Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Zasady sporządzania projektów założeń do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, projekty tych planów oraz kontrola ich realizacji.

Monitor Polski

M.P.1988.30.269

Akt utracił moc

Wersja od: 25 października 1988 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 35, poz. 185, z 1986 r. Nr 47, poz. 226, z 1987 r. Nr 33, poz. 180 i z 1988 r. Nr 24, poz. 166),

2) planie miejscowym - rozumie się przez to ogólny i szczegółowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, określony w art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 25 ust. 1 ustawy,

3) wojewodzie - rozumie się przez to również prezydentów miast: stołecznego Warszawy, Krakowa i Łodzi,

4) naczelniku - rozumie się przez to terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej, właściwe w sprawach sporządzania projektów założeń do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz projektów tych planów, określone w art. 11 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 ustawy,

5) projektancie - rozumie się przez to projektanta planu, a także generalnego projektanta planu oraz kierownika zespołu projektowego, uprawnionych do wykonywania tych funkcji i kierujących całością prac w zakresie opracowania planu miejscowego bądź oceny jego aktualności.

§  2.

1. Naczelnik organizuje:

1) wykonanie prac przygotowawczych do sporządzania planu miejscowego, w tym zgromadzenie materiałów wejściowych, uwag, opinii i wniosków do planu,

2) opracowanie projektu założeń do planu miejscowego oraz projektu tego planu, w tym powołanie komisji planu miejscowego, przeprowadzenie uzgodnień, udostępnienie projektu do publicznego wglądu, przygotowanie wniosku o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntów na cele nierolnicze i nieleśne, przedstawienie projektu założeń do planu i projektu planu do uchwalenia,

3) prowadzenie kontroli realizacji planu miejscowego.

2. Naczelnik, w porozumieniu z terenowym organem administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego, właściwym w sprawach planowania przestrzennego, wskazuje projektanta planu miejscowego oraz akceptuje przygotowany przez niego ramowy program opracowania.

3. Naczelnik oraz wojewoda zapewniają współpracę podległych im jednostek z projektantem w toku opracowywania planu miejscowego.

§  3.

1. Podanie do publicznej wiadomości o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego oraz zawiadomienie na piśmie organów administracji państwowej i jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 27 ustawy następuje przed rozpoczęciem prac nad projektem założeń do planu, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli w wyniku oceny aktualności planu miejscowego zostanie stwierdzona potrzeba zmiany planu bez konieczności zmiany założeń do planu oraz jeżeli założeniami do planu są ustalenia innego planu miejscowego, dotyczącego tego samego obszaru, czynności, o których mowa w ust. 1, mogą nastąpić przed rozpoczęciem prac nad projektem planu.

§ 4. Materiały wejściowe, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, stanowią:

1) materiały wymagające wyprzedzającego opracowania:

a) ocena aktualności obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

b) wyniki analiz zmian zachodzących w zagospodarowaniu przestrzennym, wraz ze zgłoszonymi uwagami, opiniami i wnioskami,

c) charakterystyka stanu istniejącego z inwentaryzacją stanu zagospodarowania terenu, obejmująca również infrastrukturę techniczną,

d) wyniki badań fizjograficznych, dotyczących w szczególności zagadnień kształtowania i ochrony środowiska, w tym prognoz zmian zachodzących w środowisku, a także wyniki badań złóż kopalin i zasobów wodnych - przeprowadzonych przez jednostki specjalistyczne,

e) prognozy i studia specjalistyczne zagadnień demograficznych, społecznych, funkcjonowania usług przemysłu i infrastruktury technicznej, a także rozwoju budownictwa mieszkaniowego,

f) studia dotyczące innych zagadnień wynikających ze specyfiki obszaru objętego opracowaniem, jak np. turystyki, sportu, ochrony krajobrazu, ochrony obszarów uzdrowiskowych, a także wpływu zagospodarowania przestrzennego na obszary przygraniczne,

2) materiały dostarczone przez inne, zobowiązane do tego, organy lub jednostki:

a) informacje o odpowiednich ustaleniach planu regionalnego lub założeń do tego planu, a także prognozy rozwoju społeczno-gospodarczego,

b) wnioski wojewódzkiego konserwatora zabytków, wojewódzkiego konserwatora przyrody, głównego geologa wojewódzkiego, wraz z odpowiednimi opracowaniami studialnymi,

c) wnioski właściwych organów wojskowych w sprawie uwzględnienia w planie aspektów obronnych,

d) wnioski właściwych organów podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, dotyczące wymagań w zakresie ochrony bezpieczeństwa państwa,

e) wnioski właściwych organów ochrony przeciwpożarowej oraz przewodniczącego wojewódzkiego komitetu przeciwpowodziowego,

f) materiały właściwego okręgowego zarządu lasów państwowych, dotyczące stanu istniejącego i programu rozwoju gospodarki leśnej,

g) materiały terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia wojewódzkiego, dotyczące stanu istniejącego i programu rozwoju gospodarki rolniczej,

h) wnioski kurii diecezjalnych lub zakonnych kościoła katolickiego w Polsce oraz odpowiednich organów innych kościołów i związków wyznaniowych, dotyczące potrzeb w zakresie inwestycji sakralnych i kościelnych,

i) wnioski organizacji społecznych i stowarzyszeń wyższej użyteczności, w tym dotyczące potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych,

3) mapy i wtórniki map obszaru objętego opracowaniem, w odpowiednich skalach, pochodzące z państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego.

§ 5. Komisja planu miejscowego, powołana zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy, w toku opracowywania projektu planu opiniuje proponowane przez projektanta rozwiązania oraz przedstawia własne wnioski dotyczące projektu planu. Opinie i wnioski komisja przedstawia w piśmie.