Dział 1 - ZASADY FINANSOWANIA PRAC BADAWCZYCH. - Zasady finansowania prac badawczych oraz zasady działalności jednostek badawczych w 1982 r.

Monitor Polski

M.P.1982.10.72

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1982 r.

DZIAŁ  I

ZASADY FINANSOWANIA PRAC BADAWCZYCH.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§ 1. Ilekroć w uchwale jest mowa o:

1) pracach badawczych - rozumie się przez to:

a) prace naukowo-badawcze podstawowe, których głównym celem jest poznawanie procesów zachodzących w przyrodzie i społeczeństwie, praw nimi rządzących oraz ich objaśnianie za pomocą hipotez i teorii,

b) prace naukowo-badawcze stosowane, podporządkowane określonemu celowi praktycznemu,

c) prace rozwojowe, prowadzone w celu przystosowania rezultatów prac naukowo-badawczych do potrzeb praktyki, a w szczególności prace konstrukcyjne, technologiczno-projektowe i doświadczalne (w tym budowę i próbną eksploatację instalacji doświadczalnych i prototypów doświadczalnych),

2) programie badawczym - rozumie się przez to objęty planem koordynacyjnym kompleks zagadnień społecznych lub technicznych, wymagających rozwiązania w drodze prac badawczych zmierzających do osiągnięcia ściśle określonego celu praktycznego lub poznawczego w określonym czasie i za pomocą określonych środków,

3) wdrożeniu - rozumie się przez to zastosowanie lub wykorzystanie wyniku pracy badawczej w praktyce społeczno-gospodarczej; w przemyśle przez wdrożenie rozumie się uruchomienie produkcji przemysłowej nowego lub zmodernizowanego wyrobu albo przemysłowe zastosowanie nowej bądź udoskonalonej metody wytwarzania (technologii, mechanizacji, automatyzacji, organizacji produkcji),

4) jednostkach badawczych - rozumie się przez to samodzielne, wyodrębnione organizacyjnie i ekonomicznie:

a) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk,

b) instytuty naukowo-badawcze,

c) ośrodki badawczo-rozwojowe,

d) inne samodzielne jednostki, których głównym zadaniem statutowym jest prowadzenie prac badawczych;

jednostkami badawczymi w rozumieniu uchwały nie są biura projektów oraz komórki badawczo-rozwojowe zaliczane do zakładowego zaplecza rozwojowego,

5) pracach własnych - rozumie się przez to prace podejmowane przez jednostkę badawczą z własnej inicjatywy, bez konieczności zatwierdzenia tematyki tych prac oraz oceny ich wykonania przez organ zewnętrzny,

6) ministrach i ministerstwach - rozumie się przez to również Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk i Polską Akademię Nauk oraz kierowników urzędów centralnych i urzędy centralne,

7) uchwale nr 243 Rady Ministrów - rozumie się przez to uchwałę nr 243 Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie zasad działalności przedsiębiorstw państwowych w 1982 r. (Monitor Polski z 1981 r. Nr 32, poz. 287 i z 1982 r. Nr 7, poz. 40).

§  2.

1. W zakresie źródeł i sposobów finansowania na równi z pracami badawczymi jest traktowana działalność ogólnotechniczna, a w szczególności prace dotyczące normalizacji, unifikacji i typizacji, wzornictwa przemysłowego, informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej, wynalazczości i ochrony własności przemysłowej oraz innych ogólnych funkcji uzupełniających lub wspierających prace badawcze.

2. Prace z zakresu działalności ogólnotechnicznej mogą być finansowane:

1) jako odrębne tematy,

2) jako prace prowadzone w ramach innych tematów,

3) jako stała funkcja jednostki badawczej.

§  3.

1. Wykonawcami prac badawczych są jednostki badawcze i szkoły wyższe.

2. Wykonawcami prac badawczych mogą być także inne niż wymienione w ust. 1 jednostki gospodarki uspołecznionej oraz inne osoby prawne i fizyczne, w tym również biura projektów oraz przedsiębiorstwa produkcyjne.

§ 4. Prace badawcze są finansowane:

1) z funduszów prac badawczych ministerstw,

2) z centralnego funduszu postępu techniczno-ekonomicznego będącego w dyspozycji Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki,

3) z funduszów postępu techniczno-ekonomicznego przedsiębiorstw, a w przedsiębiorstwach, które nie tworzą takich funduszów - ze środków obrotowych bezpośrednio w ciężar kosztów działalności przedsiębiorstw i uzupełniająco z funduszu rozwoju,

4) z innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.

§  5.

1. Zasady tworzenia i przeznaczenia centralnego funduszu postępu techniczno-ekonomicznego reguluje uchwała nr 62 Rady Ministrów z dnia 27 marca 1982 r. w sprawie centralnego funduszu postępu techniczno-ekonomicznego w 1982 r. (Monitor Polski Nr 10, poz. 71).

2. Zasady finansowania postępu techniczno-ekonomicznego w przedsiębiorstwach państwowych regulują odrębne przepisy.

3. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w porozumieniu z Ministrem Finansów może ustalić odmienne zasady tworzenia i dysponowania funduszem postępu techniczno-ekonomicznego w określonych dziedzinach gospodarki narodowej.

Rozdział  2

Fundusze prac badawczych.

§  6.

