśli takie dokumenty są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające dokonanie obróbki lub przetworzenia materiałów we Wspólnocie lub w Albanii, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Albanii, jeśli takie dokumenty są wykorzytywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR 1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie, w Albanii lub w jednym z innych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, zgodnie z regułami pochodzenia identycznymi z regułami niniejszego protokołu;

e) odpowiednie dowody dotyczące obróbki lub przetworzenia przeprowadzonego poza Wspólnotą lub Albanią zgodnie z art. 12, potwierdzające, że spełniono wymogi zawarte w tym artykule.

Artykuł  29

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1.
Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR 1 przechowuje dokumenty określone w art. 17 ust. 3 przez okres co najmniej trzech lat.
2.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty określone w art. 22 ust. 3 przez okres co najmniej trzech lat.
3.
Organy celne kraju wywozu wystawiające świadectwo przewozowe EUR 1 przechowują formularz wniosku określony w art. 17 ust. 2 przez okres co najmniej trzech lat.
4.
Organy celne kraju przywozu przechowują przedstawione im świadectwa przewozowe EUR 1 i deklaracje na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.
Artykuł  30

Niezgodności i błędy formalne

1.
Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym w celu spełnienia formalności związanych z przywozem produktów nie wpływa na ważność dowodu pochodzenia, jeżeli zostanie odpowiednio dowiedzione, że dany dokument rzeczywiście odpowiada przedstawionym produktom.
2.
Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do poprawności oświadczeń złożonych w dokumencie.
Artykuł  31

Kwoty wyrażone w EUR

1.
Na użytek stosowania art. 22 ust. 1 lit. b) i art. 27 ust. 3, w przypadkach gdy produkty są fakturowane w walucie innej niż EUR, kwoty wyrażone w walucie krajowej państwa członkowskiego Wspólnoty, Albanii lub innych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, stanowiące równowartość kwot wyrażonych w EUR, są określane corocznie przez dane kraje.
2.
Przesyłka podlega postanowieniom art. 22 ust. 1 lit. b) lub art. 27 ust. 3 na podstawie wartoci w walucie, w której sporządzona jest faktura, zgodnie z kwotą ustaloną przez zainteresowane państwo.
3.
Kwoty podawane w jakiejkolwiek walucie krajowej stanowią równowartość kwot wyrażonych w EUR według kursu z pierwszego dnia roboczego października. Kwoty wyrażone w walutach krajowych zgłaszane są Komisji Wspólnot Europejskich do dnia 15 października i obowiązują od 1 stycznia następnego roku. Komisja Wspólnot Europejskich powiadamia pozostałe kraje o wysokości kwot wyrażonych w walutach krajowych.
4.
Dany kraj może zaokrąglić w górę lub w dół kwoty otrzymane po przeliczeniu kwoty wyrażonej w EUR na swoją walutę krajową. Kwota po zaokrągleniu nie może różnić się od kwoty otrzymanej po przeliczeniu o więcej niż 5 %. Dany kraj może pozostawić bez zmian kwoty wyrażone w walucie krajowej stanowiące równowartość kwot wyrażonych w EUR, jeżeli w wyniku corocznego ich dostosowywania przewidzianego w ust. 3 kwoty te po dokonaniu przeliczenia, a przed zaokrągleniem, uległyby podwyższeniu o nie więcej niż 15 % równowartości kwoty wyrażonej w walucie krajowej. Równowartość kwoty wyrażonej w walucie krajowej może być pozostawiona bez zmian, jeżeli przeliczenie spowodowałoby obniżenie tej równowartości kwoty wyrażonej w walucie krajowej.
5.
Kwoty wyrażone w EUR podlegają przeglądowi dokonywanemu przez Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia na wniosek Wspólnoty lub Albanii. Przy przeprowadzaniu wspomnianego przeglądu Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia uwzględnia potrzebę zachowania skutków odnośnych ograniczeń uwzględniając wartości rzeczywiste. W tym celu może on podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w EUR

