§ 3. - Zasady i tryb uznawania ferm drobiu za zarodowe i reprodukcyjne oraz uznawanie materiału rozpłodowego kur.

Monitor Polski

M.P.1955.93.1203

Akt utracił moc

Wersja od: 22 października 1955 r.

§  3.

1. Fermy drobiu uznaje się za zarodowe lub reprodukcyjne, jeżeli poza wymaganiami szczególnymi, określonymi w dalszych przepisach, odpowiadają następującym ogólnym warunkom:

1) drób należy do rasy lub typu uznanego za odpowiedni dla danego rejonu, a gdy chodzi o fermy reprodukcyjne kur II stopnia - nioski należą do rasy uznanej za odpowiednią dla danego rejonu, koguty zaś należą do jednej z ras, uwzględnionych w ogóle w przepisach o rejonizacji drobiu,

2) drób żywiony jest racjonalnie, a ferma posiada areał gruntu zabezpieczający w pełni pokrycie zapotrzebowania na paszę dla stada podstawowego i odchowywanej młodzieży przynajmniej w zakresie okopowych, zielonek i pośladów;

3) ferma zlokalizowana jest na terenie odwodnionym o stosunkach wodnych zapewniających obfity porost roślinności lub w przypadku ferm kaczych - na terenie silnie przepuszczalnym;

4) warunki sanitarne terenu fermy zabezpieczają zdrowotność drobiu;

5) ferma posiada budynki, urządzenia techniczne, jak: gniazda dla niosek, karmidła, poidła itp., wybiegi i pastwiska, zapewniające racjonalne prowadzenie hodowli;

6) osoby zajmujące się prowadzeniem i obsługiwaniem fermy mają odpowiednie kwalifikacje.

2. Minister Rolnictwa może w uzasadnionych przypadkach zezwolić na uznanie fermy za zarodową choćby ferma prowadziła hodowlę rasy nie odpowiadającej przepisom o rejonizacji drobiu.