Rozdział 3 - Akumulacja środków planu sfinansowania inwestycji. - Zasady sfinansowania inwestycji w roku 1951.

Monitor Polski

M.P.1950.A-133.1701

Akt utracił moc
Wersja od: 28 grudnia 1950 r.

III.

Akumulacja środków planu sfinansowania inwestycji.

§  10.
1)
Akumulacja części amortyzacji przedsiębiorstw i zakładów, działających na zasadach rozrachunku gospodarczego (§ 5 pkt 8), przeznaczonej na sfinansowanie inwestycji (§ 6 pkt 2) lit. a) odbywać się będzie:
a)
do wysokości limitów środków bezzwrotnych, przewidzianych w planie inwestycyjnym dla poszczególnych przedsiębiorstw - na ich "rachunkach inwestycyjnych" w bankach finansujących inwestycje,
b)
ponad wysokość limitów środków bezzwrotnych, przewidzianych w planie inwestycyjnym dla poszczególnych przedsiębiorstw - na "rachunku scentralizowanej amortyzacji roku 1951" w Banku Inwestycyjnym.

Na tenże rachunek odprowadzona będzie w całości przeznaczona na inwestycje część amortyzacji przedsiębiorstw i zakładów, działających na zasadzie rozrachunku gospodarczego, a nie objętych planem inwestycyjnym na rok 1951, banków oraz przedsiębiorstw działających na zasadzie rozrachunku gospodarczego, a podległych wydziałom gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydiów rad narodowych.

Plan sfinansowania inwestycji na rok 1951 określi inwestorów, których nakłady sfinansowane zostaną ze środków skumulowanych na "rachunku scentralizowanej amortyzacji roku 1951".

2)
Rachunki inwestycyjne, wymienione w pkt 1) lit. a), prowadzone będą dla każdego inwestora bezpośredniego oddzielnie.
§  11.
Przedsiębiorstwa działające na zasadach rozrachunku gospodarczego obowiązane są przelewać część amortyzacji, przeznaczoną na sfinansowanie inwestycji, na rachunki, wymienione w § 10 pkt 1), w terminie do dnia 22 każdego miesiąca w wysokości 1/12 kwoty rocznej zaplanowanej do przelewu sumy amortyzacji jako ratę za bieżący miesiąc.

Przelewy powyższe winny być dokonywane równocześnie z przelewami części rat amortyzacji podlegających odprowadzeniu na "rachunki kapitalnych remontów" przedsiębiorstw w bankach finansujących ich eksploatację - zgodnie z przepisami uchwały Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 12 maja 1950 r. w sprawie zasad finansowania kapitalnych remontów przedsiębiorstw na zasadach rozrachunku gospodarczego.

W przypadku nieotrzymania od przedsiębiorstwa do dnia 22 danego miesiąca zlecenia na przelew raty amortyzacyjnej bank finansujący eksploatację wykona przelew bez zlecenia przedsiębiorstwa w ciągu 3 dni od terminu płatności.

§  12.
Przelewy rat amortyzacji, określone w § 11, mają charakter zaliczkowy i podlegają rozliczeniu na podstawie każdoczesnych zamknięć rachunkowych.

Wynikające z tych rozliczeń w ciągu 1951 roku nadpłaty w stosunku do planowanej amortyzacji zwracane będą w ciężar "rachunku scentralizowanej amortyzacji roku 1951" - na dobro rachunku operacyjnego przedsiębiorstwa, wynikające zaś niedopłaty przelewane będą na dobro rachunku "scentralizowanej amortyzacji roku 1951"- w ciężar rachunku operacyjnego przedsiębiorstwa.

Rozliczenia akumulowanej amortyzacji za rok 1951, dokonywane po dniu 31 grudnia 1951 r., przeprowadzane będą w sposób analogiczny w ciężar lub na dobro rachunku "scentralizowanej amortyzacji roku 1952".

