§ 4. - Zasady używania samochodów osobowych jednostek organizacyjnych administracji państwowej, gospodarki uspołecznionej, organizacji społecznych oraz kontrola ich stosowania.

Monitor Polski

M.P.1955.19.193

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 1955 r.

§  4.

1. Samochody dyspozycyjne są to osobowe pojazdy samochodowe zgrupowane w kolumnach dyspozycyjnych. Służą one do zaspokajania pilnych potrzeb komunikacyjnych jednostek organizacyjnych, do których są przydzielone.

2. Samochody funkcyjne (F) są to pojazdy samochodowe przydzielane osobom lub grupom osób, których zasadnicze zadania służbowe wymagają środka lokomocji mogącego być użytym bez przeszkód w każdej chwili. Są to więc samochody służące np. do: inspekcji handlowej, kontroli ruchu drogowego, pogotowia awaryjnego, stałej kontroli sieci itp.

3. Samochody funkcyjne korzystają z pierwszeństwa przed samochodami dyspozycyjnymi w zakresie: zaopatrzenia, remontu, konserwacji i pobierania paliwa na stacjach Centrali Produktów Naftowych.

4. Samochody funkcyjne powinny być zaopatrzone na przedniej szybie w oznakę z literą "F". Oznaki te wydają prezydia wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi) - wydziały komunikacji drogowej - według wzoru ustalonego przez Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego.

5. Samochody osobowe może uznać za funkcyjne właściwy naczelny organ administracji państwowej za zgodą Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego w porozumieniu z Prezesem Państwowej Komisji Etatów. W decyzji uznającej samochód za funkcyjny powinno być wskazane jego przeznaczenie oraz obszar swobodnego poruszania się.