Rozdział 2 - Finansowanie inwestycji jednostek państwowych. - Zasady finansowania inwestycji i remontów w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1976.15.69

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1982 r.

Rozdział  2

Finansowanie inwestycji jednostek państwowych.

a) Przepisy dotyczące przedsiębiorstw i zjednoczeń

§ 14. Zadania inwestycyjne objęte zatwierdzonymi założeniami techniczno-ekonomicznymi przedsięwzięcia inwestycyjnego są finansowane w sposób jednolity, właściwy dla zadania podstawowego. Dotyczy to także inwestycji socjalnych i innych inwestycji nieprodukcyjnych objętych przedsięwzięciem inwestycyjnym.

§  15.

1. Inwestycje rozwojowe są finansowane z kredytu bankowego.

2. Kredyt bankowy podlega spłacie przez przedsiębiorstwo ze środków pochodzących:

1) z odpisów amortyzacyjnych od obiektów uzyskanych w wyniku inwestycji,

2) z zysku brutto przedsiębiorstwa,

3) z funduszów własnych przedsiębiorstwa lub zjednoczenia albo z zysku brutto zjednoczenia.

Przy kalkulacji środków, jakie będą mogły być przeznaczone na spłatę kredytu, uwzględniany jest zysk (przyrost zysku) planowany do osiągnięcia z eksploatacji obiektów, które uzyska się w wyniku inwestycji.

3. Środki określone w ust. 2 pkt 3 mogą być przeznaczone na spłatę kredytu, jeżeli odpisy amortyzacyjne i zysk, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie zapewniają spłaty kredytu w maksymalnym okresie kredytowania.

4. Jeżeli w zjednoczeniu są stosowane wewnętrzne ceny rozliczeniowe lub wewnętrzne dotacje przedmiotowe, kredyt może być spłacony przez przedsiębiorstwo ze środków pochodzących:

1) z odpisów amortyzacyjnych od obiektów uzyskanych w wyniku inwestycji,

2) z zysku brutto zjednoczenia,

3) z funduszów własnych przedsiębiorstwa lub zjednoczenia.

5. Pomoc w spłacie kredytu ze środków budżetowych może być udzielona na podstawie uchwały Rady Ministrów lub decyzji Prezydium Rządu.

6. Przedsiębiorstwo realizujące inwestycję rozwojową, polegającą na generalnej modernizacji, może przeznaczać na jej finansowanie środki funduszów własnych przedsiębiorstwa i zjednoczenia.

§  16.

1. Bank przyjmuje do finansowania inwestycję rozwojową i udziela na nią kredytu, jeżeli:

1) spełnione zostały warunki określone w § 6,

2) kredyt może być spłacony w maksymalnym okresie kredytowania ze środków, o których mowa w § 15 ust. 2-5, z uwzględnieniem przepisu ust. 3.

2. W celu uzyskania kredytu inwestor jest obowiązany przedstawić bankowi kalkulację środków, jakie będą przeznaczone na spłatę kredytu.

3. Jeżeli inwestor realizuje inwestycję imiennie określoną w uchwale Rady Ministrów lub w decyzji Prezydium Rządu, a z kalkulacji wynika brak możliwości spłaty kredytu ze środków wymienionych w § 15 ust. 2 lub ust. 4 w terminie nie przekraczającym maksymalnego okresu kredytowania, bank może określić dłuższy okres spłaty kredytu, chyba że inwestor przedstawi bankowi dokument stwierdzający zapewnienie pomocy w spłacie kredytu ze środków budżetowych (§ 15 ust. 5).

§  17.

1. Inwestycję przyjętą do finansowania bank finansuje do wysokości planowanego kosztu inwestycji określonego w zbiorczym zestawieniu kosztów, a jeżeli chodzi o inwestycje polegające na zakupach nie związanych z budownictwem inwestycyjnym - do wysokości kosztu określonego w planie nakładów.

2. Zwiększenie planowanego kosztu inwestycji może nastąpić w trybie określonym w przepisach o projektowaniu inwestycji i w przepisach o zapobieganiu nieuzasadnionemu wzrostowi kosztów inwestycji, przy zachowaniu zasad określonych w § 8 ust. 3 i 4.