TYTUŁ  VI

UZGODNIENIA DOTYCZĄCE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  32

Wzajemna pomoc

1.
Organy celne państw członkowskich Wspólnoty i Albanii udostępniają sobie wzajemnie za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wystawianiu świadectw przewozowych EUR 1 oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze.
2.
W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego protokołu, Wspólnota i Albania za pośrednictwem właściwych organów administracji celnej udzielają sobie wzajemnej pomocy przy sprawdzaniu autentyczności świadectw przewozowych EUR 1 lub deklaracji na fakturze i poprawności informacji podanych w tych dokumentach.
Artykuł  33

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1.
Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadzane są wyrywkowo lub za każdym razem, kiedy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszego protokołu.
2.
Na użytek stosowania postanowień ust. 1, organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR 1 oraz fakturę, jeżeli została ona przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, podając w stosownych przypadkach powody złożenia wniosku o weryfikację. Wszelkie uzyskane dokumenty lub informacje wskazujące, że informacje podane na dowodzie pochodzenia są nieprawdziwe, są przekazywane wraz z wnioskiem o przeprowadzenie weryfikacji.
3.
Weryfikację przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić weryfikację ksiąg rachunkowych eksportera lub innego rodzaju kontrolę, którą uznają za stosowną.
4.
Jeżeli organy celne kraju przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu przyznania preferencyjnego traktowania w odniesieniu do danych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, oferują importerowi możliwość zwolnienia tych produktów, z zastrzeżeniem podjęcia wobec nich wszelkich środków ostrożności, jakie uznają za niezbędne.
5.
Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację są jak najszybciej informowane o jej wynikach. Wyniki muszą jasno wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty można uznać za pochodzące ze Wspólnoty, z Albanii lub z jednego z pozostałych krajów lub terytoriów, o których mowa w art. 3 i 4, oraz czy spełniają one pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
6.
Jeśli w przypadkach uzasadnionych wątpliwości brak jest odpowiedzi w terminie dziesięciu miesięcy od dnia przedstawienia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, odmawiają przyznania preferencji.
Artykuł  34

Rozstrzyganie sporów

Jeżeli sporów dotyczących procedur weryfikacji, o których mowa w art. 33, nie można rozstrzygnąć między organami celnymi, które wystąpiły z wnioskiem o weryfikację, a organami odpowiedzialnymi za przeprowadzenie takiej weryfikacji lub w przypadku wątpliwości związanych z interpretacją niniejszego protokołu, spór taki jest przedkładany Komitetowi Stabilizacji i Stowarzyszenia.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu tego kraju.

Artykuł  35

Sankcje

Wobec osób sporządzających lub przyczyniających się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawdziwe informacje w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów stosuje się sankcje.

Artykuł  36

Strefy wolnocłowe

1.
Wspólnota i Albania podejmują wszelkie kroki niezbędne do zapewnienia, by produkty będące przedmiotem handlu i objęte dowodem pochodzenia, których transport ma miejsce z wykorzystaniem strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani nie były poddawane czynnościom innym niż normalne stosowane w celu zapobieżenia zepsuciu.
2.
W drodze odstępstwa od postanowień ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Albanii są przywożone do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia i zostają poddane obróbce lub przetworzeniu, jeżeli dana obróbka lub przetworzenie są zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu, to właściwe organy celne wystawiają na wniosek eksportera nowe świadectwo przewozowe EUR 1.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  37

Stosowanie protokołu

1.
Użyte w art. 2 określenie »Wspólnota« nie obejmuje Ceuty i Melilli.
2.
Produkty pochodzące z Albanii przy przywozie do Ceuty i Melilli korzystają pod każdym względem z takiego samego traktowania celnego jak produkty pochodzące z obszaru celnego Wspólnoty na mocy protokołu 2 do Aktu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Albania stosuje wobec przywozu produktów objętych umową oraz pochodzących z Ceuty i Melilli taki sam system celny, jak dla produktów przywożonych oraz pochodzących ze Wspólnoty.
3.
Na użytek stosowania ust. 2 w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, niniejszy protokół stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem warunków specjalnych określonych w art. 38.
Artykuł  38

