Rozdział 4 - Zezwolenia na przewóz osób na trasach zagranicznych. - Zezwolenie na niektóre czynności obrotu wartościami dewizowymi oraz graniczna kontrola dewizowa.

Monitor Polski

M.P.1973.29.184

Akt utracił moc
Wersja od: 22 września 1983 r.

Rozdział  4

Zezwolenia na przewóz osób na trasach zagranicznych.

§  47.
Użyte w niniejszym rozdziale określenia:
1)
"przedsiębiorstwa przewozowe" - oznacza polskie przedsiębiorstwa i biura obsługi podróżnych posiadające uprawnienia do świadczenia usług przewozu na trasach zagranicznych,
2)
"trasa zagraniczna" - oznacza trasę w międzynarodowej komunikacji lądowej, powietrznej i wodnej, określoną dokumentami przewozu,
3) 5
"państwa, z którymi Polska rozlicza się w płatnościach niehandlowych" - oznacza Ludową Republikę Albanii, Ludową Republikę Bułgarii, Czechosłowacką Republikę Socjalistyczną, Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną, Republikę Kuby, Mongolską Republikę Ludową, Niemiecką Republikę Demokratyczną, Socjalistyczną Republikę Rumunii, Węgierską Republikę Ludową, Demokratyczną Republikę Wietnamu i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich,
4)
"polskie środki komunikacji" - oznacza środki komunikacji należące wyłącznie do polskiej jednostki gospodarki uspołecznionej,
5)
"należności za przewóz" - oznacza opłaty za przewóz osób drogą lądową, powietrzną i wodną, wskazane w dokumentach przewozu (bilety na przejazd, karty okrętowe, zlecenia na usługi przewozowe), oraz opłaty za miejsca sypialne, miejsca do leżenia, rezerwację miejsc, przewóz bagażu.
§  48.
Zezwala się na zawieranie w kraju umów przewozu osób na trasach zagranicznych na warunkach przewidzianych w niniejszym rozdziale.
§  49. 6
1.
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz na trasach zagranicznych krajowców dewizowych wyjeżdżających służbowo, legitymujących się paszportami lub dowodami osobistymi wydanymi przez polskie organy państwowe w kraju.
2.
Przyjęcie należności może nastąpić na podstawie pisemnego zlecenia jednostki delegującej, dysponującej przyznanymi jej zagranicznymi środkami płatniczymi na koszty służbowych podróży zagranicznych, zawierającego stwierdzenie, że określona osoba jest delegowana służbowo za granicę i że koszty jej przewozu pokrywa jednostka wystawiająca zlecenie.
§  50.
1. 7
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz na trasach zagranicznych polskimi i obcymi środkami przewozu w komunikacji z państwami, z którymi Polska nie rozlicza się w płatnościach niehandlowych, krajowców dewizowych wyjeżdżających prywatnie - jeżeli złote pochodzą z odprzedaży zagranicznych środków płatniczych w walutach wymienialnych lub w innych walutach określonych przez Narodowy Bank Polski:
1)
przekazanych z zagranicy lub zwróconych za nie wykorzystane w całości lub w części bilety na trasy zagraniczne,
2)
posiadanych w kraju przez wyjeżdżających - z wyjątkiem przyjmowania należności za zlecenia na usługi przewozowe.
2.
Przedsiębiorstwa przewozowe mogą przyjmować należności za przewóz na trasach zagranicznych krajowców dewizowych, o których mowa w ust. 1, również:
1)
w formie przedpłat dokonywanych za pośrednictwem agentów tych przedsiębiorstw,
2)
w formie zleceń kredytowych udzielanych przez agentów wymienionych w pkt 1 lub przez inne przedsiębiorstwa przewozowe, jeżeli umowy w sprawie zleceń kredytowych zapewniają zapłatę kredytowanej należności zagranicznymi środkami płatniczymi w terminie wcześniejszym niż termin płatności na rzecz zagranicy z tytułu przewozu,
3)
w złotych przekazanych z bankowych rachunków walutowych, zasilanych zagranicznymi środkami płatniczymi, o których mowa w ust. 1, jeżeli posiadacze tych rachunków są uprawnieni przez organy dewizowe do pokrywania wydatków za przewóz na trasach zagranicznych kwotami z tych rachunków.
3.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, gdy zapłata należności za przewóz następuje na podstawie zezwoleń przewidzianych w § 51, 52 i 53.
§  51.
1.
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz na trasach zagranicznych polskimi środkami komunikacji powietrznej i wodnej krajowców dewizowych wyjeżdżających prywatnie, legitymujących się wydanymi przez polskie organy państwowe w kraju paszportami, wkładkami paszportowymi do dowodów osobistych lub dowodami osobistymi.
2. 8
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz koleją przez terytoria państw, z którymi Polska rozlicza się w płatnościach niehandlowych, krajowców dewizowych wyjeżdżających prywatnie do innych państw, legitymujących się paszportami lub dowodami osobistymi wydanymi przez polskie organy państwowe w kraju. Zezwolenie dotyczy przyjmowania należności również za miejsca do leżenia i za miejsca sypialne w polskich wagonach kolejowych oraz za miejsca sypialne w obcych wagonach kolejowych, jeżeli rozliczenie należności dokonywane jest w płatnościach niehandlowych z państwami wymienionymi w § 47 pkt 3.
3. 9
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz samolotami przedsiębiorstw lotniczych państw członkowskich RWPG krajowców dewizowych, wyjeżdżających prywatnie do innych państw, legitymujących się paszportami wydanymi przez polskie organy państwowe w kraju, jeżeli rozliczenia za przewóz są dokonywane w rozrachunku rublowym i gdy polski przewoźnik lotniczy nie podejmuje się przewozu własnymi samolotami.
§  52.
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz obywateli obcych krajowców dewizowych wyjeżdżających prywatnie, legitymujących się paszportami wydanymi przez organy państw, z którymi Polska nie rozlicza się w płatnościach niehandlowych, oraz krajowców dewizowych nie posiadających paszportów, jeżeli przewóz następuje wyłącznie w granicach państw rozliczających się w płatnościach niehandlowych koleją lub polskimi środkami komunikacji powietrznej, rzecznej i przybrzeżnej oraz autobusowej na liniach autobusowych nie wykraczających poza granice tych państw.
§  53. 10
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju w złotych należności za przewóz wyjeżdżających prywatnie:
1)
krajowców dewizowych legitymujących się paszportami, wkładkami paszportowymi do dowodów osobistych lub dowodami osobistymi,
2)
cudzoziemców dewizowych legitymujących się dokumentami uprawniającymi do przekroczenia polskiej granicy państwowej

