Dział 3 - Inwestycje i remonty w jednostkach objętych planowaniem terenowym. - Zasady finansowania inwestycji i remontów w jednostkach państwowych w 1972 r.

Monitor Polski

M.P.1972.23.132

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1976 r.

Dział  III.

Inwestycje i remonty w jednostkach objętych planowaniem terenowym.

§  26.
1.
Do inwestycji branżowych przedsiębiorstw objętych planowaniem terenowym stosuje się odpowiednio przepisy § 5-8, 10 i 11 oraz § 12 ust. 2, z tym że:
1)
ilekroć mowa w tych przepisach o funduszu inwestycyjnym zjednoczenia, należy przez to rozumieć terenowy (branżowy) fundusz inwestycyjny,
2)
nie stosuje się podwyższonego oprocentowania za nieoddanie do eksploatacji inwestycji w terminie planowym (§ 7 ust. 2 pkt 2), jeżeli termin został przesunięty przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej,
3)
inwestor jest obowiązany przesyłać dysponentowi terenowego (branżowego) funduszu inwestycyjnego odpisy decyzji o zmianie lub korekcie planowego kosztu inwestycji.
2.
Kredyty udzielone przez bank na finansowanie inwestycji branżowych podlegają spłacie po zakończeniu inwestycji ze środków terenowego (branżowego) funduszu inwestycyjnego. Umowy o kredyt zawiera bank z inwestorami wskazanymi przez prezydium właściwej rady narodowej.
3.
Minister Finansów może rozciągnąć przepisy § 9 na niektóre przedsiębiorstwa objęte planowaniem terenowym.
§  27.
1.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych tworzą terenowe fundusze inwestycyjne z amortyzacji nie pozostawionej do dyspozycji przedsiębiorstw oraz ze środków pozabudżetowych przeznaczonych na inwestycje. W miarę potrzeby terenowe fundusze inwestycyjne mogą być uzupełniane dotacjami z budżetu.
2.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą upoważnić:
1)
zjednoczenia przedsiębiorstw objętych planowaniem terenowym do tworzenia branżowych funduszów inwestycyjnych na finansowanie inwestycji branżowych, realizowanych przez przedsiębiorstwa zgrupowane w tych zjednoczeniach,
2)
prezydia powiatowych (miejskich) rad narodowych do tworzenia powiatowych (miejskich) funduszów inwestycyjnych na finansowanie inwestycji branżowych realizowanych przez przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem powiatowej (miejskiej) rady narodowej i z budżetami rad narodowych niższego stopnia

Fundusze te tworzy się w sposób określony w ust. 1.

3.
W wypadku, o którym mowa w ust. 2, prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą:
1)
udzielać dotacji z terenowego funduszu inwestycyjnego na wyrównanie niedoborów powiatowych (miejskich) lub branżowych funduszów inwestycyjnych,
2)
przejmować na terenowy fundusz inwestycyjny nadwyżki środków powiatowych (miejskich) lub branżowych funduszów inwestycyjnych.

Decyzje o przejmowaniu nadwyżek powiatowych (miejskich) lub branżowych funduszów inwestycyjnych mogą być wydawane w okresie ustalania wskaźników do rocznych planów finansowych.

4.
Środki funduszów inwestycyjnych tworzonych przez prezydia rad narodowych lokowane są w Narodowym Banku Polskim; dysponentami tych funduszów są wydziały finansowe prezydiów rad narodowych. Środki branżowych funduszów inwestycyjnych lokowane są w bankach właściwych do finansowania branży.
§  28.
1.
Na finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych przedsiębiorstwa tworzą fundusze inwestycyjno-remontowe, na które przeznaczają amortyzację pozostawioną do ich dyspozycji, część zysku, dochody uzyskane ze sprzedaży i likwidacji środków trwałych oraz inne środki przeznaczone na finansowanie inwestycji.
2.
Zasady przeznaczania zysku na fundusze inwestycyjno-remontowe określają przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw.
3.
Przedsiębiorstwa przeznaczają na fundusz inwestycyjno-remontowy amortyzację środków trwałych produkcyjnych według norm określonych przez zjednoczenie w granicach normy zbiorczej określonej dla zjednoczenia przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej. Normy amortyzacji pozostawionej do dyspozycji przedsiębiorstw powinny być określone na poziomie zapewniającym co najmniej sfinansowanie nakładów na remonty kapitalne, wynikające z programów remontów planowo-zapobiegawczych.
4.
Przedsiębiorstwa, których środki zgromadzone zgodnie z przepisami ust. 1-3 nie zapewniają możliwości sfinansowania niezbędnych nakładów na inwestycje i remonty kapitalne, mogą otrzymywać dotację na fundusz inwestycyjno-remontowy z terenowego (branżowego) funduszu inwestycyjnego.
5.
Do inwestycji i remontów przedsiębiorstw objętych planowaniem terenowym stosuje się przepisy § 16-21.
§  29.
1. 11
Do finansowania inwestycji oraz remontów kapitalnych w jednostkach i zakładach budżetowych stosuje się odpowiednio przepisy § 22-25 ze zmianami wynikającymi z ust. 2 i 3.
2.
Prezydia wojewódzkich oraz powiatowych (miejskich) rad narodowych tworzą fundusze inwestycyjne jednostek budżetowych na finansowanie polegających na budownictwie inwestycji jednostek i zakładów budżetowych. Na rachunki tych funduszów wpływają środki budżetowe oraz środki pozabudżetowe przeznaczone na inwestycje. Dysponentami funduszów inwestycyjnych jednostek budżetowych są wydziały finansowe prezydiów rad narodowych.
3. 12
Banki dokonują wypłat na poszczególne zadania inwestycyjne w granicach kosztu planowego. Dysponenci funduszów inwestycyjnych jednostek budżetowych, na podstawie przedłożonego przez bank rozliczenia za okres każdego roku kalendarzowego, przelewają na rachunki inwestorów jednorazowo środki funduszu na pokrycie dokonanych w ciągu roku wypłat; ponadto dysponenci funduszów dokonują w ciągu roku uzupełniających przelewów na rachunki inwestorów przy rozliczeniu inwestycji zakończonych. Bank jest uprawniony do wstrzymania wypłat na inwestycje jednostek i zakładów budżetowych, jeżeli stwierdzi, że środki zgromadzone na rachunku funduszu inwestycyjnego jednostek budżetowych są niższe niż dokonane wypłaty na inwestycje finansowane z funduszu.
11 § 29 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 lit. a) uchwały nr 333 z dnia 23 grudnia 1972 r. (M.P.72.57.305) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1973 r.
12 § 29 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 7 lit. b) uchwały nr 333 z dnia 23 grudnia 1972 r. (M.P.72.57.305) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1973 r.