Warunki specjalne

1.
Pod warunkiem że były transportowane bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami art. 13, następujące produkty uważa się za:

1. pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do wytwarzania których użyto się produktów innych niż wymienione w lit. a), pod warunkiem że:

i) produkty te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

lub że

ii) produkty te pochodzą z Albanii lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności określone w art. 7;

2. pochodzące z Albanii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Albanii;

b) produkty uzyskane w Albanii, do wytworzenia których użyto produktów innych niż wymienione w lit. a) pod warunkiem że:

i) produkty te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności określone w art. 7.

2.
Ceutę i Melillę uważa się za jedno terytorium.
3.
Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza wpis »Albania« i »Ceuta i Melilla« w polu 2 świadectwa przewozowego EUR 1 lub na deklaracji na fakturze. Dodatkowo w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, pochodzenie towarów powinno być wskazane w polu 4 świadectwa przewozowego EUR 1 lub na deklaracji na fakturze.
4.
Organy celne Hiszpanii są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  39

Zmiany w protokole

Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia może zdecydować o wprowadzeniu zmian do niniejszego protokołu.

______

(1) Jak określono w konkluzjach Rady ds. Ogólnych z kwietnia 1997 r. i komunikacie Komisji z maja 1999 r. w sprawie ustanowienia procesu stabilizacji i stowarzyszenia z krajami Bałkanów Zachodnich

(2) Decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r. ma zastosowanie do produktów innych niż produkty rolne, określone w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, oraz innych niż węgiel i wyroby stalowe, określone w Układzie między Europejską Wspólnotą Węgla i Stali a Republiką Turcji w sprawie handlu produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (Dz.U. L 227 z 7/9/1996, s.3).

(3) Decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r. ma zastosowanie do produktów innych niż produkty rolne, określone w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, oraz innych niż węgiel i wyroby stalowe, określone w Układzie między Europejską Wspólnotą Węgla i Stali a Republiką Turcji w sprawie handlu produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.

Załącznik I

Uwagi wprowadzające do wykazu w załączniku II

Uwaga 1

Niniejszy wykaz określa warunki, które muszą spełniać wszystkie produkty, by zostać uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6 protokołu.

Uwaga 2

2.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują produkt uzyskany. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu stosowany w zharmonizowanym systemie, natomiast druga zawiera opis towarów zastosowany w danym systemie w odniesieniu do tej pozycji lub tego działu. Dla każdego wpisu w dwóch pierwszych kolumnach podano regułę określoną w kolumnie 3 lub 4. Jeżeli, w pewnych przypadkach, wpis w pierwszej kolumnie poprzedza »ex«, oznacza to, że regułę podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się wyłącznie do części pozycji opisanej w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się kilka numerów pozycji lub też podany jest tam numer działu i w związku z tym produkty w kolumnie 2 opisane są w sposób ogólny, odpowiednie reguły wymienione w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach zharmonizowanego systemu klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod pozycjami zebranymi w kolumnie 1.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów objętych tą samą pozycją, w każdym tiret zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy wpisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada reguła określona zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może wybrać zastosowanie albo reguły określonej w kolumnie 3, albo reguły określonej w kolumnie 4. Jeżeli kolumna 4 nie zawiera reguły dotyczącej pochodzenia, należy zastosować regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3

3.1. Przepisy art. 6 tego protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia, a które są używane do produkcji innych produktów, mają zastosowanie bez względu na to, czy wspomniany status został nabyty w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce znajdującej się na terytorium umawiającej się strony.

