Rozdział 5 - Zasady systemu finansowego w odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych. - Zasady systemu finansowego.
M.P.1947.120.762
Akt utracił mocROZDZIAŁ PIĄTY.
Zasady systemu finansowego w odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych.
Zasady systemu finansowego w odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych.
XXXII. Przedsiębiorstwo wytwórcze otrzymuje od Centrali Zbytu za swą produkcję cenę rozliczeniową, pokrywającą planowane koszty własne oraz marżę zysku. Cena rozliczeniowa winna być ustalona indywidualnie dla każdego przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw.
XXXIII. Cena rozliczeniowa fabryczna powiększona o procentowe narzuty na utrzymanie Centralnego Zarządu Zjednoczenia, prowizję Centrali Zbytu, scalony podatek obrotowy oraz ewent. narzuty specjalne zatwierdzone w trybie przewidzianym dla ustalenia planów finansowych, - stanowi cenę rozliczeniową Centrali Zbytu. Cena, po której Centrala Zbytu sprzedaje produkcję, stanowi cenę efektywną.
XXXIV. Jeżeli cena efektywna różni się od ceny rozliczeniowej Centrali Zbytu - wynikającą z tego tytułu nadwyżkę Centrala Zbytu wpłaca do Narodowego Banku Polskiego na rachunek różnic cen Ministerstwa Przemysłu, zaś niedobór pokrywa Narodowy Bank Polski z tego rachunku.
XXXV.
1) Zysk przedsiębiorstw państwowych dzielony będzie na podatek dochodowy, premię załogi i uzupełnienie normatywnych środków obrotowych. Podatek dochodowy wynosi nie mniej niż 10 proc. zysku, nie więcej jednak niż pozostaje po przeznaczeniu jego części na niezbędne uzupełnienie normatywnych środków obrotowych i premii załogi. W tym samym stosunku będą pobierane zaliczki miesięczne na podatek dochodowy.
2) Zysk przedsiębiorstw w latach 1947 i 1948 podzielony będzie w sposób następujący:
a) podatek dochodowy - 10 proc. zysku,
b) premia załogi - 10 proc. zysku planowego i 20 proc. zysku ponadplanowego,
c) zwiększenie własnych środków obrotowych - 80 proc. zysku planowego i 70 proc. zysku ponadplanowego, przy zastosowaniu postanowień ust. XXXIX.
XXXVI. Przedsiębiorstwa ustalą normatywy środków obrotowych na dzień 1.1.1947 r. oraz plan wzrostu normatywnych środków obrotowych po tej dacie w ramach planów finansowo-gospodarczych.
XXXVII. Jeżeli własne środki obrotowe przedsiębiorstw wg bilansu na dzień 1.1.1947 r. przewyższają ustalone normatywy - nadwyżka podlega wpłacie do Narodowego Banku Polskiego na rachunek sum obrotowych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu zależnie od podporządkowania przedsiębiorstwa.
XXXVIII. Jeżeli własne środki obrotowe przedsiębiorstw wg bilansu na dzień 1.1.1947 r. nie pokrywają normatywów - Narodowy Bank Polski udzieli przedsiębiorstwu specjalnego kredytu, który zarówno w części kapitałowej, jak i odsetkowej podlega spłacie z rachunku sum obrotowych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu.
XXXIX. Pokrycie planowego wzrostu normatywnych środków obrotowych po dniu 1.1.1947 r. nastąpi z zysków przedsiębiorstw zgodnie z ust. XXXV. Jeżeli zysk przedsiębiorstwa przewyższa zapotrzebowanie środków obrotowych, nadwyżka tytułem podatku dochodowego (ust. XXXV pkt. 2 lit. c) ulega wpłacie do Narodowego Banku Polskiego na rachunek sum obrotowych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu. W przeciwnym wypadku niedobór podlega pokryciu z rachunku sum obrotowych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu w formie dotacji.
XL. Prawo przeznaczenia części zysku na zwiększenie własnych środków obrotowych przyznaje się tylko tym przedsiębiorstwom, które ustalą normatywy środków obrotowych.
XLI. Nadwyżki na rachunkach sum obrotowych Zjednoczeń, wynikające z określonych powyżej wpłat i wypłat, podlegają przelewowi na rachunek sum obrotowych Centralnego Zarządu, zaś niedobory podlegają pokryciu z rachunku sum obrotowych Centralnego Zarządu. Nadwyżki na rachunku sum obrotowych Centralnego Zarządu podlegają przelewowi na rachunek sum obrotowych Min. Przemysłu i Handlu, zaś niedobory podlegają pokryciu z tego rachunku.
XLII. Część amortyzacji, ustaloną w stosunku procentowym do całości amortyzacji, przedsiębiorstwa wpłacą do Banku Gospodarstwa Krajowego na rachunek amortyzacji przedsiębiorstwa, z którego pokrywane będą wydatki przedsiębiorstw związane:
a) z nabyciem sprzętu i inwentarza podlegającego zarachowaniu do majątku stałego,
b) z kapitalnym remontem obiektów majątku stałego.
Wydatki te będą ujęte w Państwowym Planie Inwestycyjnym w przewidywanych globalnych kwotach dla poszczególnych Centralnych Zarządów Ministerstwa Przemyślu i Handlu.
