§ 17. - Zasady ewidencji środków trwałych i ich umorzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej działających według zasad rozrachunku gospodarczego.

Monitor Polski

M.P.1962.36.173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1962 r.

§  17.

1. Szczegółowa karta obiektu inwentarzowego powinna być założona dla każdego obiektu, wpisanego do książki inwentarzowej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 7 ust. 3. Szczegółowa karta obiektu inwentarzowego służy do ewidencji danego środka trwałego przez cały okres jego użytkowania.

2. Szczegółowa karta obiektu inwentarzowego powinna zawierać co najmniej następujące dane:

1) numer inwentarzowy obiektu, pełny symbol klasyfikacji rodzajowej środka trwałego, nazwę oraz określenie obiektu (charakterystykę, wyliczenie części składowych i wyposażenia, a odnośnie do budynków – ich powierzchnię użytkową, kubaturę, rok budowy – odbudowy i obiekty pomocnicze),

2) datę przyjęcia obiektu do użytkowania,

3) datę postawienia w stan likwidacji, nieodpłatnego przekazania lub przekwalifikowania obiektu do środków obrotowych,

4) wartość początkową obiektu i jej zmiany,

5) początkowe (dotychczasowe) umorzenie obiektu, ustalone według zasad podanych w § 21 ust. 3–6, w razie wprowadzenia do ewidencji obiektu używanego,

6) umorzenie zlikwidowanej części środka trwałego, ustalone według zasad podanych w § 21 ust. 7,

7) umorzenie środka trwałego obliczone w momencie jego postawienia w stan likwidacji, nieodpłatnego przekazania lub przekwalifikowania do środków obrotowych, ustalone według zasad podanych w § 21 ust. 8,

8) daty zakończenia i koszt poszczególnych kapitalnych remontów,

9) daty określające czas, w którym środek był trwale nieczynny (nie dotyczy pojazdów samochodowych, dla których umorzenie jest obliczane od przebiegu),

10) obowiązującą stopę procentową odpisów z tytułu amortyzacji (ewentualnie także współczynniki stosowane do obliczania amortyzacji), stawkę amortyzacyjną ustaloną na 1000 km przebiegu (dotyczy wyłącznie pojazdów samochodowych), roczną kwotę odpisów z tytułu amortyzacji (obliczoną jednorazowo przy przyjmowaniu środka trwałego do ewidencji) oraz jej zmiany i daty tych zmian, jak również adnotację o weryfikacji stawek amortyzacyjnych (dotyczy środków trwałych, dla których okres użytkowania jest krótszy od okresu przyjętego za podstawę określenia stawki amortyzacyjnej przeznaczonej na wymianę),

11) roczne przebiegi (w tysiącach kilometrów) pojazdów samochodowych, dla których amortyzacja obliczana jest od przebiegu,

12) wskazanie osób odpowiedzialnych za stan obiektu oraz adnotację o zmianach użytkownika i daty tych zmian.

3. Szczegółowa karta, prowadzona zbiorczo dla niektórych obiektów inwentarzowych, o których mowa w § 7 ust. 3, powinna zawierać dane wymienione w ust. 2 dla każdego obiektu ewidencjonowanego na tej karcie.

4. Szczegółowa karta obiektu inwentarzowego może nie zawierać niektórych danych, o których mowa w ust. 2, niezbędnych do wyliczenia wysokości umorzenia środka trwałego w momencie jego postawienia w stan likwidacji, nieodpłatnego przekazania, przekwalifikowania do środków obrotowych, jeśli umorzenie środka trwałego wprowadza się na szczegółową kartę obiektu inwentarzowego raz do roku.

5. Przy grupowaniu szczegółowych kart obiektów inwentarzowych w kartotece środków trwałych odrębne grupy stanowić powinny szczegółowe karty środków trwałych:

1) znajdujących się w przedsiębiorstwie, lecz nie amortyzowanych (trwale nieczynnych),

2) znajdujących się poza przedsiębiorstwem.

6. Szczegółowe karty obiektów inwentarzowych mogą być zastąpione innymi urządzeniami ewidencyjnymi (np. rejestry środków trwałych, odpowiednio rozbudowane książki inwentarzowe itp.), jeśli urządzenia te odpowiadają warunkom określonym w ust. 1–5.