Przykład:

Silnik objęty pozycją 8407, dla którego reguła określa, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład nie może przekraczać 40 % ceny ex-works produktu, wytwarzany jest z »innej stali stopowej pobieżnie ukształtowanej przez kucie« objętej pozycją ex 7224.

Jeżeli odkuwka została wykonana we Wspólnocie z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dla pozycji ex 7224 w wykazie. Może ona zatem być liczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce czy w innej fabryce we Wspólnocie. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień wymaganej obróbki lub przetworzenia, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia i odwrotnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. W związku z tym, jeżeli reguła przewiduje, że na pewnym etapie wytwarzania można wykorzystać materiał niepochodzący, wykorzystanie tego materiału na wcześniejszym etapie wytwarzania jest dozwolone, natomiast na późniejszym etapie nie jest dozwolone.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeżeli w regule użyto sformułowania »Wytworzenie z materiałów objętych dowolną pozycją«, można wykorzystać materiały objęte dowolną pozycją (nawet materiały o takim samym opisie i tej samej pozycji co dany produkt), z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które również mogą być zawarte w regule.

Jednakże wyrażenie »Wytworzenie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją ...« lub »Wytworzenie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z materiałami objętymi tą samą pozycją, co produkt« oznacza, że można wykorzystać materiały objęte dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów o takim samym opisie jak produkt opisany w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli reguła w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może zostać użyty jeden lub więcej materiałów. Nie oznacza to, że należy użyć wszystkich materiałów.

Przykład:

Reguła mająca zastosowanie do tkanin objętych pozycjami 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że wśród innych materiałów można również użyć materiałów chemicznych. Reguła ta nie oznacza, że należy używać zarówno włókien naturalnych, jak i materiałów chemicznych; można użyć jednego lub drugiego rodzaju tych materiałów lub obydwu.

3.5. Jeżeli zamieszczona w wykazie reguła przewiduje, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, które ze względu na właściwe im cechy, nie mogą spełnić warunków reguły. (Patrz również: uwaga 6.2 poniżej w odniesieniu do wyrobów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych objętych pozycją 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż i ich pochodnych, nie wyklucza wykorzystania soli mineralnych, substancji chemicznych lub innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które nie mogą być wytwarzane z materiałów określonych w wykazie, jednak tego samego rodzaju materiały można wykorzystać do ich wytwarzania na wcześniejszym etapie.

Przykład:

W przypadku artykułów odzieżowych z ex działu 62 wytworzonych z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej klasy artykułów dozwolone jest wyłącznie stosowanie niepochodzącej przędzy, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego materiału nietkanego - nawet jeżeli materiałów nietkanych nie można wykonać z przędzy. W takich przypadkach materiał wyjściowy będzie zazwyczaj na etapie przed przędzą, tj. na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Oznacza to, iż maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższej wartości procentowej. Ponadto poszczególne wartości procentowe nie mogą być przekraczane w przypadku określonych materiałów, do których się odnoszą.

Uwaga 4

4.1. Użyte w wykazie określenie »włókna naturalne« odnosi się do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Określenie to jest ograniczone do etapu poprzedzającego etap przędzenia, włączając w to także odpady oraz, o ile nie wskazano inaczej, dotyczy ono także włókien zgrzebnych, czesankowych i inaczej przetworzonych, jednak nie przędzonych.

4.2. Określenie »włókna naturalne« obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0503, jedwab objęty pozycją 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objęte pozycjami 5101 do 5105, włókna bawełniane objęte pozycjami 5201 do 5203 oraz pozostałe włókna roślinne objęte pozycjami 5301 do 5305.

4.3. Określeń »pulpa włókiennicza«, »materiały chemiczne« i »materiały do produkcji papieru« użyto w wykazie do opisywania materiałów, które nie są klasyfikowane w działach 50 do 63, a które mogą być używane do wytworzenia włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz.

