Rozdział 6 - Tryb uruchamiania środków budżetowych. - Zasady i tryb wykonywania budżetu państwa.

Monitor Polski

M.P.1984.31.215

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

Rozdział  6

Tryb uruchamiania środków budżetowych.

§  43.

1. Uruchamianie środków dla jednostek budżetowych, objętych budżetem centralnym, odbywa się w drodze otwierania i przekazywania kredytów budżetowych; wyjątki od tej zasady określają odrębne przepisy.

2. Kredyty budżetowe otwiera się i przekazuje bez podziału według klasyfikacji wydatków budżetowych.

§  44.

1. Ministerstwa otwierają kredyty budżetowe, przewidziane w poszczególnych częściach budżetu centralnego, do własnej dyspozycji oraz przekazują kredyty dla bezpośrednio podległych dysponentów kredytów niższego stopnia. Kredyty budżetowe otwiera się i przekazuje dwukrotnie: pierwszy raz przed rozpoczęciem roku w wysokości 75% kredytów ustalonych dla danej części budżetu i drugi raz przed rozpoczęciem czwartego kwartału w wysokości uzgodnionej z Ministerstwem Finansów; fakt uzgodnienia potwierdza na poleceniu otwarcia kredytów dysponent główny. W razie realizowania w ciągu trzech pierwszych kwartałów zadań sezonowych lub w innych uzasadnionych wypadkach, kredyty na ten cel mogą być otwarte w kwocie przekraczającej 75%.

2. Ministerstwa otwierają kredyty za pomocą odrębnych poleceń otwarcia kredytów - formularz K 120 - do własnej dyspozycji oraz poleceń przekazania - formularz K 121 - dla bezpośrednio podległych dysponentów kredytów niższego stopnia. Jeden egzemplarz każdego z tych poleceń ministerstwo przesyła do oddziału NBP, prowadzącego jego rachunek wydatków budżetowych. Polecenie otwarcia kredytów, dotyczące jednostek budżetowych posiadających rachunki w innym oddziale NBP, oddział NBP, po sprawdzeniu zgodności podpisów, przesyła do właściwego oddziału NBP. Kopie tych poleceń ministerstwo przesyła podległym dysponentom. Formularze K-120 i K-121 są drukami Wydawnictw Akcydensowych.

§  45.

1. Dysponenci kredytów drugiego stopnia przekazują z otwartych kredytów odpowiednią ich część dysponentom trzeciego stopnia za pomocą polecenia przekazania kredytów i ewentualnie rozdzielnika kredytów - formularz K-121.

2. Rozdzielnik kredytów powinien być stosowany, gdy jednocześnie przekazuje się kredyty więcej niż trzem dysponentom trzeciego stopnia.

3. Przy przekazaniach indywidualnych przesyła się do banku polecenie przekazania kredytów w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz polecenia przekazania kredytów przeznaczony jest dla oddziału NBP prowadzącego rachunek wydatków dysponenta kredytów drugiego stopnia, drugi dla oddziału NBP właściwego dla dysponenta trzeciego stopnia.

4. Przy przekazaniach zbiorowych przesyła się do banku rozdzielnik kredytów oraz polecenie przekazania kredytów w jednym egzemplarzu, sporządzone dla każdego dysponenta niższego stopnia. Rozdzielnik kredytów jest przeznaczony dla oddziału NBP, prowadzącego rachunek wydatków dysponenta kredytów drugiego stopnia, a egzemplarz polecenia przekazania kredytów - dla oddziału NBP, właściwego dla dysponenta niższego stopnia.

5. O przekazaniu kredytów dysponenci kredytów drugiego stopnia zawiadamiają dysponentów trzeciego stopnia za pomocą kopii polecenia przekazania kredytów.

§  46.

1. W razie otrzymania dodatkowych kredytów lub przeniesienia kredytów oraz w innych uzasadnionych wypadkach dokonuje się zmiany otwartych lub przekazanych kredytów. Dysponenci dokonujący zmian zawiadamiają o tym właściwe oddziały NBP oraz dysponentów kredytów niższego stopnia za pomocą polecenia otwarcia (przekazania) kredytów.

2. Zmiany, o których mowa w ust. 1, powinny być dokonywane w takich terminach i kwotach, aby była zapewniona niezbędna ciągłość finansowania jednostki budżetowej i aby ogólna kwota otwartych kredytów nie przekraczała kwoty, wynikającej z zatwierdzonego planu finansowego jednostki budżetowej, po jego zmianach.

§  47.

1. Dysponent niższego stopnia może zwrócić otrzymane kredyty dysponentowi wyższego stopnia, od którego kredyty otrzymał.

2. Dysponent zwracający kredyty postępuje w sposób określony w § 45 ust. 3 dla indywidualnych przekazań kredytów.

§  48.

1. Uruchamianie środków dla jednostek budżetowych objętych budżetami terenowymi odbywa się w drodze otwierania kredytów budżetowych.

2. Kredyty budżetowe otwierają główni dysponenci kredytów, bez podziału według klasyfikacji wydatków budżetowych, do własnej dyspozycji i dla jednostek podległych, zawiadamiając o tym te jednostki.

3. 10 Kredyty otwiera się za pomocą polecenia otwarcia kredytów - formularz K-120, które jest przesyłane przez właściwych dysponentów kredytów do oddziału NBP, (banku spółdzielczego) prowadzącego rachunek wydatków budżetowych dysponenta kredytów. Polecenie otwarcia kredytów, dotyczące jednostek budżetowych posiadających rachunek w innym oddziale banku niż bank głównego dysponenta, odział banku prowadzący rachunek głównego dysponenta kredytów przesyła, po sprawdzeniu zgodności podpisów, do oddziału banku właściwego dla danej jednostki.

§  49.

1. Kredyty budżetowe otwierane są dwukrotnie w roku. Pierwszy raz otwarcie kredytów następuje przed rozpoczęciem roku w wysokości 75% kredytów wynikających z uchwalonych budżetów lub z projektów budżetów przedstawionych radzie narodowej. W razie realizowania w ciągu trzech pierwszych kwartałów zadań sezonowych, kredyty na ten okres mogą być otwarte w kwocie przekraczającej 75%.

2. Drugi raz otwarcie kredytów następuje przed rozpoczęciem czwartego kwartału w wysokości uzgodnionej z wydziałem finansowym. Fakt uzgodnienia powinien być potwierdzony na poleceniu otwarcia kredytów.

3. Przed drugim otwarciem kredytów należy dokonać analizy dotychczasowego i przewidywanego wykonania budżetu w celu ustalenia wysokości otwieranych kredytów na poziomie zapewniającym zachowanie równowagi budżetowej na koniec roku.

4. Do ustanowionych w budżetach terenowych dysponentów kredytów drugiego stopnia stosuje się odpowiednio przepisy § 45, a w zakresie zmian otwartych kredytów - przepis § 46 ust. 2.

§  50.

1. Remonty kapitalne jednostek budżetowych są finansowane ze środków budżetowych i środków pozabudżetowych. Środki te są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym otwieranym na wniosek jednostki budżetowej.

2. Remonty kapitalne mogą być również finansowane ze środków na inwestycje, jeżeli rachunek ekonomiczny wykaże, że remont kapitalny jest bardziej opłacalny niż nowa inwestycja. W tym wypadku jednostki budżetowe przekazują środki finansowe na rachunek, o którym mowa w ust. 1.

3. Remont kapitalny obejmuje roboty związane z doprowadzeniem do pierwotnego lub zbliżonego do pierwotnego stanu całego obiektu (wszystkich elementów i części obiektu, które uległy zużyciu). Remont kapitalny powinien przywrócić utraconą w czasie eksploatacji użyteczność obiektu. Przy przeprowadzaniu remontu kapitalnego mogą być wykonywane roboty związane z modernizacją.

4. Wykonywanie budżetu w zakresie wydatków na remonty kapitalne następuje w drodze przelewu środków budżetowych z rachunków wydatków budżetowych na rachunek finansowania remontów kapitalnych.

5. W razie niewykorzystania do końca roku kalendarzowego środków budżetowych przeznaczonych na remonty kapitalne, środki te pozostają na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 1, i mogą być wykorzystane na:

1) spłatę zobowiązań z tytułu planowanych nakładów na remonty kapitalne,

2) finansowanie nie dokonanych w okresach poprzednich oraz planowanych nakładów na remonty kapitalne,

3) finansowanie inwestycji, jeżeli inwestycja ta jest bardziej opłacalna niż planowany remont.

6. W razie gromadzenia przez jednostki budżetowe objęte budżetem centralnym środków budżetowych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, ponad potrzeby uzasadnione rozmiarami wydatków podlegających finansowaniu z tego rachunku, jednostki nadrzędne mogą polecić:

1) przekazanie nadwyżki środków innym jednostkom budżetowym na finansowanie nakładów ustalonych w planie,

2) zwrócenie nadwyżki środków na dochód budżetu centralnego.

7. W razie gromadzenia przez jednostki budżetowe objęte budżetem terenowym środków budżetowych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, ponad potrzeby uzasadnione rozmiarami wydatków podlegających finansowaniu z tego rachunku, jednostki budżetowe przekazują nadwyżki środków do właściwego budżetu terenowego.

8. Zasada określona w ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do środków pozabudżetowych przeznaczonych na remonty kapitalne.

9. Zasady przekazywania środków budżetowych i pozabudżetowych na finansowanie inwestycji oraz rozliczania tych środków po zakończeniu działalności inwestycyjnej określają odrębne przepisy.

10. Finansowanie remontów kapitalnych we wspólnych jednostkach budżetowych, podporządkowanych różnym radom narodowym, bądź podejmowanych przez nie wspólnych zadań następuje z budżetu tej rady narodowej, która na podstawie porozumienia stron wspólną jednostkę lub zadanie objęła swoim planem społeczno-gospodarczym. Wysokość środków niezbędnych do finansowania wspólnej jednostki lub zadania uwzględnia się przy równoważeniu budżetów zainteresowanych rad narodowych.

11. Wydatki jednostek budżetowych realizujących remonty kapitalne systemem gospodarczym są finansowane bezpośrednio z rachunku bankowego, o którym mowa w ust. 1. W zakresie wynagrodzeń z rachunku tego mogą być wypłacane wyłącznie wynagrodzenia osób fizycznych wykonujących roboty i usługi na podstawie umowy o dzieło lub umowy zlecenia.

12. Zasady finansowania remontów kapitalnych w gospodarstwach pomocniczych działających na zasadach uproszczonych regulują przepisy w sprawie gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych.

¹⁰ § 48 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 24 grudnia 1988 r. (M.P.88.36.329) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1989 r.