Na rachunek "scentralizowanej amortyzacji roku 1952" odprowadzone zostaną, po terminie wygaśnięcia środków planu sfinansowania inwestycji na rok 1951:

a)
niewykorzystane sumy pochodzące z amortyzacji zakumulowanej na "rachunkach inwestycyjnych" (§ 10 pkt 1) lit. a),
b)
środki niewykorzystane pozostałe w tym terminie na rachunku "scentralizowanej amortyzacji roku 1951" (§ 10 pkt 1) lit. b).
§  13.
W przypadkach, gdy akumulacja amortyzacji, przeprowadzona zgodnie z przepisami § 10 na "rachunku inwestycyjnym" przedsiębiorstwa, nie zabezpiecza możliwości wykonania inwestycji we właściwym terminie, zaś przewidziane dla tego przedsiębiorstwa środki z dotacji budżetowej lub z rachunku "scentralizowanej amortyzacji raku 1951" zostały wyczerpane, bank finansujący inwestycje udzieli temu przedsiębiorstwu bezprocentowego kredytu antycypującego przyszłe wpłaty amortyzacji w wysokości nie przekraczającej kwoty, pozostałej do zakumulowania do końca roku. Kredyt ten podlega spłacie z rat amortyzacyjnych wpłacanych do końca roku.
§  14.
Inwestorzy, dla których plan sfinansowania inwestycji na rok 1951 ustali jako źródło pokrycia środki zakumulowane na rachunku "scentralizowanej amortyzacji roku 1951" uprawnieni są do czerpania tych środków bez względu na stan powyższego rachunku.
§  15.
Tryb przenoszenia środków budżetowych, przeznaczonych na sfinansowanie inwestycji między poszczególnymi tytułami budżetowymi, ustalą przepisy wydane na. podstawie ustawy budżetowej.
§  16.
Odrębne przepisy (§ 27) ustala tryb ewidencjonowania w bankach finansujących inwestycje środków, pobieranych z dotacji budżetowych (§ 6 pkt 1) i pkt 2) lit. b).
§  17.
Dla sfinansowania inwestycji ze środków zwrotnych Narodowy Bank Polski otworzy na rzecz banku finansującego inwestycje "rachunek inwestycyjny - środki zwrotne roku 1951".
§  18.
Środki własne skumulowane będą albo bezpośrednio przez inwestorów albo za pośrednictwem właściwych organów nadrzędnych na rachunkach "środków własnych" każdego inwestora bezpośredniego we właściwym dla niego oddziale banku finansującego inwestycje.
§  19.
1)
Środki własne wygospodarowane przez inwestorów, wymienionych w § 8 pkt 1), powinny być przekazywane na rachunki środków własnych inwestorów bezpośrednich zasadniczo w ratach miesięcznych równych 1/12 części zaplanowanego limitu rocznego i w terminie, nie przekraczającym dnia 22 każdego miesiąca - za miesiąc bieżący.
2)
W przypadkach, gdy tempo realizacji inwestycji wymaga szybszej mobilizacji środków finansowych, niż to przewidziano w pkt 1) zainteresowanemu inwestorowi przysługuje prawo wcześniejszej akumulacji, jednak w kwocie nie przekraczającej łącznie rocznego przewidzianego limitu ze środków własnych.
3)
Od obowiązku wpłaty środków własnych do banku finansującego inwestycje mogą być zwolnieni inwestorzy wykonujący inwestycje wyłącznie z tych środków i o wartości nie przekraczającej łącznie kwoty 150 tysięcy zł rocznie. W tym przypadku są oni upoważnieni do bezpośredniego wydatkowania powyższych środków na cele, przewidziane w planach inwestycyjnych, pod warunkiem przesyłania bankowi, do którego został przekazany wniosek inwestycyjny, w ustalonych z bankiem terminach - odpisów odnośnych faktur i rozliczeń wraz z odpowiednimi zestawieniami.

Do zwalniania poszczególnych grup tej kategorii inwestorów od obowiązku dokonywania wpłat środków pieniężnych do banku finansującego inwestycje upoważniony jest właściwy minister, który o decyzjach swych zawiadamiać będzie bank.

Przepisy ustępów poprzednich nie dotyczą inwestorów dokonujących inwestycji ze środków własnych obok zużywania innego rodzaju środków (bezzwrotnych, zwrotnych). W tym przypadku środki własne winny być wpłacane do banków finansujących inwestycje.

4)
Środki własne rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz małorolnych i średnich gospodarstw chłopskich są z zasady zwolnione z wpłat do banku nawet w przypadkach korzystania przez te grupę inwestorów również ze środków bezzwrotnych lub zwrotnych.
5)
Środki własne wyrażające się w efektywnie wykonanych świadczeniach w naturze winny być wycenione i zgłoszone przez inwestora bankowi finansującemu inwestycje.