4.4. Określenie »włókna odcinkowe chemiczne« jest używane w wykazie w odniesieniu do kabla z włókna ciągłego syntetycznego lub sztucznego, włókien odcinkowych lub odpadów objętych pozycjami 5501 do 5507.

Uwaga 5

5.1. Jeżeli w stosunku do określonych produktów ujętych w wykazie dokonuje się odesłania do niniejszej uwagi, warunki określone w kolumnie 3 nie mają zastosowania do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych, użytych do wytworzenia tych produktów, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych. (Zobacz również uwagi 5.3 i 5.4 poniżej).

5.2. Jednakże tolerancja określona w uwadze 5.1 może mieć zastosowanie wyłącznie do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

- jedwab,

- wełna,

- gruba sierść zwierzęca,

- cienka sierść zwierzęca,

- włosie końskie,

- bawełna,

- materiały do produkcji papieru i papier,

- len,

- konopie siewne,

- juta i pozostałe włókna łykowe,

- sizal i pozostałe włókna tekstylne z rodzaju »Agave«,

- włókno kokosowe, manila, ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne,

- syntetyczne włókno ciągłe,

- sztuczne włókna ciągłe chemiczne,

- włókna ciągłe przewodzące prąd,

- syntetyczne włókna odcinkowe z polipropylenu,

- syntetyczne włókna odcinkowe z poliestru,

- syntetyczne włókna odcinkowe z poliamidu,

- syntetyczne włókna odcinkowe z poliakrylonitrylu,

- syntetyczne włókna odcinkowe z poliimidu,

- syntetyczne włókna odcinkowe z politetrafluoroetylenu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(siarczku fenylu),

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(chlorku winylu),

- inne syntetyczne włókna odcinkowe,

- sztuczne włókna odcinkowe z wiskozy,

- pozostałe sztuczne włókna odcinkowe,

- przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniowa,

- przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru, nawet rdzeniowa,

- produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, wklejonego za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju między dwie warstwy tworzywa sztucznego,

- pozostałe produkty objęte pozycją 5605.

Przykład:

Przędza objęta pozycją 5205 wykonana z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i włókien odcinkowych syntetycznych objętych pozycją 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego też mogą zostać użyte niepochodzące syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne, niespełniające reguł pochodzenia (zgodnie z którymi wymagana jest produkcja z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) pod warunkiem że ich masa całkowita nie przekracza 10 % masy przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana objęta pozycją 5112, zrobiona z przędzy wełnianej objętej pozycją 5107 i przędzy syntetycznej z włókien odcinkowych objętej pozycją 5509, jest tkaniną mieszaną. Dlatego też przędza syntetyczna, która nie spełnia reguł pochodzenia (wymagających wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (wymagających wytworzenia z włókien naturalnych niezgrzeblonych, nieczesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia) lub mieszanina tych dwóch może być użyta pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Tkanina rózgowa objęta pozycją 5802, wykonana z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny bawełnianej objętej pozycją 5210, jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną wykonaną z typów przędzy zakwalifikowanych do dwóch różnych pozycji, lub jeżeli same przędze są mieszankami.

Przykład:

Jeżeli dana tkanina rózgowa została wykonana z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny syntetycznej objętej pozycją 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami tekstylnymi, i tym samym tkanina rózgowa również jest produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających »przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniowego«, tolerancja dla tej przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających »pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, wklejonego za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju pomiędzy dwie warstwy tworzywa sztucznego«, tolerancja w odniesieniu do tego pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6

6.1. Jeżeli w wykazie dokonuje się odesłania do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyjątkiem podszewek i płótna krawieckiego), które nie spełniają warunków reguły podanej w kolumnie 3 wykazu dla danego produktu konfekcjonowanego, mogą być wykorzystywane, pod warunkiem że są klasyfikowane w pozycji innej niż produkt, a ich wartość nie przekracza 8 % ceny ex-works produktu.

