§ 12. - Zasady zaliczania odpadów do odpadów promieniotwórczych oraz ich kwalifikowania i ewidencjonowania, a także warunki ich unieszkodliwiania, przechowywania i składowania.

Monitor Polski

M.P.1989.18.125

Akt utracił moc
Wersja od: 8 czerwca 1989 r.
§  12.
1.
Pojemniki z odpadami stałymi, przeznaczone do składowania, należy szczelnie zamykać w sposób zabezpieczający przed wydostawaniem się odpadów na zewnątrz opakowania.
2.
Odpady stałe niskoaktywne należy umieszczać w stalowych beczkach, zabezpieczonych przed korozją, a odpady biologiczne należy ponadto poddawać zestaleniu przy użyciu substancji mającej właściwości zabezpieczające odpady przed rozkładem.
3.
Odpady stałe średnioaktywne należy umieszczać w stalowych beczkach, zabezpieczonych przed korozją, lub w betonowych pojemnikach i zestalać asfaltem, betonem lub innym materiałem wiążącym.
4.
Zużyte wymieniacze jonowe (jonity) należy umieszczać zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 lub 3, tak je przetwarzając, aby uzyskać jednorodne ciało stałe o trwałej strukturze i odporności radiacyjnej wystarczającej na okres ich składowania oraz ługowalności mniejszej niż:
1)
10-2 g x cm 2/d - dla zestalonych jonitów niskoaktywnych,
2)
10-3 g x cm2/d - dla zestalonych jonitów średnioaktywnych.
5.
Odpady stałe, których wymiary lub kształt uniemożliwiają umieszczenie ich w beczkach stalowych, a rozdrobnienie odpadów jest niewskazane ze względów ochrony radiologicznej, mogą być umieszczane w innych opakowaniach, zabezpieczających przed rozprzestrzenianiem się skażeń.
6.
Zużyte, zamknięte źródła promieniotwórcze przeznaczone do składowania należy umieszczać w pojemnikach osłonnych, tak aby maksymalna moc dawki na powierzchni pojemnika nie przekraczała 2 mGy/h (200 mrad/h), a w odległości 1 m od powierzchni pojemnika nie była wyższa od 0,1 mGy/h (10 mrad/h).