Rozdział 2 - Ruch podróżnych. - Zezwolenie na wywóz i przywóz pieniędzy polskich i zagranicznych oraz książeczek oszczędnościowych przez osoby przekraczające granicę państwową oraz na wydatkowanie pieniędzy polskich za granicą.

Monitor Polski

M.P.1963.62.314

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1967 r.

2.

Ruch podróżnych.

§  3.

1. Zezwala się osobom uprawnionym do przekroczenia granicy państwowej na podstawie paszportu lub równoznacznego dokumentu, wysławionego przez władze polskie w kraju, na wywóz pieniędzy polskich:

1) do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach:

a) w kwocie potrzebnej na koszty służbowej lub prywatnej podróży oraz koszty pobytu w tych państwach w wysokości wymienionej w zaświadczeniu instytucji uprawnionej do dysponowania kwotą na te koszty, przewidzianą w planie obrotów płatniczych z zagranicą, pod warunkiem że wywóz zostaje potwierdzony na zaświadczeniu przez polski graniczny urząd celny - z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty, z tym że w podróży służbowej tylko na cele, w granicach i na warunkach przewidzianych obowiązującymi przepisami o należnościach osób odbywających podróże poza granicami kraju, oraz z obowiązkiem powrotnego przywozu do Polski nie wydatkowanej w podróży służbowej lub prywatnej kwoty pieniędzy polskich i uzyskanych z ich wymiany pieniędzy zagranicznych oraz

b) 1 w kwocie do 150 zł do każdego z tych państw, jeżeli przejazd przez terytorium danego państwa następuje tranzytem, nie przekraczającej jednak łącznie kwoty 450 zł - bez obowiązku uzyskania potwierdzenia wywozu przez polski graniczny urząd celny - z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty w tych państwach i z prawem powrotnego przywozu do Polski całości lub części nie wydatkowanej kwoty pieniędzy polskich,

2) do jakiegokolwiek obcego państwa (kraju) - w kwocie do 1.000 zł, potwierdzonej w wywozie przez polski graniczny urząd celny na formularzu zgłoszenia do odprawy celnej, z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty na polskich statkach morskich oraz w polskich wagonach restauracyjnych i sypialnych na zakup artykułów konsumpcyjnych oraz usług i z obowiązkiem powrotnego przywozu do Polski nie wydatkowanej kwoty.

2. Narodowy Bank Polski:

1) sporządza i utrzymuje w stanie aktualności wykaz państw określonych w ust. 1 pkt 1 oraz punktów w tych państwach, uprawnionych według prawa miejscowego do wymiany pieniędzy polskich lub przyjmowania ich na zapłatę za rzeczy i usługi, oraz podaje te wykazy do wiadomości publicznej,

2) ustala tryb wystawiania zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a), oraz wykaz instytucji uprawnionych do wystawiania tych zaświadczeń.

3. Pieniądze polskie, wywiezione zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 1, a nie wydatkowane w państwach, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, wolno w tej samej podróży wywieźć także do innych państw (krajów), jednak bez prawa wydatkowania ich, zamiany i pozostawiania na obszarze tych innych państw.

4. 2 Zezwala się osobom wymienionym w ust. 1 na wywóz do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, imiennych krajowych książeczek oszczędnościowych - bez prawa odstępowania tych książeczek za granicą i z obowiązkiem powrotnego ich przywozu do kraju.

5. 3 Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 4, nie dotyczy osób wyjeżdżających za granicę na stałe (emigrujących); osoby te nie są uprawnione do wywozu z kraju pieniędzy polskich i książeczek oszczędnościowych.