6.2. Bez uszczerbku dla uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50 do 63, mogą być swobodnie wykorzystywane do produkcji wyrobów włókienniczych, nawet zawierających materiały włókiennicze.

Przykład:

Jeżeli podana w wykazie reguła przewiduje, że dla danego artykułu z materiału włókienniczego (takiego jak spodnie) konieczne jest wykorzystanie przędzy, nie wyklucza to wykorzystania artykułów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są klasyfikowane w działach 50 do 63. Z tego samego powodu nie wyklucza to stosowania zamków błyskawicznych, mimo iż zazwyczaj zawierają one materiały włókiennicze.

6.3. W przypadku gdy stosowana jest reguła określająca procentową zawartość danego materiału, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w rozdziałach 50-63, musi być uwzględniona przy obliczaniu wartości zastosowanych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7

7.1. »Procesami specyficznymi« na użytek pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja za pomocą rozpuszczalników selektywnych;

f) proces obejmujący wszystkie niżej wymienione zabiegi: przetwarzanie przy użyciu skoncentrowanego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywnym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja; h) alkilowanie;

i) izomeryzacja.

7.2. "Procesami specyficznymi" na użytek pozycji 2710, 2711 oraz 2712 są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja za pomocą rozpuszczalników selektywnych;

f) proces obejmujący wszystkie niżej wymienione zabiegi: przetwarzanie przy użyciu skoncentrowanego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywnym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

ij) izomeryzacja.

k) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710, odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, prowadzące do obniżenia o co najmniej 85 % zawartości siarki w odsiarczanych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) wyłącznie w odniesieniu do produktów objętych pozycją 2710, odparafinowywanie z zastosowaniem procesu innego niż filtrowanie;

m) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710, poddawanie działaniu wodoru przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 oC przy użyciu katalizatora, innego niż do celów odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalszego poddawania działaniu wodoru olejów smarowych objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie uważa się za proces specyficzny;

n) wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych objętych pozycją ex 2710, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, w temperaturze 300 oC, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe i oleje opałowe objęte pozycją ex 2710, poddawanie działaniu elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości;

p) w odniesieniu do tylko do produktów surowych (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy i parafina, zawierających w stosunku wagowym mniej niż 0,75 % oleju) objętych pozycją ex 2712, odolejanie przy pomocy krystalizacji frakcyjnej.

7.3. Na użytek pozycji ex 2707, 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste czynności, takie jak oczyszczanie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtracja, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki oraz wszelkiego rodzaju kombinacje tych czynności lub czynności podobnych, nie nadają pochodzenia.

Załącznik II

Wykaz procesów obróbki lub przetwarzania, którym należy poddać materiały niepochodzące, aby wytworzony produkt mógł uzyskać status pochodzenia

Niektóre produkty wymienione w wykazie mogą nie być objęte umową. W związku z powyższym konieczne jest sprawdzenie innych części umowy.

grafika

Załącznik III

Wzory świadectwa przewozowego EUR 1 i wniosku o wydanie świadectwa przewozowego EUR 1

Instrukcje dotyczące druku

1. Każdy formularz musi mieć wymiary 210 × 297 mm; dopuszcza się tolerancję do minus 5 mm lub plus 8 mm na długość. Należy stosować papier koloru białego, zwymiarowany do pisania, niezawierający masy ściernej, i o gramaturze nie niższej niż 25 g/m2. Papier powinien być pokryty siatką giloszową w kolorze zielonym, pozwalającą na wzrokowe wykrycie każdego fałszerstwa dokonanego przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych.

