§ 1. - Zasady i tryb sporządzania wykazów gruntów przewidzianych do zalesienia.

Monitor Polski

M.P.1961.18.89

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lutego 1961 r.

§  1.

1. Wykazami gruntów nieleśnych przewidzianych do zalesienia powinny być objęte nadające się do zalesienia, a nie przeznaczone na inne cele grunty, wymienione w art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. o zagospodarowaniu lasów i nieużytków nie stanowiących własności Państwa oraz niektórych lasów i nieużytków państwowych (Dz. U. Nr 29, poz. 166).

2. Ponadto wykazami wymienionymi w ust. 1 obejmuje się:

1) na terenach, na których przeprowadzona została gleboznawcza klasyfikacja gruntów, stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz. U. z 1956 r. Nr 19, poz. 97 i z 1957 r. Nr 5, poz. 21) - grunty, które zostały określone w ramach klasyfikacji jako przeznaczone do zalesienia i oznaczone w operatach klasyfikacyjnych symbolami "RZ VI" i "PsZ VI",

2) na terenach, na których gleboznawcza klasyfikacja gruntów na podstawie rozporządzenia wymienionego w pkt 1 nie została jeszcze przeprowadzona:

a) najgorsze grunty orne o bardzo niskiej produkcyjności, nie uprawiane zupełnie lub uprawiane raz na kilka lat, o glebach za suchych i niespójnych, na których udaje się tylko łubin, a żyto po łubinie raz na kilka lat,

b) piaski słabo gliniaste, zawierające w podłożu piasek luźny oraz piaski wietrzeniowe bardzo płytkie, powstałe ze zwietrzenia piaskowców,

c) najgorsze pastwiska, położone na glebach zbyt suchych i niespójnych, porośniętych szczotlichą siwą,

d) najgorsze pastwiska, położone na glebach torfowych bardzo silnie zdegradowanych (zmurszałych - rozpylonych), na których roślinność nie tworzy zwartej darni, pozostawiając puste płaty bez porostu,

e) pasy gruntów na terenach lessowych, położone wzdłuż wąwozów wytworzonych na skutek erozji (bez względu na klasę bonitacyjną), przy czym szerokość pasa gruntu do zalesienia nie może być większa od podwójnej głębokości wąwozu,

f) grunty położone na terenach górskich, na stromych stokach o spadku ponad 30°,

g) grunty kamieniste i przez to trudne do uprawy.