Rozdział 2 - Ruch podróżnych. - Zezwolenie dla osób przekraczających granicę państwową lub burtę statków morskich na wywóz, przywóz i przewóz wartości dewizowych.

Monitor Polski

M.P.1968.55.394

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1968 r.

2.

Ruch podróżnych.

§  2.
1.
Zezwala się osobom uprawnionym do przekroczenia granicy państwowej na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów, wystawionych przez władze polskie w kraju:
1)
na wywóz pieniędzy polskich do jakiegokolwiek obcego państwa (kraju) w kwocie do zł 1.000, pod warunkiem że wywożona kwota została zgłoszona pisemnie polskiemu granicznemu urzędowi celnemu i potwierdzona przez ten urząd:

- z prawem wydatkowania wywiezionych pieniędzy na zakup artykułów konsumpcyjnych:

a) do wysokości wywiezionej kwoty - w polskich wagonach restauracyjnych i punktach zaopatrzenia w te artykuły znajdujących się w osobowych wagonach kolejowych, w polskich autobusach regularnej komunikacji międzynarodowej oraz na polskich statkach morskich żeglugi międzynarodowej, pod warunkiem udokumentowania wydatków ponad kwotę zł 150 dowodami zakupu artykułów,

b) do zł 150 - w wagonach restauracyjnych i punktach zaopatrzenia w te artykuły znajdujących się w osobowych wagonach kolejowych komunikacji międzynarodowej oraz w autobusach regularnej komunikacji międzynarodowej, należących do państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych

- z obowiązkiem (lit. a i b) powrotnego przywozu do kraju nie wydatkowanej kwoty pieniędzy polskich;

2)
na wywóz (niezależnie od kwoty przewidzianej w pkt 1) do państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych, pieniędzy polskich na podstawie talonów na wymianę, wystawionych przez Narodowy Bank Polski w wypadkach, na warunkach i w kwotach ustalonych w drodze obwieszczenia Ministra Finansów ogłoszonego w Monitorze Polskim - z prawem wymiany wywiezionych przez podróżnego pieniędzy na walutę państwa oznaczonego w talonie i z obowiązkiem powrotnego przywozu pieniędzy nie przedstawionych do wymiany oraz zwrócenia nie wykorzystanego talonu bankowi lub instytucji, które go wydały; pieniądze wywożone na podstawie talonów wolno wywieźć w tej samej podróży również do innych państw (krajów), jednak bez prawa wydatkowania ich, zamiany i pozostawiania na obszarze tych innych państw;
3)
na wywóz krajowych imiennych książeczek oszczędnościowych - bez prawa odstępowania tych książeczek za granicą i z obowiązkiem powrotnego ich przywozu do kraju.
2.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy osób wyjeżdżających za granicę na stałe (emigrujących); osoby te nie są uprawnione do wywozu z kraju pieniędzy polskich i krajowych książeczek oszczędnościowych.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie również do stale zamieszkałych w kraju obywateli państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych (krajowców dewizowych), a w wypadkach i na warunkach przewidzianych w porozumieniach z tymi państwami - również do stale zamieszkałych w kraju obywateli innych państw obcych.
§  3.
Zezwala się osobom przekraczającym granicę państwową na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów, wystawionych za granicą przez władze państwa, z którym Polska rozlicza się w rublach transferowych:
1)
na przywóz i powrotny wywóz pieniędzy polskich w kwocie przewidzianej w porozumieniach banków centralnych państw rozliczających się w rublach transferowych i określonej w imiennym dokumencie nabycia jej w banku lub w instytucji uprawnionej państwa przynależności podróżnego, a jeżeli wymagany jest przywóz osobno ustalonej kwoty pieniędzy polskich na koszty pobytu w Polsce - na powrotny wywóz tylko nadwyżki przywiezionej ponad wymaganą kwotę. Przywóz i wywóz na podstawie danego dokumentu nabycia pieniędzy polskich może być dokonany wielokrotnie aż do wyczerpania całej kwoty określonej w dokumencie;
2)
na wywóz wyłącznie do państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych, pieniędzy polskich pochodzących z udokumentowanej wymiany zagranicznych środków płatniczych w uprawnionym polskim punkcie wymiany walut, a jeżeli wymagany jest przywóz osobno ustalonej kwoty zagranicznych środków platniczych na koszty pobytu w Polsce - na wywóz tylko nadwyżki ich równowartości w złotych ponad wymaganą kwotę

- z zastrzeżeniem odstępowania wywożonych pieniędzy polskich (pkt 1 i 2) tylko uprawnionym bankom lub instytucjom w państwie przynależności podróżnego.

§  4.
1.
Zezwala się na wywóz za granicę pieniędzy zagranicznych oraz czeków (również "czeków podróżniczych" - travellers cheques) opiewających na waluty obce lub na walutę polską, nabytych na cele podróży za granicę w bankach, biurach podróży lub innych jednostkach w kraju, posiadających uprawnienia do sprzedaży wymienionych środków płatniczych na te cele.
2.
Wydatkowanie tych środków płatniczych za granicą jest dopuszczalne tylko na cele i w granicach ustalonych dla ich wydatkowania, z obowiązkiem powrotnego przywozu do kraju kwoty nie podlegającej wydatkowaniu i odprzedania jej niezwłocznie bankowi uprawnionemu do skupu. Obowiązek odprzedaży dotyczy odpowiednio również środków płatniczych w razie niedojścia podróży do skutku.
§  5.
Zezwala się osobom przekraczającym granicę państwową na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów, wystawionych przez władze obce za granicą, na wywóz za granicę monet złotych bitych po roku 1850 oraz monet mających w Polsce obieg ustawowy, nabytych w kraju za waluty obce w przedsiębiorstwie uprawnionym do ich sprzedaży. Wywóz może nastąpić tylko na podstawie zaświadczenia wystawionego przez uprawnione przedsiębiorstwo, stwierdzającego sprzedaż tych monet imiennie określonej osobie.
§  6.
Zezwala się na przewóz (tranzyt) przez polski obszar dewizowy przez podróżnych me zatrzymujących się na tym obszarze:
1)
zagranicznych środków płatniczych oraz emitowanych lub wystawionych za granicą papierów wartościowych i kuponów od tych papierów, świadectw udziałowych, książeczek oszczędnościowych i wkładkowych;
2)
złota i platyny w monetach i sztabach lub w innej postaci stanowiącej wartość dewizową, pod warunkiem zachowania wymagań przewidzianych przez przepisy celne dla przewozu (tranzytu) towarów.
§  7.
1.
Przywóz do kraju zagranicznych i krajowych środków płatniczych, z wyjątkiem pieniędzy polskich, oraz przywóz innych wartości dewizowych przez osoby przekraczające granicę państwową na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów nie wymaga zezwolenia.
2.
Osobom stale zamieszkałym za granicą (cudzoziemcom dewizowym) wolno wywozić w ruchu podróżnych za granicę wartości dewizowe, które zostały przez nich przywiezione do Polski i wymienione w imiennej deklaracji przywozu, potwierdzonej przez polski graniczny urząd celny, a jeżeli wymagany jest przywóz osobno ustalonej kwoty zagranicznych środków płatniczych na koszty pobytu w Polsce - wolno im wywozić tylko nadwyżkę ponad kwotę wymaganą. Dotyczy to również wywozu zagranicznych środków płatniczych pochodzących z należycie udokumentowanej ponownej wymiany pieniędzy polskich na zagraniczne środki płatnicze.