Rozdział 6 - Ustalenie odpowiedzialności za uszkodzenie lub utratę wagonu prywatnego - Zasady przewozu w wagonach nie należących do przewoźnika kolejowego i włączanie ich do taboru kolejowego.

Monitor Polski

M.P.1997.34.329

Akt utracił moc

Wersja od: 10 czerwca 1997 r.

Rozdział  6

Ustalenie odpowiedzialności za uszkodzenie lub utratę wagonu prywatnego

§  59.

1. Przewoźnik kolejowy użytkujący ponosi odpowiedzialność za utratę lub uszkodzenie wagonu prywatnego albo jego części składowych powstałe od przyjęcia do przewozu do wydania oraz w okresie pozostawania wagonu prywatnego w jego obiektach, chyba że udowodni, że szkoda nie powstała z jego winy.

2. W szczególności przewoźnik kolejowy użytkujący nie ponosi odpowiedzialności za uszkodzenie wagonu prywatnego, jeżeli udowodni, że uszkodzenie spowodowane zostało co najmniej jedną z następujących przyczyn:

1) wskutek siły wyższej,

2) z winy podmiotu włączającego lub osób trzecich,

3) z powodu niewykonania obowiązków związanych z utrzymaniem wagonu, jeżeli przewoźnik kolejowy użytkujący wykaże, że niewykonanie tych obowiązków jego nie obciąża.

§ 60. Przewoźnik kolejowy użytkujący odpowiada za utratę lub uszkodzenie luźnych części składowych wagonu tylko wówczas, gdy są one zapisane na obydwu ścianach bocznych wagonu.

§ 61. Przewoźnik kolejowy użytkujący nie ponosi odpowiedzialności za:

1) uszkodzenia zbiorników glinianych, szklanych, ceramicznych itp., jeśli uszkodzenia nie mają związku z innym uszkodzeniem wagonu,

2) uszkodzenia zbiorników mających wewnętrzne powłoki (emalia, ebonit itp.), gdy pojemnik nie wykazuje śladów zewnętrznego uszkodzenia, chyba że podmiot włączający udowodni winę przewoźnika kolejowego użytkującego.

§  62.

1. Koszty naprawy wykonywanej w warsztatach naprawczych przewoźnika kolejowego użytkującego ponosi podmiot włączający, chyba że przewoźnik kolejowy użytkujący ponosi odpowiedzialność za uszkodzenie. Jednostka organizacyjna przewoźnika kolejowego włączającego dokonująca naprawy obciąża podmiot włączający należnościami za naprawę wagonu. Bez względu na odpowiedzialność za uszkodzenie, podmiot włączający ponosi koszty wymontowania zdatnych do wymiany ujednoliconych części, jeżeli na jego wniosek części te są mu zwracane.

2. Koszty czyszczenia i przygotowania wagonu do naprawy obciążają stronę ponoszącą koszty naprawy wagonu.

§ 63. Koszty napraw wykonywanych w zakładach naprawczych przewoźnika kolejowego użytkującego, koszty przewozu wagonu w związku z naprawą, sposób ich ustalania i dokumentowania oraz związane z tym postępowanie określa umowa włączenia wagonu.

§ 64. Jeżeli przewoźnik kolejowy użytkujący nie ponosi winy za uszkodzenie wagonu, podmiot włączający ponosi koszty:

1) wydłużenia drogi przewozu przesyłki, jeżeli uszkodzenie powstało w czasie wykonywania tego przewozu,

2) wykonania zleceń dodatkowych złożonych przewoźnikowi kolejowemu użytkującemu w związku z uszkodzeniem wagonu lub koszty przesłania wagonu do stacji wskazanej przez podmiot włączający.

§ 65. W przypadku naprawy wagonu na terenie kraju reklamacje dotyczące wykonania i kosztów naprawy mogą być składane do jednostki wystawiającej fakturę, a roszczenia mogą być dochodzone tylko od przewoźnika kolejowego, który przejął odpowiedzialność za wagon.

§ 66. Roszczenia podmiotu włączającego do przewoźnika kolejowego użytkującego z tytułu utraty lub uszkodzenia wagonu i jego części przedawniają się z upływem roku, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. Bieg przedawnienia rozpoczyna się w dniu, w którym stwierdzona została utrata wagonu bądź jego części składowych w sposób określony w § 32, a w przypadku uszkodzenia - od dnia zawiadomienia podmiotu włączającego przez przewoźnika kolejowego użytkującego.

§ 67. Jeżeli uszkodzenie wagonu lub jego części składowych zostało zawinione przez przewoźnika kolejowego użytkującego, to podmiotowi włączającemu przysługuje odszkodowanie za:

1) udowodnione koszty przywrócenia wagonu do eksploatacji, które nie mogą być wyższe niż obliczone według zasad określonych w § 69-76,

2) utratę możliwości użytkowania, obliczone według zasad określonych w § 68.

§  68.

1. Odszkodowanie za utratę możliwości użytkowania wagonu prywatnego liczy się:

1) od 6 dnia po wyłączeniu wagonu do naprawy lub od 6 dnia po wygaśnięciu umowy o przewóz do dnia zakończenia naprawy - jeżeli naprawa trwała do 14 dni włącznie, a jeżeli podmiot włączający sam dokonuje naprawy lub zleca jej wykonanie wybranemu przez siebie zakładowi naprawczemu prywatnemu do dnia, w którym w normalnych warunkach naprawa może być wykonana,

2) od pierwszego dnia wyłączenia lub od pierwszego dnia po ustaniu umowy o przewóz - jeżeli naprawa trwała powyżej 14 dni.

2. Jeżeli odszkodowanie dotyczy wagonu, który przed naprawą musiał być przeładowany, terminy określone w ust. 1 liczą się od dnia zakończenia przeładunku.

3. Odszkodowanie za utratę możliwości użytkowania nie przysługuje od chwili uznania wagonu za utracony zgodnie z § 32.

4. Wysokość odszkodowania za utratę możliwości użytkowania wagonu, w zależności od jego rodzaju, określona jest w taryfie przewoźnika kolejowego włączającego.