1. Fundusze prac badawczych tworzy się w ministerstwach z:

1) dotacji z budżetu centralnego,

2) kwot przekazanych z centralnego funduszu postępu techniczno-ekonomicznego,

3) pozostałości funduszu postępu techniczno-ekonomicznego ministerstw i zjednoczeń na dzień 31 grudnia 1981 r.,

4) nadwyżek funduszów: inwestycyjnego, rezerwowego i rozwoju jednostek badawczych zgodnie z § 5 ust. 2 uchwały nr 246 Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie projektu ustawy o prowizorium budżetowym na 1982 r. oraz niektórych zasad wykonywania budżetu Państwa w 1982 r.,

5) kwot przekazywanych ze zweryfikowanego zysku jednostek badawczych zgodnie z § 22 ust. 3,

6) dochodów ze sprzedaży składników majątkowych zakupionych lub wytworzonych uprzednio ze środków funduszu.

2. Dotacje na fundusze prac badawczych ustalone w budżecie centralnym nie mogą być przenoszone i wydatkowane na finansowanie innych zadań.

§ 7. Fundusze prac badawczych ministerstw przeznacza się odpowiednio na:

1) finansowanie programów badawczych w części dotyczącej prac badawczych; dopuszcza się współfinansowanie określonych programów przez przedsiębiorstwa bezpośrednio zainteresowane ich realizacją,

2) finansowanie prac badawczych realizowanych w ramach współpracy międzynarodowej podejmowanej na szczeblu centralnym,

3) finansowanie innych prac badawczych wykraczających poza skalę zainteresowań i możliwości przedsiębiorstw,

4) finansowanie prac z zakresu działalności ogólnotechnicznej,

5) subwencje dla nadzorowanych jednostek badawczych i szkół wyższych.

§ 8. Dysponentami funduszów prac badawczych są ministrowie, którzy część funduszu przeznaczoną na finansowanie programów badawczych mogą powierzyć jednostkom koordynującym realizację tych programów.

§  9.

1. Środki funduszów prac badawczych wykorzystuje się w formie:

1) zapłaty za wykonanie zamówionych prac badawczych lub za udostępnienie wyników tych prac,

2) udzielania subwencji jednostkom badawczym i szkołom wyższym.

2. Warunki wykonywania (udostępniania wyników) prac badawczych, m.in. również warunki odpłatności (ceny), określają umowy między zainteresowanymi stronami.

3. Środki funduszów prac badawczych mogą być powierzane do rozliczenia imiennie określonym pracownikom nauki z przeznaczeniem na finansowanie prowadzonych przez nich lub pod ich kierunkiem prac badawczych, zmierzających do wyznaczonego celu praktycznego lub poznawczego. Pracownik nauki, któremu powierzono środki, rozlicza się z ich wydatkowania wobec dysponenta funduszu w sposób i w terminach ustalonych przez tego dysponenta.

§ 10. Ze środków na sfinansowanie prac badawczych mogą być nabywane lub wytwarzane przedmioty majątkowe, w tym aparatura specjalna, niezbędne do realizacji określonych prac, także w wypadku gdy przedmioty te odpowiadają kryteriom ustalonym dla środków trwałych. W ramach finansowanych w tym trybie kosztów mogą być pokrywane także koszty robót budowlano-montażowych związanych z instalowaniem tych przedmiotów. W odniesieniu do prac wykonywanych na podstawie umów sposób uwzględnienia wartości tych przedmiotów w cenie pracy oraz sposób ich zagospodarowania po zakończeniu prac badawczych ustalają strony w umowach.

§  11.

1. Podstawą finansowania określonego programu badawczego jest umowa generalna wraz z planem koordynacyjnym realizacji programu. Podstawą finansowania tematu pracy badawczej objętego programem jest:

1) umowa zawarta przez jednostkę koordynującą realizację określonego programu z jednostką wykonującą dany temat (lub jego część),

2) zlecenie wewnętrzne kierownika jednostki koordynującej - w wypadku tematu wykonywanego przez tę jednostkę.

2. Jednostka odpowiedzialna za realizację programu przekazuje jednostce koordynującej - do rozliczenia - środki odpowiedniego funduszu na wykonanie prac badawczych objętych koordynowanym programem.

3. Jednostka koordynująca składa jednostce odpowiedzialnej za realizację programu rozliczenia z wykorzystania przekazanych jej środków w terminach określonych w umowie generalnej.

4. W wypadkach szczególnych, uzasadnionych zakresem prac koordynacyjnych i wysokością kosztów, koszty koordynacji programów badawczych mogą być pokrywane odrębnie ze środków przeznaczonych na sfinansowanie programu do wysokości kwot wyodrębnionych w planie koordynacyjnym.

5. Przepisy ust. 1-4 mają odpowiednie zastosowanie do jednostek koordynujących II stopnia.

§ 12. Podstawą finansowania określonego tematu pracy badawczej nie objętej programem badawczym jest umowa o wykonanie tej pracy zawarta między ministerstwem (dysponentem funduszu) a wykonawcą pracy.

§  13.

1. Dysponenci funduszów mogą zaciągać w banku kredyt antycypacyjny na poczet przyszłych wpływów tych funduszów. Warunki zaciągania kredytu określa umowa kredytowa.

2. Dysponenci funduszów mogą angażować środki tych funduszów na następne lata w formie zawierania odpowiednich umów - w granicach nakładów przewidzianych w wieloletnich planach rzeczowo-finansowych.

3. Środki funduszów nie wykorzystane do końca 1982 r. przechodzą na rok następny.

Rozdział  3

Nagrody z budżetu centralnego.

§  14.

1. W budżecie centralnym określa się kwoty na nagrody za osiągnięcia wymagające szczególnego wysiłku twórczego, będące rezultatem prac badawczych oraz zastosowań ich wyników w praktyce, w tym także za osiągnięcia uzyskane w ramach konkursów.

2. Nagrody mogą być przyznawane osobom biorącym bezpośredni udział w realizacji prac, bez względu na zajmowane przez te osoby stanowiska i miejsce pracy.

3. Dysponentami środków na nagrody są:

1) Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki,

2) Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk,

3) ministrowie.