Rozdział 3 - Ceny artykułów przeznaczonych na eksport i usług świadczonych dla odbiorców zagranicznych. - Zasady i tryb ustalania cen artykułów i usług pochodzących z importu oraz artykuły i usługi przeznaczone na eksport.

Monitor Polski

M.P.1971.31.199

Akt utracił moc

Wersja od: 8 czerwca 1971 r.

Rozdział  3

Ceny artykułów przeznaczonych na eksport i usług świadczonych dla odbiorców zagranicznych.

§  9.

1. Producent (jednostka skupu) dokonujący eksportu na rachunek własny otrzymuje za wyeksportowany artykuł eksportową cenę transakcyjną.

2. Producent (jednostka skupu) dokonujący eksportu za pośrednictwem jednostki handlu zagranicznego działającej na zasadach komisu (agenta) otrzymuje za wyeksportowany artykuł eksportową cenę transakcyjną, pokrywa natomiast równowartość prowizji płaconych agentom zagranicznym i prowizję należną jednostce handlu zagranicznego oraz ponosi koszty krajowe związane z daną transakcją eksportową.

3. Dostawca krajowy, zawierając umowę z jednostką handlu zagranicznego działającą na zasadach komisu (ust. 2), może określić dolną granicę eksportowej ceny transakcyjnej (cena minimalna).

4. Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się również w rozliczeniach między generalnym dostawcą a jednostką handlu zagranicznego z tytułu dostawy kompletnych obiektów przeznaczonych na eksport.

§  10.

1. Jednostka handlu zagranicznego dokonująca eksportu na rachunek własny (§§ 11-18) płaci za artykuły kupowane od dostawcy krajowego ceny cennikowe (§ 11 ust. 1 i 3 oraz § 14 ust. 1) lub ceny uzgodnione (§ 11 ust. 5-7, § 12, 13, 14 ust. 2 i § 18 ust. 1).

2. Przepis ust. 1 stosuje się również w rozliczeniach między generalnym dostawcą a jednostką handlu zagranicznego z tytułu kompletnych dostaw przeznaczonych na eksport.

§  11.

1. Artykuły przeznaczone na eksport produkowane przez jednostki gospodarki uspołecznionej według tych samych norm, jakie obowiązują w obrocie wewnętrznym, jeśli artykuły te nie są obciążone podatkiem obrotowym bądź nie korzystają z dotacji budżetowej - nabywane są przez jednostki handlu zagranicznego co najmniej po tych samych cenach zbytu, które ustalone zostały dla obrotu wewnętrznego.

2. Przez cenę zbytu artykułu mającego ustaloną tylko cenę detaliczną rozumie się tę ostatnią cenę, zmniejszoną o obowiązujące marże handlowe.

3. Artykuły przeznaczone na eksport, obciążone podatkiem obrotowym bądź korzystające z dotacji przedmiotowej, produkowane przez jednostki gospodarki uspołecznionej według tych samych norm, jakie obowiązują w obrocie wewnętrznym, nabywane są przez jednostki handlu zagranicznego po cenach fabrycznych, a w branżach nie objętych systemem cen fabrycznych - po cenach zbytu, zmniejszonych o podatek lub zwiększonych o dotacje przedmiotowe.

4. Państwowa Komisja Cen w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Handlu Zagranicznego określi zakres stosowania cen fabrycznych w rozliczeniach dostaw na eksport oraz sposób i tryb ustalania cen fabrycznych artykułów i usług przeznaczonych na eksport.

5. Dostawca artykułu przeznaczonego na eksport może uzgodnić z jednostką handlu zagranicznego cenę wyższą niż cena zbytu (ust. 1) bądź wyższą niż cena fabryczna (ust. 3), jeśli cena uzgodniona jest niższa od eksportowej ceny transakcyjnej zmniejszonej co najmniej o marżę należną jednostce handlu zagranicznego oraz o równowartość ewentualnych prowizji płaconych agentom zagranicznym.

6. Jeśli transakcja eksportowa dotyczy nadwyżki planowanej produkcji, dostawca artykułu przeznaczonego na eksport, za zgodą właściwego ministra, może uzgodnić z jednostką handlu zagranicznego cenę niższą niż cena zbytu (ust. 1) bądź niższą niż cena fabryczna (ust. 3), nie niższą jednak niż poniesione przez niego koszty produkcji.

7. W odniesieniu do artykułów i usług produkowanych przez przedsiębiorstwa państwowego przemysłu terenowego i spółdzielnie zrzeszone w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy dostawca krajowy i jednostka handlu zagranicznego mogą uzgodnić ceny niższe niż obowiązujące w obrocie krajowym, nie niższe jednak od kosztów własnych zwiększonych o zysk należny producentowi.

