Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady i tryb wykonywania orzecznictwa w sprawach o wykroczenia przeciwko przepisom prawa pracy.

Monitor Polski

M.P.1965.63.333

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 1965 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§ 1. Postępowanie w sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 10 dekretu z dnia 10 listopada 1954 r. o przejęciu przez związki zawodowe zadań w dziedzinie wykonywania ustaw o ochronie, bezpieczeństwie i higienie pracy oraz sprawowania inspekcji pracy (Dz. U. z 1954 r. Nr 52, poz. 260, z 1960 r. Nr 20, poz. 119 i z 1965 r. Nr 13, poz. 91) oraz w art. 59 Prawa o wykroczeniach, toczy się według przepisów niniejszej uchwały.

§  2.

1. Organami właściwymi do orzekania w sprawach o wykroczenia określone w § 1 są:

1) w pierwszej instancji - właściwi branżowo i terenowo inspektorzy pracy, a w sprawach, w których ze względu na społeczną szkodliwość czynu, stopień zawinienia lub inne ważne okoliczności sprawy zachodziłaby potrzeba wymierzenia kary surowszej niż kara grzywny do 1.500 zł - kolegia orzekające przy wojewódzkich komisjach związków zawodowych, zwane w dalszym ciągu "kolegiami orzekającymi",

2) w drugiej instancji - kolegia orzekające rozpatrujące odwołania od orzeczeń inspektorów pracy, a w sprawach rozpatrywanych przez te kolegia w pierwszej instancji - kolegium odwoławcze przy Centralnej Radzie Związków Zawodowych, zwane w dalszym ciągu "kolegium odwoławczym".

2. Orzeczenie, od którego nie wniesiono w terminie odwołania, jak również orzeczenie wydane na skutek wniesionego odwołania jest prawomocne.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do postanowień, od których służy odwołanie lub zażalenie.