3. Przekroczenie planowanego kosztu inwestycji, bez zatwierdzenia w obowiązującym trybie wzrostu tego kosztu, podlega pokryciu ze środków obrotowych. Równowartość środków obrotowych wykorzystanych na ten cel podlega zarachowaniu w straty nadzwyczajne.

4. Przepis ust. 3 stosuje się również do przedsiębiorstwa w budowie po przekształceniu go w przedsiębiorstwo w eksploatacji. W szczególnie uzasadnionych wypadkach przekroczenie, o którym mowa w ust. 3, dotyczące inwestycji przedsiębiorstwa w budowie, może być pokryte częściowo lub w całości ze środków funduszu własnego zjednoczenia. Decyzja o pokryciu tego przekroczenia ze środków funduszu własnego zjednoczenia wymaga akceptacji ministra lub wojewody. Odpis pisma akceptującego decyzję podlega przekazaniu prezesowi banku finansującego inwestycję.

5. Przepisy ust. 2-4 nie dotyczą przekroczenia planowanych kosztów inwestycji, spowodowanego urzędową zmianą cen. Korekty planowanego kosztu inwestycji w razie urzędowej zmiany cen robót, usług i dostaw inwestycyjnych dokonuje inwestor, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

6. Wydatki związane z wypłatą nagród za terminową lub przedterminową realizację inwestycji oraz z wypłatą dodatkowych świadczeń dla wykonawcy robót budowlanych i montażowych za skrócenie dyrektywnego cyklu realizacji inwestycji mogą być finansowane z rezerwy określonej w zestawieniu kosztów inwestycji. Jeżeli wydatki na te cele wymagają zwiększenia planowanego kosztu inwestycji, wówczas to zwiększenie jest dokonywane zgodnie z ust. 2.

7. Przy udzielaniu przez bank dodatkowego kredytu na sfinansowanie wzrostu kosztu inwestycji stosuje się odpowiednie przepisy § 16.

§  18.

1. Odsetki od kredytu za okres realizacji inwestycji są opłacane bieżąco ze środków obrotowych przedsiębiorstwa i obciążają koszty jego działalności eksploatacyjnej. Mogą one być zaliczane do tych kosztów w okresie do 5 lat, licząc od roku następnego po roku, w którym zostały zapłacone.

2. Odsetki od kredytu za okres realizacji inwestycji przedsiębiorstwa w budowie podlegają jednorazowej zapłacie ze środków obrotowych przedsiębiorstwa będącego użytkownikiem inwestycji po zakończeniu inwestycji i obciążają koszty działalności eksploatacyjnej tego przedsiębiorstwa. Zapłacone odsetki mogą być zaliczane do kosztów działalności eksploatacyjnej w okresie do 5 lat, począwszy od roku następnego po planowanym terminie przekazania inwestycji do eksploatacji, ustalonym w decyzji o włączeniu inwestycji do planu inwestycyjnego.

3. Odsetki od kredytu za okres realizacji inwestycji przedsiębiorstw w budowie mogą być również opłacane bieżąco przez zjednoczenie ze środków scentralizowanego funduszu rozwoju zjednoczenia. Wydatkowane przez zjednoczenie na ten cel środki podlegają zwrotowi na fundusz zjednoczenia w okresie do 5 lat, począwszy od roku następnego po terminie, o którym mowa w ust. 2. Zwracane zjednoczeniu kwoty traktuje się jako koszt działalności eksploatacyjnej przedsiębiorstwa.

4. Odsetki od kredytów inwestycyjnych, w okresie spłaty obciążają bieżąco koszty działalności eksploatacyjnej przedsiębiorstwa.

§  19.

1. Bank w okresie rozliczania zakończonej inwestycji opracowuje przy udziale przedsiębiorstwa plan spłaty kredytu, uwzględniając rzeczywisty koszt i termin oddania inwestycji do eksploatacji oraz wielkość odpisów amortyzacyjnych ustalonych w stosunku do wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uzyskanych w wyniku inwestycji.

2. Plan spłaty kredytu określa wysokość rat i terminy ich płatności. Jeżeli przedsiębiorstwo ma zapewnioną pomoc w spłacie kredytu, należy w planie spłaty kredytu ustalić wysokość rat z podziałem na część spłacaną ze środków przedsiębiorstwa oraz część spłacaną z innych środków. W dyrektywnym okresie osiągania zdolności produkcyjnych bank może ustalić wysokość rat kredytu na poziomie odpowiadającym wielkości odpisów amortyzacyjnych.

