§ 1. - Zastosowanie wyjątkowych zasad sporządzenia bilansów za lata 1950 i 1951 przez przedsiębiorstwo państwowe P.O.I.A. "Artos".

Monitor Polski

M.P.1952.A-81.1302

Akt utracił moc
Wersja od: 26 września 1952 r.
§  1.
1.
Upoważnia się Ministra Kultury i Sztuki do zezwolenia P.O.I.A. "ARTOS" na zastosowanie wyjątkowych zasad sporządzenia bilansów za lata 1950 i 1951, polegających na:
1)
sporządzeniu bilansu za rok 1950 na podstawie sald wynikających z własnych zapisów księgowych;
2)
wprowadzeniu do ksiąg bilansu sporządzonego zgodnie z pkt 1 jako bilansu otwarcia na 1 stycznia 1951 r.;
3)
przyjęciu do bilansu za rok 1951 nie zlikwidowanych i nie uzgodnionych należności i zobowiązań według następujących zasad:
a)
salda rozliczeń z przedsiębiorstwami, zakładami uspołecznionymi oraz instytucjami społecznymi posiadającymi zatwierdzone bilanse za rok 1951 należy przyjąć w wysokości wynikającej z ksiąg tych przedsiębiorstw, zakładów i instytucji społecznych, a w braku zatwierdzonych bilansów – w wysokości wynikającej z ksiąg własnych,
b)
zobowiązania publicznoprawne przyjęte będą w wysokości stwierdzonej na piśmie przez właściwe władze lub instytucje,
c)
należności i zobowiązania w stosunku do osób fizycznych i przedsiębiorstw prywatnych przyjęte będą w wysokości wynikającej z ksiąg własnych,
d)
salda rachunków bankowych przyjęte będą według wyciągów bankowych,
e)
należności i zobowiązania będące w toku postępowania sądowego lub arbitrażowego albo polubownego należy przyjąć w wysokości wynikającej z ksiąg własnych;
4)
zastosowaniu zasad określonych w okólniku Nr 1 Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1952 r. w sprawie odpisania z ksiąg rachunkowych przedsiębiorstw uspołecznionych niektórych wierzytelności i zobowiązań – również w stosunku do instytucji społecznych.
2.
Różnice ustalone na odpowiednich kontach w wyniku księgowań w myśl powyższych zasad, jak również różnice wynikające z nie uzgodnionych rozliczeń wewnętrzno-branżowych należy spisać na odrębne konta wynikowe.
3.
Spisanie różnic, o których mowa w ustępie 2, nie oznacza zaniechania dochodzenia w celu ustalenia osób odpowiedzialnych za straty powstałe w przedsiębiorstwie.