- jeżeli dokumenty wymienione w pkt 1 i 2 są wydane w Polsce lub w państwach, z którymi Polska rozlicza się w płatnościach niehandlowych, przez polskie organy państwowe lub przez organy tych państw, a przewóz następuje wyłącznie w granicach państw rozliczających się w płatnościach niehandlowych koleją lub należącymi do tych państw środkami komunikacji powietrznej, rzecznej i przybrzeżnej oraz autobusowej na liniach autobusowych nie wykraczających poza granice tych państw.

§  54.
Zezwolenia, o których mowa w § 50-53, stosuje się odpowiednio do krajowców dewizowych wyjeżdżających na pobyt stały tylko za przewóz z Polski do punktu docelowego za granicą.
§  55.
1.
Zezwala się przedsiębiorstwom przewozowym na przyjmowanie w kraju należności w złotych pochodzących z odprzedaży zagranicznych środków płatniczych, o których mowa w § 50 ust. 1, za przewóz na trasach zagranicznych w komunikacji lądowej, powietrznej i wodnej cudzoziemców dewizowych legitymujących się paszportami konsularnymi polskimi lub paszportami obcymi, pod warunkiem:
1)
przedłożenia oryginalnych dokumentów Narodowego Banku Polskiego lub innych banków i instytucji posiadających uprawnienia dewizowe, stwierdzających odprzedaż przez cudzoziemca dewizowego zagranicznych środków płatniczych po obowiązującym kursie w kwocie wystarczającej na całkowite pokrycie należności,
2)
odnotowania przez przedsiębiorstwa przewozowe na dowodach odprzedaży równowartości kwoty przyjętej na zapłatę.
2.
Należności za przewóz określone w ust. 1 mogą być regulowane również czekami wystawionymi na Narodowy Bank Polski lub inny bank posiadający uprawnienia dewizowe, płatnymi w ciężar zasilanych odpowiednimi środkami płatniczymi rachunków zagranicznych wolnych, jak również w ciężar rachunków zagranicznych specjalnych, jeżeli posiadacze rachunków specjalnych są uprawnieni przez organy dewizowe do pokrywania wydatków za przewóz na trasach zagranicznych.
§  56.
Zbywanie dokumentów przewozu nabytych za złote pochodzące z odprzedaży zagranicznych środków płatniczych nie wymaga zezwolenia dewizowego.
5 § 47 pkt 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 2 lipca 1976 r. (M.P.76.31.136) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 lipca 1976 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 14 września 1983 r. (M.P.83.31.172) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 22 września 1983 r.

6 § 49 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 14 września 1983 r. (M.P.83.31.172) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 22 września 1983 r.
7 § 50 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 2 lipca 1976 r. (M.P.76.31.136) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 lipca 1976 r.
8 § 51 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 2 lipca 1976 r. (M.P.76.31.136) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 lipca 1976 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 8 sierpnia 1977 r. (M.P.77.22.113) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 września 1977 r.

9 § 51 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 14 września 1983 r. (M.P.83.31.172) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 22 września 1983 r.
10 § 53 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 2 lipca 1976 r. (M.P.76.31.136) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 lipca 1976 r.