2. Właściwe organy umawiających się stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania formularzy lub zlecić ich druk zatwierdzonym drukarniom. W drugim przypadku każdy z formularzy musi zawierać odesłanie do takiego upoważnienia. Każdy formularz musi zawierać nazwę i adres drukarni lub znak, umożliwiający identyfikację drukarni. Formularz opatrzony jest numerem seryjnym, nadrukowanym lub nie, za pomocą którego może on być zidentyfikowany.

grafika

grafika

Załącznik IV

Tekst deklaracji na fakturze

Deklaracja na fakturze, której tekst znajduje się poniżej, powinna być sporządzona zgodnie z przypisami pod tekstem. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение №...(1)) декларира, че освен където ясно е отбелязано друго, тези продукти са с ....(2) преференциален произход.

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos a los que se refiere el presente documento [autorización aduanera n° ...(1)] declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ...(2).

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení ...(1)) prohlašuje, že kromě zřetelně označených, mají tyto výrobky preferenční původ v...(2).

Wersja w języku duńskim

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr....(1)), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ...(2).

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr....(1)) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte ...(2) Ursprungswaren sind.

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolli kinnitus nr. ...(1)) deklareerib, et need tooted on ...(2) sooduspäritoluga, välja arvatud juhul kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο [άδεια τελωνείου υπάριθ. ...(1)] δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής ...(2).

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No ...(1)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ...(2) preferential origin.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document [autorisation douanière n° ...(1)] déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ...(2).

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento [autorizzazione doganale n. ...(1)] dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale ...(2).

Wersja w języku łotewskim

To produktu eksportêtâjs, kuri ietverti šajâ dokumentâ (muitas atlauja Nr. ...(1)), deklarě, ka, izņemot tur, kur ir citâdi skaidri noteikts, šiem produktiem ir preferenciâla izcelsme ...(2). '

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente išvardytų prekių eksportuotojas (muitinés liudijimo Nr ...(1)) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra ...(2) preferencins kilmés prekés.

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmányban szereplö áruk exportôre (vámfelhatalmazási szám: ...(1)) kijelentem, hogy eltérő egyértelmú jelzés hiányában az áruk preferenciális ...(2) származásúak.

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. ...(1)) jiddikjara li, ħlief fejn indikat diversament b'mod ċar, dawn il-prodotti huma ta' oriġini preferenzjali ...(2).

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. ...(1)), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële ... oorsprong zijn(2).

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr ...(1)) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają ...(2) preferencyjne pochodzenie.

Wersja w języku portugalskim

O abaixo-assinado, exportador dos produtos abrangidos pelo presente documento [autorização aduaneira n°. ...(1)], declara que, salvo indicação expressa em contrário, estes produtos são de origem preferencial ...(2).

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor ce fac obiectul acestui document [autorizaţia vamalä nr. ...(1)] declară cä, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferenţialä ...(2).

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente [číslo povolenia ...(1)] vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v ...(2).

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št ...(1)) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno ...(2) poreklo.

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o ...(1)) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ... alkuperätuotteita(2).

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr. ...(1)) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ... ursprung(2).

Wersja w języku albańskim

Eksportuesi i produkteve të përfshira në këtë dokument (autorizim doganor Nr. ...(1)) deklaron që, përveç rasteve kur tregohet qartësisht ndryshe, këto produkte janë me origjinë preferenciale(2)

.......................................................(3)

(Miejscowość i data)

.......................................................(4)

(Podpis eksportera; ponadto należy podać

czytelnie nazwisko osoby podpisującej deklarację)

______

(1) Jeżeli deklaracja na fakturze dokonywana jest przez upoważnionego eksportera, numer upoważnienia należy wpisać w tym miejscu. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest dokonywana przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.

(2) Należy podać pochodzenie produktów. W przypadku gdy faktura odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać to w dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, poprzez wstawienie symbolu "CM"

(3) Wpisy te mogą zostać pominięte jeżeli odpowiednie informacje są zawarte w samym dokumencie.

(4) W przypadkach, w których od eksportera nie wymaga się podpisu, zwolnienie z podpisu oznacza również zwolnienie z wpisania nazwiska sygnatariusza.

Załącznik V

Produkty wyłączone z kumulacji, o której mowa w art. 3 i art. 4.

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.