Rozdział 1 - Przepisy wstępne. - Zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów jednostek państwowych.

Monitor Polski

M.P.1964.23.100

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 1965 r.

I.

Przepisy wstępne.

§  1.

1. Inwestycje polegające na budownictwie mogą być rozpoczynane i realizowane pod warunkiem:

1) zapewnienia realizacji inwestycji zgodnie z cyklami budowy;

2) posiadania zatwierdzonej dokumentacji projektowo-kosztorysowej w zakresie i terminie określonych obowiązującymi przepisami, z tym że dla inwestycji przedsiębiorstw obowiązuje posiadanie pełnej dokumentacji projektowo-kosztorysowej na całość zadania inwestycyjnego przed przystąpieniem do realizacji;

3) przyjęcia robot do wykonania przez uspołecznione przedsiębiorstwa budowlano-montażowe i zapewnienia pełnego wykonawstwa w trybie określonym przepisami o rozdziale robót bądź zapewnienia wykonawstwa robót sposobem gospodarczym;

4) zapewnienia dostaw maszyn i urządzeń w terminach i zakresie dostosowanych do postępu realizacji na dany rok, zgodnie z cyklami budowy;

5) objęcia inwestycji zatwierdzonymi spisami zadań inwestycyjnych;

6) niemożności uzyskania zamierzonych efektów w drodze przedsięwzięć organizacyjno-technicznych.

Pkt 5 nie dotyczy inwestycji przedsiębiorstw oraz inwestycji wymienionych w §§ 45 i 46.

2. Postanowienia uchwał o narodowym planie gospodarczym mogą uzależnić rozpoczynanie i realizację inwestycji od dalszych warunków.

3. Włączenie nowo rozpoczynanej inwestycji do spisu zadań inwestycyjnych stanowi zobowiązanie dla jednostki nadrzędnej do corocznego przydziału nakładów i środków niezbędnych dla realizacji inwestycji zgodnie z cyklem budowy. Nakłada jednocześnie na inwestora obowiązek wykonania inwestycji w granicach kosztu określonego w dokumentacji projektowo-kosztorysowej w celu uzyskania planowanych efektów w okresie czasu wynikającym z zatwierdzonego cyklu budowy.

§  2.

1. Wszelkie inwestycje, bez względu na ich rodzaj i środki, z których są finansowane, mogą być rozpoczynane i realizowane na podstawie planów rzeczowo-finansowych przyjętych przez bank do finansowania. Zasada ta nie dotyczy inwestycji realizowanych przez jednostki (zakłady) budżetowe oraz jednostki utrzymywane z narzutów na koszty przedsiębiorstw, a polegających na zakupach maszyn i urządzeń oraz innych przedmiotów wyposażenia, o ile zakupy te nie są związane z budownictwem inwestycyjnym.

2. Plany rzeczowo-finansowe sporządza się na całość zadania inwestycyjnego bez względu na planowany okres realizacji zadania.

3. Banki przyjmują do finansowania inwestycje jednorazowo na podstawie przedstawionego przez inwestora planu rzeczowo-finansowego.

4. Łącznie z planem rzeczowo-finansowym inwestor składa bankowi oświadczenie o stanie posiadanej dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

§  3.

1. Banki finansują roboty budowlano-montażowe zlecone do wykonania uspołecznionym przedsiębiorstwom budowlano-montażowym na podstawie notyfikowanych umów.

2. Banki notyfikują umowy o roboty budowlano-montażowe jednorazowo na zakres robót objętych jednym zadaniem inwestycyjnym lub na całość robót w obiektach stanowiących część zadania inwestycyjnego.

3. Banki notyfikują umowy, jeśli zadania inwestycyjne, których one dotyczą, odpowiadają wymaganiom określonym w § 1, i po stwierdzeniu, że:

1) pełna wartość przerobu ustalona w umowie nie przekracza wartości robót budowlano-montażowych określonych w planie rzeczowo-finansowym;

2) określony w umowie okres realizacji i terminy zakończenia robót nie przekraczają terminów wynikających z cyklu budowy, ustalonego w dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

4. Dla inwestycji rozpoczętych przed 1 stycznia 1964 r. banki notyfikują jednorazowo umowy o roboty pozostałe do wykonania. Umowy te powinny być przedstawiane do notyfikacji w terminie do dnia 30 kwietnia 1964 r. Zawarte w tym terminie umowy o roboty w zakresie przewidzianym do realizacji w 1964 r., notyfikowane przez bank, mogą być wykonywane do końca 1964 r.

5. Roboty kontynuowane na podstawie notyfikowanej umowy nie podlegają w latach następnych ponownej notyfikacji. Wymagają jednak uzupełniającej notyfikacji zmiany umów polegające na włączeniu do umów robót budowlano-montażowych w obiektach nie objętych notyfikowaną umową.

