Rozdział 3 - Inwestycje i kapitalne remonty jednostek objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi. - Zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów jednostek państwowych.

Monitor Polski

M.P.1964.23.100

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 1965 r.

III.

Inwestycje i kapitalne remonty jednostek objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi.

§ 37. Inwestycje jednostek objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi, z wyjątkiem inwestycji własnych przedsiębiorstw, mogą być realizowane w granicach przydzielonych tym jednostkom limitów inwestycyjnych.

§  38.

1. Inwestycje przedsiębiorstw objęte spisami zadań inwestycyjnych, a realizowane na podstawie decyzji prezydiów rad narodowych, finansowane są:

1) ze środków budżetowych;

2) z innych środków dopuszczonych odrębnymi przepisami.

2. Kredyty budżetowe na inwestycje przedsiębiorstw, podejmowane na podstawie decyzji prezydiów rad narodowych, są otwierane we właściwych bankach finansujących inwestycje jednorazowo na cały rok.

3. Banki dokonują wypłat na inwestycje, o których mowa w ust. 1, do wysokości otwartych kredytów budżetowych oraz zakumulowanych na rachunkach inwestorów innych środków (ust. 1 pkt 2). Tytuły wykonawcze banki pokrywają bez względu na stan pokrycia na rachunku płatnika.

4. Na pokrycie wypłat na inwestycje w części obciążającej środki budżetowe organy finansowe przekazują bankom stałą zaliczkę. Zaliczka podlega miesięcznemu rozliczeniu i uzupełnieniu na podstawie miesięcznych sprawozdań banków.

5. Banki dokonują rocznych rozliczeń z właściwymi budżetami z tytułu finansowania inwestycji, o których mowa w ust. 1. Przy dokonywaniu rocznych rozliczeń z budżetami banki zaliczają na pokrycie wypłat przede wszystkim środki pozabudżetowe (ust. 1 pkt 2).

6. Do inwestycji wymienionych w ust. 1 mają zastosowanie przepisy § 10, z tym że o przekroczeniu kosztu inwestycji określonego w zbiorczym zestawieniu kosztów banki powiadamiają prezydium właściwej rady narodowej, które podejmuje decyzje o pokryciu przekroczenia bądź z nie zaangażowanych środków funduszu inwestycyjno-remontowego przedsiębiorstwa, bądź z dodatkowych kredytów budżetowych.

§  39.

1. Inwestycje oraz kapitalne remonty jednostek i zakładów budżetowych finansowane są:

1) ze środków budżetowych;

2) z dotacji funduszów państwowych i społecznych;

3) z innych środków dopuszczonych przepisami.

2. W zakresie finansowania budownictwa inwestycyjnego jednostek i zakładów budżetowych stosuje się przepisy § 29 ust. 2, § 33 oraz § 38 ust. 2-6.

§  40.

1. Inwestycje własne przedsiębiorstw (z wyłączeniem budownictwa mieszkaniowego) oraz ich kapitalne remonty finansowane są z funduszu inwestycyjno-remontowego przedsiębiorstw z uwzględnieniem przepisów ust. 6.

2. Fundusz inwestycyjno-remontowy przedsiębiorstw tworzy się:

1) z części funduszu amortyzacyjnego pozostawionej do dyspozycji przedsiębiorstw;

2) z części funduszu rozwoju, przypadającej stosowanie do odrębnych przepisów na fundusz inwestycyjno-remontowy;

3) z części zysku - w przedsiębiorstwach nie uprawnionych do tworzenia funduszu rozwoju;

4) z dochodów ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji;

5) z dotacji budżetowych;

6) z dotacji funduszów celowych przeznaczonych na finansowanie inwestycji lub kapitalnych remontów;

7) z dotacji ze scentralizowanych rachunków zjednoczeń;

8) ze świadczeń przyszłych użytkowników realizowanych inwestycji, wynikających z obowiązujących przepisów lub zawartych umów;

9) z odszkodowań ubezpieczeniowych uzyskanych w związku ze szkodami wyrządzonymi w środkach trwałych;

10) ze środków uzyskanych w związku z realizacją inwestycji przedsiębiorstw;

11) z innych środków przewidzianych odrębnymi przepisami.

3. Zasady tworzenia i przeznaczania funduszu rozwoju na fundusz inwestycyjno-remontowy określają przepisy regulujące zasady systemu finansowego przedsiębiorstw.

4. W przedsiębiorstwach nie tworzących funduszu rozwoju procent zysku przeznaczony na fundusz inwestycyjno-remontowy, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, określają prezydia rad narodowych.

5. Procentową część funduszu amortyzacyjnego pozostawioną do dyspozycji przedsiębiorstw określają prezydia rad narodowych. Część amortyzacji nie pozostawiona do dyspozycji przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu do budżetu właściwej rady narodowej.

6. Podległe radom narodowym zarządy budynków mieszkalnych realizują swe własne inwestycje oraz remonty z funduszu napraw, tworzonego na zasadach określonych w uchwale nr 232 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1960 r. w sprawie zasad organizacji finansowej i systemu finansowego zarządów budynków mieszkalnych (Monitor Polski Nr 65, poz. 307).

§  41.

1. Przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetami terenowymi opierając się na udzielonych im przez prezydia rad narodowych wskaźnikach do rocznych planów sporządzają plany sfinansowania inwestycji i kapitalnych remontów. Plany te przedsiębiorstwa składają w bankach finansujących inwestycje.

2. Wskaźniki podziału amortyzacji przedsiębiorstw, określone przez prezydia rad narodowych, powinny być ustalone na takim poziomie, aby amortyzacja pozostawiona do dyspozycji przedsiębiorstw łącznie z innymi środkami przedsiębiorstw zapewniała realizację nakładów na inwestycje i kapitalne remonty przedsiębiorstw na poziomie nie odbiegającym od poziomu określonego dla danego województwa w narodowym planie gospodarczym.

3. Minister Finansów może zarządzić, by tylko część planowanego zapotrzebowania na środki inwestycyjne przedsiębiorstw miała pokrycie w planowanej akumulacji środków własnych przedsiębiorstw, a w pozostałej części - w kredycie bankowym. W tym wypadku będą miały zastosowanie przepisy § 23 ust. 1 i 7 oraz § 24 ust. 1, 2, 4 i 5.

§  42.

1. Przedsiębiorstwa mogą podejmować inwestycje i kapitalne remonty do wysokości środków własnych przewidzianych przez nie do wydatkowania w planach sfinansowania inwestycji i kapitalnych remontów, sporządzonych z uwzględnieniem wskaźników otrzymanych od prezydiów rad narodowych.

2. Jeśli z opracowanych przez przedsiębiorstwa planów sfinansowania inwestycji wynika, że przewidziane do wydatkowania w tych planach środki finansowe w skali województwa odbiegają od rozmiarów nakładów określonych dla województwa w narodowym planie gospodarczym, prezydium wojewódzkiej rady narodowej zarządzi dokonanie blokady środków na rachunkach przedsiębiorstw bądź wyda przedsiębiorstwom zakaz rozpoczynania niektórych inwestycji. Dokonane blokady lub wydane zakazy rozpoczynania inwestycji obowiązują na okres do końca roku kalendarzowego.

3. Środki zakumulowane na funduszach inwestycyjno-remontowych przedsiębiorstw, a nie wydatkowane do końca roku, przechodzą do dyspozycji przedsiębiorstw na rok następny.

4. Zwiększenie przedsiębiorstwu w ciągu roku przez prezydium rady narodowej wskaźnika amortyzacji pozostawionej do dyspozycji przedsiębiorstwa lub innych wskaźników może nastąpić jedynie w razie odpowiedniego zmniejszenia analogicznych wskaźników w innych przedsiębiorstwach.

5. Poza tym do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi stosuje się przepisy §§ 20, 23 ust. 2-6, § 24 ust. 1, 3, 4 i 5, §§ 25, 26 i 27.

§  43.

1. Budownictwo mieszkaniowe rad narodowych finansowane jest ze środków miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych. Źródła finansowe miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych określają odrębne przepisy.

2. Banki mogą udzielać inwestorom przejściowych kredytów na poczet środków, jakie mają być inwestorom przelane do końca roku z rachunków miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych. W razie niedokonania spłaty kredytu do końca roku bank pokrywa sumę nie spłaconego kredytu z rachunku miejskiego (powiatowego) funduszu mieszkaniowego, a w razie braku środków na tym funduszu - z rachunku podstawowego właściwego budżetu.

3. Kredytów, o których mowa w ust. 2, banki udzielają wyłącznie na nakłady przewidziane do realizacji w planach rzeczowo-finansowych przyjętych przez bank do finansowania.

4. Środki miejskich (powiatowych) funduszów mieszkaniowych na finansowanie podstawowych urządzeń towarzyszących budownictwa mieszkaniowego, realizowanego przez zakłady pracy, gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym. Z rachunku tego prezydia rad narodowych udzielają dotacji zakładom pracy na sfinansowanie podstawowych urządzeń towarzyszących w budownictwie mieszkaniowym realizowanym z zakładowych funduszów mieszkaniowych. Sposób udzielania dotacji określa Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wspólnie z Ministrem Finansów.

5. W razie niewystarczalności środków na rachunku, o którym mowa w ust. 4, Bank Inwestycyjny może udzielić kredytów pod przyszłe wpływy na tym rachunku. Udzielone przez Bank kredyty powinny być spłacone przez prezydium rady narodowej najpóźniej w roku następnym; w razie niedokonania w tym okresie spłaty kredytu Bank pobierze odpowiednią kwotę z podstawowego rachunku właściwego budżetu.

6. Określone w planach inwestycyjnych rozmiary nakładów na budownictwo mieszkaniowe rad narodowych mogą być przekraczane o nakłady polegające na:

1) nabyciu i adaptacji dokumentacji typowej;

2) nabyciu terenów pod przyszłe budownictwo mieszkaniowe.

Ponadto prezydia rad narodowych są uprawnione do zwiększenia w IV kwartale stopnia zaawansowania stanów surowych lub rozszerzenia akcji fundamentowej pod budownictwo roku następnego pod warunkiem, że rozmiary rzeczowe tych robót wynikają z programu oddawania do użytku powierzchni mieszkalnej roku następnego.

§ 44. Do budownictwa mieszkaniowego zakładów pracy objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi mają odpowiednie zastosowanie przepisy § 35 ust. 2, 3 i 5 oraz § 36.