Rozdział 2 - Postępowanie przed inspektorem pracy. - Zasady i tryb wykonywania orzecznictwa w sprawach o wykroczenia przeciwko przepisom prawa pracy.

Monitor Polski

M.P.1965.63.333

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 1965 r.

Rozdział  2.

Postępowanie przed inspektorem pracy.

§  3.

1. Postępowanie wszczyna się przez sporządzenie protokołu o popełnieniu wykroczenia. Protokół sporządza inspektor pracy na podstawie własnych ustaleń lub ustaleń instancji związkowych albo zakładowego społecznego inspektora pracy.

2. Inspektor pracy może:

1) żądać od obwinionego udzielenia wyjaśnień,

2) wzywać obwinionego, świadków i biegłych do stawienia się w miejscu i w czasie oznaczonym w wezwaniu w celu ich przesłuchania; świadków przesłuchuje się po ich uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania,

3) zwracać się do właściwych organów i instytucji o udzielenie opinii i informacji potrzebnych do wyjaśnienia sprawy.

§  4.

1. Inspektor pracy wydaje orzeczenie bez rozprawy.

2. Inspektor pracy wyznacza jednak rozprawę, jeżeli wymaga tego zawiły charakter sprawy, sprzeczność w materiale dowodowym lub inne okoliczności uzasadniające przeprowadzenie rozprawy.

3. Wyznaczenie rozprawy jest obowiązkowe, jeżeli protokół o popełnieniu wykroczenia został sporządzony na podstawie ustaleń instancji związkowej albo zakładowego społecznego inspektora pracy.

4. Do rozprawy przed inspektorem pracy stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące przy rozprawie przed kolegium orzekającym jako pierwszą instancją (§§ 11-18).

§  5.

1. Inspektor pracy wydaje postanowienie o zaniechaniu dalszego ścigania, jeżeli w wyniku postępowania ustali, że:

1) obwiniony nie popełnił wykroczenia lub nastąpiło przedawnienie orzekania,

2) czyn podlega wyłącznie orzecznictwu innych organów lub obwiniony na mocy przepisów szczególnych lub zwyczajów międzynarodowych nie może być pociągnięty do odpowiedzialności,

3) o ten sam czyn toczy się już postępowanie karno-administracyjne albo w stosunku do tego samego czynu wydano już prawomocne orzeczenie w takim postępowaniu,

4) zachodzi inna okoliczność wyłączająca z mocy prawa wydanie orzeczenia.

2. Treść postanowienia wraz ze zwięzłym uzasadnieniem zamieszcza się w protokole o popełnieniu wykroczenia.

§  6.

1. Inspektor pracy wydaje orzeczenie o ukaraniu na podstawie ustaleń zawartych w protokole o popełnieniu wykroczenia, a gdy była przeprowadzona rozprawa - na podstawie jej wyników.

2. Odpis orzeczenia o ukaraniu doręcza się obwinionemu oraz prokuratorowi, jeżeli brał udział w sprawie, i przesyła się kierownikowi zakładu pracy. Jeżeli obwinionym jest kierownik zakładu pracy lub jego zastępca, odpis orzeczenia przesyła się kierownikowi jednostki nadrzędnej nad zakładem pracy.

3. Od orzeczenia inspektora pracy obwiniony lub jego obrońca oraz prokurator, jeżeli brał udział w sprawie, mają prawo w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia odwołać się do kolegium orzekającego. Jeżeli prokurator nie brał udziału w sprawie, termin 14-dniowy dla wniesienia przez niego odwołania biegnie od dnia doręczenia orzeczenia obwinionemu.

4. Odwołanie składa się inspektorowi pracy na piśmie. Obwiniony może złożyć je ustnie do protokołu.

§  7.

1. W razie wniesienia odwołania po upływie terminu, o którym mowa w § 6 ust. 3, inspektor pracy odmówi przyjęcia odwołania, chyba że szczególne okoliczności usprawiedliwiają spóźnienie złożenia odwołania.

2. Od postanowienia o odmowie przyjęcia odwołania (ust. 1) przysługuje zainteresowanemu zażalenie do kolegium orzekającego. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem inspektora pracy w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia o odmowie.