Rozdział 6 - Przepisy wspólne. - Zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów jednostek państwowych.

Monitor Polski

M.P.1965.61.318

Akt utracił moc

Wersja od: 22 listopada 1965 r.

VI.

Przepisy wspólne.

§  57.

1. Banki mogą udzielać kredytów na finansowanie robót przygotowawczych dla inwestycji priorytetowych, centralnych, inwestycji jednostek budżetowych oraz inwestycji podejmowanych na podstawie decyzji prezydiów rad narodowych, przewidzianych do realizacji w roku następnym, a odpowiadających wymaganiom określonym w § 1 oraz w § 2 ust. 1 pkt 1-2 i ust. 2. Kredytu udziela bank dla inwestycji planu centralnego na wniosek właściwego ministra, a dla inwestycji planów terenowych - na wniosek prezydium właściwej rady narodowej. Udzielony kredyt podlega spłacie ze środków inwestycyjnych w roku następnym.

2. Roboty przygotowawcze dla inwestycji zjednoczeń i przedsiębiorstw przyjętych przez bank do finansowania na rok następny bank może finansować ze środków własnych zjednoczenia lub inwestora bądź też z kredytu udzielonego na poczet środków roku następnego.

§  58.

1. Przedsiębiorstwa prowadzące działalność eksploatacyjną, realizujące roboty w zakresie inwestycji i remontów kapitalnych przez własne brygady robocze, finansują wstępnie koszty robót ze swoich środków obrotowych.

2. Refundacja środków obrotowych ze środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych, jeżeli inne przepisy nie stanowią inaczej, następuje:

1) w odniesieniu do robót budowlano-montażowych - na zasadach ogólnych, obowiązujących dla rozliczeń za roboty budowlano-montażowe, z tym że nie są obowiązujące rozliczenia przy pomocy faktur jednorazowych oraz faktur za poszczególne etapy robót,

2) w odniesieniu do innych robót:

a) według cen wynikających z obowiązujących cenników lub

b) według kosztów własnych z doliczeniem planowej stopy zysku, jeżeli tak obliczona suma nie jest wyższa od sumy obliczonej według przepisu lit. a).

3. Odstępowanie przez przedsiębiorstwa dla działalności inwestycyjnej lub remontowej wyrobów własnej produkcji następuje według obowiązujących cen zbytu.

§  59.

1. Wynagrodzenia za roboty i usługi wykonane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło przez osoby fizyczne nie będące podatnikami w zakresie podatku obrotowego lub dochodowego, jeżeli dotyczą inwestycji i kapitalnych remontów w jednostkach działających według zasad rozrachunku gospodarczego, w tym również przedsiębiorstw w budowie, obciążają fundusz płac tych jednostek.

2. Banki finansują koszty utrzymania zarządu przedsiębiorstw w budowie i zarządów inwestycji nieprodukcyjnych na podstawie preliminarzy kosztów utrzymania. Również na podstawie preliminarzy banki finansują wydatki związane ze szkoleniem załogi dla nowych zakładów i wydziałów produkcyjnych oraz koszty rozruchu nowych zakładów i wydziałów. Określone w preliminarzach koszty powinny się mieścić w granicach nakładów ustalonych na ten cel w dokumentacji inwestycji, a nadto wydatki osobowe - w granicach funduszu płac przydzielonego danej jednostce w trybie rozdziału zadań i środków narodowego planu gospodarczego.

3. Jednostki (zakłady) budżetowe opłacają wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio ze środków przeznaczonych na inwestycje i kapitalne remonty.

§ 60. Wszelkie umowy, zlecenia, faktury i inne dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji i kapitalnych remontów powinny zawierać szczegółowe określenie rachunku bankowego, z którego ma nastąpić zapłata. Dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji powinny nadto określać rodzaj inwestycji oraz numer planu rzeczowo-finansowego.

§ 61. Przedsiębiorstwa odprowadzają bieżąco na rachunek funduszu remontowego lub inwestycyjno-remontowego wpływy z tytułu sprzedaży lub likwidacji środków trwałych produkcyjnych; z funduszów tych pokrywane są koszty związane ze sprzedażą i likwidacją środków trwałych produkcyjnych.