8. W okresie przejściowym, który ustali Minister Finansów, sprzedaż artykułów opodatkowanych, o których mowa w ust. 3, jednostkom handlu zagranicznego dokonywana będzie po cenach zbytu (cenach detalicznych zmniejszonych o marże handlowe). Różnice między ceną zbytu a ceną fabryczną płaconą przez jednostkę handlu zagranicznego, jak też i różnice między pełną ceną zbytu a ceną zbytu zmniejszoną o podatek obrotowy, płaconą przez jednostkę handlu zagranicznego - rozlicza się z budżetem Państwa.

9. Minister Finansów określi zasady i tryb rozliczeń z budżetem związanych ze stosowaniem w dostawach na eksport cen fabrycznych oraz cen zbytu zmniejszonych o podatek obrotowy (ust. 3-7).

§  12.

1. Artykuły przeznaczone na eksport, produkowane ze względu na potrzeby handlu zagranicznego według norm nie stosowanych w kraju lub z uwzględnieniem różnic w stosunku do norm krajowych, są nabywane przez jednostki handlu zagranicznego po cenach uzgodnionych z dostawcą.

2. Dostawca artykułu przeznaczonego na eksport (ust. 1) może uzgodnić z jednostką handlu zagranicznego cenę wyższą niż cena pokrywająca koszt produkcji zwiększony o zysk należny producentowi, jeśli cena ta jest niższa od eksportowej ceny transakcyjnej zmniejszonej o marżę należną jednostce handlu zagranicznego oraz o równowartość ewentualnych prowizji płaconych agentom zagranicznym, przeliczonych na złote.

3. Ceną uzgodnioną jest cena potwierdzona pisemnie przez jednostkę handlu zagranicznego.

§  13.

1. Przepisy o uzgodnieniu cen między jednostkami handlu zagranicznego a ich dostawcami stosuje się odpowiednio do:

1) uzgodnienia cen usług wykonywanych na zlecenie odbiorców zagranicznych, jeśli usługi te nie są objęte cennikami krajowymi i

2) uzgodnienia cen licencji oraz dokumentacji technicznych, a także do określania wysokości dodatków do cen zbytu artykułów przeznaczonych na eksport, mianowicie:

a) za opakowanie, gdy artykuł przeznaczony na eksport ma być dostarczony w opakowaniu, podczas gdy ten sam artykuł w obrocie krajowym nie wymaga opakowania;

b) za różnicę kosztów opakowania, gdy cena zbytu artykułu przeznaczonego do obrotu wewnętrznego obejmuje również określony rodzaj opakowania, a warunki umowy eksportowej przewidują opakowanie odmienne;

c) za dodatkowe koszty wiążące się z przygotowaniem towaru do eksportu, jeżeli tego rodzaju dodatkowe koszty powstają w następstwie wymagań zamawiającego.

2. Dodatki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), mogą być uzgadniane odrębnie dla poszczególnych transakcji eksportowych, odpowiednio do kosztów ponoszonych przez dostawcę.

3. Przepis § 12 ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie.

§  14.

1. Wykaz ważniejszych artykułów pochodzących ze skupu rolnego i pozyskiwanych z runa leśnego, przeznaczonych na eksport, oraz ceny zbytu tych artykułów ustala Państwowa Komisja Cen.

2. Ceny zbytu na eksport artykułów pochodzących ze skupu rolnego i pozyskiwanych z runa leśnego, nie objętych wykazem ważniejszych artykułów (ust. 1), uzgadniają jednostki handlu zagranicznego z właściwymi organizacjami skupu.

3. Ceny, o których mowa w ust. 1 i 2, tworzy się przez dodanie do obowiązujących cen skupu marż (narzutów) przysługujących dostawcy lub dostawcom, jeśli występuje więcej niż jedno ogniwo obrotu przygotowujące artykuł do eksportu.

4. Państwowa Komisja Cen w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego na wniosek ministra nadzorującego dostawcę ustala ceny zbytu na eksport nadwyżek artykułów pochodzących ze skupu.

5. Przepisy § 12 ust. 2 i 3 mają odpowiednie zastosowanie.

§  15.

1. Uzgadnianie cen artykułów i usług przeznaczonych na eksport (§ 11 ust. 5-7, § 12, 13 i 14 ust. 2) należy do wyłącznej właściwości dyrektorów jednostek handlu zagranicznego lub osób przez nich upoważnionych oraz odpowiednio - do dyrektorów państwowych przedsiębiorstw (kombinatów) przemysłowych i dyrektorów (kierowników) jednostek skupu oraz zarządów właściwych spółdzielni.

