Zasady wynagradzania pracowników samochodowych w jednostkach budżetowych.

Monitor Polski

M.P.1956.101.1173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1956 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 30 października 1956 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników samochodowych w jednostkach budżetowych.

Na podstawie § 11 pkt 1 uchwały nr 672a Prezydium Rządu z dnia 29 października 1956 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników samochodowych (Monitor Polski Nr 94, poz. 1049) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wynagrodzenie zasadnicze pracowników samochodowych, zatrudnionych w jednostkach budżetowych na pełnym etacie, a płatnych miesięcznie, oblicza się mnożąc stawkę godzinową przez 200.

§ 2. Pracownikom samochodowym mianowanym i zaszeregowanym do grup uposażeń przysługują premie i wynagrodzenie za nadliczbowe godziny pracy według zasad ustalonych w uchwale nr 672a Prezydium Rządu z dnia 29 października 1956 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników samochodowych (Monitor Polski Nr 94, poz. 1049).

§ 3. Pracownikom samochodowym zatrudnionym w naczelnych organach administracji państwowej, zaszeregowanym zgodnie z załącznikiem nr 1 do uchwały nr 672a, o której mowa w § 2, służy prawo do specjalnego dodatku wyrównawczego w następującej wysokości:

1) kierowcom samochodowym:

a) zaszeregowanym do grupy I i II - 57 zł miesięcznie,

b) zaszeregowanym do grupy III, IV i V - 45 zł miesięcznie;

2) pracownikom warsztatów samochodowych:

a) zaszeregowanym do grupy VIII, VII i VI - 57 zł miesięcznie,

b) zaszeregowanym do grupy V, IV, III, II i I - 45 zł miesięcznie.

§ 4. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 1952 r. w sprawie wynagrodzenia kierowców i innych pracowników samochodowych (Monitor Polski Nr A-46, poz. 643 z późniejszymi zmianami).

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1956 r.