§ 3. - Zasady planowania i kontroli funduszu płac w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych.

Monitor Polski

M.P.1958.19.122

Akt utracił moc

Wersja od: 24 marca 1958 r.

§  3.

1. Plan funduszu płac robotników produkcji podstawowej powinien być ustalony na podstawie:

1) wskaźników udziału lub nakładu robocizny bezpośredniej w stosunku do ustalonych w planie wartościowych lub ilościowych jednostek produkcji, wyrażonej w rodzajach robót lub obiektów albo w rodzajach budownictwa, oraz

2) wskaźników narzutów na robociznę bezpośrednią obejmujących pozostałe części funduszu płac (płace robotników pośrednio zatrudnionych przy produkcji, wynagrodzenie za czas efektywnie nie przepracowany, dodatki za rozłąkę itp.).

2. Wskaźniki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują robociznę bezpośrednią obliczoną według zasad przyjętych przy kosztorysowaniu robót budowlano-montażowych, po potraceniu narzutów z tytułu ubezpieczeń społecznych.

3. Plan funduszu płac robotników produkcji pomocniczej i usług produkcyjnych powinien być ustalony na podstawie:

1) wskaźników udziału robocizny bezpośredniej w wartości poszczególnych asortymentów lub grup asortymentowych produkcji lub rodzajów usług, ustalanych dla wyrobów objętych cennikami na podstawie norm i stawek jednostkowych oraz dla pozostałych wyrobów na podstawie kalkulacji wynikowej ubiegłego okresu, oraz

2) wskaźników narzutów na robociznę bezpośrednią obejmujących pozostałe części funduszu płac.

4. W razie niemożności lub niecelowości zastosowania zasad określonych w ust. 3 do ustalenia planu funduszu płac robotników usług produkcyjnych plan ten ustala się na podstawie planowanego stanu zatrudnienia oraz średnich płac.

5. Wskaźniki (ust. 1 i 3) oraz średnie płace (ust. 4) zatwierdza dyrektor przedsiębiorstwa.

6. Jeżeli przedsiębiorstwo nie dysponuje przy opracowaniu planu rocznego prawidłowymi i sprawdzalnymi wskaźnikami, o których mowa w ust. 1 i 2, plan funduszu płac ustala się na podstawie statystycznego wskaźnika udziału funduszu płac w stosunku do globalnej wartości produkcji podstawowej przedsiębiorstwa. Analogiczną zasadę stosuje się również odpowiednio przy ustalaniu planu funduszu płac robotników produkcji pomocniczej i usług produkcyjnych (ust. 3).

7. W razie ustalania planu funduszu płac na podstawie danych statystycznych z ubiegłych okresów (ust. 6) należy uwzględnić poprawę w zakresie organizacji robót, zaopatrzenia materiałowego, wyposażenia w sprzęt, środki transportowe itp.

8. Plan funduszu płac, ustalony na podstawie normatywnych wskaźników i średnich płac (ust. 1-4), przedsiębiorstwo powinno porównać z funduszem płac obliczonym na podstawie wskaźników statystycznych, a w razie stwierdzenia poważniejszych różnic pomiędzy tak obliczonymi funduszami płac przedsiębiorstwo powinno sprawdzić prawidłowość obliczeń. Przedsiębiorstwo przedstawia odnośne obliczenia jednostce nadrzędnej i oddziałowi banku finansującego.