§ 62. Zwroty środków inwestycyjnych lub środków przeznaczonych na finansowanie kapitalnych remontów wpływają na rachunki lub fundusze, z których zostały podjęte. Dotyczy to również wpływów z upłynnienia aktywów związanych z realizacją inwestycji lub kapitalnych remontów.

§  63.

1. Resortowe budownictwo mieszkaniowe, realizowane jako budownictwo państwowe lub jako spółdzielcze budownictwo resortowe, powinno być objęte nakładami ustalonymi w narodowym planie gospodarczym dla poszczególnych resortów lub prezydiów wojewódzkich rad narodowych.

2. Resortowe budownictwo mieszkaniowe realizowane jako budownictwo państwowe finansowane jest z odpowiednich środków przewidzianych w niniejszej uchwale, w zależności od tego, do jakiej grupy inwestycji budowa została w planie inwestycyjnym zaliczona.

3. Zakłady pracy realizujące budownictwo mieszkaniowe jako państwowe budownictwo resortowe mogą - aż do momentu zakończenia i rozliczenia budowy - podjąć decyzję o przekształceniu budownictwa na spółdzielcze budownictwo resortowe, występując do banku o:

1) przeniesienie nakładów na rzecz spółdzielni budownictwa mieszkaniowego przejmującej budowę,

2) udzielenie spółdzielni budownictwa mieszkaniowego kredytu na sfinansowanie przejmowanej budowy.

Bank z przyznanego spółdzielni kredytu dokonuje refundacji środków wydatkowanych na sfinansowanie budowy do momentu jej przekazania, z równoczesnym odprowadzeniem uzyskanych z refundacji środków na dochód budżetu, lub - jeżeli budowa finansowana była z kredytu bankowego - na pokrycie kredytu.

4. Finansowanie innych form państwowego budownictwa mieszkaniowego regulują odrębne przepisy.

§ 64. Banki, instytucje ubezpieczeniowe i Polski Monopol Loteryjny finansują swoje inwestycje i kapitalne remonty na zasadach przewidzianych dla zjednoczeń i przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym, z tym że na fundusz inwestycyjno-remontowy i zakładowy fundusz mieszkaniowy przelewają środki przewidziane w ich planach finansowych.

§  65.

1. Kompetencje w zakresie dokonywania zmian w kredytach budżetowych na inwestycje i kapitalne remonty regulują odrębne przepisy.

2. W zakresie budżetów terenowych nie można - w trybie przenoszenia kredytów budżetowych - zmniejszać ogólnej sumy kredytów budżetowych przeznaczonych na inwestycje, z wyjątkiem:

1) przenoszenia kredytów na kapitalne remonty,

2) przenoszenia na zakup inwentarza jednostek i zakładów budżetowych kredytów budżetowych przeznaczonych na zakupy inwestycyjne.

3. Objęte budżetami terenowymi kredyty budżetowe na kapitalne remonty nie mogą być przenoszone na wydatki bieżące, z wyjątkiem wydatków na remonty bieżące.

§  66.

1. Minister Finansów działając w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i właściwymi ministrami może:

1) wprowadzić zasadę przenoszenia na wyniki eksploatacyjne przedsiębiorstw wyników z likwidacji środków trwałych (różnicy między wartością ewidencyjną środków trwałych a sumą umorzenia powiększoną o saldo dochodów na likwidacji); przez likwidację środków trwałych rozumie się również ich odpłatne zbywanie,

2) wprowadzić zasadę finansowania z funduszów remontowych lub inwestycyjno-remontowych obok remontów kapitalnych również innych remontów.

2. Pozostają w mocy uprawnienia państwowych gospodarstw rolnych do przeznaczania całości amortyzacji na kapitalne remonty i tworzenia odrębnych funduszów inwestycyjnych.

§ 67. W celu uwzględnienia specyficznych warunków branżowych Minister Finansów może z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego ministra, w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i właściwym ministrem, wprowadzić określone odstępstwa od poszczególnych przepisów niniejszej uchwały, z zachowaniem jednak podstawowych zasad wynikających z tej uchwały.

§ 68. Przepisy niniejszej uchwały dotyczące ministrów stosuje się również do kierowników urzędów centralnych, a przepisy dotyczące zjednoczeń - do zarządów i innych jednostek nadzorujących przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym.