§ 17. - Zasady i tryb uznawania lekarzy za specjalistów.

Monitor Polski

M.P.1963.2.4

Akt utracił moc

Wersja od: 18 kwietnia 1967 r.

§  17.

1. Egzaminy na specjalistów II stopnia i przy specjalizacji jednostopniowej przeprowadzają komisje egzaminacyjne powołane przy akademiach medycznych i instytutach naukowo-badawczych, stosownie do wytycznych ustalanych corocznie przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

2. Komisje powołują w porozumieniu z kierownikiem Studium rektorzy akademii lub dyrektorzy instytutów w składzie:

1) samodzielny pracownik nauki bądź samodzielny pracownik naukowo-badawczy jako przewodniczący,

2) dwóch samodzielnych pracowników nauki bądź samodzielnych pracowników naukowo-badawczych - specjalistów w danej dziedzinie medycyny,

3) przedstawiciel odpowiedniego towarzystwa lekarskiego,

4) lektor języka obcego, którego znajomością ma się wykazać egzaminowany.

3. W przypadku gdy w danej dziedzinie medycyny brak jest samodzielnych pracowników nauki bądź samodzielnych pracowników naukowo-badawczych, członkiem komisji egzaminacyjnej powinien być wybitny znawca danej lub pokrewnej dziedziny medycyny.

4. W czasie egzaminu oprócz osób wymienionych w § 6 ust. 4 mogą być ponadto obecni właściwy specjalista wojewódzki oraz kierownik wydziału zdrowia i opieki społecznej właściwy ze względu na siedzibę akademii medycznej lub instytutu, przy którym odziała komisja egzaminacyjna, bądź delegowany przez niego lekarz.