2. Jeśli zakład produkujący na eksport wchodzi w skład kombinatu, to jednostka handlu zagranicznego uzgadnia ceny na eksport z dyrektorem kombinatu lub z osobą przez niego upoważnioną.

3. Ministrowie w odniesieniu do podległych lub nadzorowanych przedsiębiorstw, a zarządy właściwych centralnych związków spółdzielni w odniesieniu do zrzeszonych w tych związkach spółdzielni mogą uprawnienia, o których mowa w ust. 1, zastrzec do swojej właściwości albo do właściwości dyrektorów zjednoczeń lub zarządów krajowych i wojewódzkich związków spółdzielni oraz Związku Spółdzielni Inwalidów.

§  16.

1. Przepis § 11 ust. 7 ma odpowiednie zastosowanie do przedsiębiorstw (zakładów) organizacji społecznych produkujących artykuły przeznaczone na eksport.

2. Uzgadnianie cen artykułów, o których mowa w ust. 1, należy do właściwości dyrektorów jednostek handlu zagranicznego lub osób przez nich upoważnionych z kierownikami (osobami przez nich upoważnionymi) przedsiębiorstw (zakładów) organizacji społecznych.

§ 17. Za artykuły przeznaczone na eksport, zakupywane przez przedsiębiorstwa handlu zagranicznego od uspołecznionych jednostek handlu wewnętrznego, jednostki handlu zagranicznego płacą ceny, po jakich towary te kupują inne jednostki handlu uspołecznionego. Ceny te mogą być zwiększone o dodatkowe koszty, jeśli jednostka handlu zagranicznego wymaga odmiennego opakowania.

§  18.

1. Artykuły przeznaczone na eksport, produkowane przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 3 i 4, kupowane są przez jednostki handlu zagranicznego po cenach uzgodnionych z producentem lub jednostką pośredniczącą w sprzedaży.

2. Podstawą do określenia wysokości uzgodnionej ceny jest wstępny (planowy) koszt własny wyrobu, ponoszony przez dany zakład produkcyjny, zwiększony o zysk w ustalonej wysokości oraz podatek obrotowy.

3. Obowiązująca w obrocie wewnętrznym cena zbytu danego artykułu, ustalona dla określonej jednostki gospodarki nie uspołecznionej, jest równocześnie dla tej jednostki ceną zbytu tego artykułu przeznaczonego na eksport.

4. Jeśli obowiązującą w obrocie wewnętrznym ceną danego artykułu jest cena detaliczna, przez cenę zbytu artykułu przeznaczonego na eksport rozumie się cenę detaliczną, zmniejszoną o wysokość obowiązujących marż handlowych.

5. Określone w ust. 3 i 4 ceny są cenami maksymalnymi.

6. Przepisy § 13 mają odpowiednie zastosowanie.

7. Uzgadnianie cen, o których mowa w ust. 1, należy do właściwości dyrektorów jednostek handlu zagranicznego lub osób przez nich upoważnionych z kierownikami (osobami przez nich upoważnionymi) organizacji powołanych przez Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości do organizowania produkcji eksportowej jednostek gospodarki nie uspołecznionej lub bezpośrednio z producentami.

8. Przy ustalaniu cen za usługi (roboty) na eksport mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustępów poprzedzających.

9. Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego i Państwową Komisją Cen określi tryb uzgadniania oraz tryb zmiany uzgodnionych cen artykułów (usług), o których mowa w ust. 1.

§  19.

1. Jeżeli artykuł przeznaczony na eksport zostanie skierowany do sprzedaży wewnętrznej jako artykuł zaopatrzeniowy lub inwestycyjny, to jego cenę zbytu ustala organ upoważniony do ustalania cen zbytu danej grupy artykułów w obrocie wewnętrznym. Jeżeli artykuł ma być sprzedawany ludności, cenę detaliczną ustala Państwowa Komisja Cen na wniosek właściwej jednostki handlu zagranicznego uzgodniony z Ministerstwem Handlu Wewnętrznego.

2. Zasady i tryb rozliczania z budżetem różnic między ceną, po której artykuł został nabyty przez jednostkę handlu zagranicznego, a ceną ustaloną zgodnie z ust. 1 określają odrębne przepisy.

§ 20. Jednostki wskazane w uchwale jako uprawnione do uzgadniania cen na eksport (§ 10) i dodatków do tych cen (§ 13) obowiązane są do prowadzenia rejestru uzgodnionych cen.

§ 21. Jeżeli spór co do ceny artykułu przeznaczonego na eksport wynikł dopiero w toku rozliczeń za wykonaną dostawę, a obie strony podlegają orzecznictwu komisji arbitrażowych, cenę ustala właściwa komisja arbitrażowa.