Rozdział 6 - Kredyty dodatkowe. - Zasady i tryb wykonywania budżetu Państwa na rok 1952.

Monitor Polski

M.P.1952.A-24.304

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1952 r.

Rozdział  6.

Kredyty dodatkowe.

§  39.

1. Kredyty dodatkowe dla budżetu centralnego - w ramach nadwyżki budżetowej - uchwala Rada Ministrów na wniosek właściwego ministra, zaopiniowany przez Ministra Finansów.

2. W szczególnie uzasadnionych i pilnych przypadkach może Minister Finansów - za zgodą Prezesa Rady Ministrów - otwierać zaliczki na poczet kredytów dodatkowych.

3. Składając Radzie Ministrów projekty aktów prawnych, dotyczących utworzenia nowych urzędów, instytucji, zakładów i przedsiębiorstw lub realizacji nowych zadań i wydatków nie przewidzianych w budżecie, właściwi ministrowie powinni równocześnie zgłosić uzgodnione z Ministrem Finansów wnioski (oddzielne lub łączne) o ustalenie wysokości potrzebnych na te cele kredytów oraz źródeł ich pokrycia.

§  40.

1. W przypadku, gdy w związku z powierzeniem przez Rząd lub prezydium rady narodowej wyższego stopnia nowych zadań powstanie konieczność powiększenia globalnej kwoty wydatków danego budżetu terenowego, wysokość niezbędnych na realizację tych zadań kredytów dodatkowych, z podziałem według szczegółowej klasyfikacji budżetowej, ustala prezydium właściwej rady narodowej na wniosek - gdy dotyczyć to będzie budżetów wojewódzkich i powiatowych (m. st. Warszawy, m. Łodzi i miast stanowiących powiaty) - właściwego wydziału zaopiniowany przez wydział finansowy.

2. Kredyty dodatkowe powinny mieścić się w granicach dodatkowych limitów wydatków budżetu Państwa lub zbiorczego budżetu terenowego wyższego stopnia, ustalonych równocześnie z powierzeniem nowych zadań.

3. Przy zlecaniu nowych zadań Rada Ministrów lub prezydium rady narodowej wyższego stopnia określa równocześnie źródła pokrycia kredytów dodatkowych.