Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów jednostek państwowych.
Monitor Polski
M.P.1969.32.237
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1971 r.
I.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
1.
Jednostki produkcyjne i inne jednostki gospodarcze odpowiedzialne są za ekonomiczne wykorzystanie posiadanych środków trwałych oraz utrzymanie ich w należytym stanie technicznym.2.
Jednostki podejmujące inwestycje i nadzorujące je organy są odpowiedzialne za uprzednie zbadanie możliwości uzyskania założonych efektów w drodze pozainwestycyjnej (zwiększenie współczynnika zmianowości i inne posunięcia natury techniczno-organizacyjnej).3.
Podjęcie budowy nowych obiektów jest dopuszczalne jedynie w razie niemożności uzyskania planowanych efektów w drodze modernizacji lub rozbudowy istniejących urządzeń bądź w razie stwierdzenia, na podstawie rachunku ekonomicznego, że dokonanie rekonstrukcji lub rozbudowy jest nieopłacalne.4.
Jednostki gospodarcze mogą podejmować działalność inwestycyjną tylko na zasadach określonych w przepisach o planowaniu gospodarczym i w zgodności z wieloletnimi i rocznymi planami inwestycyjnymi.§ 2.
1.
Inwestycje w gospodarce uspołecznionej dzielą się na inwestycje grupy "A" oraz inwestycje grupy "B".2.
Grupa "A" obejmuje inwestycje jednostek państwowych: 1)
inwestycje branżowe planu centralnego i planu terenowego, 2)
inwestycje przedsiębiorstw planu centralnego i planu terenowego, 3)
inwestycje jednostek budżetowych planu centralnego i planu terenowego, 4)
budownictwo mieszkaniowe.3.
Poza inwestycjami jednostek państwowych grupa "A" obejmuje: 1)
inwestycje organizacji spółdzielczych (w tym budownictwo mieszkaniowe), 2)
inwestycje organizacji społecznych, politycznych i zawodowych.4.
Inwestycje grupy "B" obejmują inwestycje realizowane w formie czynów społecznych oraz ze środków funduszów, o których mowa w § 48.5.
Do inwestycji przedsiębiorstw zalicza się nakłady na zakupy maszyn i urządzeń oraz na roboty adaptacyjne i inne drobne roboty budowlane i montażowe, mające na celu przede wszystkim utrzymanie lub odtworzenie istniejących zdolności produkcyjno-usługowych z uwzględnieniem wymagań modernizacyjnych. Rozmiary tych inwestycji powinny być uzależnione od struktury i rozmiarów istniejącego majątku trwałego i stopnia jego zużycia.6.
Do inwestycji branżowych planu centralnego i terenowego zalicza się wszelkie pozostałe nakłady na inwestycje produkcyjne ponoszone przez przedsiębiorstwa państwowe lub ich jednostki nadrzędne, jak też inwestycje administracyjne i socjalno-kulturalne realizowane przez centrale zjednoczeń (jednostki równorzędne).7.
Szczegółowe kryteria zaliczania nakładów inwestycyjnych do poszczególnych grup ustalają przepisy dotyczące opracowania projektu narodowego planu gospodarczego.8.
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o inwestycji, należy przez to rozumieć nakłady objęte jednym zadaniem inwestycyjnym.§ 3.
Inwestycje polegające na budownictwie mogą być rozpoczynane pod warunkiem zawarcia z bankiem umowy kredytowej i przyjęcia przez bank inwestycji do finansowania. Zasady zawierania umów kredytowych określają §§ 15 i 16.§ 4.
1.
W celu zwiększenia efektywności inwestycji zobowiązuje się inwestorów, jak też organy powołane do opracowywania, uzgadniania, opiniowania i zatwierdzania danych do projektowania oraz dokumentacji inwestycyjnej, do łączenia zamierzeń inwestycyjnych, jeżeli jest to bardziej opłacalne niż realizacja inwestycji podejmowanych indywidualnie.2.
Bank udziela realizatorom inwestycji wspólnej (inwestorom zastępczym) kredytu do wysokości planowanego kosztu inwestycji wspólnej. Spłata udzielonego kredytu następuje po zakończeniu inwestycji ze środków wniesionych tytułem udziałów zgodnie z treścią umowy zawartej między uczestnikami wspólnej inwestycji i gromadzonych na rachunku inwestora zastępczego.3.
Szczegółowe zasady planowania i realizacji inwestycji wspólnych regulują odrębne przepisy.§ 5.
1.
W celu zapewnienia należytej koncentracji nakładów na realizację inwestycji zobowiązuje się inwestorów i jednostki nadzorujące inwestorów do prowadzenia ewidencji zaangażowania nakładów inwestycyjnych na lata następne z tytułu inwestycji rozpoczętych. Zaangażowanie nakładów na poszczególne lata określa się w oparciu o harmonogramy realizacji inwestycji zgodnie z obowiązującymi cyklami budowy. Tak określone zaangażowanie koryguje się o nakłady nie wykonane w poprzednich okresach, o dokonane w toku realizacji inwestycji zmiany kosztu inwestycji, o wygospodarowane oszczędności na realizacji inwestycji, o naliczone przez bank odsetki karne oraz o bonifikaty odsetek.2.
Jednostki nadzorujące inwestorów mogą włączać do planów inwestycyjnych nowe inwestycje tylko w tym wypadku i w takim zakresie, na jaki pozwalają nakłady i środki nie zaangażowane na inwestycje uprzednio rozpoczęte.3.
Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów określi szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji zaangażowania.§ 6.
1.
Banki finansujące inwestycje kontrolują działalność inwestorów, biur projektów, przedsiębiorstw budowlano-montażowych oraz innych wykonawców inwestycji we wszystkich stadiach realizacji inwestycji.2.
Tryb i zasady kontroli inwestycji określą instrukcje bankowe zatwierdzone przez Ministra Finansów.§ 7.
Zobowiązuje się ministerstwa (urzędy centralne) i zjednoczenia oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych do składania w bankach finansujących inwestycje: 1)
programów rozwoju branż i regionów, 2)
projektów planów oraz zatwierdzonych planów inwestycyjnych wieloletnich i rocznych (dwuletnich) ministerstw, zjednoczeń i województw (miast wyłączonych z województw).§ 8.
Banki finansujące inwestycje prowadzą rachunek zaangażowania inwestycyjnego na lata następne z tytułu inwestycji przyjętych do finansowania. Rachunek zaangażowania powinien być prowadzony w skali ogólnokrajowej, jak też w skali resortów i zjednoczeń, a w zakresie planu terenowego - w skali województw.§ 9.
1.
Inwestor po zakończeniu zadania inwestycyjnego obowiązany jest dokonać rozliczenia z wykonania zadania inwestycyjnego i oddania do użytku zdolności produkcyjnych lub usługowych bądź innych efektów, nazywanego w skrócie "rozliczeniem inwestycji". Niezależnie od rozliczenia inwestycji inwestor (użytkownik inwestycji) obowiązany jest przedłożyć bankowi rozliczenie z zagospodarowania oddanych do użytku inwestycji i osiągania planowych efektów gospodarczych.2.
Przedkładane bankowi dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być zaakceptowane przez jednostkę nadrzędną inwestora.3.
Formę dokumentów, o których mowa w ust. 1, i tryb ich zatwierdzania, jak też wypadki zwolnień inwestorów od ich składania określają przepisy w sprawie rozliczania się z zakończonych i oddawanych do użytku inwestycji.