Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów organizacji spółdzielczych.

Monitor Polski

M.P.1970.2.12

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1970 r.

I.

Przepisy ogólne.

§  1.
Uchwała niniejsza dotyczy spółdzielni i ich związków, zwanych dalej "organizacjami spółdzielczymi".
§  2.
1.
Organizacje spółdzielcze podejmujące inwestycje są odpowiedzialne za uprzednie zbadanie możliwości uzyskania założonych efektów gospodarczych w drodze pozainwestycyjnej (np. przez zwiększenie współczynnika zmianowości oraz inne posunięcia natury techniczno-organizacyjnej).
2.
Podjęcie budowy nowych obiektów jest dopuszczalne jedynie w razie niemożności uzyskania planowanych efektów w drodze modernizacji lub rozbudowy istniejących urządzeń bądź w razie stwierdzenia, na podstawie rachunku ekonomicznego, że dokonanie modernizacji lub rozbudowy jest nieopłacalne.
3.
Organizacje spółdzielcze mogą podejmować działalność inwestycyjną tylko na zasadach określonych w przepisach o planowaniu gospodarczym i w zgodności z wieloletnimi i rocznymi planami inwestycyjnymi.
§  3.
1.
Inwestycje organizacji spółdzielczych mogą być realizowane w ramach inwestycji grupy "A" oraz w ramach inwestycji grupy "B".
2.
Inwestycje grupy "A" obejmują inwestycje branżowe organizacji spółdzielczych i inwestycje spółdzielni.
3.
Inwestycje grupy "B" obejmują inwestycje realizowane ze środków, o których mowa w § 29 ust. 1.
4.
Do inwestycji spółdzielni zalicza się inwestycje:
1)
polegające na wymianie (wraz z montażem) zużytych technicznie i przestarzałych maszyn i urządzeń,
2)
polegające na drobnych modernizacjach nie wymagających robót budowlanych o charakterze kubaturowym,
3)
polegające na budowie wraz z pierwszym wyposażeniem obiektów o wartości kosztorysowej do 350 tys. zł, związanych z obsługą rolnictwa i ogrodnictwa, a w odniesieniu do budowy magazynów zbożowych i nawozowych - o wartości robót budowlano-montażowych do 500 tys. zł,
4)
polegające na budowie sklepów wiejskich do obsługi pracowników państwowych gospodarstw rolnych o wartości kosztorysowej do 200 tys. zł,
5)
polegające na budowie według projektów typowych i powtarzalnych:
a)
małych pawilonów gastronomicznych, pawilonów handlowych i lekkich magazynów, w których wartość kosztorysowa robót budowlano-montażowych nie przekracza 1 mln zł,
b)
zbiornic i punktów skupu surowców wtórnych o wartości kosztorysowej do 600 tys. zł,
6)
polegające na budowie pawilonów usługowych i pomieszczeń w celu rozwoju usług dla ludności i produkcji prowadzonej systemem nakładczym, w których wartość kosztorysowa robót nie przekracza 300 tys. zł,
7)
polegające na budowie i modernizacji piekarń o wartości kosztorysowej robót budowlano-montażowych do 950 tys. zł,
8)
polegające na budowie obiektów związanych z rozwojem usług pralniczo-farbiarskich o wartości kosztorysowej do 500 tys. zł,
9)
związane z urządzaniem przez spółdzielczość inwalidzką parkingów samochodowych o wartości kosztorysowej do 200 tys. zł,
10)
polepszające warunki bezpieczeństwa i higieny pracy,
11)
socjalno-kulturalne spółdzielni.
5.
Upoważnia się Narodowy Bank Polski do podwyższania kwot określonych w ust. 4 pkt 3-9, jeżeli podwyższenie to uzasadnione jest zmianą dokumentacji typowej i zwiększeniem efektywności inwestycji lub gdy wynika z lokalnych warunków budowy.
6.
Do inwestycji branżowych organizacji spółdzielczych zalicza się wszelkie pozostałe nakłady na inwestycje produkcyjno-usługowe, jak też inwestycje administracyjne, szkoleniowe i socjalno-kulturalne związków spółdzielni.
7.
Szczegółowe kryteria zaliczania nakładów inwestycyjnych do poszczególnych grup ustalają przepisy dotyczące opracowania projektu narodowego planu gospodarczego.
8.
Ilekroć w dalszych przepisach mowa jest o inwestycji należy przez to rozumieć nakłady objęte jednym zadaniem inwestycyjnym.