Rozporządzenia i szczegółowe przepisy wydane na podstawie dekretu z dnia 25.VI.1946 r. o Państwowym Planie Inwestycyjnym ustalą:
a) dolną granicę wartości, wzgl. czasokres użyteczności sprzętu i inwentarza podlegającego zarachowaniu do majątku stałego,
b) pojęcie nakładów na kapitalny remont obiektów majątku stałego, nie podlegających w przeciwieństwie do remontu bieżącego zaliczeniu w ciężar bieżących kosztów produkcji, ani w przeciwieństwie do nowych inwestycji aktywowaniu jako nowy składnik majątku stałego.
Finansowanie kapitalnych remontów przez B. G. K. następuje z tego konta na podstawie zatwierdzonych kosztorysów, w miarę nagromadzenia się wpłacanych przez przedsiębiorstwa funduszów z tytułu amortyzacji. W wypadkach jeżeli tego będzie wymagała sytuacja finansowa Państwa Rada Ministrów może przejściowo ograniczyć rozmiary wykorzystywania sum przeznaczonych na finansowanie kapitalnych remontów.
Wydatki powyższe dokonywane są pod kontrolą Banku Gospodarstwa Krajowego, przy czym, w razie zastrzeżenia Banku, sprawa uruchomienia robót rozstrzygana jest w drodze porozumienia pomiędzy właściwym resortem a Centralnym Urzędem Planowania.
XLIII. Jeżeli niezbędne wydatki przedsiębiorstw z tytułów określonych w ust. XLII przekraczają w danym roku sumy wpłacone na rachunek amortyzacji - Bank Gospodarstwa Krajowego może udzielić przedsiębiorstwu na ten cel kredytu, który podlega spłacie z rachunku amortyzacji w następnym roku.
XLIV. Pozostałą część amortyzacji przedsiębiorstwo wpłaca do Banku Gospodarstwa Krajowego na rachunek inwestycyjny przedsiębiorstwa, z którego pokrywa się zadłużenie przedsiębiorstwa z tytułu kredytów inwestycyjnych na dzień 1.1.1947 r. w kapitale i odsetkach, jak również bieżące wydatki inwestycyjne, przewidziane w Państwowym Planie Inwestycyjnym.
Odpisy amortyzacyjne dokonane w bilansach przedsiębiorstw za lata 1945-1946 podlegają również wpłacie na rachunek inwestycyjny przedsiębiorstwa - zaś kwoty już wpłacone z tego tytułu na dotychczasowy "rachunek funduszu amortyzacyjnego" i niezużyte na spłatę kredytów inwestycyjnych podlegają przeniesieniu na rachunki inwestycyjne przedsiębiorstw.
XLV. Nadwyżki na rachunkach sum inwestycyjnych przedsiębiorstw podlegają przelewowi na rachunek sum inwestycyjnych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu - niedobory na tych rachunkach podlegają pokryciu z rachunku sum inwestycyjnych Zjednoczenia wzgl. Centralnego Zarządu.
Nadwyżki na rachunkach sum inwestycyjnych Zjednoczenia podlegają przelewowi na rachunek sum inwestycyjnych Centralnego Zarządu, zaś nadwyżki na rachunkach sum inwestycyjnych Centralnych Zarządów - przelewowi na rachunek sum inwestycyjnych Min. Przemysłu i Handlu.
Niedobory na rachunkach sum inwestycyjnych Zjednoczenia podlegają pokryciu z rachunku sum inwestycyjnych Centralnego Zarządu, zaś niedobory na rachunkach sum inwestycyjnych Centralnych Zakładów - pokryciu z rachunku sum inwestycyjnych Min. Przemysłu i Handlu.
XLVI. Jeżeli z budżetu państwowego nie wynika co innego, nadwyżki na rachunkach różnic cen oraz sum obrotowych ulegają z końcem roku na podstawie zamknięcia bilansowego przeniesieniu na rachunek inwestycyjny w Banku Gospodarstwa Krajowego. Rachunki mogą być również dotowane ze Skarbu Państwa w ramach przewidzianych w budżecie państwowym.
W ciągu roku nadwyżki na poszczególnych rachunkach Ministerstwa Przemysłu i Handlu mogą być zużywane na pokrycie niedoborów na innych rachunkach tegoż Ministerstwa. Przenoszenie nadwyżek z rachunku sum inwestycyjnych na inne rachunki wymaga jednak uprzedniej zgody Ministra Skarbu.
Minister Przemysłu i Handlu dokonuje z poszczególnych rachunków wpłat do Skarbu Państwa przewidzianych w budżecie państwowym.
XLVII. Minister Skarbu może zobowiązać Narodowy Bank Polski i Bank Gospodarstwa Krajowego do notyfikowania obrotów na rachunkach Ministerstwa Przemysłu i Handlu w zakresie określonym zarządzeniem.
XLVIII. Wpłaty na poszczególne rachunki, jak również wypłaty z rachunków oraz przelewy awansowane będą na podstawie planów finansowych, zaś rozliczane na podstawie bilansów.
XLIX. Przez przedsiębiorstwa w rozumieniu niniejszej uchwały należy rozumieć jednostki organizacyjne podległe Ministerstwu Przemysłu i Handlu, oparte w swej działalności o samodzielną rachunkowość i bilans z wyjątkiem przedsiębiorstw podległych Dyrekcjom przemysłu miejscowego.