3. Przyjęty w planie spłaty termin zapłacenia końcowej raty kredytu nie może wykraczać poza maksymalny okres kredytowania określony dla danego rodzaju inwestycji, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w § 16 ust. 3. Na wniosek przedsiębiorstwa bank może skrócić okres spłaty kredytu.

§  20.

1. Całość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych w wyniku inwestycji finansowanej z kredytu przedsiębiorstwa przeznaczają na spłatę kredytu. Odpisy amortyzacyjne przekazywane są do banku na spłatę kredytu do dnia 15 każdego miesiąca za miesiąc bieżący.

2. Jeżeli na spłatę kredytu przyznano dotację z budżetu (§ 15 ust. 5), dysponent środków budżetowych przekazuje na ten cel dotację w wysokości i terminie określonych w planie spłaty kredytu.

3. Kredyt może być spłacony przedterminowo ze środków funduszu własnego przedsiębiorstwa lub scentralizowanego funduszu rozwoju zjednoczenia.

§  21.

1. Inwestycje odtworzeniowo-modernizacyjne są finansowane ze środków funduszów własnych. Ze środków tych funduszów są finansowane również inwestycje nie mające bezpośrednio charakteru produkcyjnego, a stanowiące samodzielne zadania inwestycyjne, które nie wchodzą w skład przedsięwzięcia inwestycyjnego zaliczanego do inwestycji rozwojowych.

2. Przedsiębiorstwa i zjednoczenia mogą korzystać z krótkoterminowego kredytu bankowego na czasowe zasilenie funduszów własnych. Kredyt ten jest udzielany przede wszystkim na uzupełnienie środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji modernizacyjnych.

3. Zjednoczenia mogą uzyskać dla zgrupowanych w nich jednostek organizacyjnych dotację z budżetu na inwestycje nie mające bezpośrednio charakteru produkcyjnego, o których mowa w ust. 1, a polegające na budowie:

1) urządzeń mających na celu ochronę naturalnego środowiska (oczyszczalnie ścieków, urządzenia ochraniające atmosferę),

2) obiektów jednostek badawczych,

3) przyzakładowych szkół zawodowych i internatów,

4) zakładowych lub międzyzakładowych placówek służby zdrowia.

5) hoteli robotniczych,

6) zakładowych stołówek i bufetów.

4. Zjednoczenia mogą uzyskać dotację z budżetu na cele wymienione w ust. 3 jedynie wtedy, gdy nie dysponują dostatecznymi środkami funduszów własnych.

5. W razie stwierdzenia w toku realizacji planu rocznego, że wymiana środka trwałego jest bardziej opłacalna niż dokonanie jego remontu, przedsiębiorstwo może przeznaczyć na finansowanie inwestycji substytucyjnej środki obciążające koszty działalności eksploatacyjnej w wysokości planowanych wydatków na remont środka trwałego, przekazując te środki na rachunek funduszu własnego.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do inwestycji realizowanych przez centrale zjednoczeń na własne potrzeby ze środków funduszu własnego.

§  22.

1. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych przedsiębiorstw nie przeznaczone na spłatę kredytów inwestycyjnych (§ 20 ust. 1) przeznacza się na cele określone w ust. 2 i 3.

2. Na dochód budżetu przeznacza się odpisy amortyzacyjne od środków trwałych istniejących przed dniem 1 stycznia 1976 r., a w dniu tym nie obciążonych spłatą kredytów inwestycyjnych. Jeżeli w przedsiębiorstwie przed tym dniem wprowadzono kompleksowe zasady systemu ekonomiczno-finansowego, na dochód budżetu przekazuje się odpisy amortyzacyjne od środków trwałych istniejących przed dniem wprowadzenia tych zasad, a w tym dniu nie obciążonych spłatą kredytów inwestycyjnych.

3. Odpisy amortyzacyjne nie podlegające przekazywaniu na spłatę kredytów inwestycyjnych i na dochód budżetu przeznacza się na fundusz rozwoju lub na inny fundusz, zgodnie z przepisami regulującymi zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw i zjednoczeń.