§  4.
Inwestycje branżowe organizacji spółdzielczych polegające na budownictwie mogą być rozpoczynane pod warunkiem zawarcia z bankiem umowy kredytowej i przyjęcia przez bank inwestycji do finansowania. Zasady zawierania umów kredytowych określają §§ 16 i 17.
§  5.
1.
W celu zwiększenia efektywności inwestycji zobowiązuje się inwestorów, jak również organy powołane do opracowywania, uzgadniania, opiniowania i zatwierdzania założeń techniczno-ekonomicznych oraz dokumentacji inwestycyjnej do łączenia zamierzeń inwestycyjnych, o ile to jest bardziej opłacalne lub społecznie bardziej uzasadnione aniżeli realizacja inwestycji podejmowanych indywidualnie.
2.
Bank udziela realizatorom inwestycji wspólnej (inwestorom zastępczym) kredytu do wysokości planowanego kosztu inwestycji wspólnej. Spłata udzielonego kredytu następuje po zakończeniu inwestycji ze środków wniesionych tytułem udziałów zgodnie z treścią umowy zawartej między uczestnikami inwestycji wspólnej i gromadzonych na rachunku inwestora zastępczego.
3.
Szczegółowe zasady planowania i realizacji inwestycji wspólnych regulują odrębne przepisy.
§  6.
1.
W celu zapewnienia należytej koncentracji nakładów na realizację inwestycji zobowiązuje się inwestorów i jednostki nadzorujące inwestycje do prowadzenia ewidencji zaangażowania nakładów inwestycyjnych na lata następne z tytułu inwestycji rozpoczętych w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach. Zaangażowanie nakładów na poszczególne lata określa się w oparciu o harmonogramy realizacji inwestycji zgodnie z obowiązującymi cyklami budowy. Tak określone zaangażowanie nakładów koryguje się o nakłady nie wykonane w poprzednich okresach, o dokonane w toku realizacji inwestycji zmiany kosztu inwestycji, o wygospodarowane oszczędności na realizacji inwestycji, o naliczone przez bank odsetki karne oraz o bonifikaty odsetek.
2.
Inwestorzy mogą włączyć do planów inwestycyjnych nowe inwestycje tylko w tym wypadku i w takim zakresie, na jaki pozwolą nakłady i środki nie zaangażowane na inwestycje uprzednio rozpoczęte.
§  7.
1.
Banki finansujące inwestycje kontrolują działalność inwestorów, biur projektów, przedsiębiorstw budowlano-montażowych oraz innych wykonawców inwestycji we wszystkich stadiach realizacji inwestycji.
2.
Tryb i zasady kontroli inwestycji określą instrukcje bankowe, zatwierdzone przez Ministra Finansów.
§  8.
Centralne i wojewódzkie związki spółdzielni (jednostki równorzędne) zobowiązane są do składania w banku finansującym inwestycje:
1)
programów rozwoju branż,
2)
projektów planów oraz zatwierdzonych wieloletnich i rocznych (dwuletnich) planów inwestycyjnych,
3)
planów gromadzenia i wydatkowania scentralizowanych środków na inwestycje.
§  9.
Bank finansujący inwestycje prowadzi rachunek zaangażowania inwestycyjnego na lata następne z tytułu inwestycji przyjętych do finansowania. Rachunek zaangażowania powinien być prowadzony w skali centralnych i wojewódzkich związków spółdzielni (jednostek równorzędnych).
§  10.
1.
Inwestor po zakończeniu zadania inwestycyjnego obowiązany jest dokonać rozliczenia z jego wykonania i oddania do użytku zdolności produkcyjnych lub usługowych bądź innych efektów, nazywanego w skrócie "rozliczeniem inwestycji". Niezależnie od rozliczenia inwestycji inwestor (użytkownik inwestycji) obowiązany jest przedłożyć bankowi rozliczenie z zagospodarowania oddanych do użytku inwestycji i osiągania planowych efektów gospodarczych.
2.
Tryb przedkładania bankowi dokumentów, o których mowa w ust. 1, ustali właściwy centralny związek w porozumieniu z centralą banku.
3.
Formę dokumentów, o których mowa w ust. 1, i tryb ich zatwierdzania, jak również wypadki zwolnień inwestorów od ich składania określają ogólne przepisy w sprawie rozliczania się z zakończonych i oddawanych do użytku inwestycji.