§ 4. Zezwala się osobom przekraczającym granicę państwową na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów wystawionych za granicą przez władze państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach:

1) na przywóz pieniędzy polskich w kwocie określonej w imiennym dokumencie nabycia ich w bankach tych państw,

2) na powrotny wywóz wyłącznie do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, pieniędzy polskich przywiezionych, z zachowaniem przepisu pkt 1, pod warunkiem ewentualnego odstępowania ich tylko uprawnionym punktom wymiany walut w tych państwach, a ponadto

3) na wywóz wyłącznie do państw wymienionych w pkt 2, pod warunkiem w tymże punkcie przewidzianym, pieniędzy polskich:

a) gdy wywożona kwota nie przekracza 150 zł - bez udokumentowania wymiany,

b) gdy wywożona kwota przekracza 150 zł - za udokumentowaniem pochodzenia nadwyżki z wymiany zagranicznych środków płatniczych w uprawnionym polskim punkcie wymiany walut.

§ 5. 4

1. Zezwala się na sprzedaż za pieniądze polskie artykułów konsumpcyjnych i usług w wagonach restauracyjnych i sypialnych państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach clearingowych lub transferowych, w czasie przebiegu tych wagonów w Polsce, oraz na wywóz do tych państw pieniędzy polskich uzyskanych z tego tytułu - pod warunkiem ewentualnego odstępowania wywiezionych pieniędzy tylko uprawnionym bankom w kraju przynależności wagonów.

2. Zezwala się na sprzedaż w wagonach restauracyjnych i sypialnych państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych, za pieniądze mające obieg ustawowy w tych państwach, artykułów konsumpcyjnych i usług w czasie przebiegu tych wagonów w Polsce oraz na wywóz za granicę pieniędzy uzyskanych z tego tytułu.

3. Zezwala się:

1) na sprzedaż w wagonach restauracyjnych i sypialnych eksploatowanych przez przedsiębiorstwo polskie, w czasie przebiegu tych wagonów w komunikacji międzynarodowej na odcinku krajowym i zagranicznym, artykułów konsumpcyjnych i usług za pieniądze polskie lub za pieniądze krajów, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych,

2) na wywóz za granicę pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży dokonanej na odcinku przebiegu wagonów w kraju.

Zezwolenia przewidzianego w niniejszym ustępie udziela się z zastrzeżeniem powrotnego przywozu do kraju kwot wywiezionych, jak również przywozu do kraju kwot uzyskanych ze sprzedaży dokonanej za granicą.

4. Zezwolenia na wywóz i przywóz pieniędzy, o którym mowa w ust. 1, 2, 3, udziela się pod warunkiem zgłoszenia wywozu i przywozu określonych kwot polskiemu granicznemu urzędowi celnemu w formie pisemnej deklaracji dewizowej według wzoru ustalonego przez Główny Urząd Ceł i pod warunkiem potwierdzenia zgłoszenia przez urząd celny.

5. Zezwala się cudzoziemcom oraz odbywającym podróż zagraniczną osobom zamieszkałym w Polsce na zakup, bez przedstawiania dokumentów celno-dewizowych, artykułów konsumpcyjnych i usług, sprzedawanych w okolicznościach i na warunkach wymienionych w ust. 1, 2 i 3 pkt 1.

§ 6. Przywóz do kraju w ruchu podróżnych pieniędzy zagranicznych oraz powrotny wywóz tych pieniędzy jest dozwolony z zachowaniem przepisów §§ 26 i 29 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie wykonania ustawy dewizowej (Dz. U. z 1952 r. Nr 21, poz. 137, z 1956 r. Nr 50, poz. 223 i z 1963 r. Nr 26, poz. 155) oraz § 8 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 31 maja 1960 r. w sprawie stosowania przepisów ustawy dewizowej do osób czasowo przebywających za granicą lub w kraju oraz zezwolenia dla tych osób na niektóre czynności obrotu wartościami dewizowymi (Monitor Polski Nr 51, poz. 244).

¹ § 3 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 5 lipca 1967 r. (M.P.67.38.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 1967 r.

² § 3 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

³ § 3 ust. 5 zmieniony i według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

⁴ § 5 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.