4. Przepisy ust. 1-3 nie dotyczą odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładowej działalności socjalnej. Przeznaczenie tych odpisów amortyzacyjnych określają odrębne przepisy.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do przepisów amortyzacyjnych przedsiębiorstw nie zgrupowanych w zjednoczeniach oraz central zjednoczeń.

6. Przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw i zjednoczeń mogą określać przeznaczenie odpisów amortyzacyjnych nie przekazywanych na spłatę kredytów inwestycyjnych w sposób odmienny od określonego w ust. 1-3 i 5.

7. Odpisy amortyzacyjne powinny być przekazywane na właściwe rachunki w terminie do dnia 15 każdego miesiąca za miesiąc bieżący, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Od odpisów amortyzacyjnych nie przekazanych w terminie na rachunki budżetowe, rachunki funduszu własnego zjednoczenia lub Centralnego Funduszu Inwestycji Socjalnych przedsiębiorstwo opłaca odsetki za zwłokę w wysokości określonej odrębnymi przepisami.

8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio do odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych.

§  23.

1. Jeżeli zjednoczenie, w którym na podstawie odrębnych przepisów nie są tworzone fundusze rozwoju, charakteryzuje niska rentowność albo jeżeli jest to uzasadnione rodzajem produkcji lub usług wykonywanych przez przedsiębiorstwa należące do tego zjednoczenia, Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, na wniosek ministra lub wojewody, może wyrazić zgodę na finansowanie:

1) inwestycji rozwojowych - ze środków funduszu inwestycyjnego tworzonego na szczeblu jednostki nadrzędnej inwestora albo z kredytu bankowego spłacanego z tego funduszu w okresie do 5 lat,

2) inwestycji odtworzeniowo-modernizacyjnych i innych, o których mowa w § 21 ust. 1, ze środków funduszu inwestycyjnego przedsiębiorstwa.

2. Fundusz inwestycyjny, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być tworzony na szczeblu:

1) zjednoczenia - w celu finansowania inwestycji rozwojowych objętych planem centralnym,

2) województwa (terenowy fundusz inwestycyjny) oraz w wypadkach uzasadnionych rozmiarami lub charakterem inwestycji na szczeblu zjednoczenia (branżowy fundusz inwestycyjny) - w celu finansowania inwestycji rozwojowych objętych planem terenowym; dysponenta terenowego funduszu inwestycyjnego określa wojewoda.

Z funduszów tych mogą być również finansowane inwestycje odtworzeniowo-modernizacyjne i inne, o których mowa w § 21 ust. 1, realizowane przez centrale zjednoczeń na własne potrzeby.

3. Fundusz inwestycyjny zjednoczenia (ust. 2 pkt 1) jest tworzony:

1) z odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przedsiębiorstw nie pozostawionych do dyspozycji przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu,

2) z części zysku przedsiębiorstw, określonej w przepisach regulujących system gospodarki finansowej przedsiębiorstw i zjednoczeń,

3) z odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych centrali zjednoczenia,

4) z dotacji budżetowych przydzielanych w wypadkach określonych w ust. 10,

5) z innych środków określonych odrębnymi przepisami.

4. Terenowy i branżowy fundusz inwestycyjny (ust. 2 pkt 2) jest tworzony z amortyzacji nie pozostawionej do dyspozycji przedsiębiorstw, ze środków pozabudżetowych oraz z dotacji budżetowych przydzielanych w wypadkach określonych w ust. 10.

5. Środki funduszów inwestycyjnych zjednoczeń i branżowych funduszów inwestycyjnych są gromadzone w bankach właściwych do finansowania zjednoczenia (branży). Środki terenowych funduszów inwestycyjnych są gromadzone w Narodowym Banku Polskim.

6. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstwa jest tworzony z odpisów amortyzacyjnych postawionych do dyspozycji przedsiębiorstwa, odpisów z zysku, odsetek od środków na bankowym rachunku funduszu przedsiębiorstwa oraz z innych środków pozabudżetowych. Fundusz ten może być zasilany dotacjami z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia (terenowego lub branżowego funduszu inwestycyjnego) oraz środkami obciążającymi koszty działalności eksploatacyjnej w wypadkach, o których mowa w § 21 ust. 5.

7. Przedsiębiorstwa przeznaczają na fundusz inwestycyjny, o którym mowa w ust. 6, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych służących zakładowej działalności socjalnej, według norm określonych przez zjednoczenie w granicach normy zbiorczej ustalonej dla zjednoczenia.

8. Minister Finansów na wniosek właściwych ministrów określa normy podziału odpisów amortyzacyjnych i odpisów z zysku przeznaczonych na fundusze inwestycyjne przedsiębiorstw i zjednoczeń objętych planem centralnym. Dla jednostek objętych planem terenowym odpowiednie normy określa wojewoda.

9. W razie gromadzenia się na rachunkach funduszów inwestycyjnych zjednoczeń środków ponad potrzeby uzasadnione rozmiarami wydatków podlegających finansowaniu z tych funduszów właściwy minister może ustalić dla odpowiednich zjednoczeń obowiązek przekazywania do jego dyspozycji części odpisów amortyzacyjnych, która może być przeznaczana na zasilenie funduszów inwestycyjnych innych zjednoczeń. Jeżeli na rachunkach branżowych funduszów inwestycyjnych gromadzą się analogiczne nadwyżki środków, wojewoda może ustalić obowiązek przekazywania tych nadwyżek na terenowy fundusz inwestycyjny lub na inny branżowy fundusz inwestycyjny.

10. Fundusze inwestycyjne zjednoczeń i terenowe (branżowe) fundusze inwestycyjne mogą być zasilane środkami z budżetu, jeżeli środki tych funduszów nie wystarczają na sfinansowanie planowanych wydatków pomimo wyczerpania możliwości przenoszenia środków, o których mowa w ust. 9.

11. Środki z funduszów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 2, przekazane na rachunek inwestora, a przekraczające koszt zakończonej inwestycji, podlegają zwrotowi na właściwy fundusz po rozliczeniu inwestycji.

12. Bank może udzielać krótkoterminowych kredytów na zasilenie funduszów inwestycyjnych wymienionych w ust. 1.

13. Do przedsiębiorstw, o których mowa w ustępach poprzedzających, nie stosuje się przepisów § 22 ust. 1-3 i 5-6.

b) Przepisy dotyczące jednostek budżetowych oraz innych jednostek nie będących przedsiębiorstwami

§  24.

1. Inwestycje jednostek i zakładów budżetowych objętych planem centralnym polegające na budownictwie finansuje się ze środków budżetowych i pozabudżetowych przelewanych przez dysponentów tych środków na rachunki inwestorów. Środki te pozostają do dyspozycji inwestora do dnia rozliczenia zakończonej inwestycji.

2. Bank wykonuje dyspozycje płatnicze inwestora ze środków przelanych na rachunek inwestora w granicach planowanego kosztu inwestycji, określonego w zatwierdzonej dokumentacji inwestycji. Koszt planowany może być zmieniony przez jednostkę, która zatwierdziła dokumentację inwestycji. Przy zmianie dokumentacji stosuje się przepisy § 17 ust. 2, 5 i 6.

3. Środki pozostające na rachunku inwestora po dokonaniu rozliczenia zakończonej inwestycji podlegają zwrotowi na dochód budżetu lub gdy pochodzą z dotacji z funduszów celowych - na rachunek tych funduszów. Przy dokonywaniu rozliczeń na pokrycie wypłat zalicza się w pierwszej kolejności środki pozabudżetowe.

4. Do finansowania inwestycji polegających na budownictwie, realizowanych przez jednostki i zakłady budżetowe objęte planem terenowym, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-3, z uwzględnieniem zmian wynikających z ust. 5-8.

5. Wojewoda tworzy wojewódzki fundusz inwestycyjny jednostek i zakładów budżetowych, określając jednocześnie dysponenta funduszu. Na rachunek funduszu wpływają środki budżetowe i pozabudżetowe, przeznaczone na finansowanie inwestycji. Wojewoda może wyrazić zgodę na utworzenie funduszu inwestycyjnego jednostek budżetowych w miastach, jeżeli to jest uzasadnione rozmiarami inwestycji realizowanych w tych miastach.

6. Bank dokonuje wypłat na poszczególne zadania inwestycyjne w granicach planowanego kosztu, obciążając rachunek inwestora. Dysponent funduszu inwestycyjnego jednostek budżetowych na podstawie przedstawionego przez bank rozliczenia przekazuje na rachunki inwestorów jednorazowo po zakończeniu roku kalendarzowego środki funduszu na pokrycie wydatków dokonanych w ciągu roku. Przy rozliczaniu inwestycji zakończonych dysponent funduszu dokonuje w ciągu roku uzupełniających przelewów środków na rachunki inwestorów.

