Rozdział 3 - Zgłaszanie pracowniczych projektów racjonalizatorskich w zakładach pracy. - Zasady organizacji wynalazczości pracowniczej.
Monitor Polski
M.P.1955.122.1599
Akt utracił moc Wersja od: 21 grudnia 1955 r.
Rozdział 3.
Zgłaszanie pracowniczych projektów racjonalizatorskich w zakładach pracy.
Zgłaszanie pracowniczych projektów racjonalizatorskich w zakładach pracy.
§ 7.
1.
Pracownik, który dokonał pracowniczego wynalazku, wzoru użytkowego, udoskonalenia technicznego lub usprawnienia, jest obowiązany zgłosić je niezwłocznie w komórce wynalazczości zakładu pracy, w którym jest zatrudniony.2.
Właściwym do dokonania oceny pracowniczego projektu racjonalizatorskiego jest zakład pracy, w którym projekt zostanie przyjęty do wykorzystania i zrealizowany. Zakład ten dokonuje również wypłaty wynagrodzenia twórcy.§ 8.
1.
Zgłoszony projekt racjonalizatorski powinien być tak opracowany, aby z opracowania jasno wynikała istota projektu. Zgłoszenie samej koncepcji nie stanowi zgłoszenia projektu. Wraz z projektem powinny być zgłoszone: wystarczająco zrozumiały rysunek lub szkic techniczny oraz określenie przewidywanych korzyści, jakie wynikną z zastosowania projektu.2.
Jeżeli zgłaszający ze względu na brak odpowiednich kwalifikacji nie jest w stanie przed zgłoszeniem projektu opracować rysunku lub szkicu technicznego, do udzielenia mu pomocy jest obowiązany przedstawiciel techniczny zakładu pracy do współdziałania w pracach klubu techniki i racjonalizacji, a w zakładach pracy nie posiadających przedstawiciela technicznego - kierownictwo zakładu pracy (§ 13).§ 9.
Pracownik, który w ciągu trzech tygodni nie dopełni obowiązku przewidzianego w § 7 ust. 1, traci prawo do wynagrodzenia przysługującego mu za dokonanie wynalazku, wzoru użytkowego, udoskonalenia technicznego lub usprawnienia.§ 10.
1.
Jeżeli zakład pracy, w którym zgłoszony został pracowniczy projekt racjonalizatorski, nie jest właściwy do dokonania oceny projektu, kierownik zakładu przesyła projekt bez zwłoki do właściwego zakładu pracy, dołączając w miarę możności dokumentację, o której mowa w § 8 ust. 1, a w przypadkach wątpliwych - do centralnego zarządu, któremu podlega zakład pracy, w celu skierowania projektu do właściwego zakładu pracy. O przesłaniu projektu należy zawiadomić twórcę.2.
W przypadkach określonych w ust. 1 wypłaty wynagrodzenia twórcy dokonuje zakład pracy, w którym projekt zostanie przyjęty do wykorzystania, za pośrednictwem zakładu pracy, w którym twórca jest zatrudniony.3.
O zgłoszonych w zakładzie pracy szczególnie ważnych projektach racjonalizatorskich kierownik komórki wynalazczości zawiadamia niezwłocznie nadrzędny centralny zarząd i departament techniki.§ 11.
1.
Jeżeli w dokonaniu oceny projektu zainteresowanych jest kilka zakładów pracy, decyzję w sprawie określenia właściwego zakładu wydaje: 1)
dyrektor centralnego zarządu - co do zakładów w ramach centralnego zarządu, 2)
minister - co do zakładów w ramach resortu.2.
Jeżeli w realizacji oraz w wykorzystaniu projektu zainteresowany jest zakład produkcyjny oraz zakład lub zakłady użytkujące, do dokonania oceny i realizacji projektu właściwy jest zakład produkcyjny. Zakład produkcyjny obowiązany jest w tym przypadku zasięgnąć opinii i uwzględnić wnioski zakładów użytkujących.§ 12.
1.
Zgłoszenia pracowniczego projektu racjonalizatorskiego dokonuje twórca na formularzu według ustalonego wzoru.2.
Do zgłoszenia mogą być dołączone rysunki wykonawcze, model, opis procesu technologicznego. Twórca może powołać się na wykonane przez siebie na podstawie projektu racjonalizatorskiego przedmioty, wyniki pracy itp.§ 13.
1.
Kierownictwo zakładu pracy jest obowiązane do udzielenia twórcy pracowniczego projektu racjonalizatorskiego pomocy technicznej, potrzebnej przy opracowaniu projektu. Udzielenie pomocy następuje na podstawie pisemnego zlecenia kierownika zakładu pracy.2.
Jeżeli zakład pracy nie jest w możności udzielić twórcy pomocy technicznej we własnym zakresie, kierownik zakładu zwraca się do jednostki bezpośrednio nadrzędnej o wskazanie innego zakładu pracy bądź instytutu naukowo-badawczego, wyższej uczelni lub innej instytucji, która może udzielić potrzebnej pomocy. Wskazany w tym trybie zakład pracy, instytut lub instytucja jest obowiązana do udzielenia potrzebnej pomocy technicznej.§ 14.
Za pomoc techniczną uważa się: 1)
pomoc przy teoretycznym opracowaniu projektu wraz z odpowiednimi szkicami i obliczeniami oraz przy obliczaniu korzyści gospodarczych w oparciu o elementy techniczne projektu, 2)
pomoc przy sporządzaniu rysunków technicznych, przy przeprowadzaniu prób i badań oraz przy produkcji doświadczalnej, w której projekt ma być zastosowany.§ 15.
1.
Udzielającego pomocy technicznej nie uważa się za współtwórcę projektu, chyba że w wyniku jego wkładu pracy twórczej wprowadzone zostały istotne zmiany w projekcie, na skutek których udzielający pomocy technicznej powinien być uznany za współtwórcę projektu.2.
W razie sporu roszczenia udzielającego pomocy technicznej przeciwko zakładowi pracy i twórcy o uznanie udzielającego pomocy technicznej za współtwórcę projektu rozstrzyga Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, zwany dalej w skróceniu Urzędem Patentowym.3.
Do czasu rozstrzygnięcia sporu przez Urząd Patentowy zakład pracy, w którym projekt został przyjęty do wykorzystania, wypłaca twórcy połowę przypadającego wynagrodzenia, a udzielającemu pomocy technicznej premię i wynagrodzenie, przypadające według zasad określonych w przepisach o premiowaniu i wynagradzaniu za pomoc techniczną. W razie uznania udzielającego pomocy technicznej przez Urząd Patentowy za współtwórcę projektu wynagrodzenie za dokonanie projektu oraz premię i wynagrodzenie za udzielenie pomocy technicznej dzieli się między współtwórców w stosunku określonym przez Urząd Patentowy.