6. Roboty inwestycyjne realizowane przez uspołecznione przedsiębiorstwa budowlano-montażowe bez notyfikowanych umów nie mogą być zaliczane do wartości produkcji przedsiębiorstw. Otrzymaną zapłatę za roboty wykonane bez notyfikowanej umowy przedsiębiorstwa budowlano-montażowe obowiązane są przekazać na zablokowane konto bankowe. W razie stwierdzenia, że wykonawca nie odprowadził na zablokowane konto pobranej zapłaty za roboty wykonane bez notyfikowanej umowy, banki finansujące przedsiębiorstwa budowlano-montażowe odprowadzają równowartość pobranej zapłaty na zablokowane konto. Prezes Narodowego Banku Polskiego lub naczelni dyrektorzy innych banków mogą w przypadkach, które określi Minister Finansów, wyrazić zgodę na opłacenie z zablokowanych kont należności wykonawców za roboty wykonane bez notyfikowanej umowy. Pozostałości środków na zablokowanym koncie w dniu 31 grudnia podlegają odprowadzeniu na dochód budżetu centralnego.

§  4.

1. Poza dokumentami wynikającymi z §§ 2 i 3 banki uprawnione są do żądania przedstawienia sobie innych dokumentów niezbędnych do finansowania i kontroli inwestycji.

2. Przy realizowaniu budownictwa inwestycyjnego inwestor obowiązany jest nadto przedstawić bankowi część ogólną pierwszego stadium dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz ze zbiorczym zestawieniem kosztów budowy i harmonogramem budowy.

3. Przedsiębiorstwa obowiązane są składać bankom roczne plany sfinansowania inwestycji i kapitalnych remontów.

§  5.

1. W razie stwierdzenia w toku realizacji, że inwestycja jest niecelowa lub nie spełnia wymagań określonych w § 1, banki są uprawnione do postawienia wniosku o zaniechanie realizacji inwestycji. Odpowiednie wnioski banki kierują do:

1) właściwego ministra - w odniesieniu do inwestycji centralnych i jednostek budżetowych objętych budżetem centralnym;

2) dyrektora zjednoczenia - w odniesieniu do inwestycji zjednoczeń oraz inwestycji przedsiębiorstw;

3) prezydium wojewódzkiej rady narodowej - w odniesieniu do inwestycji realizowanych przez jednostki podporządkowane prezydiom rad narodowych.

2. W ciągu 30 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, właściwy minister, dyrektor zjednoczenia lub prezydium wojewódzkiej rady narodowej wydaje decyzję o wstrzymaniu realizacji inwestycji lub jej dalszej realizacji. Brak decyzji w ustalonym terminie jest równoznaczny z wydaniem decyzji o wstrzymaniu realizacji inwestycji.

3. Po otrzymaniu decyzji o dalszej realizacji inwestycji bank nie wstrzymując finansowania inwestycji może przedstawić sprawę:

1) Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrowi Finansów - w zakresie inwestycji centralnych oraz inwestycji rad narodowych objętych lub rozliczających się z jednostkowym budżetem wojewódzkim;

2) właściwemu ministrowi - w zakresie inwestycji zjednoczeń, inwestycji przedsiębiorstw oraz inwestycji jednostek budżetowych rozliczających się lub objętych budżetem centralnym.

4. W razie stwierdzenia, że sposób realizacji inwestycji może spowodować straty, banki uprawnione są wezwać inwestora do usunięcia w terminie 30-dniowym stwierdzonych nieprawidłowości, zawiadamiając o tym wykonawcę robót budowlano-montażowych, a nadto organy wymienione w ust. 1. Jeśli w wyznaczonym przez bank terminie nie zostaną przedsięwzięte środki organizacyjne w celu usunięcia nieprawidłowości, bank ma prawo wstrzymać finansowanie inwestycji. Ponowne podjęcie przez bank finansowania może nastąpić tylko na podstawie decyzji organów wymienionych w ust. 1. Przepisy ust. 3 mają w tym wypadku zastosowanie.

5. Przedsiębiorstwa budowlano-montażowe z chwilą otrzymania z banku zawiadomienia o wstrzymaniu finansowania inwestycji obowiązane są przerwać dalszą realizację robót. Roboty budowlano-montażowe wykonane po tym terminie mogą być opłacane jedynie w zakresie wynikającym z konieczności likwidacji i zabezpieczenia robót oraz zgromadzonych materiałów. Nie pozbawia to przedsiębiorstwa wykonującego roboty prawa do żądania od inwestora odszkodowania na zasadach ogólnych.

6. Koszty poniesione przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe na roboty nie podlegające finansowaniu stosownie do przepisu ust. 5 przedsiębiorstwa te odpisują na straty.

§  6.

1. Bank Inwestycyjny prowadzi centralną ewidencję globalnych limitów planu inwestycyjnego centralnego i planów inwestycyjnych terenowych. Ewidencję limitów w zakresie planu centralnego Bank prowadzi według globalnych limitów ministerstwa z podziałem na inwestycje centralne, inwestycje zjednoczeń oraz inwestycje jednostek budżetowych, ewidencję zaś globalnych limitów w zakresie planów terenowych - według województw.

2. Ministerstwa i prezydia wojewódzkich rad narodowych obowiązane są rejestrować w Banku Inwestycyjnym wszelkie decyzje zmieniające globalne limity, o których mowa w ust. 1.

3. Jednostki nadzorujące inwestorów obowiązane są prowadzić ewidencję nakładów niezbędnych do zakończenia inwestycji rozpoczętych (ewidencja zaangażowania). Ewidencję należy prowadzić w odniesieniu do inwestycji objętych spisami zadań inwestycyjnych. Rozmiary nakładów przypadające do realizacji na poszczególne lata należy ustalać zgodnie z harmonogramami budowy.