7. Bank jest uprawniony do wstrzymania wypłat, jeżeli stwierdzi, że środki zgromadzone na rachunku funduszu inwestycyjnego jednostek budżetowych są niższe od dokonanych wypłat na inwestycje finansowane z funduszu, oraz do udzielania kredytu krótkoterminowego na zasilenie funduszów, o których mowa w ust. 5.

8. Środki, o których mowa w ust. 3, jeżeli nie pochodzą z dotacji z funduszów celowych, podlegają przekazaniu na fundusz inwestycyjny jednostek i zakładów budżetowych.

9. Dla objętych planem centralnym jednostek i zakładów budżetowych oraz jednostek badawczych finansujących ze środków budżetowych inwestycje polegające na budownictwie Minister Finansów może wprowadzić zasadę przekazywania środków budżetowych na rachunki inwestycyjne tych jednostek i zakładów jednorazowo przed zakończeniem roku, na podstawie przedstawionego przez bank jednostce nadrzędnej rozliczenia wypłat na inwestycje obciążających budżet.

§  25.

1. Inwestycje jednostek i zakładów budżetowych polegające na nabyciu i montażu środków trwałych nie związanych z budownictwem oraz remonty kapitalne tych jednostek i zakładów podlegają finansowaniu z odrębnego rachunku bankowego, na który są przelewane środki budżetowe i pozabudżetowe, chyba że zasady gospodarki finansowej tych jednostek lub zakładów budżetowych stanowią inaczej.

2. Środki przekazane na rachunki, o których mowa w ust. 1, a nie wykorzystane do końca roku kalendarzowego, pozostają do dyspozycji posiadaczy rachunków na rok następny i mogą być wykorzystane również na spłatę zobowiązań z tytułu planowanych nakładów dokonanych w okresach poprzednich, na finansowanie zamówionych, a nie otrzymanych w okresach poprzednich planowanych dostaw maszyn i urządzeń oraz na finansowanie nie dokonanych w poprzednich okresach planowanych nakładów na remonty kapitalne.

3. W razie gromadzenia przez jednostki i zakłady budżetowe objęte planem centralnym środków na rachunkach, o których mowa w ust. 1, ponad potrzeby uzasadnione rozmiarami wydatków podlegających finansowaniu z tych rachunków jednostki nadrzędne mogą polecić przekazanie całości lub części środków innym jednostkom i zakładom budżetowym na finansowanie nakładów ustalonych w planie albo zwrócenie środków na dochód budżetu centralnego. W razie gromadzenia się analogicznych nadwyżek środków na rachunkach jednostek i zakładów budżetowych objętych planem terenowym wojewodowie mogą ustalić obowiązek przekazania tych nadwyżek środków innym jednostkom i zakładom budżetowym na finansowanie nakładów wymienionych w ust. 1 lub na fundusze inwestycyjne jednostek budżetowych albo na dochód budżetu centralnego.

§  26.

1. Inwestycje gospodarstw pomocniczych prowadzonych przez jednostki budżetowe są finansowane jako inwestycje tych jednostek.

2. Odpisy amortyzacyjne gospodarstw pomocniczych zobowiązanych do amortyzacji środków trwałych podlegają odprowadzeniu na dochody jednostki budżetowej, jeżeli przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej gospodarstw pomocniczych nie stanowią inaczej. Do odprowadzania tych odpisów amortyzacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy § 22 ust. 7.

§  27.

1. Źródła finansowania inwestycji jednostek badawczych i szkół wyższych nie będących jednostkami budżetowymi oraz przeznaczenie ich odpisów amortyzacyjnych określają odrębne przepisy.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami inwestycje jednostek i szkół, o których mowa w ust. 1, polegające na budownictwie, są finansowane ze środków budżetowych, do inwestycji tych stosuje się przepisy dotyczące finansowania analogicznych inwestycji jednostek budżetowych.

§ 28. Banki oraz inne instytucje finansowe finansują swoje inwestycje ze środków funduszu inwestycyjnego, tworzonego z odpisów amortyzacyjnych i zysku określonego w rocznym planie finansowym.