Zasady ustalania cen produktów nietypowych oraz opłat za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1953.A-94.1304

Akt utracił moc

Wersja od: 28 maja 1954 r.

UCHWAŁA NR 701

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 września 1953 r.

w sprawie zasad ustalania cen produktów nietypowych oraz opłat za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 2 i 3 dekretu z dnia 3 czerwca 1953 r. o ustalaniu cen, opłat i stawek taryfowych (Dz. U. Nr 31, poz. 122) uchwala się, co następuje:

§ 1. Ceny nietypowych produktów oraz opłaty za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu wielkiego i średniego (kluczowego) na indywidualne zamówienia jednostek gospodarki uspołecznionej, ustalane będą:

1) w okresie do dnia 31 grudnia 1953 r. - na zasadach określanych w zarządzeniu nr 173 Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 11 maja 1951 r. (Biuletyn PKPG Nr 15, poz. 148);

2) poczynając od dnia 1 stycznia 1954 r. - według wytycznych określonych w §§ 2-4 niniejszej uchwały.

§  2.

1. Podstawą do ustalania cen, o których mowa w § 1, jest kalkulacja sporządzona przez przedsiębiorstwo wykonujące zamówienie, zwane dalej "dostawcą".

2. Kalkulację sporządza się w oparciu o planowy koszt własny z uwzględnieniem planowej akumulacji, osiąganej przy najbardziej zbliżonym wyrobie typowym, objętym obowiązującym cennikiem, albo osiąganej przeciętnie w grupie wyrobów typowych, najbardziej odpowiadających zamówieniu - obliczonej procentowo od ceny zbytu.

3. 1 W przypadku gdy cena zbliżonego wyrobu typowego lub ceny grupy wyrobów typowych najbardziej odpowiadających zamówieniu znajdują się na poziomie poniżej ich kosztu własnego, ustalenie ceny następuje przez zmniejszenie planowanego kosztu własnego o procent, o jaki cena artykułu lub grupy artykułów najbardziej zbliżonych jest mniejsza od kosztu ich wytworzenia.

4. Kalkulację dla usług sporządza się w oparciu o planowy koszt własny z uwzględnieniem marży zysku w wysokości 5%.

§ 3. Ceny produktów wykonywanych na indywidualne zamówienia, różniących się od wyrobów typowych, standaryzowanych lub określonych ujętymi w cenniku warunkami technicznymi jedynie jakością surowców, półfabrykatów itp. lub nieznacznymi zmianami w konstrukcji, ustalane będą przez zastosowanie do obowiązujących cen dopłat lub rabatów w oparciu o kalkulację kosztów własnych.

§ 4. W wyjątkowych przypadkach, jak np. przy nietypowych skomplikowanych remontach, kiedy warunki techniczne nie pozwalają na sporządzenie dokładnej kalkulacji, dopuszczalne jest ustalenie przez dostawcę w porozumieniu z odbiorcą limitu należności. W tym przypadku ostateczne rozliczenie nastąpi na podstawie kalkulacji wynikowej zatwierdzonej przez ministerstwo, któremu podlega dostawca, jednak w wysokości nie przekraczającej uzgodnionego limitu.

§ 5. Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 13 września 1953 r.

¹ § 2 ust. 3 zmieniony przez § 1 uchwały nr 280 z dnia 18 maja 1954 r. (M.P.54.A-50.684) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 28 maja 1954 r.